ဒီလဟာ ပါကစၥတန္စက္မွႈလုပ္ငန္းရဲ့ အဆိုး၀ါးဆံုးေဘးသင့္မႈရဲ့ ပထမဆံုး နွစ္ပတ္လည္လပါ။ မနွစ္က စက္တင္ဘာမွာ ကရာခ်ီျမို့က အလီကုမၼဏီရဲ့ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု မီးေလာင္မႈမွာ လူ ၂၅၀ ေလာက္  ေသဆံုးသြားခဲ့ရပါတယ္။ ေသဆံုးသြားသူေတြထဲမွာ အသက္ ၂၈ နွစ္႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ဆာအိေဂ်ာ့တေယာက္လည္း ပါပါတယ္။ ဆုေတာင္းဖို့ အခ်ိန္ပါ။ သတိရ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲၾက၊ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြ ထြန္းထားျပီး ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ေသဆံုးသြားသူေတြရဲ့ ႐ုပ္ပံုကားခ်ပ္ေတြေပၚမွာ နွင္းဆီပန္းပြင့္ဖတ္ကေလးေတြ  က်လို့ ေနပါတယ္။ မနွစ္က စက္တင္ဘာက ဒီအထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု ေလာင္တဲ့မီးမွာ လူ ၂၅၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ေသဆံုးသူေတြအမ်ားစုက သူတို့မိသားစုေတြရဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး လူငယ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို့ေတြမွာ မုဆိုးမငယ္ေလးေတြနဲ့ ကေလးငယ္ေတြ က်န္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အသက္ ၅၃ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ အယ္လိဇဘက္ေဂ်ာ့က ဘုရားေက်ာင္း နွစ္ပတ္လည္ပြဲမွာ ႐ွိေနခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ့ အသက္ ၂၈ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့သား ဆာအိေဂ်ာ့ရဲ့ ခနၶာကိုယ္က ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး မီးေလာင္ကၽြမ္းသြားခဲ့ျပီးး မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ “က်မသားက အလုပ္လုပ္ဖို့ ၇ တန္းနဲ့ ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ျပီး က်မနဲ့ သူ့ညီမေလးကို ကူညီပံ့ပိုးေနတာပါ။ သူ့အေဖက မူးယစ္ေဆး၀ါးစြဲေနတဲ့ သူတေယာက္ျဖစ္ျပီး အလုပ္လက္မဲ့ပါ။ ဆာအိက က်မတို့ကို ဆင္းရဲတြင္းက ကယ္ထုတ္ဖို့ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ႐ွင္။” ဆာအိရဲ့ မိဘေတြက ဒီအိမ္ေသးေသးေလးမွာ ဦးေလး ၂ ေယာက္၊ ၀မ္းကြဲေမာင္နွမ ၂ ေယာက္နဲ့ သူတို့မိသားစုေတြနဲ့ တူတူေနခဲ့တာပါ။ သူရဲ့ အငယ္ဆံုးညီမ မာရီယာက သူ မရိွေတာ့တဲ့အတြက္ တကယ္ပဲ ခံစားခဲ့ရပါတယ္လုိ့ ေျပာပါတယ္။ ‘’က်မက သြားေလရာမွာ သူ့ကို လိုအပ္ေနတယ္လို့ ခံစားရပါတယ္။ က်မက သူ့ကို က်မတို့နဲ့အတူ ႐ွင္သန္ေနေစခ်င္ပါတယ္။ အိမ္မွာ အေရးေပၚအေျခအေနကို ၾကံုရတိုင္း ဥပမာ တေယာက္ေယာက္ ေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မ်ိုးမွာ က်မတို့ သူကို အျမဲတမ္း ေအာက္ေမ့မိၾကပါတယ္႐ွင္။” ဆာအိရဲ့ ၀မ္းကြဲညီအစ္ကို ခူရမ္လာဇရပ္စ္က သူအသက္႐ွင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးစကားေျပာခြင့္ရခဲ့တဲ့သူပါ။ သူက သူမိုဘိုင္းလ္ဖုန္းနဲ့ ေခၚခဲ့ပါတယ္။ “သူက ေျပာတယ္။ အသက္႐ႉလို့မရေတာ့ဘူး။ ပတ္ပတ္လည္မွာ မီးေတြ၊ မီးခိုးေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနျပီ။ ငါက ငါ အေနွာင့္အယွက္ ေပးမိသလို ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့သူေတြ အားလံုး ငါ့ကို ခြင့္လြွႊတ္ဖို့ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္ကြာ... တဲ့ဗ်ာ။’” သူတို့က ေဆးရံုေတြနဲ့ အေအးတိုက္ေတြမွာ သူ့ရဲ့ အေလာင္းကို သီတင္းပတ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကိုးစားျပီး ႐ွာေဖြခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ မမွတ္မိနုိင္ေလာက္တဲ့ အမည္မသိ အေလာင္း ၁၇ ေလာင္းေလာက္ကို စုျပီးျမႈပ္နွံ သျဂၤိုဟ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆာအိက အဲဒီထဲမွာ ပါ သြားတာပါလို့ မာရီယာက ေျပာပါတယ္။ “က်မတို့က သူ့ကို က်မတို့က ကိုယ္တိုင္ မသျဂၤိုဟ္ခဲ့ရပါဘူး။ က်မတို့ စိတ္ေအး သက္သာမႈ မရခဲ့ပါဘူး႐ွင္။ တျခားသူေတြကေတာ့ သူတို့ခ်စ္တဲ့သူေတြကို သျဂၤိုဟ္နုိင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ က်မတို့က မလုပ္နုိင္ခဲ့ပါဘူး။” အလီကုမၸဏီရဲ့ စက္ရံုမီးေလာင္မႈက ဘြိုင္လာမီးေလာင္ခဲ့လုိ့ ျဖစ္ျပီး မီးေတာက္ေတြက စက္ရံုထဲမွာ သိုေလွာင္ထားတဲ့ ဓာတုပစၥည္းေတြကို ဆက္ျပီး ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ မီးစေလာင္တဲ့အခ်ိန္ စက္ရံုထဲမွာ အလုပ္သမား ၃၀၀ နဲ့ ၄၀၀ ၾကား ႐ွိေနပါတယ္။ တက္ၾကြ လႈပ္႐ွားသူ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဖာဟတ္ပါဗင္းကေတာ့ စက္ရံုက ေဘးသင့္ပ်က္စီးဖို့ကို ျဖစ္ေနခဲ့ တာလို့ ေျပာပါတယ္။ “အလီ စက္ရံုေတြမွာ မီးအခ်က္ေပးစနစ္ မ႐ွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ အေပၚက ဌာနေတြ နဲ့ မီးေလာင္ခဲ့တဲ့ ေအာက္ထပ္ဌာနေတြက စက္ရံုထဲမွာ မီးေလာင္ေနတာကို မသိခဲ့ၾကပါဘူး႐ွင္။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ေသဆံုးမႈေတြ မ်ားခဲ့ရတာပါ႐ွင္။” ပိုင္႐ွင္ကို ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းအရ တရားစြဲဆိုမႈဟာ ျပည္နယ္တရားရံုးခ်ဳပ္မွာ ၾကားနာေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားရံုးက စက္ရံုပိုင္႐ွင္ေတြအပါအ၀င္  စြပ္စြဲခံရသူေတြ အားလံုးကို အာမခံ ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ တရားစြဲဆိုမႈေတြက လူသတ္မႈကေန ေပါ့ဆမႈအထိ ေလ်ာ့က်လာခဲ့ပါျပီ။ အစိုးရ တရားစြဲဆိုေရးမႉး ႐ွာဇီယာဟင္ရရာ က ခုလို ေျပာပါတယ္။ “အမႈတိုင္းလိုလိုမွာ ပုလိပ္က စြပ္စြဲခံရသူေတြအတြက္ မဟုတ္ဘဲ အစိုးရဘက္က ေဆာင္႐ြက္ေပးရတာပါ။ အခုေတာ့ ပုလိပ္ေတြ လုပ္ေနတာက စြပ္စြဲခံရသူေတြဘက္ကလို ျဖစ္ေနတယ္႐ွင့္။’’ ဒီစက္မႈလုပ္ငန္း ေဘးသင့္မႈမွာ ခံစားရသူ အမ်ားၾကီးလိုပဲ ေဂ်ာ့ရဲ့ မိသားစုဟာ ေနွးေကြးျပီး အခ်ိန္ၾကာမယ့္ တရား၀င္ေဆာင္႐ြက္မႈေတြကေန ေမွ်ာ္လင့္မႈကေတာ့ သိပ္မ႐ွိလွပါဘူး။ အခုကေတာ့ သူတို့ဟာ မိသားစုရဲ့ အဓိက၀င္ေငြ ႐ွာေဖြေပးသူမ႐ွိဘဲ အသက္႐ွင္ေနထိုင္ဖို့ကို အေလးထားေနၾကရပါျပီ။ အာ႐ွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးအတြက္ သတင္းေထာက္ ႐ွာဒီခန္ေဆးဖွ္နဲ့ နာအင္းမ္ဆာဟို တာရာတို့က ပါကစၥတန္နိုင္ငံ ကရာခ်ီျမို့က သတင္းေပးပို့ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။