မဲျပားေရး မဟာဗ်ဴဟာနဲ ့ခြဲျခားေရး အာဏာ ယာစကာမ်ား သတိျပဳ
DVB
·
September 9, 2015
ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္ အဆိပ္ပင္ႀကီး ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ေနတာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္က စေရတြက္ရင္ ၅၃ ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ မဆလ၊ န၀တ၊ တစည၊ နအဖ၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး၊ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ စစ္တပိုင္းအစိုးရ အစရွိတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုး နာမည္ေတြ ဘယ္လိုပင္ ေျပာင္းခဲ့ေပမယ့္ အတြင္းသ႐ုပ္ကေတာ့ လူတစုကို တရားဥပေဒအထက္မွာေနခြင့္၊ အႏုိင္က်င့္ ဗိုလ္က်ခြင့္ ေပးထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ ျပည္သူလူထုက အလိုမတူမွန္း သိလ်က္နဲ႔ ေသနတ္ကို မိုးေပၚေထာင္မေဖာက္၊ ျပည္သူ႔ေသြး အႀကိမ္ႀကိမ္ေသာက္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ အာဏာကို ထပ္ခါထပ္ခါ လုယူခဲ့တာ မဟုတ္လား။
အခုလာမယ့္ ၂၀၁၅ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲဟာ ရက္ေပါင္း ၆၀ ေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲႀကီးဟာ တိုင္းျပည္ကို ေနာင္ ၅ ႏွစ္တာ အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အစိုးရတရပ္ကို ေရြးခ်ယ္႐ုံသက္သက္တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီမ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ထားတဲ့ စစ္ကၽြန္ဘ၀ကို လက္သင့္ခံမွာလား၊ စစ္ကၽြန္ဘ၀က အၿပီးတိုင္ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းကို ေရြးခ်ယ္မွာလားဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျပဳရမယ့္ပြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၉၀ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲမွာတုန္းက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ျပည္သူေတြက တႏုိင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ပံုေအာမဲေပးခဲ့လို႔ ထြက္လာတဲ့ ရလဒ္အေျဖကို သိၿပီးကတည္းက စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ သူတို႔ကိုလိုလားတဲ့ ျပည္သူျပည္သား မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘူးဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။
အဲ့ဒီကာလကစၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တစုတစည္းတည္း ပံုေအာမဲေပးတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ မဲေတြျပားေအာင္ ျပည္သူေတြၾကားမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ပ်က္ျပားေအာင္ စနစ္တက် စီမံကိန္းေတြခ် ၿဖိဳခြဲဖို႔ ေကာက္က်စ္တဲ့ ေအာက္ပါနည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေသြးခြဲခဲ့တာ အခုဆို ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ။
(၁) သမိုင္းအမွား ဆိုက္ဒ္၀ါးနဲ ့ေသြးခြဲျခင္း
ပညာသင္ၾကားခြင့္ ေကာင္းေကာင္းမရခဲ့တာရယ္ ရာစုႏွစ္၀က္ေက်ာ္ ႏုိင္ငံေရးသားေၾကာ အျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူတခ်ိဳ႕ကို အေတြးမွား အသိမွားေအာင္ ဆိုက္ဒ္၀ါးလို႔ ေခၚႏုိင္တဲ့ အစီအစဥ္တခုျဖစ္တဲ့ ေန႔စဥ္ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊ သတင္းစာေတြကေန သမိုင္းမွန္ေတြကို ဖံုးထားၿပီး သမိုင္းမွားေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ထုတ္ျပန္လိမ္ညာခဲ့ၾကတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ေမြးဖြားလာတဲ့ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို အဓိကပစ္မွတ္ထားၿပီး သမိုင္းမသိေတာ့ “အ” ဆိုသလိုျဖစ္ေအာင္ ယုတ္မာခဲ့ၾကတာ။ ဒါေပမယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္အမ်ားစုဟာ ဘယ္ေလာက္ဖံုးကြယ္ထားထား အမွန္တရားကို မရမက ရွာေဖြေလ့ရွိတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြလည္း သိပါတယ္။ သူတို႔ရွင္သန္မႈအတြက္ ရႏုိင္သေလာက္ လမ္းမွားပို႔ေဆာင္ လူမိုက္စုေဆာင္းတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္၊ စီပြားေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္၊ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္၊ တို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးတို႔၊ ျပည္သူ႔သေဘားထား ဆိုတာေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ျမင္ရ၊ ေတြ႔ရ၊ ၾကားရဖန္မ်ားၿပီး အမွန္တရားလိုလို မသိစိတ္ထဲေရာက္သြားေအာင္ ဆိုက္၀ါးသံုး လမ္းမွားပို႔ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။
(၂) ရာထူးအာဏာ ငါးမွ်ားစာနဲ ့ေသြးခြဲျခင္း
၈၈ အာဏာသိမ္းအစိုးရ နဝတလက္ထက္မွာ ရာထူူးအာဏာနဲ႔မွ်ားၿပီး သူတို႔ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းမွားေပၚ လိုက္လာေအာင္ ေသြးခြဲမႈေတြ ပိုုုၿပီး ထင္ထင္ရွားရွား လုပ္ခဲ့တယ္။ ရွိတဲ့စစ္တပ္အင္အားနဲ႔ မမွ်ေအာင္ မလိုအပ္ဘဲ တခါမွမရွိဘူးတဲ့ စစ္ရာထူးေတြ တီထြင္၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ မႈိလိုေပါက္ေနေအာင္ ခန္႔အပ္တာဟာ ႏုိင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ မိုက္ေဖာ္မိုက္ဘက္ တုိးပြားလာေအာင္ အမႈတြဲေခၚခဲ့တာပါ။ အရပ္သားဝန္ထမ္းေလာကကိုလည္း ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ ပါဝင္မႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေမးခြန္း ၃၃ ခ်က္ေမးၿပီး သူတို႔ကိုေထာက္ခံတဲ့ လူေတြကို ရာထူးတိုးေပး၊ အခြင့္အာဏာေတြ အပ္ႏွင္းလို႔ ဝန္ထမ္းေတြၾကား ေသြးခြဲခဲ့တာမဟုတ္လား။
သူတို႔ကို မေထာက္ခံတဲ့သူေတြဆိုရင္ ပညာဘယ္ေလာက္တတ္တတ္၊ ဘယ္ေလာက္႐ုိးသားမႈရွိရွိ ေခ်ာင္ထိုးရင္ထိုး၊ မထိုးရင္ျဖဳတ္ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခဲ့ၾကတာ။ လူေကာင္းသူေကာင္းေတြ ေနရာမေပးဘဲ၊ လူလည္လူ႐ႈပ္ ကပ္ဖားရပ္ဖား အၿမီးက်က္အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစားတတ္တဲ့ လူမသူေတာ္ေတြ၊ လူ႔ဂ်ပိုး စစ္ဂ်ပိုးေတြကို သူတို႔လိုပဲ အႏုိင္က်င့္ ဗိုလ္က်ခြင့္ေတြ အျပည့္ေပး၊ တိုင္းျပည္ဘ႑ာ ေဖာက္စားၾကတာကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ေတာ့ ေအာက္ေျခ လယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ဆင္းရဲသား အမ်ားျပည္သူေတြဘ၀ဟာ ငရဲက်သလိုေပါ့။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အဲ့ဒီလို ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ ဘက္လိုက္အခြင့္အေရးေပး၊ အုပ္စုဖြဲ႔လူေမြး အက်င့္ပ်က္ျခစားေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ ေနာက္ဆံုး ခံႏုိင္ရည္မရွိတဲ့ လူ႐ုိးလူအေတြေတာင္ မသူေတာ္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲကုန္ရတာ၊ ဟိုလူလည္းသူခိုး၊ ဒီလူလည္းသူခိုး ျဖစ္ကုန္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံလည္း ေစာရျပည္ျဖစ္ခဲ့၊ မိုးခါးေရေသာက္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့မွ တို႔တိုင္းျပည္ အဘက္ဘက္က ယိုယြင္း ခၽြတ္ၿခံဳက်ဆင္းရဲခဲ့တာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး၊ ေခါင္မလံုတာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူူး၊ ၀န္ထမ္းေတြ ခိုးခဲ့ၾကလို႔၊ တႏုိင္ငံလံုး အက်င့္ပ်က္ခဲ့တာေၾကာင့္လို႔ လက္ညႇဳိးထိုး ခဲ့တာေပါ့။
(၃) အခြင့္ထူးခံခြင့္နဲ႔ ေသြးခြဲျခင္း
စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အျမင့္ဆံုး အခြင့္ထူးခံတယ္။ တရားဥပေဒအထက္မွာ ဘာမဆို လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၾကတယ္။ ႏုိင္ငံပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ကြက္ေတြကို မိသားစုပိုင္ျပဳတယ္။ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ လယ္ေတြ၊ ယာေတြ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမေတြ၊ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြကို ေျမဘုတ္ဘီလူးေတြလို မတရားယူငင္ သိမ္းပိုက္႐ုံမက သူတို႔အေပၚ သစၥာခံသူေတြ၊ ဒူးေထာက္အညံ့ခံ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို ေျမကြက္၊ တုိက္ခန္း၊ တယ္လီဖုန္း၊ ကားပါမစ္၊ သစ္ခုတ္ခြင့္ပါမစ္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ၊ အခြင့္ထူးခံခြင့္ေပးၿပီး သူတို႔ကိုဆန္႔က်င္သူေတြ၊ မတရားလုပ္တာ ေခါင္းငံု႔မခံတဲ့သူေတြကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဒုကၡေပးၿပီး အခြင့္ထူးခံ လူနည္းစုနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံ လူမ်ားစုႀကီးကို ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတယ္။
(၄) ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ ေသြးခြဲျခင္း
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ မအပ္စပ္တဲ့ ဘိုးေတာ္၊ မယ္ေတာ္၊ ေလာကီေပ်ာ္ေတြရဲ႕ ယၾတာ အစီအရင္ေတြသာ ယံုစားခံုမင္ေလ့ရွိတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး အလံကို လႊင့္ထူခဲ့တာ ၁၉၆၂ အာဏာစသိမ္းကတည္းကေန အခုထိတိုင္ပါ။ ဖက္ဒရယ္တေစၦနဲ႔ ေျခာက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးငယ္စုေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို အသိအမွတ္မျပဳဘဲ ပင္လံု ကတိက၀တ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ျပည္သူလူထုအတြင္းမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈမရွိေအာင္ လူနည္းစု ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ ႏွိမ့္ခ်မႈေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္။ အလြန္ထိရွလြယ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး မုန္းတီးမႈေတြ ႀကီးထြားလာေအာင္ တိုက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ိုက္လို႔ျဖစ္ေစ ျပႆ နာကို မီးခြက္ထြန္းရွာ အစေဖာ္႐ုံတင္မက မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ခဲ့ၾကတယ္။
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို မ်က္စိမွိတ္ ဘုမသိဘမသိ ခ်စ္တတ္တဲ့ ႐ုိး႐ုိးအအ ျပည္သူတခ်ဳိ႕ သည္းေျခႀကိဳက္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ၊ တလင္တမယားစနစ္ ဥပေဒ၊ ႐ုိဟင္ဂ်ာဆန္႔က်င္ေရး စတာေတြဘန္းျပၿပီး တကယ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လိုအပ္ေနတဲ့ အရာေတြျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ေျမသိမ္းယာသိမ္းျပႆ နာ၊ လုပ္ချပႆ နာ၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ၊ ပညာေရးဥပေဒ စတဲ့ကိစၥေတြကို အေျခခံက်က် မျပဳျပင္ဘဲ လူမ်ိဳးစံု ဘာသာစံု စုေ၀းေနတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ေသြးကြဲေအာင္ စနစ္တက် လမ္းမွားပို႔ေနတာ ျဖစ္တယ္။ အလြန္အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္မႈ၊ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြကို မတားဆီး႐ုံမက ခုတံုးလုပ္ၿပီး သူတို႔အက်ိဳးအတြက္ ႏုိင္ငံေရးမွာ အသံုးခ် အျမတ္ထုတ္ေနတာပါပဲ။
(၅) သံဃာထုၾကား ေသြးခြဲျခင္း
မဆလေခတ္ကေန ဒီေန႔ စစ္ေဘာင္းဘီခၽြတ္ အစိုးရတိုင္ေအာင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ သံဃာေတာ္ေတြၾကားထဲမွာေတာင္ ေသြးကြဲေအာင္ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကပ္တာ၊ ေက်ာင္း၊ ကား၊ တယ္လီဖုန္း၊ အေဆာင္အေယာင္၊ အခြင့္အေရးေတြ ကပ္တာေတာင္ သူတို႔အလို မဆန္႔က်င္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြသာ ကပ္ေလ့ရွိၿပီး တစိုက္မတ္မတ္ ေသြးခြဲခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။ သူတို႔အလိုမလိုက္တဲ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြဆိုရင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဒုကၡေပးေတာ့တာ မဟုတ္လား။ အခုလက္ရွိ္ အမႈရင္ဆိုင္ေနရၿပီး လူ၀တ္လဲခံထားရတဲ့ ေရပူဆရာေတာ္အမႈနဲ႔ မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းေတာ္ကို ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ သူပုန္စခန္းသိမ္းသလို ၀င္သိမ္းခဲ့တဲ့ အမႈေတြဟာ ထင္ရွားတဲ့ သာဓကေတြ မဟုတ္လား။ တရားဥပေဒဆိုတာ သူတို႔လိုမွ အသံုးခ်တဲ့ ဖိႏွိပ္ေရး ကိရိယာပါ။ သူတို႔အက်ိဳး မထိခိုက္ရင္ ေခ်ာင္ထိုးထားမယ္။ ဖံုတက္ေနမယ္။ သူတို႔ အက်ိဳးအတြက္သံုးခ်င္ရင္ေတာ့ မၿငိလည္း ၿငိေအာင္ ဇြတ္ဆြဲၿပီး သံဃာဆိုလည္း တရားစြဲမယ္၊ လူ၀တ္လဲမယ္၊ ေထာင္ခ်မယ္။
လယ္တီသိမ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ အားထုတ္ခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက်ေတာ့ ဦးပိုင္အက်ိဳးစီးပြား၊ သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္လာေတာ့ မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ လင္းအားႀကီးအခ်ိန္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားရွိေစမယ့္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင့္ေရွာက္ေရး မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီး သံဃာေတာ္ေတြၾကား၊ ျပည္သူေတြၾကားမွာ ေသြးကြဲေစ႐ုံမက လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစႏုိင္တဲ့ ေသြးေခ်ာင္းစီးေစႏုိင္တဲ့ ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခား အေပၚ အမုန္းတရားေတြ ႀကီးထြားလာေအာင္ ေဟာေျပာလႈံ႔ေဆာ္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးတခ်ိဳ႕ကို မႏွိမ္နင္းတဲ့အျပင္ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳေနတာ လူတိုင္းျမင္ေနရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါဟာ ညီညြတ္ေရးကို ၿဖိဳခြဲေနတာကို သက္ေသျပေနတဲ့့ သာဓကတခု ျဖစ္ပါတယ္။
(၆) ေက်ာင္းသားထုၾကား ေသြးခြဲျခင္း
စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ အေၾကာက္ဆံုးက ပင္ကိုယ္စိတ္႐ုိးသားၿပီး မဟုတ္မခံစိတ္နဲ႔ ရဲရင့္တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြပါ။ တပြင့္ေႁခြရင္ ဆယ္ပြင့္ေ၀တတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ဆိုတာ ေခတ္အဆက္ဆက္ မတရားမႈကို ေတာ္လွန္ရာမွာ တပ္ဦးက အၿမဲပါခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဘယ္သူကမွ ေျမႇာက္ေပးစရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ မတရားမႈေတြ႔ရင္ ဘက္လိုက္မႈကင္းကင္းနဲ႔ အားနည္းတဲ့ဘက္က သတၱိရွိရွိ ရပ္တည္တတ္တာ လူငယ္ေတြ မဟုတ္လား။
စစ္အာဏာရွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း လက္ထက္ကစၿပီး ဒီေန႔ စစ္အစိုးရထိေအာင္ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ ညီညြတ္မႈကို ၿဖိဳခြဲဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျခထိုးေသြးခြဲခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၈၈ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (ဗကသ) နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (မကသ) အၾကား စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ ေသြးခြဲဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ မကသအဖြဲ႔ကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲမွာ ႐ုံးခန္းဖြင့္ခြင့္ေပး၊ အေဆာင္အေယာင္ေတြေပးၿပီး ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးေရးပ်က္ျပားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ ခေလာက္ဆံဖို႔ ေထာက္လွမ္းေရးသူလွ်ဳိေတြ အၿမဲလႊတ္ေလ့ ရွိတယ္။ ေလာေလာဆယ္ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံထားရဆဲျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရး ေက်ာင္းသားသပိတ္ကာလမွာလည္း သတင္းယူဖို႔ အခ်င္းခ်င္း အျမင္မွား ေသြးကြဲေအာင္ ရဲစံုေထာက္ေတြကို ေက်ာင္းသားေယာင္ ေဆာင္ခိုင္းခဲ့တာကို သတိျပဳေတြ႔ရွိခဲ့တဲ့ သတင္းေတြ ဖတ္ရတယ္ မဟုတ္လား။
မဲျပားေရး မဟာဗ်ဴဟာ
စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ သိရၿပီးကတည္းက သူတို႔ကိုေထာက္ခံတဲ့ ျပည္သူဟာ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေတာင္ မရွိတာကို သိ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေထာက္ခံမႈေတြ ေလ်ာ့က်သြားေအာင္၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အထင္မွားေစႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ မဲျပားေရး မဟာဗ်ဴဟာကို စီမံကိန္းခ် လုပ္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။ အထက္မွာေရးသားခဲ့တဲ့ ေသြးခြဲမႈမ်ိဳးစံုထဲမွာ အဆိုး၀ါးဆံုးနဲ႔ အရက္စက္ဆံုး နည္းလမ္းကေတာ့ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္၊ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈကို အေျခခံတဲ့ နည္းလမ္းပါပဲ။
႐ုိးသားၿပီး ႏုိင္ငံေရးလွည့္ကြက္ကို နားမလည္ႏုိင္တဲ့ ျပည္သူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ မဲေတြရေအာင္၊ မဲျပားေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ အလွ်င္စလို မဘသ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ တလင္တမယားစနစ္ က်င့္သံုးျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒကို သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔က လက္မွတ္ေရးထိုး အတည္ျပဳေပးခဲ့တာ မဟုတ္လား။ အဓိကက်ၿပီး ႏုိင္ငံအတြက္ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ့္ ဥပေဒေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ရွိလ်က္သားနဲ႔ ဒီလို အျငင္းပြား ေသြးကြဲေစရမယ့္ ဥပေဒေတြ ေရြးၿပီး ျပ႒ာန္းတယ္ဆိုတာ လံုး၀မ႐ုိးသားမွန္း မဲျပားေစေအာင္ လုပ္ေနတာမွန္း ထင္ရွားလြန္းတယ္။
ေနာက္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ရည္မွန္းခ်က္ကို လိုရာမေရာက္ဘဲ ေႏွာင့္ေႏွးေစယ့္ မဲျပားေရးစီမံကိန္းရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုလို ျဖစ္လာတာကေတာ့ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုဟာ အားကိုးလို႔မရဘူးေဟ့၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္လာေအာင္ ပါတီငယ္ေတြ အားေပးၾက၊ တတိယအင္အားစု တည္ေထာင္ၾကဆိုတဲ့ လႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးလာမႈပါ။
ဘ႑ာေငြေၾကး ေတာင့္တင္းတဲ့ သမၼတအႀကံေပး ဦးေနဇင္လတ္ ဦးစီးတဲ့ အမ်ိဳးသားတိုးတက္ေရးပါတီသစ္နဲ႔ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းရင္ လာမယ့္ ၂၀၁၅ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အမတ္ေနရာ ၆၀၀ ေက်ာ္ ၀င္ၿပိဳင္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတပုဒ္ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးေတြျပၿပီး ေထာင္ေထာင္ မဲျပားေစေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို က်င့္သံုးႏုိင္တဲ့ေခတ္မွာ ပါတီသစ္ေတြ ေပၚေပါက္လာတာ ႀကိဳဆိုရမွာျဖစ္ေပမယ့္ အခုလို မိုးထဲေရထဲ အေျခအေနမ်ိဳး စစ္ကၽြန္ဘ၀က ႐ုန္းထြက္မလား၊ ဆက္ေနမလားဆိုတဲ့ အဆံုးအျဖတ္ျပဳရမယ့္ မဲအေရအတြက္ ခိုင္ခိုင္မာမာရဖို႔ လိုအပ္ေနတဲ့ ကာလမွာ၊ မဲျပားမခံႏုိင္တဲ့ ကာလမွာေတာ့ ႀကိဳဆိုလို ့မျဖစ္ပါဘူး။
ဒီေဆာင္းပါးကို နိဂံုးသပ္ရရင္ လာမယ့္ ႏုိ၀င္ဘာလဆန္းမွာ က်င္းပမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရး ခရီးၾကမ္းရဲဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ မွတ္တိုင္ျဖစ္တယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔အတြက္ မဲမ်ားမ်ားစားစား မရႏုိင္ဘူးဆိုတာ သိေနေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔ မဲႏုိင္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္က အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မဲအျပတ္အသတ္ မႏုိင္ေအာင္၊ အစိုးရအဖြဲ ့ကၽြတ္ကၽြတ္လြတ္လြတ္ ဖြဲ႔ခြင့္မရေအာင္၊ မဲျပားသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာ သတိျပဳပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံသားတိုင္း မျဖစ္မေန ထမ္းေဆာင္သင့္တဲ့ သမိုင္းေပးတာ၀န္ႀကီး တရပ္ကေတာ့ အဓမၼ၀ါဒီေတြ၊ ဖိႏွိပ္သူေတြ၊ အခြင့္ထူးခံေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို လက္မခံေၾကာင္း၊ ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းပယ္ေၾကာင္း ျပသဖုိ႔ မၾကာမီ လာေတာ့မယ့္ ၂၀၁၅ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲမွာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အသည္းၾကားက မဲတျပားကို တခုတည္းေသာ ျပည္သူ႔ပါတီႀကီးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ မဟာမိတ္ပါတီေတြ၊ ႐ုိးသားစစ္မွန္တဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြကိုသာ မဲေပးရလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ ျပည္သူ႔အစိုးရတရပ္ ေပၚထြန္းလာၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အနိဌာ႐ုံေတြ အားလံုးကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေစလိမ့္မယ္။
တို႔ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေသာအခါမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တဖန္ျပန္လည္ အျမစ္ထြက္ ရွင္သန္မလာေစဖုိ႔ လက္နက္ကိုင္ ဗုိလ္က်မႈေတြကို အၿပီးတိုင္ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ပစ္ႏုိင္ေအာင္ စြမ္းအားႀကီးမားတဲ့ မဲတျပားဟာ ျပည္သူတိုင္းက ပိုင္ဆိုင္ထားတာမို႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်ၾကပါ။
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတိုင္း တိုင္းျပည္အနာဂတ္အေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားေအာင္၊ မဲျပားေအာင္ လုပ္ေဆာင္လာတဲ့ အႏၱရာယ္၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး လမ္းမွားေခၚတဲ့ အႏၱရာယ္ေတြကို အဂတိကင္းစြာ သိျမင္ဆင္ျခင္ႏုိင္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ မဲေပးႏုိင္ၾကပါေစ။ ေခတ္၀န္ကိုထမ္း၊ ေခတ္လမ္းကိုေဖာက္ ဒီမိုကေရစီေခတ္သစ္ဆီ အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။
မင္းေကာင္းခ်စ္
စင္တင္ဘာလ (၇) ရက္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္
