ပထမပိုင္း​နဲ့​ ဒုတိယပိုင္း​မွာ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္ ​ေပၚ​ေပါက္လာပံု၊​ စစ္သည္​ေက်ာင္း​သား​ေတြ ​ေနထိုင္စား​ေသာက္ရပံု​ေတြနဲ့​ အခြင့္​အ​ေရး​ ဆံုး​႐ွံုး​တာ​ေတြကို တင္ျပခဲ့​ပါတယ္။ စစ္သည္​ေက်ာင္း​သား​ေတြရဲ့​ ရပိုင္ခြင့္​ေတြ ​ေတာင္း​ဆိုပံုအ​ေၾကာင္း​ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ “​ေက်ာင္း​သား​ေတြရဲ့​ စိတ္ထဲမွာ ရပိုင္ခြင့္​ေတာင္း​တယ္။ ရပိုင္ခြင့္​ဆိုတာထက္ ႐ုန္း​ထြက္ခ်င္စိတ္​ေတြ ပိုမ်ား​တယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာက။ ႐ုန္း​ထြက္ခ်င္စိတ္​ေတြ ပိုမ်ား​လာ​ေတာ့​၊​ စကား​ပံု​ေလး​ တခု​ေျပာမယ္ဆိုရင္ က်​ေနာ္တို့​ နြား​ျပာၾကီး​ က်​ေအာင္ သား​ေရဖင္ခုမထိုင္နဲ့​ေပါ့​။ စစ္တပ္မ​ေကာင္း​ေၾကာင္း​ကို သိသြား​တဲ့​အခါက်​ေတာ့​ စစ္တပ္ထဲမွာ မ​ေနခ်င္ၾကတဲ့​စိတ္​ေတြ ပိုမ်ား​လာတယ္။ ရပိုင္ခြင့္​ တခုဆိုတာထက္။ က်​ေနာ္တို့​ေတြ အား​လံုး​က စစ္တပ္ကို ယံုၾကည္ခဲ့​ၾကတယ္။ သူတို့​လည္း​ ​ေၾကညာထား​တယ္။ တပ္မ​ေတာ္သည္သာ အမိ၊​ တပ္မ​ေတာ္သည္သာ အဖလို့​၊​ တကယ္တမ္း​ တပ္မ​ေတာ္က အမိအဖ​ေနရာက မ​ေနခဲ့​ေတာ့​ က်​ေနာ္တို့​လည္း​ အဲဒီစစ္တပ္ထဲမွာ မ​ေနခ်င္​ေတာ့​ဘူး​။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္ခဲ့​ၾကတာ အဓိက စစ္တပ္မ​ေကာင္း​ဘူး​ဆိုတာ သိ​ေနတဲ့​အတြက္ စစ္တပ္ထဲမွာ ​ေနခ်င္စိတ္ ကုန္ခန္း​သြား​တဲ့​အတြက္ အဲလိုမ်ိုး​ ျဖစ္သြား​တာ​ေပါ့​။ ” စစ္တပ္ထဲမွာ ​ေနခဲ့​တဲ့​ ကာလမွာ စစ္တပ္အ​ေၾကာင္း​ကို ပိုသိခဲ့​ရလို့​ စစ္တပ္က ထြက္ခဲ့​တာလို့​ ​ေျပာဆိုသြား​ေပမယ့္​ စစ္တပ္ထဲက​ေန ထြက္ခြာဖို့​ စျဖစ္လာတာက​ေတာ့​ ၂၀၀၂ ခုနွစ္ နွစ္ဆန္း​ပိုင္း​မွာပါ။ အပတ္စဥ္ ၃ သင္တန္း​ကစျပီး​ သင္တန္း​သား​ေတြဟာ ၂ နွစ္သင္တန္း​ကို A.G.T.I လက္မွတ္နဲ့​ ​ေက်ာင္း​ဆင္း​ေပး​ေတာ့​မွာဆိုတဲ့​ ​ေကာလာပါလ သတင္း​တခု တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ ​ေကာလိပ္မွာ ​ေပၚထြက္လာခဲ့​ပါတယ္။ အဲဒီ သတင္း​ ထြက္​ေပၚလာတဲ့​အခ်ိန္မွာ အပတ္စဥ္ ၁ သင္တန္း​သား​တခ်ို့​မွာ စတုတၳနွစ္ B.Tech. ဘြဲ့​ကို သင္ၾကား​ေနျပီး​ အပတ္စဥ္ ၂ သင္တန္း​သား​အခ်ို့​ကလည္း​ တတိယနွစ္မွာ B.Tech. ဘြဲ့​ကို သင္ၾကား​ေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသတင္း​ရဲ့​အဓိပၸာယ္က​ေတာ့​ အပတ္စဥ္ ၁ နဲ့​ ၂ သင္တန္း​သား​အား​လံုး​ဟာ B.E. အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ့​ကို ဆက္ျပီး​ သင္ယူခြင့္​မရ​ေတာ့​ဘဲ B.Tech နည္း​ပညာဘြဲ့​ တတ္​ေျမာက္ျပီး​ရင္ အဲဒီ နည္း​ပညာဘြဲ့​နဲ့​ပဲ ​ေက်ာင္း​ဆင္း​ေပး​ေတာ့​မယ္ လို ျဖစ္လာပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ့​ကို မ​ေပး​ေတာ့​ဘူး​လို့​ ၾကား​ၾကား​ခ်င္း​ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္ တ​ေက်ာင္း​လံုး​ မ​ေက်နပ္တဲ့​အသံ​ေတြ ဆူညံပြက္​ေလာ ရိုက္သြား​ပါ​ေတာ့​တယ္။ အဲဒီသတင္း​ အမွန္တကယ္ျဖစ္​ေၾကာင္း​ သိ႐ွိၾကရတဲ့​အခါမွာ​ေတာ့​ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္​ေက်ာင္း​သား​အား​လံုး​ရဲ့​ မ​ေက်နပ္စိတ္​ေတြဟာ အျမင့္​ဆံုး​ကို ​ေရာက္သြား​ပါ​ေတာ့​တယ္။ အထူး​သျဖင့္​ ဒုတိယနွစ္ကို​ေရာက္​ေနတဲ့​ အပတ္စဥ္ ၃ သင္တန္း​သား​ေတြဟာ အနစ္နာဆံုး​ျဖစ္တဲ့​အတြက္ မ​ေက်နပ္ဆံုး​သူ​ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အပတ္စဥ္ ၃ ကစျပီး​ ​ေနာက္လာမယ့္​ သင္တန္း​အပတ္စဥ္​ေတြကို ၂ နွစ္သင္တန္း​ (A.G.T.I လက္မွတ္) နဲ့​ ပညာသည္ တပ္ၾကပ္ၾကီး​ရာထူး​နဲ့​ ​ေက်ာင္း​ဆင္း​ ​ေပး​ေတာ့​မွာျဖစ္တယ္လို့​ တရား​ဝင္ သတင္း​ေတြ ထြက္​ေပၚလာလို့​ ျဖစ္ပါတယ္။ MTC ​ေက်ာင္း​သား​ေတြ မ​ေက်နပ္ျဖစ္တာဟာ တပ္မ​ေတာ္က ​ေပး​အပ္မယ့္​ ရာထူး​ကို မရ႐ွိမွာစိုး​လို့​မပါုတ္ပါဘူး​။ အဓိကအား​ျဖင့္​ B.Tech. နည္း​ပညာဘြဲ့​နဲ့​ B.E. အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ့​ေတြကို ဆက္လက္မသင္ၾကား​နိုင္တဲ့​အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ MTC သင္တန္း​သား​ေတြ ​ေလ်ွာက္လြွႊာ​ေခၚယူစဥ္တုန္း​က နိုင္ငံပိုင္သတင္း​စာ​ေတြနဲ့​တိုင္း​စစ္ဌာနခ်ဳပ္​ေတြက ​ေပး​တဲ့​ လက္ကမ္း​စာအုပ္ငယ္​ေတြမွာ ပဥၥမနွစ္အထိ ထူး​ခၽြန္သူ​ေတြကို ပညာသင္ၾကား​ေစျပီး​ B.E. ဘြဲ့​ေပး​အပ္မွာ ျဖစ္​ေၾကာင္း​ ပါ႐ွိပါတယ္။ ေက်ာင္း​သား​ေတြဟာ ​ေလ့​က်င့္​ေရး​ျပင္း​ထန္လြန္း​တာနဲ့​ စား​ေသာက္​ေရး​ အလြန္ညံ့​ဖ်င္း​တာတို့​ကို သည္း​ခံခဲ့​ၾကပါတယ္။ သို့​ေသာ္လည္း​ပဲ ဘဝနွင့္​ခ်ီျပီး​ ​ေျပာင္း​လဲသြား​မယ့္​ မိမိတို့​ရဲ့​ ပညာ​ေရး​ကိစၥမွာ​ေတာ့​ ​ေက်ာင္း​သား​အား​လံုး​ မခံမရပ္နိုင္ ျဖစ္လာပါ​ေတာ့​တယ္။ အဲဒီအတြက္​ေၾကာင့္​လည္း​ အပတ္စဥ္ ၃ ​ေက်ာင္း​သား​ေတြဟာ B.Tech, B.E ဘြဲ့​ေတြ မ​ေပး​ေတာ့​တဲ့​ကိစၥမွာ ​ေ႐ွ့​ဆံုး​က ဦး​ေဆာင္ပါဝင္ခဲ့​ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္ တ​ေက်ာင္း​လံုး​မွာ အပတ္စဥ္ ၄ သင္တန္း​သား​ေတြလည္း​ ႐ွိ​ေနတဲ့​အတြက္ အပတ္စဥ္ ၁ မွ ၄ အထိ စုစု​ေပါင္း​ ​ေက်ာင္း​သား​ဦး​ေရ ၃၀၀၀ ​ေက်ာ္႐ွိပါတယ္။ ​ေ႐ွ့​ဆက္ျပီး​ ဘာလုပ္ၾကမလဲဆိုတာနဲ့​ ပတ္သက္ျပီး​ အရင္ဆံုး​ အပတ္စဥ္ (၃) ​ေက်ာင္း​သား​အား​လံုး​ရဲ့​ သ​ေဘာဆနၵကို တိုင္ပင္​ေဆြး​ေနြး​ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ​ေက်ာင္း​သား​ေတြက အပတ္စဥ္တခုတည္း​ မလုပ္ဘဲ စီနီယာ​ေတြနဲ့​ ပူး​ေပါင္း​တိုင္ပင္ျပီး​ ​ေဆာင္႐ြက္တာ ပို​ေကာင္း​တယ္လို့​ ယူဆျပီး​ အပတ္စဥ္ ၁ နဲ့​ ၂ မွ စီနီယာ​ေတြနဲ့​ ပူး​ေပါင္း​ညွိနွိုင္း​ကာ လုပ္​ေဆာင္ခဲ့​ၾကပါတယ္။ ဘြဲ့​မ​ေပး​ေတာ့​တဲ့​ ကိစၥကို ​ေဆာင္႐ြက္ရာမွာ ​ေ႐ွ့​ဆံုး​က​ေန အား​က်ိုး​မာန္တက္ အခ်ိန္ျပည့္​ လုပ္​ေဆာင္ၾကတဲ့​ စစ္သည္ ​ေက်ာင္း​သား​အခ်ို့​ဟာ အလိုလို ​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီ​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြထဲက တ​ေယာက္ျဖစ္တဲ့​ ​ေထာင္က် စစ္သည္​ေက်ာင္း​သား​က သူရဲ့​ အတိတ္ကို ျပန္လည္​ေျပာဆိုပါတယ္။ “တပ္မ​ေတာ္သား​ေတြ​ေတာ့​ စစ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္လို့​ ​ေခၚတာ​ေပါ့​။ စစ္အင္ဂ်င္နီယာဆိုတာ က်​ေနာ္တို့​ တိုက္ရိုက္က အရာ႐ွိမျဖစ္ခင္ က်​ေနာ္တို့​ေတြ အရာ႐ွိျဖစ္လာမယ္။ ​ေနာက္ျပီး​အင္ဂ်င္နီယာ တ​ေယာက္ဆိုတဲ့​ အဆင့္​အတန္း​တခုနဲ့​ လိုက္​ေလ်ာညီ​ေထြမႈ ႐ွိ​ေအာင္ ​ေနထိုင္ဖို့​အခြင့္​အ​ေရး​ တရပ္ရလာမယ္။ အဲဒီ၂ ခု​ေၾကာင့္​ က်​ေနာ္တို့​ ဒီလမ္း​ေၾကာင္း​ကို ​ေ႐ြး​လိုက္တာ။ အဓိက​ေတာ့​ စစ္တပ္ကို ယံုစား​မိတာ​ေပါ့​။ စစ္တပ္က ​ေျပာတဲ့​အတိုင္း​လုပ္မယ္ ထင္ျပီး​ေတာ့​ စစ္တပ္ကို ယံုစား​မိတဲ့​အခ်ိန္မွာ စစ္တပ္က ​ေျပာတဲ့​စကား​တခုနဲ့​ ညီ​ေအာင္မလုပ္နိုင္တဲ့​အတြက္ က်​ေနာ္တို့​ေတြ ဘဝပ်က္သြား​တာ။ က်​ေနာ္တို့​ေတြ အညြန့္​ခ်ိုး​ခံလိုက္ရတာ။” က်န္တဲ့​ေက်ာင္း​သား​ေတြကလည္း​ သူတို့​ကို လိုလိုလား​လား​ ​ေခါင္း​ေဆာင္တင္ခဲ့​ပါတယ္။ အဲဒီ​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြဟာ တပ္ခြဲတခြဲမွာ အနည္း​ဆံုး​ နွစ္​ေယာက္မွ ​ေလး​ငါး​ေယာက္အထိ ပါခဲ့​ၾကပါတယ္။ ​ေမဂ်ာအခန္း​ အလိုက္္လည္း​ သူတို့​ပဲ ​ေခါင္း​ေဆာင္ ပါဝင္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္း​သား​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြဟာ ဒီကိစၥနဲ့​ပတ္သက္ျပီး​ လ်ွို့​ဝွက္ တိုင္ပင္​ေဆြး​ေနြး​ၾကပါတယ္။ ​ေက်ာင္း​အုပ္ၾကီး​ကစျပီး​ အရာ႐ွိ​ေတြအလယ္ အၾကပ္တပ္သား​အဆံုး​ လံုး​ဝမရိပ္မိ၊​ မသိ႐ွိ​ေအာင္ လ်ွို့​ဝွက္လုပ္ခဲ့​ပါတယ္။ အမ်ား​ဆံုး​ စု​ေဝး​ တိုင္ပင္​ေဆြး​ေနြး​ျဖစ္တဲ့​ အခ်ိန္​ေတာ့​ Night Study သင္တဲ့​ အခ်ိန္ျဖစ္ျပီး​ ည ၇ - ၉ နာရီအထိ ​ေက်ာင္း​သား​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြဟာ တျခား​လံုျခံုတဲ့​ေနရာ​ေတြမွာ စု​ေဝး​တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ ​ေဆြး​ေနြး​ၾကျပီး​ေတာ့​ ​ေနာက္ဆံုး​ ဆံုး​ျဖတ္ခ်က္​ေတြနဲ့​ လုပ္​ေဆာင္မယ့္​ လုပ္ငန္း​စဥ္​ေတြကို တပ္ခြဲလိုက္ ​ေခါင္း​ေဆာင္​ေတြကတဆင့္​ Night Study ဝင္ခ်ိန္နဲ့​ ၉ နာရီ ​ေနာက္ပိုင္း​ တပ္ခြဲ႐ွိ အိပ္​ေဆာင္​ေတြဆီ တိုး​တိုး​တိတ္တိတ္ လာ​ေရာက္​ေျပာဆိုၾကပါတယ္္။ ​ေနာက္ဆံုး​မွာ ​ေက်ာင္း​သား​စစ္သည္ အမ်ား​စုရဲ့​ ဆနၵအရ B.Tech. , B.E. ဘြဲ့​ေတြအထိ ပညာဆက္လက္သင္ၾကား​ခြင့္​ရဖို့​ တပ္မ​ေတာ္အၾကီး​အကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး​ၾကီး​သန္း​ေ႐ြွႊနဲ့​ နအဖ အတြင္း​ေရး​မႈး​ ၁ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး​ ခင္ညြန္ထံ စာ​ေရး​တင္ျပမယ္လို့​ ဆံုး​ျဖတ္ လိုက္ပါ​ေတာ့​တယ္။ တပ္မ​ေတာ္ နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္ရဲ့​ ​ေက်ာင္း​သား​ေတြထဲမွာ တပ္မ​ေတာ္အရာ႐ွိၾကီး​ေတြရဲ့​ သား​ေတြ ပါ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီ အရာ႐ွိၾကီး​ေတြထဲက တခ်ို့​ ဟာ တပ္မ​ေတာ္ကာကြယ္​ေရး​ဦး​စီး​ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး​ၾကီး​ သန္း​ေ႐ြွႊနဲ့​တပ္မ​ေတာ္ ​ေထာက္လွမ္း​ေရး​ အရာ႐ွိခ်ဳပ္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး​ခင္ညြန့္​ဆီ အဝင္အထြက္ ႐ွိသူ​ေတြျဖစ္ပါတယ္္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး​ ခင္ညြန့္​ တန္ခိုး​ဩဇာ ၾကီး​ထြား​ေနခ်ိန္ပါ။ ပထမဆံုး​အၾကိမ္ စာ​ေရး​ေပး​ပို့​ၾကရာမွာ အရာ႐ွိၾကီး​အခ်ို့​ရဲ့​ သား​ေတြကတဆင့္​ သူ့​ဖခင္သို့​၊​ သူ့​ဖခင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး​ၾကီး​ သန္း​ေ႐ြွႊနဲ့​ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး​ခင္ညြန့္​တို့​ဆီကို ​ေရာက္​ေအာင္​ေပး​ပို့​ခဲ့​ၾကပါတယ္။ တပ္မ​ေတာ္အၾကီး​အကဲမ်ား​ရဲ့​ အ​ေျဖကို​ေစာင့္​ေမ်ွာ္​ေနရင္း​ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္က အရာ႐ွိဝန္ထမ္း​မ်ား​ အား​လံုး​မရိပ္မိ​ေအာင္ ပါန္မပ်က္ ​ေနထိုင္ၾကရင္း​ တလနီး​ပါး​ ၾကာသြား​ခဲ့​ပါတယ္။ တပ္မ​ေတာ္အၾကီး​အကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး​ေတြက ဘာမွ အ​ေၾကာင္း​ ျပန္ၾကား​ခဲ့​ျခင္း​မ႐ွိပါဘူး​။ ဒါ​ေၾကာင့္​ တပ္မ​ေတာ္အၾကီး​အကဲ​ေတြဆီကို ဒုတိယအၾကိမ္ စာတင္ဖို့​ ဆံုး​ျဖတ္လိုက္ၾကပါ​ေတာ့​တယ္။ ဒုတိယအၾကိမ္ စာတင္ဖို့​ဆံုး​ျဖတ္ျပီး​တဲ့​အခါ ပထမအၾကိမ္ကလို အ​ေၾကာင္း​မျပန္ခဲ့​လ်ွင္ ဘာဆက္လုပ္ၾကမယ္ ဆိုတာကိုပါ ထည့္​သြင္း​ေဆြး​ေနြး​ခဲ့​ၾကပါတယ္။ ဒုတိယအၾကိမ္​ေပး​ပို့​တဲ့​ စာကို အ​ေၾကာင္း​မျပန္ခဲ့​ရင္ ​ေ႐ွ့​ဆက္လုပ္​ေဆာင္မယ့္​ အစီအစဥ္က​ေတာ့​ စစ္သည္ ​ေက်ာင္း​သား​ေတြအား​လံုး​ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ ​ေကာလိပ္​ေက်ာင္း​က​ေန တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာၾကဖို့​ ျဖစ္ပါတယ္။ ထြက္ခြာမယ့္​အခ်ိန္ကို ညသန္း​ေခါင္ ၁၂ နာရီနဲ့​ သန္း​ေခါင္​ေက်ာ္ ၁ နာရီလို့​ အၾကမ္း​ဖ်င္း​ သတ္မွတ္ျပီး​ ​ေက်ာင္း​သား​အား​လံုး​ကို အသိ​ေပး​ထား​ပါတယ္။ အဲဒီလို​ေ႐ွ့​ဆက္လုပ္မယ့္​ အစီအစဥ္​ေတြကို ​ေရး​ဆြဲခ်မွတ္ျပီး​ေနာက္မွာ အ​ေရး​တၾကီး​ လုပ္စရာအလုပ္တခု ​ေပၚလာပါတယ္။ ဒါက​ေတာ့​ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္​ေက်ာင္း​ရဲ့​ ရံုး​ခန္း​မွာ သိမ္း​ဆည္း​ထား​တဲ့​ မိမိတို့​ရဲ့​ မွတ္ပံုတင္​ေတြကို ျပန္ရ​ေအာင္ လုပ္ဖို့​ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္ထဲဝင္စဥ္က ကိုယ့္​မွတ္ပံုတင္ကို လူ​ေတြ့​စစ္​ေဆး​တဲ့​ အရာ႐ွိ​ေတြထံ အပ္နွံခဲ့​ရပါတယ္။ အဲဒီမွတ္ပံုတင္ကတ္အား​လံုး​ဟာ ​ေက်ာင္း​ရဲ့​ ဌာနခ်ဳပ္ရံုး​မွာ သိမ္း​ဆည္း​ခံထား​ရပါတယ္။ တနလၤာမွ ​ေသာၾကာ​ေန့​အထိ ည​ေန (၄) နာရီနဲ့​ စ​ေန၊​ တနဂၤ​ေနြ​ေန့​ေတြမွာ မနက္ပိုင္း​နဲ့​ ည​ေနပိုင္း​မွာ လုပ္အား​ေပး​ လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဌာနခ်ဳပ္ရံုး​ကို သန့္​႐ွင္း​ေရး​ လုပ္​ေပး​ရတာလည္း​ ပါဝင္ပါတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္ရံုး​မွာ လုပ္အား​ေပး​လုပ္ရတဲ့​ ​ေက်ာင္း​သား​စစ္သည္တိုင္း​ဟာ မွတ္ပံုတင္​ေတြကို ျပန္ယူဖို့​ အစီအစဥ္ လုပ္ခဲ့​ၾကပါတယ္။ ​ေက်ာင္း​သား​တိုင္း​ မိမိမွတ္ပံုတင္ မိမိျပန္ရျပီး​တဲ့​ေနာက္ ​ေမလ ၃၁ ရက္​ေန့​ လစာထုတ္အျပီး​ ည သန္း​ေခါင္​ေက်ာ္ ၁ နာရီ အခ်ိန္မွာ တပ္မ​ေတာ္နည္း​ပညာ​ေကာလိပ္မွ ​ေက်ာင္း​သား​စစ္သည္ ၃၀၀၀ ​ေက်ာ္ဟာ ​ေက်ာင္း​က​ေန တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြား​မယ္လို့​ ​ေက်ာင္း​သား​စစ္သည္ အမ်ား​စုရဲ့​ ဆနၵအရ ဆံုး​ျဖတ္ထား​ပါတယ္။ ​ေက်ာင္း​သား​ေတြဟာ ဒု႒ာဝတီျမစ္ ​ေဘး​အတိုင္း​ မနၱ​ေလး​ျမို့​အထိ ​ေရာက္​ေအာင္သြား​ၾကဖို့​ ဆံုး​ျဖတ္ထား​ပါတယ္။ “အ​ေၾကာင္း​မျပန္ရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ျပင္ဆင္ထား​တယ္။ စာ ၅ ​ေစာင္႐ွိျပီ။ စာတင္ဖို့​အတြက္ ျပင္ဆင္ထား​တယ္။ ၅ ​ေစာင္အထိမွ ​ေနာက္ဆံုး​စာအထိမွ ​ေရာက္မလာဘူး​ဆိုရင္ က်​ေနာ္တို့​အ​ေနနဲ့​ ကိုယ့္​အိမ္ကိုယ္ျပန္ၾကဖို့​ ျပင္ဆင္ထား​တယ္။ တစုတ​ေဝး​တည္း​ ဒု႒ဝတီ ျမစ္​ေၾကာင္း​အတိုင္း​ပဲ သြား​မွာပါ။ ဒီအတိုင္း​သြား​ရင္ စစ္တပ္က ခြင့္​မျပုဘူး​။ ျပန္ဖို့​လည္း​ မျဖစ္နိုင္ဘူး​။ အဲဒါ​ေၾကာင့္​ က်​ေနာ္တို့​ ျဖတ္လမ္း​ကပဲ ျပန္မယ္။ အား​လံုး​တစုတ​ေဝး​တည္း​ပါပဲ။”