ေျမယာျပႆနာႏွင့္ ရြာ၂ရြာရန္ပြဲကေပးသည့္ သင္ခန္းစာ
DVB
·
July 31, 2019
ျမန္မာ့ေျမယာျပႆနာသည္ တျဖည္းျဖည္း ႏိုင္ငံေရးအသြင္ေဆာင္လာေနသည္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍မရေတာ့။ ေနရာေဒသ အသီးသီး၌ ေျမယာေျမမႈေသခင္းမ်ားစြာျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္။
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္အေရးကအစျပဳ၍ ေအာင္သေျပရြာ ဘိလပ္ေျမစက္႐ုံ ျပႆနာမွသည္ ဇူလိုင္ ၂၃ရက္က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ဖရဲကၽြန္းေက်းရြာႏွင့္ ကံသာယာေက်းရြာ အဓိက႐ုဏ္းတို႔က သက္ေသခံေနသည္။
ရြာသား ၄၀ နီးပါး ေသေပ်ာက္ခဲ့ရသည့္ ကံသာယာေက်းရြာႏွင့္ ဖရဲကၽြန္းေျမႏုကၽြန္း ကိစၥသည္ ျဖစ္ေနက်ေျမႏု ကၽြန္းျပႆနာႏွင့္ မတူပါ။ တႏွစ္တႀကိမ္ေပၚလာေသာ ေျမႏုကၽြန္းမ်ဳိးမဟုတ္။ အခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္စြာတည္ရွိေနခဲ့ ေသာေျမႏုကၽြန္းတခု ျဖစ္ဟန္ရွိပါသည္။ ေျမႏုကၽြန္းသည္ မည္သည့္အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္ကို ေျမစာရင္းဦးစီးဌာနမွ တိက်ေသာ ရွင္းလင္းခ်က္ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၀၃ခုႏွစ္ကတည္းေပၚေနခဲ့ေသာ ကၽြန္းျဖစ္သည္ဟု ေဒသခံတို႔၏ ေျပာစကားအရ ယူဆ၍ ရႏိုင္သည္။
၂၀၁၈ခုႏွစ္တြင္ ေရတိုက္စား၍ ကမ္းၿပိဳခဲ့ေသာ ကံသာယာကၽြန္းရြာသားတို႔က ဝင္ေရာက္အိမ္ ေဆာက္ေနထိုင္ျခင္းကို ၿမိဳ႕နယ္ေထြအုပ္႐ုံးသု႔ိ ဖရဲကၽြန္းရြာသားတို႔က ကန္႔ကြက္စာတင္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္တလအၾကာတြင္ ခ႐ိုင္ေထြအုပ္႐ုံးသို႔ တင္ျပၾကျပန္သည္။
ေထြအုပ္က ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးခ့ဲေသးသည္ဟုဆိုသည္။ ၁၅ႏွစ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ဟု လည္းဆိုသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေထြအုပ္တို႔ ယင္းျဖစ္စဥ္ကို သိၿပီးျဖစ္သည္မွာေသခ်ာသည္။ ဒီကိစၥ ၂၀၁၈ စက္တင္ဘာေနာက္ ပိုင္း ထပ္မံေျဖရွင္းေပးျခင္း ရွိမရွိမသိေတာ့။
ဒီေနာက္ ဇူလိုင္ ၂၃ရက္ေန႔က ရြာႏွစ္ရြာအၾကား ပဋိပကၡ ျဖစ္စဥ္တို႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္ဟုဆိုရပါမည္။ အဆိုပါ ျဖစ္စဥ္ေပၚလာခဲ့ေသာ အေျခေနအရပ္ရပ္ကို သုံးသပ္ၾကည့္ပါက ရဲတပ္ဖြဲ႕တြင္လည္း တာဝန္မကင္းခဲ့ေပ။ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီးဌာနတြင္လည္း တာဝန္မကင္းေပ။ ထို႔ထက္ပို၍ တာဝန္ခံရမည့္သူမွာ မေကြးတိုင္း အစိုးပင္ ျဖစ္သည္။
ယင္းကိစၥအတြက္ မေကြးတိုင္းအစိုးရက စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႕၍ စုံစမ္းမည္ဟုဆိုသည္။ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကို ဇူလိုင္၂၆ရက္က စတင္ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ ေနေပၿပီ။ ေသခ်ာတြက္ၾကည့္ပါက ေျမယာဆိုင္ရာေျမႏုကၽြန္းသတ္မွတ္ခ်က္ အားနည္းမႈသာမက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲယားပိုင္း လိုအပ္ခ်က္လည္းရွိေနသည္ဟု ယူဆမိသည္။
ကိုလိုနီေခတ္၏ေကာင္းေမြတခုအျဖစ္ မွတ္တမ္းမ်ားအရသိရသည္မွာ ခ႐ိုင္ေထြအုပ္႐ုံးတြင္ ေဂဇက္တီးယားမွတ္တမ္းမ်ားကို ပုံမွန္ လစဥ္မွတ္တမ္းျပဳခဲ့ၾကရသည္။ ခ႐ိုင္ဝန္ တေယာက္ေျပာင္းသြားေသာ္လည္း ထိုမွတ္တမ္းမ်ားကို ေနာက္ေရာက္ လာသည့္ ခ႐ိုင္ဝန္က ဖတ္ရႈ၍ ေဒသကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေလ့ရွိသည္။ ထိုမွတ္တမ္းတြင္ ေဒသတခုျခင္း၏ ေရႀကီးေရလ်ံျဖစ္ ျခင္း ေျမႏုကၽြန္းခြဲေဝျခင္းမွ အစ ခိုးမႈ၊ လူသတ္မႈ၊ ရာဇဝတ္မႈမ်ားအျပင္ မိုးေရခ်ိန္ရာသီဥတုမက်န္ မွတ္တမ္းတြင္ပါေလ့ရိွသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဖဆပလကာလအထိ ေဂဇက္တီးယားယဥ္ေက်းမႈရွိခဲ့သည္ဟု မွတ္သားခဲ့ဖူးသည္။ ယခုမူထိုသို႔ေသာေဂဇက္တီးယား ယဥ္ေက်းမႈကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာ မွတ္တမ္းတင္မႈအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔၏ ေဒသဆိုင္ရာ အေျခအေနကို ေလ့လာမႈ အားနည္းလာခဲ့သည္။ ေဒသလူထု၏ ဆႏၵႏွင့္ျဖစ္ပ်က္ေနမႈ ေျမျပင္ အေျခအေနႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔အလွမ္းေဝးသြားခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အလွမ္းေဝးသြားျခင္းေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံကြပ္ကဲမႈကို ထိခိုက္ေစသည့္အျပင္ ျပည္သူလူထု၏ ပကတိအေျခေနကို အစိုးရပိုင္း အေနျဖင့္ သိမွတ္နားလည္ခြင့္လည္း ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရေတာ့သည္။
ဤသည္ကပင္ အစိုးရႏွင့္ ျပည္သူတို႔ ကင္းေဝးေစေသာအခ်က္တခု ျဖစ္လာေပေတာ့သည္။ ေနာက္အခ်က္တခုမွာ ေျမယာဥပေဒျပႆနာရပ္မ်ားကို ေျဖရွင္းရာတြင္ ေျမယာေကာ္မတီ၏ အဆုံးအျဖတ္တခုတည္းျဖင့္သာ ေျဖရွင္းခဲ့သည္ေတြ႕ရသည္။
ေျမႏုကၽြန္းခြဲေဝသတ္မွတ္ေပးရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာတရားသူႀကီး၏ အခန္းက႑ ကြယ္ေပ်ာက္ေနသည္မွာလည္း စီမံခန္႔ ခြဲမႈအတြက္အားနည္းခ်က္တခုဟု ဆိုရန္ရွိသည္။
ျပည္သူတို႔၏ အသက္ႏွင့္ ဘ၀မ်ား မလိုအပ္ဘဲ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ၾကရသည့္ ဖရဲကၽြန္းရြာႏွင့္ ကံသာယာရြာ ပဋိပကၡျပႆနာကို သင္ခန္းစာယူ၍ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ေဂဇက္တီးယား ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈတို႔ကို ေသခ်ာစြာ ျပန္လည္ သံုးသပ္သင့္ၿပီဟု ႐ႈျမင္သည္။
ယင္းသို႔သုံးသပ္ရာတြင္ ေျမယာျပႆနာသက္သက္ဟု သေဘာမထားပဲ ေျမယာႏိုင္ငံေရး အျမင္သစ္ျဖင့္ ၾကည္ရႈသုံးသပ္ရန္လို အပ္ေၾကာင္းလည္း တိုက္တြန္းလိုက္ရေပသည္။
