"နိုင်ရင် 

တောင်ကိုးရီးယား

ရှုံးရင် 

မြောက်ကိုးရီးယား" 

(ခက်သီ ၂၀၂၁)

မအလ စစ်အာဏာရှင်ရဲ့ ရက်ရက်စက်စက်နှိပ်စက် စစ်ကြောရေးငရဲခန်းမှာ အသက်ပေးဆပ်ခဲ့ရတဲ့ သူရဲကောင်း ကဗျာဆရာ ခက်သီက အဲလို ရေးခဲ့တော့၊​ နွေဦးတော်လှန်ရေးလိုပဲ ထောင်နဲ့ချီတဲ့ ကျောင်းသားတွေ သေနတ်ပြောင်းဝမှာ ရဲရင့်ရပ်တည်စွန့်လွှတ်ခဲ့ကြလို့ ဒီကနေ့ တောင်ကိုရီးယားဟာ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံတခု ဖြစ်ပေါ်လာပြီး အာရှကျားပေါက်အရွယ်မက တိုးတက်လာခဲ့တာ တွေးမိစေပါတယ်။ 

တောင်ကိုရီးယားရဲ့ ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှု သမိုင်းမှတ်တိုင်တွေ ပါဝင်တဲ့ ကိုရီးယားရုပ်ရှင်တွေကို သတိရမိစေပါတယ်။ နွေဦးတော်လှန်ရေးကာလရဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေနဲ့ ထင်ဟပ်ကြည့်တဲ့အခါ တက္ကစီ အငှားကားဆရာတယောက်နဲ့ ဂွမ်ဂျူးက ကျောင်းသားတွေရဲ့ ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှု ဇာတ်လမ်းကိုပါ တဆက်တည်း အတွဲလိုက် သိစိတ်အလျဉ်စီးဆင်းစေခဲ့ပါတယ်။ 

Republic of Korea (ROK) လို့ခေါ်တဲ့ တောင်ကိုရီးယားဟာ နျူကလီယားလက်နက်ပိုင်ရှင် မင်းမူနေတဲ့ မြောက်ကိုရီးယားနဲ့ ခဲတပစ်အကွာအဝေး နယ်ခြားမျဉ်းတဖက်က နိုင်ငံ။ ကမ္ဘာ့ အီလက်ထရွန်းနစ်ပစ္စည်းတွေရဲ့ စျေးကွက် ၂၀ ရာနှုန်းမက ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့နိုင်ငံ။ ကမ္ဘာ့ စမတ်ဖုန်း စျေးကွက်ကို အခိုင်မာဆုံး ရယူထားတဲ့နိုင်ငံ။ K-Pop ယဥ်ကျေးမှု Soft Power နဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို ထိုးဖောက်လွှမ်းမိုးနေတဲ့ နိုင်ငံ၊ မြန်မာပြည်သူ အတော်များများဟာ ကိုရီးယား ရုပ်သံစီးရီးတွေ စောင့်ကြည့်ကြရင်း သူတို့ဓလေ့ တိုးတက်ထွန်းကားနေပုံနဲ့ ဆွေမျိုးသားချင်းလို ကျွမ်းဝင်နေခဲ့တဲ့ နိုင်ငံ။  သူတို့ရဲ့ ဖြတ်သန်းမှုသမိုင်းတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီး  မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေးကို လူသိရှင်ကြား ထောက်ခံအားပေးကြတဲ့ ကိုရီးယားပြည်သူလူထုရဲ့ နိုင်ငံ။  တောင်ကိုရီးယားရဲ့ လွတ်လပ်ရေးနဲ့ ဒီမိုကရေစီခရီးဟာလည်း မြန်မာပြည်နွေဦး တော်လှန်ရေးလိုပဲ အသက်သွေးချွေး ပေးဆပ်မှုတွေ များလွန်းခဲ့ပါတယ်။ 

ဒါ့ပြင် ကိုရီးယားအာဏာရှင်တွေထက် အဆပေါင်းများစွာ မိုက်မဲ ကြမ်းကြုတ် ဆိုးရွားရက်စက်တယ်လို့ ယူဆနိုင်တဲ့ မအလရဲ့ အာဏာရူးအိပ်မက်ထဲက မြန်မာ့နွေဦး ဇာတ်လမ်းတစုံလုံးကို ခြုံငုံကြည့်မိတဲ့အခါမှာ ကိုယ်သိသမျှ လူကြီးလူငယ်မရွေး မြန်မာ့နွေဦး တော်လှန်ရေးထဲက နေရာစုံက ဇာတ်ကောင်မျိုးစုံ ဖြစ်နေကြတာပဲ မဟုတ်လား။ 

ကျဆုံးသွားတဲ့ ဆန္ဒပြကျောင်းသားနဲ့ သူ့မိဘဆွေမျိုး သူငယ်ချင်းတွေ CDM ဝန်ထမ်းတွေ၊ နိုင်ငံရေးပါတီဝင်​တွေ၊ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးရဲဘော်၊​ စစ်ဘေးရှောင်ရွာသားတွေ အလှူဒါနပံ့ပိုးကြတဲ့ ပြည်တွင်း ပြည်ပ ထောက်ပို့ ဒါနရှင်အုပ်စုတွေ၊ ကိုယ့်မိသားစု ကိုယ့်ရာထူး ပဓာနဝါဒီတွေနဲ့ ကြောက်လို့ ပုန်းနေတဲ့ ခေတ်ပုန်းလူတန်းစားတွေ။ မအလနဲ့ လူသတ်ကောင် အာဏာရူးတစု ကိုယ်ကျိုးရှာသမား  သစ္စာဖောက်ဒလန်တွေ၊ ဆွေစဉ်မျိုးဆက် ရွံရှာစရာ အလိုတော်ရိတွေ၊ ဦးနှောက်ဆေးခံထားရတဲ့ အရူးမီးဝိုင်း စစ်ကောင်စီ လက်မရွံ့တပ်သားတွေ စသဖြင့် အခန်းဆက် ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းတွဲကြီးထဲက ဇာတ်ကောင်တွေကို အရှင်လတ်လတ် မြင်တွေ့နေကြရတာပဲ မဟုတ်လား။​

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကိုရီးယားက ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှုနောက်ခံ ရုပ်ရှင်တွေထဲက A Taxi Driver (2017) အပါအဝင် When The Day Comes 1987 ဆိုတာ၊  May 18 ဆိုတာတွေပါ ဆက်စပ်စဉ်းစားကြရင်းနဲ့ ရုပ်ရှင်ခံစားမှုစကားဝိုင်းလေး လုပ်ကြမလားလို့ မကြာသေးခင်က နှိပ်စက်ခံ အကျဉ်းထောင်က လွတ်မြောက်လာတဲ့ ဒါရိုက်တာ နေသန်မောင်နဲ့ တိုင်ပင်ရင်း ဆွေးနွေး သုံးသပ်ကြည့်ကြပါတယ်။

မြန်မာ့နွေဦး ဖြတ်သန်းမှုမျိုးစုံထဲက ဇာတ်ကောင်မျိုးစုံ ရှုထောင့်မျိုးစုံနဲ့ နိုင်ငံတကာဇာတ်ကားမျိုးစုံ နှိုင်းယှဉ်သုံးသပ်တဲ့ စကားဝိုင်းလေး DVB မှာ ထုတ်လွှင့်ဖြစ်ပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ခံစားမှု အက်ဆေး စာရေးဆရာ ညီလင်းအိမ်၊ ဇာတ်ညွှန်း နွေဦးသစ်လည်း ဝန်းရံ ကူညီတင်ဆက်ပါတယ်။ ရှုထောင့်မျိုးစုံကနေ တလှည့်စီ ဝေဖန်ပိုင်းခြားကြည့်ကြတယ်။ မျှဝေခံစားကြည့်ကြတယ်။ 

မိတဆိုးသမီးလေးကို သိပ်ချစ်လွန်းတဲ့ ဆင်းရဲသား စစ်မှုထမ်းဟောင်း အိမ်ငှားခ အကြွေးနဲ့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့ အငှားကားဆရာတယောက်ရဲ့ လူသားခံစားမှု စိတ်အလှည့်အပြောင်းတွေနဲ့ ဂွမ်ဂျူး ကျောင်းသား ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှု။ ဂွမ်ဂျူးမြို့ကို ခိုးဝင်ပြီး သက်စွန့်ဆံဖျား သတင်းယူ ဆိုးလ်မြို့ဆီ ပြန်ဖို့ စွန့်စားရတဲ့ ဂျာမန် သတင်းထောက်တယောက်။ ဒီမိုကရေစီရေးအတွက် ကျည်ဆန်မိုး ရွာနေတဲ့ကြားက အသက်စွန့်ခဲ့ကြတဲ့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေ၊​ တရားမျှတမှုဘက်က ရပ်တည်ရင်း သေသော်မှတည့် ပိုကောင်း၏ စိတ်ဓာတ်နဲ့ အငှားကားဆရာတွေ စတဲ့ တော်လှန်ရေး အချိုးအကွေ့ရဲ့ အညတရ လူတယောက် စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှု အရေးကြီးပုံ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အတက်အကျတွေနဲ့ ဒွိဟလွန်ဆွဲရပုံကို ဆွေးနွေးကြတဲ့အထဲက နောက်ထပ် ထူးခြားဇာတ်ဝင်ခန်း တခုကို ကိုယ်တိုင်ဗွီဒီယိုတည်းဖြတ်တဲ့ အချိန်ကျမှ သတိထားမိပါတယ်။ 

မြန်မာလူမှုကွန်ရက် ဘာသာစကားနဲ့ ကိုရီးယားဖရဲသီးလို့ခေါ်နိုင်တဲ့ စစ်တပ်ရဲ့ တပ်ကြပ်ကြီး၊​ ဂွမ်ဂျူးအထွက် တားဆီးဂိတ်မှာ တာဝန်ကျပြီး နိုင်ငံခြားသားပါတဲ့ ဘယ်ကားမှ ထွက်ခွင့်မပေးရ ဆိုတဲ့ အမိန့်ရထားတဲ့ တပ်ကြပ်ကြီး။​ နိုင်ငံခြားသားပါတဲ့ ကားနောက်ဖုံးထဲကို စစ်ဆေးကြည့်တဲ့အခါ ဒီကားဟာ ဂွမ်ဂျူးက ကားနံပါတ်အတု တပ်ဆင်ထားပြီး ဆိုးလ်မြို့က အငှားကား နံပါတ်ပြားကို နောက်ဖုံးထဲမှာ ဝှက်ထားတာပါလားလို့ သိလိုက်ရတဲ့သူ။​ သူဟာ ဆိုးလ်ရဲ့ အငှားကား နံပါတ်ပြား ဝှက်ထားတာကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ငြိမ်သွားပြီး သူ့မျက်တောင်ခတ်နေပုံကို ကင်မရာက အနီးကပ်ရိုက်ပြနေပါတယ်။ သူ ဘာများ ချင့်ချိန်စဉ်းစားနေမှာပါလိမ့်။ 

မျက်နှာမရွှင်မလန်းနဲ့ သူဟာ ကားနောက်ဖုံးကို အားနဲ့ ဆောင့်ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးမှာ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေတဲ့ အငှားကားဆရာကို ဘုကြည့်ကြည့်တယ်။ ဂျာမန်သတင်းထောက်ကလည်း တုန်လှုပ်နေတယ်။ ဝှက်ထားတဲ့ ကင်မရာနဲ့ ဖလင်လိပ်တွေကို ရှာတွေ့သွားပြီလားလို့ တွေးရင်း ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အခိုက်အတန့်။

ဂွမ်ဂျုး ကျောင်းသားလှုပ်ရှားမှုထဲမှာ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေများ ပါနေသလား။​ အဲဒီတပ်ကြပ်ကြီးရဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ တယောက်ယောက်များ ပစ်ခတ်ခံရလို့ သေဆုံးခဲ့သလား၊ လက်နက်မဲ့ လူငယ်တွေကို ပစ်သတ်နေတဲ့ တပ်ထဲက ပြေးဖို့ စဉ်းစားနေတာလား စစ်တပ်က ဆန္ဒပြ ကျောင်းသားတွေကို ပစ်သတ်တာကို သဘောမကျတဲ့ ပြည်သူ့စစ်သားစစ်စစ် တပ်ကြပ်ကြီးများလား။ မှန်းဆကြည့်ချင်စရာပါ။ 

အဲဒီတပ်ကြပ်ကြီးသာ ခုလို သိသိနဲ့ လွှတ်မပေးခဲ့ရင် ဒီအငှားကားကို ဆက်ထွက်သွားခွင့် မပေးခဲ့ရင် သတင်းထောက်ရော၊ အငှားကားမောင်းတဲ့ ကားဆရာရော အဲဒီ check-points က စစ်သားတွေကြား အဖမ်းခံ၊ ပစ်သတ်ခံရမလား ဇာတ်နာ ဆိုးရွားနိုင်တဲ့ အခင်းအကျင်းမျိုး။

သူတို့ကို သွားခွင့်ပေးလိုက်လို့ မျက်နှာကြောတင်းတင်း တပ်ကြပ်ကြီးက သူ့တပ်သားတွေကို အမိန့်ပေးတယ်။​ သေနတ်နဲ့ ချိန်ထားတဲ့ တခြားစစ်သားက အထွန့်တက်တယ်။ နိုင်ငံခြားသား မှန်သမျှ တားထားရမယ်လေတဲ့။ သူက သတင်းထောက် မဟုတ်ဘူး။ ဆိုးလ်က အငှားကားလည်း မဟုတ်ဘူးလို့ တပ်ကြပ်ကြီးက ပြန်ပြောတယ်။ သေနတ်နဲ့ ချိန်ထားတဲ့ စစ်သားက ဇဝေဇဝါဖြစ်ပုံရတယ်။ သွားခွင့်ပေးလိုက်လို့ ငါ ပြောနေတယ်လေလို့ ခပ်တင်းတင်း အမိန့်သံနဲ့ သူက ထပ်ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီလို တပ်ကြပ်ကြီးက သွားခွင့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် စစ်သားတွေ ဘယ်ရီဂိတ်တွေ ဖယ်ပေးနေတုန်း နိုင်ငံခြားသားပါတဲ့ တက္ကစီမှန်သမျှ တားထားဖို့ ဆက်သွယ်ရေးစက်က အမိန့်ထပ်လာတယ်။ ဒါကို ကြားရတဲ့ စစ်မှုထမ်းဟောင်း  တက္ကစီကားဆရာက ဘယ်ရီဂိတ်တွေကို ကားနဲ့တိုက်ပြီး အတင်းမောင်းပြေးတယ်။ ဂွမ်ဂျုးကနေ ဆိုးလ်ကိုသွားတဲ့လမ်းမှာ စစ်ကားတွေ အများကြီး ထပ်ပါလာပြီး လိုက်ဖမ်းတဲ့အချိန် မထင်မှတ်တဲ့ အညတရသူရဲကောင်း အငှားကားဆရာတွေအုပ်စုနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာက ထားလိုက်ပါတော့လေ။ ကြည့်ဖူးတဲ့သူတွေ သိပြီးသားဖြစ်မယ် မကြည့်ရသေးသူတွေက ကြည့်ရင် သိပါလိမ့်မယ်။ 

ဒီလို ပြည်သူကို ပစ်သတ်နေတဲ့ စစ်တပ်ရဲ့ တသွေးတသံတမိန့် တည်ဆောက်ပုံကြားထဲက အမှန်တရားဘက်က ရပ်သူ၊ မတရားမှုကို မုန်းတီးသူလိုမျိုး A Taxi Driver ဇာတ်ကားထဲက တပ်ကြပ်ကြီးလို စစ်သည်တော်တွေဟာလည်း ကမ္ဘာ့နိုင်ငံတိုင်းက ဒီမိုကရေစီလှုပ်ရှားမှု အရေးတော်ပုံတိုင်းမှာ ရှိနေနိုင်တဲ့ လူမသိသူမသိ မှတ်တမ်းမဝင် သမိုင်းမတွင်တဲ့ အညတရ သူရဲကောင်းတွေထဲက တယောက်ပါပဲလားလို့ ကိုယ့်ဘာသာ ဆင်ခြင်မိတာပါ။

ဇာတ်ဝင်ခန်းအရ ဒီတပ်ကြပ်ကြီးရဲ့ သိသိနဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တခုတည်း သက်သက်ကြောင့် သတင်းမှတ်တမ်းတွေ ရယူလာခဲ့တဲ့ ဂျာမန်သတင်းထောက် လွတ်မြောက်သွားရတာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူဟာ စစ်တပ်ရဲ့ ဘယ်လို ရက်စက်တဲ့ အမှုစီရင်ချက်တွေနဲ့ အပြစ်ပေးခံရနိုင်မလဲ ဆိုတာကတော့ ဇာတ်ကားထဲမှာ မမြင်ရပါဘူး။ 

A Taxi Driver လို့ ဇာတ်ကား နာမည်ပေးထားတဲ့အတိုင်း အငှားကားဆရာရဲ့ စိတ်ရေချိန် အပြောင်းအလဲတွေ စွန့်လွှတ်စွန့်စားမှုတွေနဲ့ အဓိကဇာတ်ကောင်ကို အာရုံစိုက်မိချိန်မှာ ဒီဇာတ်ကားထဲက အရေးကြီးတဲ့ အချိုးတခုမှာ စစ်ဆေးရေးဂိတ်တာဝန်ကျ လူငယ် တပ်ကြပ်ကြီးတယောက် အမှန်တရားဘက်က ရပ်တည်ခဲ့ပုံ ထွက်သွားခွင့်ပြုဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တဲ့ ပုံတွေကို အမှတ်တမဲ့ မြင်ယောင်နေမိတဲ့အခါ အလေးပြုရမယ့် တောင်ကိုရီးယား ဖရဲသီးတလုံးပါလားလို့ စဉ်းစားမိပါတယ်။

သူဟာ ကိုရီးယား ဒီမိုကရေစီ တော်လှန်ရေးကြီးထဲက အညတရ ပြည်သူ့စစ်သား သူရဲကောင်း တယောက်ပါပဲလားလို့ တွေးမိနေတာပါပဲ။ 

(ကိုနေသန်မောင် ကိုညီလင်းအိမ်နဲ့ ဆရာမ နွေဦးသစ်တို့လည်း သဘောတူလောက်ရဲ့လို့ ယူဆတာပါပဲ။)

သန်းဝင်းထွဋ်