တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ လိုင္ဇာမွာက်င္းပတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြရဲ့ ညီလာခံနဲ့ ေနာက္နွစ္ရက္အၾကာ ျမစ္ၾကီးနားမွာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ့ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေတြ့ဆုံေဆြးေနြးခဲ့ၾကျပီး နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲေတြ အျမန္လုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ့ သေဘာတူေၾကာင္း ပူးတြဲသေဘာထားထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ [caption id="attachment_46185" align="alignright" width="224"] ေဒါက္တာတူးဂ်ာ[/caption] ဒီျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈေတြနဲ့ ပတ္သက္လို့ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ့ရဲ့ ဒုတိယဥကၠ႒ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့၊ လက္႐ွိမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဒီမိုကေရစီပါတီရဲ့ ဥကၠ႒ျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ ဦးမနာမ္တူးဂ်ာကို ျမစ္ၾကီးနားျမို့ေနအိမ္မွာ ဒီဗြီဘီသတင္းေထာက္ ဦးေအးနိုင္က နို၀င္ဘာ ၆ ရက္ေန့က သြားေရာက္ေတြ့ဆုံေမးျမန္းထားပါတယ္။ အစုိးရနဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ့ေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ့ေတြ လုိင္ဇာဘုံသေဘာတူညီခ်က္ရခဲ့တယ္။ ေနာက္တရက္ ျမစ္ၾကီးနားမွာ ေဆြးေနြးပြဲ က်င္းပခဲ့တယ္။ ဒီနွစ္ပြဲက ျမန္မာနုိင္ငံရဲ့ သမုိင္းမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးပါလဲ။ “က်ေနာ္တို့နုိင္ငံရဲ့ သမုိင္းမွာ ဒီေဆြးေနြးပြဲ ၂ ရပ္လုံးက အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ဳိးအေကြ့ေတြ ျဖစ္တယ္လို့ ျမင္ပါတယ္။ လုိင္ဇာညီလာခံဆုိလည္း အရင္က တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ စုံစုံညီညီတက္ေရာက္ျပီး က်င္းပတဲ့ ညီလာခံမ်ဳိး မ႐ွိခဲ့ဘူး။ ပထမဆုံးအၾကိမ္လုိ့ ေျပာလုိ့ရတယ္။ ေဆြးေနြးတာကလည္း က်ေနာ္တို့နုိင္ငံကမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဖုိ့ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြကုိ ေဆြးေနြးၾကတယ္။ တနုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အရင္လက္မွတ္ထုိးျပီးမွ က်ယ္ျပန္တဲ့ နုိင္ငံေရး ေဆြးေနြးပြဲကုိ သြားၾကဖုိ့ ေဆြးေနြးၾကတာ။ ဒါေၾကာင့္ လုိင္ဇာညီလာခံမွာ တုိင္းရင္းသားေတြက တဖြဲ့နဲ့တဖြဲ့ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူေဘာင္ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ကုိ ေဆြးေနြးေရးဆြဲၾကတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ အစုိးရဘက္က ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီက ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူေဘာင္ေပၚမွာလည္း မွီျငိမ္းျပီး ေဆြးေနြးၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူေဘာင္နွစ္ခုအေပၚမွာ သူတုိ့ ညွိနႈိင္းေဆြးေနြးျပီး သေဘာတူညီခ်က္တခုကုိ ခ်မွတ္ဖုိ့ျဖစ္တဲ့အတြက္ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ ညီလာခံျဖစ္တယ္လုိ့ သုံးသပ္ပါတယ္။ “ျမစ္ၾကီးနား ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေနြးပြဲကလည္း အရင္က တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖြဲ့ေတြအားလုံးနဲ့ အစုိးရျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးေကာ္မတီက ေဆြးေနြးခဲ့တာ မ႐ွိဘူး။ ပထမဆုံးအၾကိမ္လည္းျဖစ္တယ္။ ေဆြးေနြးတာကလည္း တနုိင္ငံလုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို အရင္လက္မွတ္ေရးထုိးျပီးမွ နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲကုိ သြားဖုိ့ဆုိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္အေပၚမွာ ေဆြးေနြးၾကတာျဖစ္တယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္ကလည္း သူတုိ့ရဲ့ ဘုံသေဘာညီခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကုိ အစုိးရထံ တင္ျပတယ္။ အစုိးရကလည္း သူတုိ့ဘက္က ေရးဆြဲထားတဲ့ မူေဘာင္ကုိ တင္ျပတယ္။ အဲနွစ္ခုအေပၚမွာ အျပန္အလွန္ေဆြးေနြးၾကတာျဖစ္တယ္။ တူညီတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္တခုရေအာင္ ညွနႈိင္းေနၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တုိ့နုိင္ငံရဲ့ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ဳိးအေကြ့ျဖစ္တယ္လို့ သုံးသပ္ပါတယ္။” ၂ ရက္တာ ေဆြးေနြးပြဲမွာ နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲကုိ အျမန္လုပ္ေဆာင္ဖုိ့ ၂ ဖက္စလုံးက သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္။ ဒီဇင္ဘာမွာလည္း ျပန္ျပီး ေဆြးေနြးၾကမယ္။ အဲဒီေဆြးေနြးပြဲေတြကေန တနုိင္ငံလုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲျပီဆုိပါေတာ့၊ ေ႐ွ့ဆက္ျပီး ဘာေတြ ေက်ာ္လြွႊားဖုိ့ လုိပါသလဲ။ “တနုိင္ငံလုံးအပစ္ခတ္ရပ္စဲဖုိ့က ဆက္ေဆြးေနြးဖို့႐ွိေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ တပ္ပုိင္းဆုိင္ရာေတြ။ ျမစ္ၾကီးနားေဆြးေနြးပြဲမွာ ဒီကိစၥေတြ မျပတ္ေသးေတာ့ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ့တုိင္းကလည္း ဗဟုိကုိျပန္ျပီး ဟုိမွာ႐ွိတဲ့ လူၾကီးေတြနဲ့ ဒီမွာေဆြးေနြးခဲ့တာေတြ ျပန္ေဆြးေနြးရဦးမယ္။ အဖြဲ့အစည္းတုိင္း အဲလုိေဆြးေနြးျပီးမွ ဘုံသေဘာတူညီဒခ်က္ရေအာင္ ဆက္ျပီး ေဆြးေနြးမယ္။ အစုိးရဘက္ကလည္း တုိင္းရင္းသားေတြ တင္ျပတဲ့ဟာကုိ သူတုိ့အတြင္းမွာ ျပန္ေဆြးေနြးရဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမစ္ၾကီးနားေဆြးေနြးပြဲဟာ အျပုသေဘာေဆာင္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ရလဒ္ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပည့္အ၀ အေျဖတခုမထြက္နုိင္ေသးေတာ့ လုိအပ္ခ်က္႐ွိတာေတြ လုပ္ဖုိ့ က်န္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဇင္ဘာ ဘားအံမွာ ျပန္ျပီးေဆြးေနြးၾကဖုိ့ ဆုံးျဖတ္တာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ တနုိင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ေရးနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး စားပြဲ၀ုိင္းကိုေရာက္ဖုိ့ ေ႐ွ့ကုိ တုိးတုိးျပီး သြားေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြျဖစ္တယ္။” တုိင္းရင္းသားေတြ အဆုိျပုထားတာက အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထုိးျပီး ရက္ပုိင္း ၆၀ အတြင္း နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲေတြ ဆက္ျပီးလုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆုိျပီး ေစာရင္လည္းေစာမယ္၊ ဒီထက္ေနာက္က်ရင္လည္း ေနာက္က်မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြက အခ်ိန္ဇယားတခုကိုေတာ့ လုိခ်င္တယ္။ အန္ကယ္အေနနဲ့ ဘယ္လုိ သုံးသပ္လဲ။ “က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ တနုိင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထုိးျပီးတာနဲ့ အျမန္ဆုံး နုိင္ငံေရးစားပြဲ၀ုိင္းကုိ သြားၾကဖုိ့ လုိတယ္။ ဘာလုိ့လဲဆုိေတာ့ အဲဒီၾကားမွာ အခ်ိန္ၾကာသြားရင္ အပစ္ရပ္သေဘာတူညီခ်က္က ျပန္ျပီး ပ်က္ျပယ္သြားနုိင္တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေနွာင့္အယွက္တြ ေပၚလာျပီး အေကာင္အထည္ မေဖာ္နုိင္ပဲျဖစ္သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သေဘာတူညီခ်က္ရတာနဲ့ အခ်ိန္မဆြဲဘဲ နုိင္ငံေရးစားပြဲ၀ုိင္းကုိ အျမန္သြားနုိင္ဖုိ့ အေရးၾကီးတယ္။ အခ်ိန္က ကန့္သတ္နုိင္ရင္ ပုိေကာင္းတာေပါ့။ ၂ လတန္သည္၊ ၃ လတန္သည္ နွစ္ဖက္သေဘာတူထားျပီး ျပည္သူကုိလည္း ခ်ျပနုိင္ရင္ အားရ၀မ္းျဖစ္ၾကမယ္။" ဖက္ဒရယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တို့ငယ္စဥ္က ခြဲထြက္ေရးဆုိျပီး ၾကီးျပင္းခဲ့တယ္။ အခု အစုိးရဘက္ကလည္း ဖက္ဒရယ္နဲ့ ပတ္သက္ျပီး ၾကိုးစားေနတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြကလည္း သူတုိ့လက္နက္ကုိင္ေနတာ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးနဲ့ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ရ႐ွိေရးအတြက္ ျဖစ္တယ္လုိ့ ေျပာပါတယ္။ အဲေတာ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ပန္းတုိင္းေနတယ္။ အဲဒီနွစ္ခုက ဘယ္လုိမ်ဳိး ကြာျခားေနတာလဲ။ “အရင္က ဖက္ဒရယ္ဆုိရင္ ခြဲထြက္ေရးမူဆုိတာက ဖက္ဒရယ္စနစ္ကုိ မေပးခ်င္လုိ့ ေျပာတာ။ ဖက္ဒရယ္စနစ္ေပးလုိက္ရင္ ခြဲထြက္ေရးက ပုိျပီး ပေပ်ာက္သြားနုိင္တာေပါ့။ တုိင္းရင္းသားေတြလည္း ခြဲထြက္ခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ဖက္ဒရယ္မေပးလုိ့ ခြဲထြက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္တာ။ ဖက္ဒရယ္က တိုင္းျပည္ကုိ စုစည္းတဲ့ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္မႈကုိ ပုိျပီး ခုိင္မာေစတဲ့ စနစ္တခုျဖစ္တယ္။ ဖက္ဒရယ္က က်ေနာ္တုိ့နုိင္ငံမွာ က်င့္ကုိ က်င့္သုံးရမယ့္ အေနအထား ႐ွိတယ္။ က်ေနာ္ျမင္တာက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဏာခြဲေ၀ေရး၊ သယံဇာတခြဲေ၀ေရးကုိ မွ်မွ်တတ ျပည္သူလူထုနဲ့ တုိင္းရင္းသားအုပ္စုဘက္ကလည္း လက္ခံနုိင္တဲ့ အဆင့္ကုိ ဗဟုိအစုိးရနဲ့ ျပည္နယ္အစုိးရက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စီမံေဆာင္႐ြက္နုိင္ဖုိ့ လုိအပ္တယ္။ သယံဇာတ ခြဲေ၀မႈလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။  ေနာက္ျပီး ဥပေဒျပုအာဏာ ျပည္နယ္လြွႊတ္ေတာ္ေတြကုိ ေပးသင့္သေလာက္ ခ်ေပးသြားမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆုိတာ ရ႐ွိသြားမယ္။ ေနာက္ ဗဟုိအစုိးရမွာ ထား႐ွိသင့္သေလာက္ အာဏာကုိ ထား၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကုိ ျပည္နယ္ေတြမွာထား၊ ျပည္နယ္အစုိးရက ကုိယ့္ေျခေတာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ျပီး ကုိယ့္ၾကမၼာကုိယ္ဖန္တီးျပီး လုပ္ေဆာင္သြားနုိင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္ေအာင္ အာဏာခြဲေ၀မယ္ဆုိရင္ ဒါက ဖက္ဒရယ္ပါပဲ။ ဒီအဆင့္ရမယ္ဆုိရင္ ဖက္ဒရယ္ ဘယ္လုိပုံစံမ်ဳိးလဲ သိပ္ျပီး ေမးခြန္းေမးေနစရာမလုိဘူး။ အဓိက အာဏာခြဲေ၀ေရးမွာ အစုိးရတာ၀န္႐ွိသူေတြနဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ အေသအခ်ာညွိနႈိင္းရမယ္။ အားလုံးေက်နပ္နုိင္တဲ့အဆင္ကုိ အာဏာခြဲေ၀ေရး လုပ္နုိင္ျပီဆုိရင္ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုလုိ့ပဲေခၚေခၚ အဆင္ေျပသြားနုိင္တယ္။” အခု စကားေျပာေနၾကတဲ့ နွစ္ဖက္ပုဂၢိုလ္ေတြက တဖက္နဲ့တဖက္ တခ်ိန္တုန္းက လက္နက္စြဲကုိင္ေတာ့ ယုံၾကည္မႈေတြ ပ်က္ယြင္းခဲ့တယ္။ အခုအခ်ိန္တုိအတြင္း ယုံၾကည္မႈ ရနုိင္ျပီလုိ့ ယူဆလား။ ယုံၾကည္မႈကေရာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲခင္ဗ်။ “ယုံၾကည္မႈ႐ွိမွ ခုိင္ခုိင္မာမာ႐ွိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္တခုကုိ က်ေနာ္တုိ့ ခ်မွတ္နုိင္မယ္။ ယုံၾကည္မႈ မ႐ွိေတာ့ တဖက္က အေကာင္းေျပာရင္လည္း အေကာင္းမျမင္ဘူး။ နွစ္ဖက္လုံး ဒါမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အခ်င္းခ်င္း သံသယစိတ္ေတြ ႐ွိေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေဆြးေနြးပြဲတရပ္ မျဖစ္လာနုိင္ဘူး။ အမ်ားလုိလားတဲ့ ရလဒ္လည္း မေပၚထြန္းလာနုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ဖုိ့ အင္မတန္အေရးၾကီးတယ္။ ယုံၾကည္မႈ ဘာေၾကာင့္ လုိအပ္လဲဆုိရင္ အရင္ အစုိးရအဆက္ဆက္က ေျပာတာတမ်ဳိး လုပ္တာတမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တာကုိး။ တဖက္သတ္ဖိနွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ပုံစံမ်ဳိး ေတာ္ေတာ္ခံစားခဲ့ေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က အခုလည္း ဒီလုိမ်ား ျဖစ္ေနမလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ႐ွိၾကတာေပါ့။  အခု အစုိးရလက္ထက္မွာေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေတြ့ဆုံေဆြးေနြးတဲ့ေပၚမွာ မူတည္ျပီး ယုံၾကည္မႈက တျဖည္းျဖည္း ပုိျပီးရလာတယ္လုိ့ က်ေနာ္ ခံစားမိတယ္။ တုိင္းရင္းသားဘက္ကလည္း အစုိးရတာ၀န္႐ွိ ပုဂၢိုလ္ေတြအေပၚ သံသယစိတ္ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ အစိုးရဘက္ကလည္း တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ သံသယ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ တုိင္းရင္းသားဘက္မွာ႐ွိတဲ့ သံသယက အစုိးရေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေျပာတာတမ်ဳိး၊ လုပ္တာတမ်ဳိး သူတုိ့ကုိ ညာတယ္လုိ့ ထင္တယ္။ အဲဒါေတြ ေတာ္ေတာ္ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္။ အစုိးရဘက္ကလည္း ဒီတုိင္းရင္းသားေတြက နည္းနည္းစကားဟလုိက္တာနဲ့ အျမတ္ထုတ္မယ္လုိ့ပဲ ထင္တာေပါ့။ တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုိခ်င္တာမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိး အစုိးရဘက္က ႐ွိေကာင္း႐ွိမယ္။ အခုခ်ိန္ခါမွာေတာ့ ဒါေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး ပေပ်ာက္သြားျပီလုိ့ ထင္ပါတယ္။” ယုံၾကည္မႈေတြကလည္း ရလာျပီ၊ လြွႊတ္ေတာ္ျပင္ပ အားလုံးပါ၀င္တဲ့ ေဆြးေနြးပြဲၾကီးတခု ေပၚလာျပီဆုိေတာ့ အဲဒီေဆြးေနြးပြဲမွာ ဘယ္လုိပုဂၢိုလ္မ်ဳိးေတြ ပါ၀င္သင့္လဲ။ အစုိးရနဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ ေတြ့႐ုံပဲ ျပီးေရာလား၊ ဘယ္လုိလူေတြ ပါသင့္လဲ။ “နုိင္ငံေရး ေဆြးေနြးပြဲက အင္မတန္အေရးၾကီးေတာ့ ကာယကံ႐ွင္ နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ခ်ည္း မျပီးနုိင္ဘူး။ ပုိျပီး ခုိင္မာေသခ်ာေအာင္ဆုိရင္ ျပည္တြင္းက လူ႐ုိေသ၊ ႐ွင္႐ုိေသ၊ သမာသမတ္႐ွိတဲ့ ပုဂၢိုလ္ေတြ ပါ၀င္လာဖုိ့ လုိတယ္။ အထူးသျဖင့္ နုိင္ငံေရးပါတီထဲက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ့လုိေပါ့။ တခ်ိန္တည္းမွာ ကုလသမဂၢ၊ အီးယူ၊ အေမရိကန္၊ ျဗိတိန္၊ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္ အစ႐ွိတဲ့ နုိင္ငံေတြလည္း ပါဖုိ့ လုိတယ္။ ဒါက က်ေနာ့္အျမင္ေျပာတာပါ။ တကယ့္တကယ္ အစုိးရနဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြက ဘယ္သူ့ကုိထည့္မလဲဆုိတာ ညွိနႈိင္းရမွာ ျဖစ္တယ္။” နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲ ေပၚလာျပီး တုိးတက္မႈေတြ ျဖစ္ထြန္းျပီဆုိရင္ အဲဒီရလဒ္နဲ့ လြွႊတ္ေတာ္ေတြရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ့ ပြတ္တုိက္မႈ မ႐ွိနုိင္ဘူးလား။ ၂၀၀၈ ဖြဲ့စည္းပုံနဲ့လည္း ကုိင္စြဲထားတယ္ဆုိေတာ့။ “ပြတ္တုိက္မႈမ႐ွိေအာင္ အတတ္နုိင္ဆုံး ၾကိုးစားျပီး ေ႐ွာင္႐ွား၇မယ္။ နုိင္ငံေရးေဆြးေနြးပြဲ စကား၀ုိင္းကေန ရ႐ွိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္နဲ့ ကုိက္ညီတဲ့ အေျခခံဥပေဒတရပ္ေတာ့ ယူလာတေပါ့။ ဒီအေျခခံဥပေဒ ရ႐ွိဖုိ့ဆုိရင္ ႐ွိျပီးသား ၂၀၀၈ ဖြဲ့စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ျပီးေတာ့ သြားမယ္ဆုိရင္ ဒါက လြွႊတ္ေတာ္ရဲ့ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒီေဆြးေနြးပြဲမွာလည္း လြွႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေတြ ပါလာဖုိ့ လိုလိမ့္မယ္။ အဲမွာ ပါျပီးသားဆုိရင္ လြွႊတ္ေတာ္မွာ ျပန္ျပင္ဖုိ့ သူ့တာ၀န္က က်လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လြွႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ့ ဒီေဆြးေနြးပြဲ သေဘာတူညီခ်က္အတုိင္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ဖုိ့က သိပ္ျပီး ၀န္ေလးစရာမ႐ွိဘူး၊ အဆင္မေျပနုိင္စရာမ႐ွိဘူးလုိ့ ျမင္တယ္။ ဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ လြွႊတ္ေတာ္ျပင္ပမွာ တုိင္းရင္းသားအုပ္စုက ကုိယ္စားလွယ္ေတြ တက္ေရာက္နုိင္တဲ့၊ ၾကားက ပညာ႐ွင္ေတြလည္းပါတဲ့ အစုိးရေရာ၊ တုိင္းရင္းသားေတြေရာ၊ တပ္မေတာ္ေရာ အားလုံးသေဘာတူတဲ့ အျပင္မွာ ညီလာခံတခု က်င္းပျပီး ၂၀၀၈ ကုိ ျပင္စရာ႐ွိရင္ အျပင္မွာျပင္မယ္ဆုိရင္လည္း သေဘာတူညီခ်က္အေပၚမွာ မူတည္တယ္။ အသစ္ေရးမယ္ဆုိရင္လည္း သူတုိ့ရဲ့ သေဘာတူညီခက္အေပၚ မူတည္တယ္။ အားလုံးသေဘာတူညီခ်က္မရရင္ ျပင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အသစ္ေရးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ရခက္တယ္။ အဓိက ဘုံသေဘာတူခ်က္ ရဖုိ့လုိတယ္။” ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကုိ သြားဖုိ့အတြက္ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ေနာက္ထပ္ ဘာမ်ား ျဖည့္စြက္ေျပာလုိပါသလဲ။ “ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲျပီး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းဖုိ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို သြားဖုိ့က အားလုံး ပူးေပါင္းျပီး ခ်ီတက္သြားရမယ္။ အားလုံးကလည္း အဲဒီပန္းတုိင္ကုိ သြားမယ္ဆုိတဲ့ ဆနၵ႐ွိရမယ္။ ဒီလုိသြားဖုိ့ အေနအထားမ်ဳိးကလည္း ႐ွိေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလုံးက ျပုျပင္ေျပာင္းလဲေရး စိတ္ဓာတ္႐ွိဖုိ့ လုိတယ္။ ျပုျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္မွ ဒီလုိအဆင့္ကုိ က်ေနာတို့ သြားလုိ့ရမယ္။ အရင္က သံေခ်းတက္ေနတဲ့ mindest ေတြကုိ ျပင္ရမယ္။ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ့ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္မယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္သေဘာထားနဲ့ အားလုံး လက္တြဲညီညီ ခ်ီတက္သြားမယ္ဆုိရင္ ေရာက္ကုိ ေရာက္သြားမယ္လို့ က်ေနာ္ခံယူတယ္။”