ထိုင္းငါးဖမ္းေလွေပၚေရာက္ ေရာင္းစားခံ ေရလုပ္သားတို႔၏ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းသည့္ ဘဝမ်ား
DVB
·
March 31, 2018
ျမန္မာနိုင္ငံသား ေမာင္၀င္းဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ဘတ္ေငြ ၆ ေထာင္နဲ႔ ထိုင္းငါးဖမ္းေလွတစင္းဆီမွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ေရာင္းစားခံခဲ့ရပါတယ္။
သူဟာ ဒီႏွစ္ထဲမွာ မေတာ္တဆထိခိုက္မႈတခုေၾကာင့္ လက္ဖ်ံတဖက္မဆံုးရႈံး ခင္အထိေတာ့ ငါးဖမ္းသမားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ရပါတယ္။
တရက္ကို အခ်ိန္ ၁၉ နာရီေလာက္ ေရထဲမွာ ပိုက္ဆြဲရၿပီး သူနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္ တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ၃၀ ေလာက္ဟာ တခါတရံ နားခ်ိန္ေတာင္မရေအာင္ အလုပ္လုပ္ ရတယ္လို႔ ေမာင္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
ဒါဟာ ခုသီတင္းပတ္အတြင္း ကုလသမဂၢစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔က ထိုင္းငါးဖမ္း ေလွေတြဆီသြားေရာက္ၿပီး “ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေနေတြ” အေပၚ စံုစမ္းေမးျမန္းမႈေတြ လုပ္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ေျဖၾကားခဲ့တာပါ။
“ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ငါးဖမ္းသမားတေယာက္အျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းရတဲ့ ဘ၀က ခက္ခဲပင္ပမ္းတာမို႔ ထိုင္းမွာ အလုပ္လာလုပ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ဘ၀က ပို ေကာင္းလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ပြဲစားက က်ေနာ့္ကို ဘယ္မွာအလုပ္လုပ္ရ ၿပီး ဘယ္ေလာက္ရမယ္ဆိုတာ မေျပာျပခဲ့ပါဘူး။ ေလွေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း က်ေနာ့္ဘ၀ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္”လို႔ အသက္ ၃၉ ႏွစ္အရြယ္ ကေလး ၄ ေယာက္ဖခင္ျဖစ္တဲ့ ဦးေမာင္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
ကမၻာ့ ပင္လယ္စာတင္ပို႔မႈ တတိယအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ေနတဲ့ ထိုင္း ႏိုင္ငံမွာ လုပ္သားေပါင္း ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာပါ။
အဆိုပါ အလုပ္သမားေတြထဲက အမ်ားစုကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြက လာ ေရာက္အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ဒီလုပ္ငန္းခြင္ဟာ လုပ္သားေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ကၽြန္ျပဳေရာင္းစားခံရတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္အျဖစ္ အရင္ ကာလေတြကတည္းက စြပ္စြဲခံေနရတာပါ။
လက္ရွိမွာေတာ့ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြပါ၀င္တဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔က ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔ ပင္လယ္စာထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ေတြကို ေမးျမန္းစစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။
တေန႔မွာ ငါးဖမ္းပိုက္ကို မတင္လုိက္ရင္း ဘီးထဲမွာ သူ႔ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္း ညပ္ရာကေန လက္တဖက္ ဆံုးရႈံးခဲ့တာလုိ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ဘန္ေကာက္ကေန ၁ နာရီၾကာ ကားေမာင္းရတဲ့ အဓိက ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းရွိရာ စမြတ္စခြန္ခရုိင္ကေန ကိုဝင္းက ဆုိပါတယ္ ေလ်ာ္ေၾကး ဘတ္ ၁ ေသာင္းပဲ ရလုိ႔ ပုိမုိရဖုိ႔အတြက္ ထုိင္းအာဏာပိုင္ေတြကုိ ကုိဝင္းက ေတာင္းဆုိေနတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီမေတာ္တဆမႈ မျဖစ္ခင္ကတည္းက သူ႔လစာက ရသင့္ရထုိက္တာထက္ ေလ်ာ့နည္းေနတယ္လုိ႔ ခံစားရေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
ပထမပိုင္းမွာ တလကုိ ဘတ္ ၁ ေသာင္းရေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လစာ ေလ်ာ့နည္းလာတာဟာ တလကုိ တရားဝင္အနည္းဆံုး လစာ ၉ ေထာင္ေပးရတဲ့ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ သူရတာ တလ ၄ ေထာင္ပဲ ရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ အမွားနဲနဲ လုပ္မိတာနဲ႔လည္း ဆူခံ ရုိက္ခံရတယ္။ က်ေနာ္ ၂ ခါရုိက္ခံရတယ္။ တခါက ေခါင္းကို ဓားမနဲ႔ ႐ိုက္တာ” လုိ႔ ကုိဝင္းက ေျပာေပမယ့္ ထုိင္းအာဏာပိုင္ေတြကို ေၾကာက္လုိ႔ သူ႔ရဲ႕အမည္မွန္ ထည့္မေျပာဖုိ႔ ေျပာပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြက ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြကပါ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီလုပ္ငန္းက ႏွစ္ရွည္လမ်ား ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈေတြရွိတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲခ်က္ေတြရွိခဲ့ ပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ပင္လယ္စာအပုိင္းနဲ႔ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းေတြအပါအဝင္ ႏုိင္ငံရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ လူအခြင့္အေရးေတြ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈ႕ဖုိ႔ ကုလသမဂၢကြ်မ္းက်င္သူေတြအဖြဲ႕က သူတုိ႔ရဲ႕ ဦးဆံုးအလည္အပတ္ခရီးကို စခဲ့ၿပီး ဒီအပတ္ထဲမွာ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းေတြကို အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စစ္ေဆးေလ့လာမႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒၚလာဘီလ်ံနဲ႔ခ်ီတဲ့ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းကို သတင္းဌာနေတြ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ စံုစမ္းမႈအၿပီး ေလွေပၚမွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ လူကုန္ကူးမႈနဲ႔ ကြ်န္ျပဳမႈ အစရွိတာေတြကို သိရွိခဲ့လုိ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြလုပ္ခဲ့တာပါ။
အကယ္၍ ဒီလုပ္ငန္းကို ရွင္းလင္းမႈေတြမလုပ္ခဲ့ရင္ ႏုိင္ငံရဲ႕ ငါးတင္ပုိ႔မႈကို တားျမစ္မယ္လုိ႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ဥေရာပသမဂၢကလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့လုိ႔ စစ္အစုိးရက ဒီအပိုင္းမွာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရးေတြ လုပ္ေနရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက အခုအခ်ိန္မွာ အနည္းဆံုး လုပ္ခေပးရတာေတြ အလုပ္သမားနဲ႔ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိလုပ္ကိုင္ရတာေတြစတဲ့ စည္းကမ္းအသစ္ေတြကို လိုက္နာေနရတယ္လုိ႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အလုပ္သမားအဖြဲ႔ (အိုင္အယ္လ္အို) ရဲ႕ ယခုလမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းက သိရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း အထူးသျဖင့္ ျမန္မာနဲ႔ ကေမာၻဒီးယား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြၾကားမွာ ႏွိပ္စက္မႈေတြရွိတဲ့ အလုပ္အကိုင္ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္ပုိ အလုပ္ လုပ္ရတာေတြ အပါအဝင္ အတင္းအဓမၼ အလုပ္ေစခုိင္းတဲ့ လကၡဏာေတြကိုလည္း အုိင္အယ္လ္အုိက ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းငါးဖမ္းလုပ္သားေတြထဲက ၃ ပံု ၁ ပံုေက်ာ္က လူကုန္ကူးမႈရဲ႕ သားေကာင္ေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ တရားမွ်တမႈ မစ္ရွင္ဆုိတဲ့ လူကုန္ကူးမႈတုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႕က ျပဳလုပ္တဲ့ ငါးဖမ္းသမား ၂၆၀ကို ေလ့လာမႈအရလည္း သိခဲ့ရပါတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လုပ္ငန္းပိုင္းဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ လုပ္ငန္းအဖြဲ႔က ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူက ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ အစိုးရရဲ႕ အေရးယူမႈေတြက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈရွိရဲ႕လားဆုိတာ ေဖၚထုတ္ဖုိ႔ ထုိင္းႏုိင္ငံကိုသြားမယ့္ ၁၀ ရက္ၾကာ လုပ္ငန္းစဥ္ခရီးမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြကို ေတြ႔သြားမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဒီအဖြဲ႔က သူတုိ႔ခရီးရဲ႕အဆံုးမွာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ႔ ပင္လယ္စာထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ လူကုန္ကူးမႈေတြ ေခတ္သစ္ ကြ်န္ျပဳမႈေတြ ညႇိႏိႈင္း လုပ္ကုိင္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္တခုကို ထုိင္းအာဏာပို္င္ေတြအေနနဲ႔ လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းသြားမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာပါ။
ခန္႔မွန္းေျခ လူေပါင္း ၄ သိန္း ၂ ေသာင္း ၅ ေထာင္ ၅ ရာက ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းမွာ ကြ်န္ျပဳခံရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ရွိေနတယ္လုိ႔ ေဝါ့က္ဖရီး ေဖာင္ေဒးရွင္းဆုိတဲ့ လႈ႔ံေဆာ္ေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ကမာၻလံုးဆုိင္ရာ ကြ်န္ျပဳမႈ အညႊန္းကိန္းအရ သိရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူအုပ္စုက ယူအန္အေနနဲ႔ ဒီလိုစကားလံုးေတြနဲ႔ ညႊန္းဆုိေနတာထက္စာရင္ ပုိမိုလုပ္ကိုင္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
“အကယ္၍ ယူအန္ကလာၿပီး သုေတသနလုပ္ ကိန္းဂဏန္းေလး ေကာက္သြားတာက တကယ္အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး”လုိ႔ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ျမႇင့္တင္ေရးကြန္ရက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းျဖစ္တဲ့ ထုိင္းလႈံ႔ေဆာ္ေရးအဖဲြ႔က ပါတီမာတန္ပူခ်ယာကူးက ေျပာပါတယ္။
စမြန္ခ႐ိုင္ကို ျပန္သြားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေနေရာင္မနက္ခင္းမွာ ေလွေတြကို ဆိပ္ကမ္းဆီ ဆြဲသြားၿပီး ငါးဖမ္းသမားေတြဟာ သူတုိ႔ဖမ္းမိတဲ့ ငါးေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနပါတယ္ ျမန္မာႏုိင္ငံက လာတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြက တိတ္တဆိတ္နဲ႕ ငါပူတင္းငါးေတြကို အရြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေရြးခ်ယ္ေနၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီျမင္ကြင္းက ကုိဝင္းအတြက္ေတာ့ ေမ့ပစ္လုိက္ခ်င္စရာပါ။ အခု သူလုိခ်င္တာေတြက ဆံုးရႈံးသြားတဲ့ လက္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးရၿပီး အိမ္ျပန္ဖုိ႔ပါပဲ။
“က်ေနာ္ဒီမွာ မေပ်ာ္ဘူး အကယ္၍ အိမ္ျပန္ရင္ အနည္းဆံုး ကေလးေတြနဲ႔ မိန္းမနဲ႔ အတူေနႏုိင္မယ္” လုိ႔ ကိုဝင္းက ေျပာပါတယ္။