ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) လားရႈိးၿမိဳ႕အေျခစိုက္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ အတြင္းက ေလယာဥ္ေတြထားရွိရာေနရာကို အမည္မသိေသနတ္သမားေတြက   ေလာင္ခ်ာက်ည္နဲ႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပစ္ခတ္မႈဟာ ေဖေဖာ္၀ါရီလဆန္းပိုင္းက ကိုးကန္႔ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ (ေလာက္ကိုင္) က တပ္မေတာ္ ေဒသကြပ္ကဲမႈ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ကို  တိုက္ခိုက္ခံရမႈအၿပီး ေနာက္ထပ္ ပိုမိုအဆင့္ျမင့္တဲ့ တပ္ဘက္ဆိုင္ရာ အဆင့္ျမင့္ဌာနခ်ဳပ္တခုကို တိုက္ခို္က္မႈျဖစ္ပါတယ္။ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ည ရွစ္နာရီခန္႔မွာ လားရႈိးၿမိဳ႕  ရပ္ကြက္ ၁၀ နယ္ေျမ (၇) နီလာလမ္းေထာင့္ကေန ပစ္ခတ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေသနတ္သမားေတြက ပစ္ခတ္မွဳအနီးေနအိမ္တြင္းကေန ဓာတ္မီးနဲ႔ အျပင္ ထြက္လာတဲ့ ကိုဖိုးခြားေခၚ ကိုေအာင္သင္းကို မီးမွိတ္ထုိင္ခိုင္းၿပီး ပစ္ခတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပစ္ခတ္မႈမွာ မ်က္ျမင္သက္ေသျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္သင္း ေခၚ ကိုဖိုးခြားကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။ ကိုဖိုးခြားခင္ဗ်ား တျမန္ေန႔က ပစ္ခတ္မႈျဖစ္စဥ္မွာ ရမခ ၀င္းအတြင္းကို ပစ္ခတ္တာကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုတာကို သိသေလာက္ ေျပာျပပါလား၊ “က်ေနာ္ကလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ လူရွဳပ္တာနဲ႔ ထြက္ၾကည့္တာ။ ထြက္ၾကည့္တာနဲ႔ ၾကဳံသြားတာ။” အဲဒီေန႔က ဖိုး၀ွီးကားတစီးနဲ႔ ဆာ့ဗ္ကားတစီး ကားႏွစ္စီးလို႔ ၾကားသိရတယ္ လာပစ္သူေတြ စီးတာက အဲဒါ ဟုတ္လား။ “က်ေနာ္ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ရတာက အဲဒီလိုမ်ဳိးကားပါတာေတြ ဘာေတြ မေတြ႔ဘူး။ အဲဒီေရွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ ငွက္တစီး (အသံမသဲကဲြ) ရပ္ထားတယ္။ က်ေနာ္ထြက္တဲ့အခ်ိန္ (အိမ္ကေန) မွာ စကၠန္႔ပိုင္းေလးပဲ ၾကာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က အိမ္ေရွ႕ကိုအထြက္ သူတို႔ (ပစ္ခတ္သူေတြ) ကလည္း အစီအစဥ္ဆြဲၿပီးသားေပါ့။ သူတို႔ ပစ္ဖို႔လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲၿပီးသားအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္ အိမ္ေရွ႕အေရာက္၊ က်ေနာ္ ေရာက္တာနဲ႔ သူတို႔လည္း ပစ္တာပဲ။ က်ေနာ္႔ကိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အျပင္ထြက္လာေတာ့ သူတို႔က လွ်ပ္တျပက္ က်ေနာ့္ကို ေတြ႔သြားေတာ့ ခ်က္ျခင္း ေသနတ္နဲ႔ ထိုးခ်ိန္ၿပီးေတာ့ေပါ့ဗ်ာ ဘာမွေတာ့ ဟိုဟာမျဖစ္ဘူး။ ဓာတ္မီးထိုးထား (ကိုဖိုးခြားက ေမွာင္တြင္းမွာ ဓာတ္မီးျဖင့္ ထြက္လာ) တာကို မွိတ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ သူတို႔လည္း တခါတည္းပစ္ၿပီး ထြက္ေျပးၾကတယ္။” ကိုဖိုးခြားကို အဲဒီေသနတ္သမားေတြက ရိုက္ႏွက္တာေတြလုပ္ေသးလား။ “မရွိပါဘူးဗ်။” သူတို႔ အုပ္စုက ဘယ္ႏွေယာက္ေလာက္ရွိလဲ။ “သူတို႔အုပ္စုက ေအာက္မွာ ၃ ေယာက္ဗ်။ ကားေပၚမွာက တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္တာက ေနာက္ခန္းထဲမွာေတာ့။ အမ်ဳိးသမီးပုံ ၂ ေယာက္ေတာ့ေတြ႔လိုက္တယ္။” ကားက ဖိုး၀ီွးလား။ “ဟုတ္ပါတယ္။” ကိုဖိုးခြားတို႔အိမ္ေရွ႕ကေန သူတို႔က ရမခ ဘယ္ေနရာကို  ခ်ိန္ပစ္တာလဲ။ “သူတို႔ခ်ိန္ပစ္တာ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လိုမ်ဳိးသိႏိုင္မလဲဗ်။ သူတို႔က အေရွ႕ဘက္ကို ပစ္သြားတယ္။ ၀င္းထဲကို ပစ္သြားတာ။” အဲဒီကားေပၚမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပါတယ္လို႔ၾကားတယ္။ ေတြ႔လိုက္သလား။ “က်ေနာ္ကေတာ့ အရိပ္ပဲ ေတြ႔လိုက္တာ။ အမ်ဳိးသမီးရယ္ အမ်ဳိးသားရယ္ မကြဲျပားဘူး။ အမ်ဳိးသားက  ဦးထုပ္ေဆာင္းထားရင္လည္း ဆံပင္ရွည္တဲ့ပုံစံ ေပါက္မွာပဲေလ။ ပစ္ခတ္တာ ဘယ္ႏွခ်က္ ပစ္သြားၾကလဲ။ “တခ်က္ပဲပစ္တာ။” ေနာက္ဆက္တြဲ ဘာေတြ ထိခုိက္ပ်က္စီးသြားေသးလဲ။ “အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္လိုက္မၾကည့္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။” စီစီတီဗြီကင္မရာထဲမွာလည္း ပုံေတြ ေတြ႔တယ္ဆိုလို႔ ဟုတ္လား။ “အဲဒါလည္း က်ေနာ္ မသိဘူးဗ်။” အကိုတုိ႔ၾကားတာ ေသနတ္သမားေတြက ကား ၂ စီးနဲ႔လာတယ္လို႔ ၾကားလို႔ေလ။ “က်ေနာ္ကေတာ့ ပစ္တာနဲ႔၊ သူတို႔ ပစ္ၿပီးေျပးတာနဲ႔ ကိုယ္လည္းေျပးပဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘာမွ မသိေတာ့ဘူး။” အခုပစ္တာက ကိုဖိုးခြားအိမ္ေရွ႕ အိမ္နားမွာ ျဖစ္တာေနာ္ ဟုတ္လား။ “က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြအိမ္။ က်ေနာ္က လုပ္ငန္းကိစၥနဲ႔ သြားရင္းနဲ႔ ၾကဳံသြားတာ။” ပစ္တဲ့လူေတြက ဘာစကားေျပာၾကလဲ။ “ဗမာစကားေတာ့ ေကာင္းေကာင္းတတ္တယ္ဗ်။ တေယာက္ကေတာ့။ က်ေနာ့္ကို ခ်ိန္ထားတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ ဗမာစကား ေကာင္းေကာင္းတတ္တယ္။” သူက အဓိက ဘာေျပာလဲ။ “ဘာမွမေျပာဘူး။ ျဖစ္စဥ္က အားလုံးေပါင္းမွာ စကၠန္႔ပိုင္းပဲၾကာတာ။ က်ေနာ္ဓာတ္မီးထုိးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဓာတ္မီးမွိတ္ ဆိုၿပီးေျပာတာ ဒါပဲ ေျပာတာပဲ၊ ဓာတ္မီးမွိတ္ၿပီးေတာ့ ထိုင္ခိုင္းထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပစ္ၿပီး သူတို႔လည္း ကားေပၚေျပးတက္ၿပီး ထြက္လိုက္ၾကတာပဲ။ အကိုတို႔ၾကားတာ ၂ ခ်က္ပစ္တယ္ၾကားလို႔။ မမွတ္မိတာမ်ားလား။ “က်ေနာ္ေတြ႔တာေတာ့ တခ်က္တည္းဗ်။ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ ပစ္တာဆိုေတာ့ မမွတ္မိစရာေတာ့ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။” ေသနတ္သမားေတြက ကားထြက္သြားတဲ့အခါမွာ ၆၀ မီလီမီတာအေျမာက္ဆန္တလုံး က်က်န္ရစ္တယ္ဆို။ “အဲဒါလည္း က်ေနာ္မသိေတာ့ဘူးဗ်။ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ေတာ့တာပဲ။” ကိုဖိုးခြားကို တပ္မေတာ္နဲ႔ ရဲဘက္က ေခၚယူစစ္ေဆးေမးျမန္းတာေတြရွိလား။ “အဲလိုေတာ့မရွိပါဘူးခင္ဗ်။” ကိုဖိုးခြား ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာေတြ ထပ္သိေသးလဲခင္ဗ်။ “က်ေနာ္ ဘာမွ မသိဘူးခင္ဗ်။”