အိနိၵယ မုဆိုးမမ်ားဘ၀ ပင္ပင္ပန္းပန္း ႐ုန္းကန္ေနရဆဲ
DVB
·
August 19, 2013
အိနိၵယနိုင္ငံ ၀ရင္ဒ၀မ္ျမို့ဟာ “မုဆိုးမမ်ားျမို့” အျဖစ္ နာမည္ဆိုးနဲ့ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ မုဆိုးမေပါင္း ၂ ေသာင္း ၀န္းက်င္ေလာက္ဟာ ဆင္းဆင္းရဲဲရဲ အထီးက်န္ဘ၀ နဲ့ ေန ေနၾကရတာပါ။ အိနိၵယ တရားရံုးခ်ဳပ္ဟာ မၾကာခင္ေသးခင္ကပဲ မုဆိုးမေတြရဲ့ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းကို တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးဖို့ အစိုးရကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ အေျခအေန တိုးတက္မႈ ဘာမွ မ႐ွိေသးပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ နွစ္ကတည္းက ေခြးအိမ္ကေလးနဲ့ တူျပီး ေခြးတေကာင္ ေနဖို့ေတာင္ မသင့္ေတာ္တဲ့ အခန္းေလးမွာ ေနထုိင္တဲ့ အသက္ ၈၃ နွစ္အ႐ြယ္ မုဆိုးမ မီရာ ရာနီက
“က်မ ဘာလုပ္ နိုင္မွာလဲ႐ွင္၊ က်မကို ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေ႐ွာက္မယ့္သူ ဘယ္သူမွ မ႐ွိပါဘူး။ က်မမွာ မိသားစုလည္း မ႐ွိပါဘူး႐ွင္။ က်မ သိတာတခုကေတာ့ ဒီေနရာမွာ က်မကို ေစာင့္ေ႐ွာက္မယ့္သူက ခရစ္႐ွနား ဘုရားသခင္ပါပဲ႐ွင္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
သူ့ေယာက်္ား ေသဆံုးျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကေလးေတြကလည္း သူ့ကို စြန့္ပစ္ထားခဲ့ပါတယ္။ သူက ကယ္တင္မႈကို ႐ွာေဖြဖို့ ဗဟို ဘုရားဖူးျမို့ျဖစ္တဲ့ ၀ရင္ဒ၀မ္ ျမို့ကို လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားေက်ာင္း ၅ ေထာင္ေက်ာ္႐ွိျပီး ဟိနၵူ ဘုရားသခင္ ျဖစ္တဲ့ ခရစ္႐ွနား ေမြးဖြားတဲ့ ေနရာလို့ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ဒီေနရာက သူတို့မိသားစုေတြရဲ့ စြန့္ပစ္တာကို ခံရတဲ့ ဟိနၵူ ဇာတ္ျမင့္ မုဆိုးမေတြ တည္းခိုခန္းေတြ၊ ေဂဟာေတြ ဒါမွမဟုတ္ လူေတြျပြတ္သိပ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ေတြမွာ လာေရာက္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ငယ္သူေတြ၊ ၾကီးသူေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး႐ွိၾကတဲ့ ဒီမုဆိုးမေတြဟာ သူတို့အတြက္ စားေသာက္စရာ ဒါမွမဟုတ္ ပိုက္ဆံ အနည္းအပါးရဖို့ ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္သီခ်င္းေတြကို ဆိုျပီး သူတို့ရဲ့ ေန့ရက္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစၾကပါတယ္။
အသက္ ၉၁ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ဂန္ဂါဒါဆီဟာ နိေပါလ္ သက္ၾကီး႐ြယ္အို မုဆိုးမ ၄၀ ေနထိုင္တဲ့ ျခံ၀င္း တခုတည္းမွာ ေနထိုင္ပါတယ္။ အဲဒါက ေလ၀င္ ေလထြက္ မ႐ွိတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္ေလး ပါျပီး မီးမွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားတဲ့ အခန္းေလး တခန္းပါ။
ဂန္ဂါဒါဆီက “ခရစ္႐ွနား ဘုရားသခင္ …က်မ ဘာမွ သတိမရေတာ့ပါဘူး။ ဒီကို က်မလာခဲ့တာ ၾကာလွပါျပီ။ ၂၅ နွစ္ ၂၆နွစ္ ေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ေတာင္ ၾကာခ်င္ ၾကာနုိင္ပါတယ္။ က်မမွာ သမီးတေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ သူ့ နာမည္က…....”
သူက သူ့သမီးရဲ့ နံမည္ကို သတိမရေတာ့ပါဘူး။ သူ့သမီး ဟာရီ ဒါဆီ ကလည္း မုဆိုးမ တေယာက္ပါပဲ။
ဟာရီဒါဆီက “ဒီကေန့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကေလးေတြက သူတို့အသက္ေမြးမႈနဲ့ သူတို့ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကပါတယ္။ အိမ္မွာျပန္ျပီး တေယာက္တည္းေနတာထက္ စာရင္ေတာ့ ဒီမွာေနရတာက ပိုေကာင္းပါတယ္႐ွင္။ ဘုရားသခင္ရဲ့ အိမ္က က်မရဲ့အိမ္ထက္ အမ်ားၾကီး ပိုေကာင္းပါတယ္။ က်မမွာ အစ္ကိုေတြ၊ ေမာင္ေတြ မ႐ွိပါဘူး။ သမီးလည္းမ႐ွိပါဘူး။ က်မ ဒီမွာ အေမ့ကို ျပုစုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို့ နတာပါ။ က်မသားက က်မေသတဲ့အထိ ဒီမွာေနဖို့ က်မကို ေျပာပါတယ္” လုိ့ ဆုိပါတယ္။
ေ႐ွးရိုးစြဲ ဟိနၵူမိသားစု အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မုဆိုးမေတြဟာ သူတို့ေယာက်္ားေတြ ေသဆံုးရတဲ့အတြက္ အျပစ္တင္ ခံရတတ္ၾကပါတယ္။ ကံၾကမၼာဆိုးတခုလို အျမင္ခံရျပီး သူတို့ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိသားစုေတြရဲ့ စြန့္ပစ္တာ ခံၾကရသလို လူ့အဖြဲ့အစည္းရဲ့ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈ ကို ခံၾကရပါတယ္။
ဟာရီဒါဆီက တလမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀ ရဖို့ ေဒသဘုရားေက်ာင္းတခုမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္သီခ်င္းကို သီဆိုရပါတယ္။
“မိုးက က်မရဲ့ အခန္းေလးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာေပါ့။ ေရပိုက္ေခါင္း ပ်က္ေနရင္ က်မတို့ ေရရစရာ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ က်မက အဲဒါကိုျပင္ဖို့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀ ေပးလိုက္ရတယ္ေလ။ က်မကအေမ့ကို နို့၀ယ္တိုက္ဖို့ ထားတဲ့ပိုက္ဆံကို ကုန္ေအာင္ သံုးပစ္လိုက္ရတာေပ့ါ႐ွင္။”
တခ်ို့ ကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး အဖြဲ့ေတြနဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြမွာ မုဆိုးမေတြကို အကူအညီေပးဖို့ အစီအစဥ္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ သူတို့က တခ်ို့သူေတြကို ဘုရားေက်ာင္းေတြကို လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ပန္းကုန္းေတြ သီျပီး ေရာင္းတဲ့အလုပ္မ်ိုး လုပ္လို့ရေအာင္ ကၽြမ္းက်င္မႈ ေတြကို သင္ၾကားေပးၾကပါတယ္။ ေဒသခံ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတတ္သူ ဘာဘာ ရင္မ္းဂ်ိီ နဲ့ သူ့ရဲ့ အတ္႐ွာရာပါထရာ ေဖာင္ေဒး႐ွင္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္ကစျပီး သူတို့အတြက္ အခမဲ့ ေန့လယ္စာနဲ့ ေဆးေတြကို ေပးအပ္လႉဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
ဘာဘာ ရင္မ္းဂ်ိီက “၀ရင္ဒ၀မ္ မွာ ခရစ္႐ွန ဘုရားသခင္ရဲ့ ဧည့္သည္ေတြျဖစ္တဲ့ မုဆိုးမ အမ်ားၾကီး ႐ွိပါတယ္။ သူတို့ကို အလုပ္အေကၽြးျပုဖို့က က်ေနာ့္တာ၀န္ပါ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ဧည့္သည္ေတြ ေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ရဲ့ ဘုရားသခင္က ေက်နပ္ ၀မ္းသာမွာပါပဲဗ်ာ” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
အစိုးရက အဲဒီအမ်ိုးသမီးေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပသနာေတြကို သိတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ နုိင္ငံေတာ္ အမ်ိုးသမီးေရးရာ ေကာ္မ႐ွင္က ဥတာ ပရာဒက္႐ွ္ျပည္နယ္အစိုးရကို အဲဒီမုဆိုးမေတြအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ စားေသာက္စရာနဲ့ သန့္႐ွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ ေနထိုင္မႈ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေပးအပ္ဖို့ တြန္းအားေပး တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေကာ္မ႐ွင္ကို ဦးေဆာင္သူ မန္တာ႐ွားမားက “သူတို့မွာ သင့္ေတာ္တဲ့ ခိုလႈံစရာ ေနရာေတြ မ႐ွိပါဘူး။ တကယ္လို့ ႐ွိတယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါေတြက ညစ္ပတ္ေနျပီး အညစ္အေၾကး စြန့္ထုတ္ပစ္ဖို့ ေနရာလည္း မ႐ွိပါဘူး။ မုဆိုးမေတြက သူတို့အသက္႐ွင္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ေတာင္းစားေနၾကရပါတယ္။ က်မတို့က သူတို့ အလုပ္လုပ္စရာ႐ွိဖို့ အိမ္တြင္းစက္မႈ လုပ္ငန္းေလးေတြကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ေပးဖို့ သူတို့ေတြ ဂုဏ္သိကၡာ႐ွိ႐ွိ ေနနုိင္ရေအာင္ ေဂဟာေတြကိုလည္း ဖန္တီးေပးဖို့ ၾကိုးစားေနပါတယ္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
အိနိၵယတရားရံုးခ်ဳပ္က မၾကာခင္က မုဆိုးမေတြရဲ့ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းကို တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးဖို့ အစိုးရကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အစိုးရအဖြဲ့တဖြဲ့ ျဖစ္တဲ့ အမ်ိုးသား တရားေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းအဖြဲ့က အဲဒီစြန့္ပစ္ခံ မုဆိုးမေတြကို မွတ္ပံုတင္ကတ္ ထုတ္ေပးဖို့ ေထာက္ခံတင္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ ခုထိမေျပာင္းလဲဘူးလို့ မုဆိုးမတဦး ျဖစ္တဲ့ မိုရီ ဒါဆီက ေျပာပါတယ္။
“အိုင္ဒီ ကတ္နဲ့ ပင္စင္ကတ္ကို က်မ မရေသးပါဘူး။ အစိုးရအရာ႐ွိ တခ်ို့က က်မတို့ထဲက တခ်ို့ဟာ ပင္စင္ေငြေတြ ရေနၾကျပီလို့ ေျပာေပမယ့္ က်မတို့ ဘာမွ မရေသးပါဘူး႐ွင္။ အရာ႐ွိေတြ အမ်ားၾကီး ေရာက္လာျပီး က်မတို့ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ ျပန္သြားျပီး ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။”
ဒီမုဆိုးမေတြဟာ သူတို့အသက္႐ွင္ ရပ္တည္ေနနုိင္ဖို့ သူတို့ကို ကူညီေထာက္ပံ့ဖို့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ ဆက္ျပီး သီဆိုေပးေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။
အာ႐ွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးအတြက္ သတင္းေထာက္ ဂ်က္စ္ဗင္ဒါ ေဆးေဂါလ္က အိနိၵယနိုင္ငံ ၀ရင္ဒ၀မ္က သတင္းေပးပို့ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ နွစ္ကတည္းက ေခြးအိမ္ကေလးနဲ့ တူျပီး ေခြးတေကာင္ ေနဖို့ေတာင္ မသင့္ေတာ္တဲ့ အခန္းေလးမွာ ေနထုိင္တဲ့ အသက္ ၈၃ နွစ္အ႐ြယ္ မုဆိုးမ မီရာ ရာနီက
“က်မ ဘာလုပ္ နိုင္မွာလဲ႐ွင္၊ က်မကို ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေ႐ွာက္မယ့္သူ ဘယ္သူမွ မ႐ွိပါဘူး။ က်မမွာ မိသားစုလည္း မ႐ွိပါဘူး႐ွင္။ က်မ သိတာတခုကေတာ့ ဒီေနရာမွာ က်မကို ေစာင့္ေ႐ွာက္မယ့္သူက ခရစ္႐ွနား ဘုရားသခင္ပါပဲ႐ွင္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
သူ့ေယာက်္ား ေသဆံုးျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကေလးေတြကလည္း သူ့ကို စြန့္ပစ္ထားခဲ့ပါတယ္။ သူက ကယ္တင္မႈကို ႐ွာေဖြဖို့ ဗဟို ဘုရားဖူးျမို့ျဖစ္တဲ့ ၀ရင္ဒ၀မ္ ျမို့ကို လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရားေက်ာင္း ၅ ေထာင္ေက်ာ္႐ွိျပီး ဟိနၵူ ဘုရားသခင္ ျဖစ္တဲ့ ခရစ္႐ွနား ေမြးဖြားတဲ့ ေနရာလို့ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ဒီေနရာက သူတို့မိသားစုေတြရဲ့ စြန့္ပစ္တာကို ခံရတဲ့ ဟိနၵူ ဇာတ္ျမင့္ မုဆိုးမေတြ တည္းခိုခန္းေတြ၊ ေဂဟာေတြ ဒါမွမဟုတ္ လူေတြျပြတ္သိပ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ေတြမွာ လာေရာက္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ငယ္သူေတြ၊ ၾကီးသူေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး႐ွိၾကတဲ့ ဒီမုဆိုးမေတြဟာ သူတို့အတြက္ စားေသာက္စရာ ဒါမွမဟုတ္ ပိုက္ဆံ အနည္းအပါးရဖို့ ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္သီခ်င္းေတြကို ဆိုျပီး သူတို့ရဲ့ ေန့ရက္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစၾကပါတယ္။
အသက္ ၉၁ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ဂန္ဂါဒါဆီဟာ နိေပါလ္ သက္ၾကီး႐ြယ္အို မုဆိုးမ ၄၀ ေနထိုင္တဲ့ ျခံ၀င္း တခုတည္းမွာ ေနထိုင္ပါတယ္။ အဲဒါက ေလ၀င္ ေလထြက္ မ႐ွိတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္ေလး ပါျပီး မီးမွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားတဲ့ အခန္းေလး တခန္းပါ။
ဂန္ဂါဒါဆီက “ခရစ္႐ွနား ဘုရားသခင္ …က်မ ဘာမွ သတိမရေတာ့ပါဘူး။ ဒီကို က်မလာခဲ့တာ ၾကာလွပါျပီ။ ၂၅ နွစ္ ၂၆နွစ္ ေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ေတာင္ ၾကာခ်င္ ၾကာနုိင္ပါတယ္။ က်မမွာ သမီးတေယာက္ ႐ွိပါတယ္။ သူ့ နာမည္က…....”
သူက သူ့သမီးရဲ့ နံမည္ကို သတိမရေတာ့ပါဘူး။ သူ့သမီး ဟာရီ ဒါဆီ ကလည္း မုဆိုးမ တေယာက္ပါပဲ။
ဟာရီဒါဆီက “ဒီကေန့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကေလးေတြက သူတို့အသက္ေမြးမႈနဲ့ သူတို့ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကပါတယ္။ အိမ္မွာျပန္ျပီး တေယာက္တည္းေနတာထက္ စာရင္ေတာ့ ဒီမွာေနရတာက ပိုေကာင္းပါတယ္႐ွင္။ ဘုရားသခင္ရဲ့ အိမ္က က်မရဲ့အိမ္ထက္ အမ်ားၾကီး ပိုေကာင္းပါတယ္။ က်မမွာ အစ္ကိုေတြ၊ ေမာင္ေတြ မ႐ွိပါဘူး။ သမီးလည္းမ႐ွိပါဘူး။ က်မ ဒီမွာ အေမ့ကို ျပုစုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို့ နတာပါ။ က်မသားက က်မေသတဲ့အထိ ဒီမွာေနဖို့ က်မကို ေျပာပါတယ္” လုိ့ ဆုိပါတယ္။
ေ႐ွးရိုးစြဲ ဟိနၵူမိသားစု အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မုဆိုးမေတြဟာ သူတို့ေယာက်္ားေတြ ေသဆံုးရတဲ့အတြက္ အျပစ္တင္ ခံရတတ္ၾကပါတယ္။ ကံၾကမၼာဆိုးတခုလို အျမင္ခံရျပီး သူတို့ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိသားစုေတြရဲ့ စြန့္ပစ္တာ ခံၾကရသလို လူ့အဖြဲ့အစည္းရဲ့ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈ ကို ခံၾကရပါတယ္။
ဟာရီဒါဆီက တလမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀ ရဖို့ ေဒသဘုရားေက်ာင္းတခုမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္သီခ်င္းကို သီဆိုရပါတယ္။
“မိုးက က်မရဲ့ အခန္းေလးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာေပါ့။ ေရပိုက္ေခါင္း ပ်က္ေနရင္ က်မတို့ ေရရစရာ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ က်မက အဲဒါကိုျပင္ဖို့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀ ေပးလိုက္ရတယ္ေလ။ က်မကအေမ့ကို နို့၀ယ္တိုက္ဖို့ ထားတဲ့ပိုက္ဆံကို ကုန္ေအာင္ သံုးပစ္လိုက္ရတာေပ့ါ႐ွင္။”
တခ်ို့ ကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး အဖြဲ့ေတြနဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြမွာ မုဆိုးမေတြကို အကူအညီေပးဖို့ အစီအစဥ္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ သူတို့က တခ်ို့သူေတြကို ဘုရားေက်ာင္းေတြကို လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ပန္းကုန္းေတြ သီျပီး ေရာင္းတဲ့အလုပ္မ်ိုး လုပ္လို့ရေအာင္ ကၽြမ္းက်င္မႈ ေတြကို သင္ၾကားေပးၾကပါတယ္။ ေဒသခံ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားတတ္သူ ဘာဘာ ရင္မ္းဂ်ိီ နဲ့ သူ့ရဲ့ အတ္႐ွာရာပါထရာ ေဖာင္ေဒး႐ွင္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္ကစျပီး သူတို့အတြက္ အခမဲ့ ေန့လယ္စာနဲ့ ေဆးေတြကို ေပးအပ္လႉဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
ဘာဘာ ရင္မ္းဂ်ိီက “၀ရင္ဒ၀မ္ မွာ ခရစ္႐ွန ဘုရားသခင္ရဲ့ ဧည့္သည္ေတြျဖစ္တဲ့ မုဆိုးမ အမ်ားၾကီး ႐ွိပါတယ္။ သူတို့ကို အလုပ္အေကၽြးျပုဖို့က က်ေနာ့္တာ၀န္ပါ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ဧည့္သည္ေတြ ေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ရဲ့ ဘုရားသခင္က ေက်နပ္ ၀မ္းသာမွာပါပဲဗ်ာ” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
အစိုးရက အဲဒီအမ်ိုးသမီးေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပသနာေတြကို သိတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ နုိင္ငံေတာ္ အမ်ိုးသမီးေရးရာ ေကာ္မ႐ွင္က ဥတာ ပရာဒက္႐ွ္ျပည္နယ္အစိုးရကို အဲဒီမုဆိုးမေတြအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ စားေသာက္စရာနဲ့ သန့္႐ွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ ေနထိုင္မႈ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေပးအပ္ဖို့ တြန္းအားေပး တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေကာ္မ႐ွင္ကို ဦးေဆာင္သူ မန္တာ႐ွားမားက “သူတို့မွာ သင့္ေတာ္တဲ့ ခိုလႈံစရာ ေနရာေတြ မ႐ွိပါဘူး။ တကယ္လို့ ႐ွိတယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါေတြက ညစ္ပတ္ေနျပီး အညစ္အေၾကး စြန့္ထုတ္ပစ္ဖို့ ေနရာလည္း မ႐ွိပါဘူး။ မုဆိုးမေတြက သူတို့အသက္႐ွင္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ေတာင္းစားေနၾကရပါတယ္။ က်မတို့က သူတို့ အလုပ္လုပ္စရာ႐ွိဖို့ အိမ္တြင္းစက္မႈ လုပ္ငန္းေလးေတြကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ေပးဖို့ သူတို့ေတြ ဂုဏ္သိကၡာ႐ွိ႐ွိ ေနနုိင္ရေအာင္ ေဂဟာေတြကိုလည္း ဖန္တီးေပးဖို့ ၾကိုးစားေနပါတယ္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
အိနိၵယတရားရံုးခ်ဳပ္က မၾကာခင္က မုဆိုးမေတြရဲ့ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းကို တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးဖို့ အစိုးရကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အစိုးရအဖြဲ့တဖြဲ့ ျဖစ္တဲ့ အမ်ိုးသား တရားေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းအဖြဲ့က အဲဒီစြန့္ပစ္ခံ မုဆိုးမေတြကို မွတ္ပံုတင္ကတ္ ထုတ္ေပးဖို့ ေထာက္ခံတင္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ ခုထိမေျပာင္းလဲဘူးလို့ မုဆိုးမတဦး ျဖစ္တဲ့ မိုရီ ဒါဆီက ေျပာပါတယ္။
“အိုင္ဒီ ကတ္နဲ့ ပင္စင္ကတ္ကို က်မ မရေသးပါဘူး။ အစိုးရအရာ႐ွိ တခ်ို့က က်မတို့ထဲက တခ်ို့ဟာ ပင္စင္ေငြေတြ ရေနၾကျပီလို့ ေျပာေပမယ့္ က်မတို့ ဘာမွ မရေသးပါဘူး႐ွင္။ အရာ႐ွိေတြ အမ်ားၾကီး ေရာက္လာျပီး က်မတို့ကို ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ ျပန္သြားျပီး ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။”
ဒီမုဆိုးမေတြဟာ သူတို့အသက္႐ွင္ ရပ္တည္ေနနုိင္ဖို့ သူတို့ကို ကူညီေထာက္ပံ့ဖို့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ ဆက္ျပီး သီဆိုေပးေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။
အာ႐ွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးအတြက္ သတင္းေထာက္ ဂ်က္စ္ဗင္ဒါ ေဆးေဂါလ္က အိနိၵယနိုင္ငံ ၀ရင္ဒ၀မ္က သတင္းေပးပို့ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။