ျမန္မာနုိင္ငံမွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါေရာဂါ ကာကြယ္ ကုသေရးေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး အသည္းေရာင္ အသား၀ါေရာဂါ (ဘီပိုး)နဲ ့(စီပိုး) ကုသမႈ ပံ့ပိုးကူညီေပးေရး အဖြဲ ့က ေဒါက္တာ ဇာနည္ဇင္ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပုိးနဲ့ စီပုိးကူးစက္ပ်ံ့နွံ့မႈက ဆရာတုိ့အျမင္ ပ်ံ ့နွံ ့မႈ အေျခအေန ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးေနျပီလို ့ေျပာလို ့ရပါသလဲ။ “ဘီ  ဆိုရင္ ၁၀ ေယာက္မွာ ၁ ေယာက္။ စီ ဆိုရင္ ၁၂ ေယာက္မွာ ၁ ေယာက္ေပါ့။ ဒါေတြက စာရင္းအတိအက်မဟုတ္ဘူး။ အေ႐ွ့ေတာင္အာ႐ွအေနနဲ့ ေျပာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာနုိင္ငံမွာလည္း ဒီေလာက္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ့ေတြ့ၾကံုမႈအရ ဒီထက္ မ်ားဖို့ေတာင္ ႐ွိတယ္။” ဘာေၾကာင့္ ဒီေရာဂါ ပ်ံ့နွံ့မႈ အေျခအေန ဆိုးရတာလဲ။ “အဓိကက လူေတြက ဗဟုသုတမ႐ွိဘူး။ ဘီ ဆိုရင္ ကာကြယ္ေဆးထိုးလို့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးအသိအားနည္းတယ္၊ ေနာက္တခုက ပိုက္ဆံမတတ္နုိင္ၾကဘူး။ အဲေတာ့ မထိုးၾကဘူး။ ဘီက ဒါေၾကာင့္ ကူးစက္မႈျမန္တယ္။ စီ ကက်ေတာ့ မနၱေလးမွာ လက္႐ွိ ေျပာရရင္ သြားနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ခံတြင္းလုပ္တဲ့သူေတြမ်ားတယ္။ အရင္တုန္းကဆုိရင္ တခါသံုးေတြ ထုိးတာမ်ားတယ္၊ ေသြးေၾကာင့္ ကူးတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အားနည္းတယ္လို့ ယူဆတယ္။ အမ်ားဆံုး က်ေနာ္တုိ့ေတြ့တာကေတာ့ မနၱေလးမွာေတာ့ သြား၊ ခံတြင္းနဲ့ ပတ္သက္တာမ်ိုး ခြဲစိတ္ျပီးသူေတြ ျဖစ္တာမ်ားတယ္။” ဆရာတုိ့ က်န္းမာေရးလုပ္သားေတြအေနနဲ့ စိတ္ကူကုိယ္တူေတြေပါင္းျပီး အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပုိးနဲ့ စီပိုးကုသမႈ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ့ဆိုျပီး ဖြဲ့ထားတယ္လို့ သိရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီအဖြဲ့ကုိ ဖြဲ့စည္းျဖစ္တာပါလဲ။ “စတာက လူ႐ြွႊင္ေတာ္ ဦးဖုိးျဖူက စတာ။ ဦးဖိုးျဖူက စီပိုးျဖစ္တယ္ေလ။ ေနာက္ သူ့မွာ ဆီးခ်ိုလည္း႐ွိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆီးခ်ဳိ႐ွိတဲ့သူက စီပိုးနဲ့ေတြ့တာမ်ားတယ္။ ကိုယ္ခံအားနည္းေတာ့ သူမ်ားထက္ ပိုးကူးလြယ္တာေပါ့။ ဦးဖိုးျဖူက စီပိုးျဖစ္ေတာ့ အသည္းဆရာ၀န္ဆီသြားျပေတာ့ သူ့ကုိ ေဆးထိုးရမယ္ေျပာတယ္။ သိန္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ကုန္မွာ သူက မတတ္နုိင္ဘူး။ သူက စားေဆးနဲ့ပဲကုေနတယ္။ အဲမွာ ရန္ကုန္က အထူးကု ဆရာမတေယာက္ကေန စားေဆးပဲစားၾကည့္ပါဆုိေတာ့ စားေဆးပဲ  ၃ မ်ိုးေလာက္ အခုလက္႐ွိ စီပိုးသတ္ေဆး စားတာ ၆ လေလာက္ေနေတာ့ ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဒါဟာလည္း ေဆးပညာအျမင္အရဆုိရင္ စီပိုးမွာက ပိုးအမ်ိုးအစားနဲ့လည္း ဆုိင္တယ္ေလ။ ဦးဖုိးျဖူက ေပ်ာက္ဖို့လြယ္တဲ့ အမ်ိုးအစားလည္းျဖစ္ေတာ့ စားေဆးနဲ့ပဲ ေပ်ာက္သြားေတာ့ ၁၀ သိန္းေလာက္ပဲ ကုန္တယ္။ ဒါကို သူက အခုလက္႐ွိ စီပိုးျဖစ္ေနသူေတြ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ အမ်ားၾကီးပဲ၊ သိန္း ၁၀၀ ဆိုလည္း မတတ္နုိင္ေတာ့ ဒါကုိ ေျပာမယ္ဆုိျပီး လုပ္ရင္းနဲ့ အဖြဲ့ေလး စဖြဲ့ျဖစ္တာ။” ဒီေရာဂါကာကြယ္ေပးဖုိ့ ဆရာတို့ဖြဲ့ထားတဲ့ အဖြဲ့အေနနဲ့ ဒီေရာဂါမျဖစ္ေအာင္ ၾကိုတင္ကာကြယ္မႈေတြ ဘယ္လုိမ်ိုး စတင္လုပ္ေဆာင္ျပီလဲ။ “မနၱေလးမွာလုပ္ေနပါျပီ။ ဘီပိုး စီပိုးျဖစ္ေနသူေတြ က်ေနာ္တုိ့ဆီ ဆက္သြယ္ျပီး လာျပသူေတြကုိ သူ့မိသားစုကိုလည္း စစ္ဖို့ တုိက္တြန္းတယ္။ လက္႐ွိမွာလည္း က်ေနာ္တုိ့က စရိတ္မွ်ေပးပံုစံနဲ့ပဲ သြားေနတာေပါ့။ ပုိက္ဆံမ႐ွိဘူး။ ဘိုင္ကျပတ္သြားေတာ့ နႈတ္၏ေစာင္မျခင္းနဲ့ပဲ လက္႐ွိ လုပ္ေပးေနရတယ္။ အဖြဲ့အစည္းရဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္က တကယ္ဆင္းရဲတဲ့ ဘုန္းၾကီးတို့၊ မယ္သီလ႐ွင္တို့ အဓိက နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါ့။ ေဒၚျဖူျဖူသင္းတို့ ေျပာပံုအရဆို ထြက္လာတဲ့သူေတြက ဘီေတြ၊ စီေတြ ပါလာတာေလ။ သူတို့ကုိ အဓိက စကုေပးရင္းနဲ့ ျပည္သူေတြကုိပါ ကုေပးသလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။ အခုလက္႐ွိ က်ေနာ္က တုိက္တြန္းတယ္၊ မနၱေလးမွာ ၂၀၀၀ ပဲယူျပီး ဘီနဲ့စီနဲ့ ေသြးစစ္ေပးတယ္။ စစ္တဲ့အခပဲ ယူျပီး ထိုးတာလည္း ေဆးအရင္းအတုိင္း ၁ လံုးကုိ ၄၀၀၀ ဆို ၄၀၀၀ ပဲယူျပီး ထိုးေပးတယ္။ ဘီကို တတ္နုိင္သေလာက္ တပိုင္တနုိင္စလုပ္ေနတယ္။” ဒီေရာဂါမျဖစ္ခင္ ၾကိုတင္ကာကြယ္နုိင္ေအာင္လို့ ဆရာ့အေနနဲ့  ျမန္မာျပည္သားေတြကုိ ဘာမ်ားအၾကံေပး တုိက္တြန္းခ်င္လဲ။ “အရိုးဆံုး ဘီနဲ့ စီနဲ့ကေတာ့ စစ္သင့္တယ္။ အရင္ဆံုး ႐ွိ မ႐ွိ စစ္သင့္တယ္၊ ပံုမွန္ေသြးလႉတဲ့သူေတြကိုလည္း စစ္ေပးတယ္။ ဘီဆိုရင္ေတာ့ ကာကြယ္ေဆး႐ွိတယ္။ ကာကြယ္ထားလုိ္က္ေပါ့။ စီဆုိရင္ေတာ့ အခုလက္႐ွိ ကိုယ္က ေသြးနဲ့ ပတ္သက္ျပီး Minor ဆုိရင္ ဂ႐ုစုိက္ျပီး ကိုင္တြယ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မကူးနုိင္ဘူးလို့ အၾကံေပးရမွာေပါ့။” ဘယ္လုိေနရာေတြကေန အဓိက ကူးတတ္လဲ။ “က်ေနာ့္ဆီ လာတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ဆုိ သူက ရိုးလည္းရိုးသားတယ္။ သူက လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္က မ႐ွိဘူး။ ေနာက္ပိုင္း သူကပံုမွန္ေသြးလႉတယ္၊ ၄ လ ၁ ခါ။ သူက ပရဟတိလည္းလုပ္တယ္ သူတို့ရပ္ကြက္က နာမႈကူညီအသင္းမွာလုပ္တယ္ ေနာက္ဆံုးတေခါက္ေသြးလႉတာမွာ ေသြးေဖာက္ေတာ့ မလႉနဲ့ေတာ့ေပါ့ မင္းမွာစီပိုး႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေတာ္ေတာ္က်သြားတယ္။ သူဘာမွလည္း မလုပ္ဘူး၊ ဘာေၾကာင့္ ကူးလဲေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ့္ဆီလာတုိင္ပင္ေတာ့ မင္းဘာနဲ့ ေသြးေတြထိလုိက္လဲဆုိေတာ့ သူက ခုိက္မိတဲ့လူေတြရဲ့ေသြးကို ကုိင္ျပီး ေဆး႐ုံပို့ေပးဖူးတယ္။ ေသြးကိုင္လုိက္တဲ့အခါမွာ ကူးတာ။ အစားအေသာက္ကေတာ့ စီကေတာ့ မကူးဘူး။ ဘီကေတာ့ ဘီပုိး႐ွိတဲ့သူနဲ့ အတူေန၊ စားတယ္ေသာက္တယ္ဆုိရင္ ကူးတယ္။ ေခၽြးေတြကလည္း ကူးတယ္။ ဘီကေတာ့ အထူးသျဖင့္ ေထာင္ထြက္ေတြ၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၊ စစ္တပ္ေတြဆို ဘီကအမ်ားဆံုးပဲ။ အတူေနရင္ေတာ့ ဘီကကူးတာမ်ားတယ္။ က်ေနာ္တုိ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ လုိက္ေဖာက္ဖူးတယ္။ ၁၀၀ ေဖာက္ရင္ ၁၀ ပါးမွာ ေတြ့တယ္။ ဘီေတြ့တာ မ်ားတယ္။” ဒီေရာဂါက ကုရခက္တဲ့ ေရာဂါလုိ့ ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလား။ “အဲလုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုရခက္တယ္ဆုိေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္မက်ဖုိ့ဘဲ လုိတယ္။ က်ေနာ္တုိ့က ပုိးေတာ့႐ွိတယ္။ ဘီက ေပ်ာက္တဲ့ ရာခုိင္နႈန္းက ၆၈၊ ၇၀ ေလာက္ထိေတာ့ ႐ွိတယ္။ ဘီက ေဆးေသာက္မယ္ဆုိရင္ ၁၀၀ မွာ ၇၀ ေလာက္က ေပ်ာက္နုိင္ေခ်႐ွိတယ္။ သိပ္ျပီး စိတ္ဓာတ္က်စရာ မလုိပါဘူး။ သူ့အလုိလုိနဲ့ကုိ ဘီက ၁၀၀ မွာ ၆၀ ေလာက္က ေပ်ာက္ေသးတာပဲ။ က်န္တဲ့ဟာကုိ က်ေနာ္တုိ့ ကုလုိ့ရပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲနဲ့ ေဆးပုံမွန္ေသာက္မယ္ဆုိရင္ ေပ်ာက္ပါတယ္။ အဓိက အသည္းကုိ အဓိက အာမခံတာေပါ့။ စီပုိးတုိ့၊ ဘီပုိးတုိ့ျဖစ္တုိင္း အဓိက အသည္းျဖစ္တာပဲ။ အဓိက အသည္းေရာင္မယ္၊ အသည္းေျခာက္မယ္၊ အသည္းကင္ဆာသြားတာကုိ။ အခုလက္႐ွိမွာ က်ေနာ္တုိ့ အာမခံျပီး လုပ္ေပးနုိင္တာကေတာ့ စီပုိးေတာ့ ႐ွိမယ္၊ က်ေနာ္တုိ့ဆီက ေဆးေသာက္မယ္ဆုိရင္ ပုိးေကာင္ေရ သန္းခ်ီကေနျပီးေတာ့ ေထာင္ဂဏန္း၊ ရာဂဏန္း၊ ဆယ္ဂဏန္း အထိက်သြားေအာင္ ပစ္မွတ္ထားတာပါ။ ေပ်ာက္တာ၊ မေပ်ာက္တာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ့ဘက္က ဘယ္ဆရာ၀န္မွ အာမမခံေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားဆုံးေပ်ာက္နုိင္ေခ်႐ွိေအာင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ့ လုပ္ေပးတာေပါ့။” ဒီပုိးကူးစက္ခံေနရျပီလုိ့ သိတဲ့ လူနာေတြအေနနဲ့ ဆရာတုိ့အဖြဲ့ကုိ ဘယ္လုိ ဆက္သြယ္ျပီး အကူအညီ ေတာင္းလုိ့ရမလဲ။ “ရန္ကုန္မွာလည္း ေဒါက္တာမ်ဳိးျမင့္ျမတ္ဆုိတဲ့ ဖုန္းလည္း ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ထည့္ပါတယ္။ ဦးဖုိးျဖူရဲ့ ဖုန္းလည္းပါတယ္။ ေဒၚျဖူျဖူသင္း ဖုန္းလည္း႐ွိတယ္။ က်ေနာ့္ဖုန္းနံပါတ္လည္း ထည့္ထားပါတယ္။” ဒီလုပ္ငန္းကုိ ပုိျပီးတုိးခ်ဲ့လုပ္နုိင္ေအာင္ ဆရာတုိ့အဖြဲ့ကုိ ဆက္သြယ္ အကူအညီေပးခ်င္တဲ့သူေတြကုိ ဘာေျပာခ်င္လဲ။ “အမ်ားၾကီး အကူအညီလုိအပ္ပါတယ္။ ဒီထက္မက က်ေနာ္တုိ့ လုပ္ေပးသင့္တယ္။ က်ေနာ္တြက္ထားတာ႐ွိတယ္။ စားစရိတ္နဲ့တင္ ဘီးပုိးဆုိရင္ ေသြးစစ္ျပီးတာေရာ၊ ဓာတ္ခြဲခန္းကလည္း တ၀က္နည္းနဲ့ ကူညီပါတယ္။ ဘီသမားတေယာက္ဆုိရင္ ၆ လမွာ ၂ သိန္း ၈ ေသာင္းေလာက္ပဲ ကုန္က်ပါတယ္။ တကယ္တမ္း အလႉ႐ွင္႐ွိလုိ့ တေယာက္စာအတြက္ တေယာက္လႉနုိင္တယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ့ ၀မ္းသာရတာေပါ့။ ပုိက္ဆံမ႐ွိတဲ့သူေတြအတြက္ ပုိျပီး အဆင္ေျပတာေပါ့။ အမ်ားၾကီးလႉသင့္တယ္လို့ က်ေနာ္တုိ့ ယူဆပါတယ္။” ဆက္သြယ္ရန္----------- ေဒါက္တာမ်ိုးျမင့္ျမတ္ 09 7300 6355 ေဒါက္တာဇာနည္ဇင္ 09 2018 767 ေဒၚျဖူျဖူသင္း 09 50 240 56 ဦးဖုိးျဖူ 09 5183 917