Home
မေးမြန်းခန်း
စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ့ လစာႏႈန္းထား လိုခ်င္တယ္ - ဦးေနာ္ေအာင္
အေးနိုင်
·
December 18, 2014
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမား အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခစာ သတ္မွတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသးတာေၾကာင့္ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ သတ္မွတ္ႏိုင္ဖြယ္မရွိဘူးလို႔ အနိမ့္ဆုံး လုပ္ခလစာသတ္မွတ္ေရး အမ်ဳိးသားအဆင့္ေကာ္မတီ၀င္တဦးက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။ [caption id="attachment_74086" align="alignright" width="430"]အမ်ဳိးသားအဆင့္ေကာ္မတီ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ ဦးေနာ္ေအာင္ အမ်ဳိးသားအဆင့္ေကာ္မတီ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ ဦးေနာ္ေအာင္[/caption] အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ ဥပေဒအရ အနိမ့္ဆုံးလုပ္အားခ သတ္မွတ္နိုင္ေရးအတြက္ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္အသီးသီးက ၿမ္ိဳ႕နယ္ ၁၀၈ ၿမိဳ႕နယ္မွာ စစ္တမ္းေကာက္ယူဖို႔ ဆုံးျဖတ္တာ လအတန္ၾကာေပမယ့္ မစတင္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ အမ်ဳိးသားအဆင့္ ေကာ္မတီရဲ႕ အလုပ္သမား ကုိယ္စားလွယ္ ဦးေနာ္ေအာင္က ေျပာပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္စား၀တ္ေနမႈ အာမခံခ်က္အတြက္ ေတာင္းဆိုတာျဖစ္ၿပီး အလုပ္ရွင္ေတြ စိတ္ပ်က္ေလာက္ဖြယ္ အလြန္အကၽြံ မေတာင္းဆုိဘူးလို႔ သူက ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏိုင္ငံက အနိမ့္ဆုံး လုပ္ အားခေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ပိုင္းက ထိုင္းဘတ္ေငြ ၂၀၀ ၀န္းက်င္နဲ႔ နယ္ပယ္အလိုက္ သတ္မွတ္ႏႈန္း အနည္းငယ္ကြာဟၿပီး သတ္မွတ္က်င့္သုံးခဲ့ရာက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ႏိုင္ငံတ၀န္း ထိုင္းဘတ္ေငြ ၃၀၀ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္းေငြ ၁ ဘတ္ဟာ ျမန္မာေငြ က်ပ္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔ ေစ်းေပါက္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ရဲ႕ လစာဟာ သိန္းငါးဆယ္။ ဒုတိယသမၼတေတြရဲ႕ လစာေငြဟာ က်ပ္သိန္းေလးဆယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔တုန္းကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို လစာေငြ သုံးသိန္းအစား ၁၀ သိန္းခံစားဖို႔ တိုးျမႇင့္ခဲ့သလို တစ္ရက္စာေန႔တြက္ခကိုေတာ့ က်ပ္ႏွစ္ေသာင္း ရရွိခံစားဖို႔ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယက သူရဦးေရႊမန္းက ဒီလ ၁၃ ရက္ေန႔က လွိုင္ သာယာစက္မႈဇုန္ ကေနာင္ခန္းမမွာ လႊတ္ေတာ္၊ အလုပ္ရွင္၊ အ လုပ္သမားႏွင့္အစိုးရဝန္ႀကီးဌာန မ်ားေတြ႕ဆုံပြဲမွာအလုပ္သမားမ်ား အေျခခံလုပ္ခသတ္မွတ္ခ်က္ ထုတ္ျပန္ေပးမည့္အခ်ိန္ကို တာဝန္မယူရဲပါက သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူေတြ ဒီအလုပ္ကို မလုပ္ေဆာင္သင့္ဘူးလို႔ သတိေပး ေျပာၾကားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီကေန႔ ေန႔ခင္းပိုင္းက်ရင္ ေနျပည္ေတာ္မွာ အလုပ္သမား၀န္ၾကီး ဦးေအးျမင့္ဦးေဆာင္တဲ့ လုပ္ခလစာသတ္မွတ္ေရး အမ်ဳိးသားအဆင့္ေကာ္မတီ၀င္ေတြ ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚထားပါ တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အနိမ့္ဆုံး လုပ္ခလစာသတ္မွတ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ထြန္းမႈ အေျခအေနကို အမ်ဳိးသားအဆင့္ေကာ္မတီ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ ဦးေနာ္ေအာင္ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြဘက္က အနိမ့္္ဆုံးလုပ္ခလစာကို ထိုင္းေစ်းျဖစ္တဲ့ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၉၀၀၀ ထိ ရရွိလိုေၾကာင္း ေတာင္းဆိုတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။ ဘယ္ေပၚမွာ ဒီႏႈန္းထား ေတာင္းတယ္ဆိုတာ ေျပာျပပါလား။ “က်ေနာ္တို႔က အဲဒါကို အေသးစိတ္ေလးရွင္းျပမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းထားတာ ၉၀၀၀ လို႔ မပါဘူး။ စား၀တ္ေနေရးဖူလုံတယ္ဆိုတဲ့ လစာ လုိခ်င္တယ္လို႔ပဲ ေတာင္းထားတာ။ ဘယ္ေလာက္ပါလို႔ က်ေနာ္တို႔မေျပာဘူး။ သို႔ေပမယ့္လည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီနမူနာပဲ က်ေနာ္တို႔ ေျပာျပထားတာ (ဥပမာ- ထိုင္းမွာ တရက္ ဘတ္ ၃၀၀- ျမန္မာေငြ ၉၀၀၀ ေက်ာ္)။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရွိတယ္။ အာဆီယံ လစာႏႈန္းထားလို႔ ေတာင္းၾကတဲ့သူေတြ ရွိသလို ႏိုင္ငံတကာႏႈန္းထားလို႔ ေတာင္းတဲ့သူလည္းရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အာဆီယံကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အာဆီယံက မေလးရွားတို႔၊ စင္ကာပူတို႔ဆိုရင္ သူတို႔က ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးသားႏိုင္ငံ ပုံစံျဖစ္ေနတာေလ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စံႏႈန္းကို ယူမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ လာအိုတို႔လို ဗီယက္နမ္တို႔လို ႏႈန္းထားကို ေျပာမွာလား။ ဆိုေတာ့ အာဆီယံႏႈန္းထားလည္း က်ေနာ္တို႔ မလိုခ်င္ဘူး။ အဓိက က်ေနာ္တို႔ ျပႆ နာက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အလုပ္သမားေတြ အခက္အခဲျဖစ္လို႔။ ဒီအနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာ သတ္မွတ္တဲ့အခါမွာ စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ့ ႏႈန္းထားေလးတခုေတာ့ လိုခ်င္တယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းထားတာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအလုပ္သမားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အမ္တီယူအက္ဖ္) ကေန အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆာေဗး ဆင္းထားတာတခု ရွိတယ္ေလ။ အဲဒီမွာ ၇၀၀၀ ဆိုတဲ့ ႏႈန္းထားတခု ထြက္လာတယ္။ လူတေယာက္ တေန႔ ၇၀၀၀ ဆိုၿပီးေတာ့ ထြက္လာတယ္။ ၃ ဦးရွိတဲ့ မိသားစု (၃ ဦးဆိုတာ မီွခိုသူ၊ ကေလးတဦးနဲ႔ ဇနီး သို႔မဟုတ္ အမ်ဳိးသားေပါ့ဗ်ာ) မီွခိုႏိုင္မယ္ေပါ့ဗ်ာ ၇၀၀၀ က်ပ္ ရလို႔ရွိရင္။ အဲဒါကို စစ္တမ္းေကာက္ထားတာရွိတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ ကိုုင္စဲြထားတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါ ယတိျပတ္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ညိႇႏိႈင္းဖို႔လည္း က်ေနာ္တို႔ အခြင့္အေရး ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးဖူလုံဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတာ။ က်ေနာ္တို႔က အဲဒါအတြက္ပဲ ေတာင္းသြားမွာ။” အကိုရွင္းျပခ်က္အရဆို အနိမ့္ဆုံးလစာက ကိန္းဂဏန္းေပၚမွာ မေျပာဘဲ၊ Survey (ကြင္းဆင္းစစ္တမ္းေကာက္ယူမႈ) ေပၚမွာ မူတည္တယ္ေပါ့။ “ဟုတ္တယ္။ Survey ေပၚမွာ အဓိကက်တယ္။ Survey ကလည္း တဖက္သတ္ Survey မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အလုပ္ရွင္ေကာ၊ အလုပ္သမားေကာ အကုန္လုံးပါ၀င္ ေကာက္တဲ့ Survey ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တယ္။ သူတို႔ အစိုးရတဦးတည္းနဲ႔ ေကာက္လိုက္တဲ့ Survey က ေတာ္ၾကာ အလုပ္ရွင္က မေက်နပ္လို႔၊ အလုပ္သမားက မေက်နပ္လို႔ျဖစ္မယ္။ အဓိက ကာယကံရွင္ ၂ ဦးျဖစ္တဲ့ အလုပ္သမားနဲ႔ အလုပ္ရွင္ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့မွ ေကာက္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ေပါ့။” ေတာင္ကိုရီးယားမွာ တလ ေဒၚလာ ၈၀၀။ ထိုင္းမွာ တလ ေဒၚလာ ၃၀၀ အနိမ့္ဆုံးေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံေတြကေတာ့ ကိုယ့္ထက္ နည္းနည္းပို ေရွ႕ေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ပကတိအေျခအေနမွာ လာအိုနဲ႔ နီးစပ္မလား၊ ဗီယက္နမ္နဲ႔ နီးစပ္လား၊ နီေပါနဲ႔ နီးစပ္လား။ “ဒီလို စဥ္းစားၾကရေအာင္။ က်ေနာ္တို႔ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြက သူ႔အတိုင္းအတာနဲ႔ သူ အခက္အခဲေတြ ရွိၾကတယ္။ ဥပမာ - ဗီယက္နမ္ဆုိတာ သူ႔ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ေပးေနတဲ့ လစာဟာ အခုသူတို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာက ေဒၚလာ ၉၀ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ အျပင္မွာ ေပးေနတဲ့ လစာႏႈန္းထားက (၁ သိန္းခြဲ) ၀န္းက်င္ေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာက လစာေပးႏႈန္းထားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ မျဖစ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိ သူက လုပ္ငန္းခြင္ေတြမ်ားၿပီး အလုပ္သမားရွားပါးလို႔ ေအာ္တိုမစ္တစ္တက္သြားတဲ့ လစာ ျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ ႏိႈင္းယွဥ္လို႔ မရဘူး။ လာအုိတို႔ဘာတို႔နဲ႔လည္း က်ေနာ္တို႔က အေျခအေနက မတူဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဘယ္ႏို္င္ငံရဲ႕ ပုံစံကိုမွ မဟုတ္ဘူး။ အဓိက က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ေရ၊ ေျမ၊ သဘာ၀နဲ႔ေပ့ါဗ်ာ ကိုက္ညီမယ့္ ႏႈန္းထားျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ယိုးဒယားကေပးတဲ့ပုံစံက တေန႔ကို ဘတ္ ၃၀၀ ဗမာေငြနဲ႔ဆိုရင္ က်ပ္ ၁ ေသာင္း ၀န္းက်င္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔က (၁ ေသာင္းက်ပ္) ၀န္းက်င္ ေပးပါလို႔လည္း မဆိုလိုဘူး။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ Survey က အေရးႀကီးတယ္။ Survey က အကုန္လုံးပါ၀င္တဲ့ Survey ျဖစ္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ အဲဒီ Survey ထြက္လာၿပီဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာ တြက္ခ်က္တဲ့ ေဖာ္ျမဴလာ ရွိတယ္။ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာ တြက္တဲ့ ေဖာ္ျဖဴလာရွိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ တြက္လုိက္မယ္ဆိုရင္ သူ႔ဟာသူ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီထဲမွာ ကုန္ေစ်းႏႈန္း၊ ဆတိုးႏႈန္းတို႔ အကုန္ ပါတာေပါ့ဗ်ာ။” အလုပ္သမားလစာ တအားမ်ားရင္ ႏိုင္ငံနစ္နာတာမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ လုပ္ခတအားမ်ားရင္ အလုပ္ရွင္ေတြ လန္ထြက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကိုေရာ အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္ေတြဘက္က ဘယ္ေလာက္အေလးထားလဲ။ “က်ေနာ္တို႔ သိထားဖို႔ကေတာ့ အလုပ္ရွင္ရွိမွ အလုပ္သမားရွိတယ္။ အလုပ္သမားရွိမွလည္း အလုပ္ရွင္ အက်ဳိးအျမတ္ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားဆိုတာ ကိုင္းကၽြန္းမီ ကၽြန္းကိုင္းမီဆိုတာလည္း က်ေနာ္တို႔ နားလည္ထားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လည္း က်ေနာ္တို႔က ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ႕မူ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေဘာင္မွ မလုပ္ပါနဲ႔။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ မူေဘာင္ကို တြင္တြင္ေျပာေနတာက အဲဒါေတြ ပါတာေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္လုိ႔သာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ တခုခုကို သတ္မွတ္လိုက္မယ္၊ ေနာက္ဆုံးအလုပ္ရွင္ေတြ အလုပ္ရုံပိတ္သြားၿပီးေတာ့မွ တျခားလုပ္ငန္းဘက္ကို၊ ကုန္ထုတ္လုပ္တဲ့ဘက္ကို မရင္းႏွီးမျမႇဳပ္ႏွံေတာ့ဘဲနဲ႔ တျခားဘက္ကို ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသြားမယ္၊ ႏိုင္ငံျခားက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့သူေတြလည္း မလာဘူးဆိုရင္ အလုပ္သမားေတြပဲ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ၿပီးလို႔ရွိရင္ သူက ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ ေနာက္ဆုံး ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ျပန္ျဖစ္သြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမယ့္အဆင့္ျဖစ္သြားမယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ျပည္တြင္းမွာ အလုပ္ရွင္ေတြလည္း ရွင္သန္ႏိုင္မယ့္ဟာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လည္း Survey ေကာက္တဲ့အခါမွာ အလုပ္ရွင္ မျဖစ္မေနပါ၀င္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း တိုက္တြန္းေနတာေပါ့။” အနိမ့္ဆုံးလုပ္အားခက ထိုင္းမွာလည္း တခါတည္း တရက္ဘတ္ ၃၀၀ ႏႈန္းနဲ႔ ေပးျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ နယ္စပ္ မဲေဆာက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ဘန္ေကာက္ေတာင္ အရင္က ေစ်းသတ္မွတ္တာ မတူဘူး။ ၁၅၀၊ ၂၀၀ စသျဖင့္ ကြာျခားတယ္။ အဲဒီႏႈန္းထားကေန တျဖည္းျဖည္းတက္ေပးခဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္။ လက္ရွိမွာ အနိမ့္ဆုံးလုပ္အားခ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းေရးက ျမန္မာအလုုပ္သမားေတြ အတြက္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲ။ “အနိမ့္ဆုံးလုပ္အားခက ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔က အခုဗ်ာ စက္မႈဇုန္ေတြ မွာ လစာေပးစေကးကို ၾကည့္လိုက္ရင္ သိသာတယ္။ စက္ရုံေတြမွာ ေပးတဲ့လစာစေကးက အေျခခံလစာေပါ့ဗ်ာ (က်ပ္ ၃ ေသာင္း) ထက္ မပိုေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ အေျခခံလစာက ဘာကို သြားထိခိုက္ေနလဲဆိုေတာ့ အခ်ိန္ပိုေၾကး (OT ေၾကး) ကိုထိတယ္။ တကယ့္တကယ္ရေနတာက ၈ ေသာင္း၊ ၉ ေသာင္း ေလာက္ရွိတယ္။ စက္မႈဇုန္ထဲမွာ အခုရေနတဲ့ လစာ ၈ ေသာင္း၊ ၉ ေသာင္း၊ ၁ သိန္း ၂ ေသာင္း၊ ၁ သိန္းခြဲ အဲဒီ၀န္းက်င္ ရေနၾကတယ္။ သို႔ေပမယ့္လည္း အေျခခံလစာက ၃ ေသာင္း ဆိုေတာ့ အိုတီ (အခ်ိန္ပိုေၾကး) တြက္တဲ့ေနရာမွာ အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့သြားေရာ။ ဆုိေတာ့ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာ ထြက္လာမယ္ဆိုရင္ အိုတီ ျမင့္သြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ အရင္တုန္းက သူတို႔ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ခြဲၿပီးေတာ့မွ ေခါင္းပုံျဖတ္တဲ့ကိစၥေတြ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္သိရသေလာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ လစာအေပါင္း အိုတီ (အခ်ိန္ပိုေၾကး) အဲဒါပဲရွိတာေလ။ အခု ဒီမွာက လစာအေပါင္း ေထာက္ပံ့ေၾကး အေပါင္း ရွားပါးစရိတ္ အေပါင္း ရက္မွန္ေၾကး အေပါင္း ေဘာနပ္ အဲဒါေတြ အကုန္ေပါင္းမွ ၁ သိန္း ၀န္းက်င္ေလာက္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုေတာ့ကာ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာသာ ထြက္လာမယ္ဆိုရင္ အလုပ္သမားေတြ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ အိုတီေၾကးေလးေတြ မွန္မွန္ကန္ကန္ရလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ယူဆထားတာပါ။” ရန္ကုန္မွာ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းက အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးလုပ္သားေတြ သူတို႔ အိမ္ခန္းငွားခ ေစ်းႀကီးတယ္။ စားေရးေသာက္ေရး ေစ်းႀကီးတာ ေတြ႔ရတယ္ဆိုေတာ့ ဒီအနိမ့္ဆုံးလုုပ္ခလစာ သတ္မွတ္မႈကေန သူတို႔ရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ေတြကို ဘယ္လိုတြန္းတင္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္သလဲ။ “အခု Survey ေကာက္တဲ့အခါမွာ အဲဒီ အိမ္ငွားခေတြပါ တခါတည္း ထည့္သြင္းေကာက္ၾက မွာေလ။ ဆိုေတာ့ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာထြက္လာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ အခုေျပာေနတဲ့၊ ေတာင္းေနတဲ့ စား၀တ္ေနေရးဖူလုံမႈေပါ့ဗ်ာ။ စား၊ ၀တ္၊ ေနေပါ့ဗ်ာ ဖူလုံဖို႔ဆိုတာက အေနစရိတ္ပါပါေပါ့။ အကယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာတဲ့အနိမ့္ဆံုံးလုပ္ခလစာဟာ စား၀တ္ေနေရး ဖူလုံတဲ့ အတိုင္းအတာကေန သူတို႔ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ဒီအနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာ ထြက္လာၿပီးလို႔ ရွိရင္ အဲဒါေလးေတာ့ ေျပလည္သြားလိမ့္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အခုလို ၈ ေပ ပတ္လည္ခန္းမွာ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ေယာက္ေလာက္ ၾကပ္သိပ္ၿပီးေတာ့ေနတဲ့ ဒုကၡေလးကေနလည္း လြတ္ကင္း သြားႏိုင္တယ္ လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္တာေပါ့။” အမ်ဳိးသားအဆင့္အေကာင္အထည္ေဖာ္တယ္ဆိုေတာ့ ျပည္ပမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာ ေျခာက္သန္းေလာက္ကို ျပန္လည္စဲြေဆာင္ဖို႔ ဘာေတြ ျပင္ထားလဲ။ “အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အစိုးရကို တိုက္တြန္းဖို႔ပဲ ျပင္ဆင္ထားတာေပါ့။ အမွန္ဆိုရင္ အလုပ္သမားေတြျပန္လာဖို႔ဆိုရင္ ျပည္တြင္း အလုပ္အကိုင္ေကာင္းဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ အလုပ္ခြင္ေပါမ်ားဖို႔လိုတယ္။ ပထမ အစိုးရက အလုပ္ခြင္ေပါမ်ားေအာင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို သူတို႔ ဖိတ္ေခၚေပးရလိမ့္မယ္။ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္တြင္းရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါေပမယ့္ ဟိုလိုမ်ဳိး သယံဇာတထုတ္တဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈကိုလုပ္တဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို ဖိတ္ေခၚဖို႔ က်ေနာ္တို႔က တိုက္တြန္းသြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ အခုလည္း တုိက္တြန္းေနသလို ေနာင္လည္း ေတာက္ေလ်ာက္ တိုက္တြန္းသြားမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီရဲ႕ေနာက္ဆက္တဲြက ဘာျပႆ နာရွိလာသလဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လာဖို႔၊ မလာဖို႔က သူက (၁) ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္ဖို႔လိုတယ္။ သူမ်ားလာၿပီးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ဟာက ေဒၚလာ ဘီလီယံ ခ်ီၿပီးေတာ့ လာၿပီးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၾကတာ။ ဆုိေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက အခုတမ်ဳိး၊ ေတာ္ၾကာတမ်ဳိး ေျပာင္းေနမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကလည္း စိတ္မခ်ဘူးေပါ့ဗ်ာ လာရတာ။ ဒါကတခ်က္။ ေနာက္တခုက လွ်ပ္စစ္မီးလုံေလာက္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးဖို႔လည္း လိုအပ္တယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးက မလုံေလာက္ဘဲနဲ႔ စက္ရုံႀကီးႀကီးမားမားလည္း လုပ္လို႔မရဘူး။ ဂ်င္နေရတာ အင္ဂ်င္နဲ႔က မီးေပးဖို႔က မေလာက္ဘူး။ ဆိုေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးျပႆ နာကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔လိုအပ္တယ္။ အဲဒါလည္း အခု တုိက္တြန္းေနပါတယ္။ ေနာက္တခုက ေျမေစ်းႀကီးတဲ့ ျပႆ နာေတြလည္း အစိုးရအေနနဲ႔ အျမန္ဆုံး ေျဖရွင္းဖို႔ လိုအပ္တယ္။ အခု ေရနက္ဆိပ္ကမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၿပီဆိုတဲ့ဟာေတြလည္း အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔။ သူတို႔ ဟိုလူ႔ေပးလိုက္တယ္၊ ဟုိလူက အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ၾကန္႔ၾကာေနေအာင္လုပ္တယ္။ အဲလိုမ်ဳိးေတြမျဖစ္ေအာင္ ျမန္ျမန္အေကာင္အထည္ေဖာ္မွ အလုပ္ခြင္ေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာမွာ။ ျပည္ပမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနတဲ့ လူေတြဟာ ျပည္တြင္းျပန္လာႏိုင္ေျခရွိတာေပါ့ဗ်ာ။” အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာသတ္မွတ္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနတာ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလမွာ အလုပ္ရွင္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက သူတို႔ အလုပ္ရွင္ေတြအတြက္ ဘာေတြ စိုးရိမ္ပူပန္တာေတြရွိလဲ။ အနိမ့္ဆုံးလစာေပးရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ဳိး အာမခံခ်က္ေတြလိုတယ္ေျပာလဲ။ “အလုပ္ရွင္ကိုယ္စားလွယ္ဆို ေဒၚခိုင္ခိုင္ႏြယ္ေပါ့ဗ်ာ။ UMFCCI (ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုန္သည္မ်ားႏွင့္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းခ်ဳပ္) ရဲ႕ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးေပါ့။ သူက အလုပ္ရွင္ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ပါ၀င္တယ္။ အဲဒီမွာ သူေဆြးေႏြးတာ အမ်ားဆုံးပါပဲ။ သူေဆြးေႏြးတာကေတာ့ သူတို႔ အလုပ္ရွင္ေတြအေနနဲ႔လည္း အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာကို အျမန္ဆုံး သတ္မွတ္ေစခ်င္ေနၿပီေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ သူတို႔က ဒီ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာနဲ႔ပဲ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမား ျပႆ နာ တက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆုိေတာ့ သူတို႔ကလည္း အျမန္ဆုံး သတ္မွတ္ေစခ်င္တယ္လို႔ေတာ့ေျပာတယ္။ သို႔ေပမယ့္လို႔လည္း ဘယ္နည္း၊ ဘယ္ပုံ သတ္မွတ္ပါ၊ ဘယ္ႏႈန္းသတ္မွတ္ပါဆိုတာေတာ့ သူတို႔ ေျပာေလ့မရွိဘူး။” ဒါဆိုအရင္ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမား၊ အစိုးရ သုံးဖြဲ႔ ဆုံေတြ႔ခ်ိန္မွာ တႏိုင္ငံလုံး တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ ၁၄ ခုက ၁၀၈ ၿမိဳ႕နယ္မွာ Survey ဆင္းဖို႔ ဘယ္တုန္းက ဆုံးျဖတ္တာလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ကြာသြားၿပီလဲ။ “ဆုံးျဖတ္တာေတာ့ၾကာၿပီဗ်၊ ၅ လေက်ာ္ေက်ာ္ ၆ လေလာက္ရွိၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ အေကာင္အထည္မေဖာ္ေသးဘူးေပါ့။ အေကာင္အထည္မေဖာ္တာက ဘတ္ဂ်က္ျပႆ နာေပါ့ဗ်ာ။ ဘတ္ဂ်က္ျပသနာက Survey ဆင္းမယ္ဆို ဘတ္ဂ်က္လိုတယ္။ တတိယအႀကိမ္ အစည္းအေ၀းမွာ ၀န္ႀကီး ဦးေအးျမင့္က ေျပာသြာတယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းက ၀န္ႀကီးေတြလည္း ပါတယ္ေလ က်ေနာ္တို႔ အမ်ဳိးသားေကာ္မတီထဲမွာ။ သူတို႔ကို ၾကားျဖတ္ ဘတ္ဂ်က္ကို တင္ပါဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စတုတၳအႀကိမ္အစည္းအေ၀းက်ေရာ အကုန္လုံး မတင္ျဖစ္ဘူး။ ရန္ကုန္တိုင္း၀န္ႀကီးတေယာက္ပဲ တင္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘတ္ဂ်က္ကလည္း က်ၿပီ။ က်န္ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း၀န္ႀကီးေတြက မတင္ခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ၾကားျဖတ္ဘတ္ဂ်က္မွာ မတင္ခဲ့ဘူး။ မတင္ခဲ့ေတာ့ သူတို႔မွာ ပိုက္ဆံမရွိဘူး။ မရွိေတာ့ လုပ္လို႔ မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲလိုျဖစ္သြားတယ္။ အမွန္ဆိုရင္ က်ေနာ္တိုက္တြန္းခ်င္တာက အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ အစကတည္းက မေျပာပါနဲ႔။ အခု လုပ္မယ္လို႔ေျပာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အင္တိုက္အားတိုက္လုပ္ဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း က်ေနာ္ သူတို႔ကို တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။” က်ေနာ္တို႔က ဒီလ ဒီဇင္ဘာ လလယ္လာက္ဆို အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာ ကိန္းဂဏန္း ထြက္လာလိမ့္မယ္ထင္ေနတာ။ “မလြယ္ေလာက္ဘူး ခင္ဗ်ာ။” အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာႏွဳန္းထားတရပ္ေပၚေပါက္ေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳခ်က္ ေျပာျပပါ။ “က်ေနာ္ခုနက ေျပာခဲ့သလိုပဲ အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခလစာက ေစာေစာကတည္းက မေျပာဘူး ဆိုရင္လည္း မေျပာဘဲေန၊ မသတ္မွတ္ဘူးဆိုရင္လည္း မသတ္မွတ္ဘဲေနရင္လည္း ရတဲ့ကိစၥ ျဖစ္တယ္။ သို႔ေပမယ့္လည္း သတ္မွတ္မယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ လုပ္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တာ၀န္ခံမႈ၊ ဟိုတေန႔က လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရေရႊမန္းက လိႈင္သာယာမွာ ေျပာသြားသလို ရဲရဲ၀ံ့၀ံံ့ တာ၀န္ယူ၊ တာ၀န္ခံမႈ ရွိဖို႔လိုအပ္ေနၿပီ။ အဲဒါကို အလုပ္သမား၀န္ႀကီးေရာ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားေကာ္မတီမွာ ပါ၀င္တဲ့ တျခားကုိယ္စားလွယ္ေတြေရာေပါ့ဗ်ာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့နဲ႔ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ လုပ္ဖို႔လိုအပ္ၿပီလို႔ က်ေနာ္ အဲဒါေလး ေျပာခ်င္တယ္။
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024