ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးကို ကမၻာသို႔ ေဝမွ်သူ ေဒၚမမႏိုင္ (မႏၱေလး႐ုပ္ေသး)
DVB
·
January 21, 2019
ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးကို ကမာၻကသိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ မႏၱေလး႐ုပ္ေသးပညာရွင္ ေဒၚမမႏိုင္ကို ယေန႔ေခတ္ရဲ႕ “႐ုပ္ေသးသခင္မ” လို႔ေတာင္ အသိမွတ္ျပဳ တင္စားထားၾကပါတယ္။ ေဒၚမမႏိုင္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ုပ္ေသးသဘင္အသင္းရဲ႕ ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚမမႏိုင္ တည္ေထာင္ထားတဲ့ မႏၱေလးျမန္မာ႐ုပ္ေသးစင္ (Mandalay Marionettes Theatre) ကေတာ့ မႏၱေလးကို ေရာက္လာတဲ့ ကမာၻလွည့္ခရီးသြား ဧည့္သည္ေတြ မျဖစ္မေန အခ်ိန္ေပးၿပီး ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကတဲ့ အႏုပညာ ယဥ္ေက်းမႈ ေနရာတခုျဖစ္သလို မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ အမ်ားဆံုး လာေရာက္တဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
[caption id="attachment_309526" align="alignright" width="430"] ဓာတ္ပုံ - ခင္စုၾကည္[/caption]
သူမဟာ တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ႀကိဳးဆြဲ႐ုပ္ေသးအႏုပညာကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္လိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က စတင္ကာ လူအေယာက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္သာ ၾကည့္႐ႈႏိုင္တဲ့ ဝါးထရံအခန္းေလးထဲမွာ ႐ုပ္ေသးစင္ေလးကို ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္။
ေန႔လယ္ပုိင္းမွာဆိုရင္ေတာ့ သူမရဲ႕ ႐ုပ္ေသးစင္အခန္းေလးဟာ အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကားေပးတဲ့ အခန္းေလးျဖစ္သလို ညေနဘက္ဆိုရင္ေတာ့ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ႐ုပ္ေသးစင္ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚမမႏိုင္ဟာ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာရွင္တေယာက္ျဖစ္သလို အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကားေပးတဲ့ ဆရာမတေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ၆၀ ေက်ာ္အရြယ္ၿပီျဖစ္တဲ့ ေဒၚမမႏိုင္ဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းသူပီပီ ျမန္မာအက်ႌနဲ႔ ထဘီကိုသာ အၿမဲဝတ္ဆင္ေလ့ရိွသလို ႏိုင္ငံတကာပြဲေတြ သြားရင္လည္း ျမန္မာခ်ိတ္လံုခ်ည္ကိုသာ အျမတ္တႏိုး ဝတ္ဆင္တတ္သူပါ။
သူမဟာ ဂုဏ္ထူး ျမန္မာစာဦးသိန္းႏိုင္ရဲ႕ သမီးႀကီးျဖစ္ၿပီး မႏၱေလးတကၠသိုလ္ကေန သမိုင္းဘာသာရပ္နဲ႔ ဘြဲ႔ရရိွခဲ့ပါတယ္။ ဘြဲ႔ရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေယာင္ေနာက္ဆံထံုးပါ ဆိုသလို ခင္ပြန္းသည္ရွိရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
မိဘအရိပ္ေအာက္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျပည့္ျပည့္စံုစုံနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ သူမအတြက္ ဘဝမွာ အခက္အခဲ မရိွခဲ့သလို ငယ္ရြယ္သူပီပီ အိမ္ေထာင္ဘက္ကိုလည္း စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့မိပါတယ္။
“အေဖနဲ႔အေမက မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔တားလည္း မရဘူး။ ယူမွာပဲဆိုၿပီး လိုက္သြားခဲ့တာ။ အေဖကေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကို စံုစမ္းထားေတာ့ သိတယ္။ အေဖနဲ႔အေမ မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္ေတာ့ ကိုယ္လည္း ဒူးနဲ႔ မ်က္ရည္သုတ္ရၿပီေပါ့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေယာကၡမ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ထမင္းခ်က္၊ ေလွ်ာ္ဖြပ္၊ ကေလးေမြး၊ အဲဒီလို ေနခဲ့ရာကေန ပထမကေလးေမြးလာေတာ့ စသိလာၿပီ။ မွားမွန္းသိၿပီ။ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရး ကံကလည္း ည့ံေတာ့ ပိုပိုဆိုးလာရင္းနဲ႔ သူကလည္း အရက္ေသာက္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေအာ့ေၾကာလန္ပဲ။ အဲဒီေခတ္က စကားနဲ႔ ေျပာရင္ လမ္းသရဲေပါ့” လို႔ သူမအတိတ္အေၾကာင္းေတြကို ျပန္လည္ေျပာျပပါတယ္။
ဒုတိယကေလးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အရက္ရဲ႕ေက်းကၽြန္ ျဖစ္ေနတဲ့ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ဆိုးသြမ္းေသာင္းက်န္းမႈေတြကို ဆက္လက္မခံစားႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကြာရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ မႏၱေလးမွာ ဒုတိယကေလးကို ေမြးၿပီးခ်ိန္ တံတားဦးဘက္က ေတာင္တလံုးရြာမွာ မူလတန္းျပဆရာမ အေနနဲ႔ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ရြာက ေလးစားရတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမတေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ ႐ုိင္းစိုင္းတဲ့ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ အရွက္ရခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ရြာကိုလိုက္လာၿပီး အရက္မူး၊ ဆဲဆို ေသာင္းက်န္းတာေၾကာင့္ ရြာသားေတြက ခဲနဲ႔ဝုိင္းထုဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚမမႏိုင္ဟာ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ဓာရဏပရိတ္ကို အသံက်ယ္က်ယ္ ရြတ္ဆိုေနလိုက္ပါတယ္။ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ဆဲဆိုသံေတြကို သူမရဲ႕ပရိတ္ရြတ္ဖတ္သံေတြက ဖံုးလႊမ္းသြားတဲ့အတြက္ ရြာသားေတြကလည္း စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီး အၾကမ္းဖက္တာေတြ မလုပ္ခဲ့ၾကပါဘူး။
[caption id="attachment_309525" align="alignleft" width="289"] ဓာတ္ပုံ - Daw Ma Ma Naing’s Facebook[/caption]
ဘဝဇာတ္ခံုမွာ ကံၾကမၼာရဲ႕ ႀကိဳးဆြဲရာကို အလုိက္သင့္ ကျပခဲ့ရတဲ့ ေဒၚမမႏိုင္ရဲ႕ ဘဝကေတာ့ ၾကမ္းတမ္းခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ေက်ာင္းဆရာမအျဖစ္နဲ႔ လစာမဲ့ခြင့္ ၃ လယူခဲ့ၿပီး ရြာကေန အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ခင္ပြန္းသည္ အရက္သမားဟာ ႏႈတ္နဲ႔ ဆဲဆို႐ုံသာ မကေတာ့ဘဲ ႐ုိက္ႏွက္တာေတြပါ ရိွလာတာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ေရးႏြံထဲကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ သူမ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
“တရက္မွာ သူမူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း သားအငယ္ေကာင္နဲ႔ ထြက္သြားလိုက္တာ။ သာစည္ဘက္မွာ သြားပုန္းေနတာ။ သူျပန္သြားေတာ့မွ ကြဲဖို႔အတြက္ လုပ္ရေတာ့တာ။ သူကလည္း မကြဲေပးဘူး။ ေသမွပဲ ကြဲေပးမယ္ေပါ့။ သူက ဘယ္ကဲြေပးမလဲ၊ မိန္းမေကာင္းရထားတာကိုး။ သူကေမးတယ္။ သူခ်မ္းသာရင္ ျပန္ေပါင္းမွာလားေပါ့။ ခ်မ္းသာရင္ ျပန္ေပါင္းမွာလားမေမးနဲ႔ အရက္ျဖတ္ရင္ ျပန္ေပါင္းမယ္လို႔၊ ဒါေတာင္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေၾကာင့္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူလည္း အရက္ရဲ႕ေက်းကၽြန္ျဖစ္ၿပီး ဆံုးသြားတာပါပဲ” လို႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကြယ္လြန္သြားမွ သူမဘဝရဲ႕ ကံၾကမၼာဆိုးကေန လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။
သားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူမဘဝကို ရြာမွာ မူလတန္းျပဆရာမ အေနနဲ႔ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ပါတယ္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ေက်ာင္းဆရာမတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚမမႏိုင္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝဆိုးကေန လြတ္ေျမာက္ခဲ့ေပမယ့္လည္း တခုလပ္မိန္းမမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က အမ်ိဳးသားတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ထိကပါးရိကပါး ေျပာဆိုတာေတြကို ႀကံဳေတြ႔ရပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေပၚေျပာင္းေနဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ သူမဘဝကို တဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲေစခဲ့တဲ့ အခြင့္အလမ္းတခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ရြာက ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ရန္ကုန္မွာ အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကားဖို႔ ပို႔ေဆာင္တဲ့အထဲမွာ ေဒၚမမႏိုင္လည္း ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက အဂၤလိပ္စာဘာသာရပ္ကို စိတ္ဝင္စားသူမို႔ ရန္ကုန္အထိ သြားေရာက္ႀကိဳးစား ေလ့လာသင္ယူခဲ့ၿပီး မႏၱေလးကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ အခက္အခဲ ရိွလာျပန္ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားဧည့္သည္ေတြ လာေရာက္မႈ နည္းပါးတာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စကားေျပာခြင့္ရဖို႔ ဆိုရင္ ဧည့္လမ္းညႊန္ေတြလို ႏိုင္ငံျခားသားေတြ သြားရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး ေျပာမွ ရပါလိမ့္မယ္။ သူမအေနနဲ႔ကလည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္မႈကိစၥ တာဝန္ေတြေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ၿပီး သြားလာေနရတာမ်ိဳး အဆင္မေျပပါ။
အဲဒီအခ်ိန္ သူမ စဥ္းစားလိုက္တာကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြသြားရာေနာက္ မလိုက္ႏိုင္ရင္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ သူမဆီ ေရာက္လာေအာင္ ဖန္တီးရမယ္ ဆုိတာပါပဲ။
“မႏၱေလးကိုလာလည္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ သူတို႔ရိွရာကို ငါမသြားႏိုင္ရင္ ငါရိွရာကို သူတို႔လာရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကို ထားလိုက္တယ္။ သူတို႔ကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲလို႔ စဥ္းစားေတာ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံကို လာလည္ရင္ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈေတြကို ႀကိဳက္ၾကတယ္၊ စိတ္ဝင္စားၾကတယ္ေလ။ သူတို႔က ေစာင္းတီးသံ နားေထာင္ခ်င္တယ္။ ပတၱလားတီးသံ နားေထာင္ခ်င္တယ္။ ျမန္မာအက ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ႐ုပ္ေသးပြဲဆိုတာ ရွိေတာင္ မရိွဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပြဲေလး လုပ္လိုက္ရင္ သူတို႔လာမွာပဲဆိုၿပီး ဒီစင္ကို စေထာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။”
မႏၱေလး႐ုပ္ေသးစင္ စတင္မတည္ေထာင္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကာလမွာေတာ့ အိမ္ေရွ႕က တဲငယ္ေလးမွာ လက္မႈပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ေလးကို စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ႐ုပ္ေသးစင္တည္ေဆာက္ဖို႔ သူမကို အဓိက ပံ့ပိုးခဲ့သူေတြထဲမွာ သူမရဲ႕ လက္ရိွအိမ္ေထာင္ဘက္ျဖစ္သူ ဦးသန္းညြန္႔လည္း ပါဝင္ပါတယ္။
သူမတေယာက္တည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ျဖတ္သန္းလာရာကေန ဦးသန္းညြန္႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးလာခဲ့ၿပီး ထပ္မံ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမေရြးခ်ယ္မႈအေပၚ ဒုတိယအႀကိမ္ မွားမွာလည္း စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ရပါေသးတယ္။
“ကိုယ္တေယာက္တည္း ဘဝကို ေလွ်ာက္လာခဲ့ရတာ ေမာလာၿပီေပါ့။ သားႏွစ္ေယာက္ကလည္း ကေလးဆိုေတာ့ သူ႔ကိုခင္တာေပါ့ေနာ္။ ကေလးေတြကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္တယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ အႏြံတာကိုလည္း ခံတယ္ဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္ဘက္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္။ သူက ဘာမွေတာ့မဟုတ္ဘူး။ စီးပြားေရးသမားလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုနားလည္ႏိုင္တဲ့သူဆိုၿပီး ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ဒုတိယအႀကိမ္မွားမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔အေၾကာင္းပါၿပီးေတာ့မွ ဒါေတြက စျဖစ္လာတာ” လို႔ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာရွင္တေယာက္ ျဖစ္လာေစခဲ့တဲ့ ဘဝတစိတ္တပိုင္းကို ေျပာျပပါတယ္။
လက္မႈပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ကေန ရတဲ့ဝင္ေငြနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ လစာေငြေလးေတြကို စုေဆာင္းကာ ႐ုပ္ေသးစင္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႐ုပ္ေသးစင္စဖြင့္တဲ့ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာပဲ အဂၤလိပ္စာကို သင္ၾကားရင္း တဖက္တလမ္းကေန ဝင္ေငြစုေဆာင္းခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ႐ုပ္ေသးစင္ေလးဟာ စတင္လူသိမ်ားလာခဲ့ၿပီး အခုဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါး ရပ္တည္လာႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ျမန္မာ႐ုပ္ေသးအႏုပညာကလည္း မႏၱေလး ႐ုပ္ေသးအဖြဲ႔ကေန ျပန္လည္စတင္လို႔ ဦးေမာ့လာႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ဖခင္ရဲ႕ လမ္းျပမႈေၾကာင့္ ေစာင္း၊ ပတၱလားတို႔ကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ေသးႀကိဳးဆြဲပညာကိုေတာ့ ႐ုပ္ေသးပညာရွင္ႀကီး ဦးပန္းေအးဆီမွာ သြားေရာက္သင္ၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၉၄ – ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ဆိုကေရးတီး ၿပိဳင္ပဲြေတြမွာ ႐ုပ္ေသးႀကိဳးဆြဲ ပညာရွင္ဆုေတြကို တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ေရာ အဖြဲ႔လိုက္ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာပါ မႏၱေလးတိုင္း ကိုယ္စားျပဳအေနနဲ႔ ဆုေတြ ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေလာက္ထိ မိုးလင္းေပါက္ ႐ုပ္ေသးကျပပြဲေတြ ရိွခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေခတၱ ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မႏၱေလး ေကာင္းမႈေတာ္ဘုရားပြဲမွာ မိုးလင္းေပါက္ ႐ုပ္ေသးပြဲကို ျပန္လည္အသက္သြင္းလာခဲ့ၿပီး အခုဆိုရင္ တျခားနယ္ေတြမွာပါ မိုးလင္းေပါက္ပြဲေတြ ျပန္လည္က်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါၿပီ။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ေလာက္တည္းက စတင္ကာ ျပည္ပအႏုပညာအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဖိတ္ၾကားမႈေတြကို ခံခဲ့ရၿပီး သြားေရာက္ခဲ့ရာကေန ျမန္မာ႐ုပ္ေသးဟာ ကမၻာအႏွံ႔အျပားကို တျဖည္းျဖည္း ေရာက္ရိွလာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၅ ႏိုင္ငံေက်ာ္မွာ က်င္းပတဲ့ ကမာၻ႔႐ုပ္ေသးပြဲေတာ္ႀကီးမွာလည္း ႏိုင္ငံတကာကိုယ္စားျပဳ အေနနဲ႔ ဖိတ္ၾကားခံရၿပီး ကျပ ပါဝင္ခဲ့ရပါတယ္။
ေဒၚမမႏိုင္ကို ႐ုပ္စံုဇာတ္သဘင္ အႏုပညာရွင္ေတြ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ေသး တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနမႈကို ျပန္လည္အသက္သြင္း ႏိုးထေစခဲ့တဲ့ ရွားပါးၿပီး ထူးခၽြန္သူ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာရွင္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္လို႔ တင္စားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဖခင္ျဖစ္သူက ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္သမိုင္း အေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားျပဳစုခဲ့ၿပီး အမ်ိဳးသားစာေပဆု ရရိွခဲ့သလို သမီးျဖစ္သူ ေဒၚမမႏိုင္ကလည္း ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕မွတ္တမ္းကို အသက္သြင္း ပံုေဖာ္သူအျဖစ္ ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးကို မေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းခဲ့တဲ့အျပင္ အခုဆိုရင္ ကမာၻက အသိမွတ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရတဲ့အထိ ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးဟာ ကမာၻ႔အလယ္မွာ တင့္တယ္ေနခဲ့ပါၿပီ။
တဖက္မွာလည္း အဂၤလိပ္စာကို သင္ၾကားေပးေနတဲ့ ေဒၚမမႏိုင္ဟာ သူမဘဝျဖစ္တည္ရာ မႏၱေလး႐ုပ္ေသးစင္မွာ ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ကျပတင္ဆက္ေနကာ ႐ုပ္ေသးဝါသနာပါတဲ့ လူငယ္ေတြကိုလည္း ႐ုပ္ေသးအႏုပညာကို လက္ဆင့္ကမ္း မွ်ေဝသင္ၾကားေပးေနပါတယ္။
ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးရဲ႕ ဇာတိေျမျဖစ္တဲ့ ရတနာပံုမႏၱေလးရဲ႕ မႏၱေလး႐ုပ္ေသးစင္ေလးမွာ ညစဥ္ညတိုင္း ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ ႐ုပ္ေသးကပဲြေတြမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ အခမဲ့ ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာႏိုင္သလို ဒီေနရာေလးဟာ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ အေနနဲ႔လည္း မသြားမျဖစ္ သြားေရာက္ရမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာဆိုင္ရာ အသိုက္အၿမံဳေလးအျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရိွေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚမမႏိုင္ကေတာ့ သူမရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
“႐ုပ္ေသးဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာရဲ႕ အႏွစ္၊ ကမာၻက ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး အလြန္တန္ဖိုးထားၾကတာကို သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ကေလးေတြနဲ႔ ဒီအႏုပညာကို က်မဘဝတေလွ်ာက္လံုး ယုယပိုက္ေထြးသြားဖို႔ ခိုင္မာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ၿပီးပါၿပီ။”
ခင္စုၾကည္
(hiburma.net ဝက္ဘ္ဆုိက္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္။)