နန္းဆုိင္ႏြမ္။             ။

“ အေမႀကီးရဲ့ ယာေျမမွာ ၿခံစည္းရုိးကာလို႔ တရားစြဲဆိုခံထားတာပါ။ သူတုိ႔ကို အေမႀကီးက ယာေျမမေပးလုိ႔ဆုိၿပီး အခုလို တရားစြဲတာပါ”  လို႔ အသက္(၇၈)ႏွစ္အရြယ္  ေဒၚေအးက ငိုေၾကြးကာ ေျပာျပေနသည္။

မႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ ဒဟေတၱာေက်းရြာအုပ္စု ေအာင္သေျပေက်းရြာအနီး တည္ေဆာက္ လ်က္ရွိသည့္ တေန႔လွ်င္ တန္ (၅၀၀၀)က် ေက်ာက္မီးေသြးစြမ္းအင္သုံး ဘိလပ္ေျမစက္႐ုံ စီမံကိန္းအား ကန္႔ကြက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈေၾကာင့္ ၿငိမ္းစုစီ ဥပေဒပုဒ္မ (၁၉)၊ လမ္းတံတား ဥပေဒပုဒ္မ (၂၂) တုိ႔ျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ား အမႈ ဖြင့္ခံထားၾကရသည္။ ထုိရြာသူရြာသားမ်ားထဲတြင္ အသက္(၇၈)ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚေအးတေယာက္လည္း ပါဝင္ေနသည္။ အသက္ (၇၈)ႏွစ္ေက်ာ္ အေမအိုသည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားရမည့္အရြယ္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ဘုရား တရားကိစၥ သြားမလုပ္ႏုိင္ရွာဘဲ တရားရင္ဆုိင္ေနရသူတေယာက္ျဖစ္ေနေလသည္။ ရဲအင္အားအလံုးအရင္းျဖင့္ ရဲကားမ်ား ရြာကိုေရာက္ရွိလာၿပီး ဘိလပ္ေျမစက္ရံုစီမံကိန္း ကန္႔ကြက္သူမ်ားထဲမွ ဦး ေဆာင္သူ ရြာသားဦးေရႊအုန္းကို ဖမ္းဆီးသည့္အခ်ိန္ ေဒသခံမ်ားက  တားဆီးခဲ့ၾကသည့္ျမင္ကြင္းကိုေတာ့ အေမအို က အျမဲတမ္းျမင္ေယာင္လ်က္ရွိသည္။ “ ဦးေရႊအုန္းကို  ရဲေတြလာဖမ္းေတာ့ အေမႀကီးတုိ႔ရြာက လူေတြက ဝိုင္းဆဲြၾကလုၾကတာေပါ့။ မတရားဖမ္းတာကိုး။ အဲဒီမွာ ငိုတဲ့သူက ငိုၾကတယ္။ အဲဒီကေန စၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ” ဟု ေဒၚေအးက ျဖစ္စဥ္ကို ျပန္ ေျပာျပသည္။ ထိုေန႔တြင္ အသက္(၇၀)ေက်ာ္ အေမၾကီးေဒၚေအးတေယာက္ မူးေမ့လဲက်ကာ ေဆးရံုသို႔ ပို႕ခဲ့ရသည္။ “ အဲဒီေန႔က အေမႀကီးမူးေမ့သြားလုိ႔ ေဆးရံု(၃)ရက္ေတာင္ တက္လုိက္ရတယ္။ ရဲေမအေစာင့္နဲ႔ ေဆးရံုတက္ခဲ့ရ တာေပါ့။   ရဲေတြျမင္ရင္ အလုိုလိုေၾကာက္ေနတယ္။ အဲဒီေန႔ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အေမႀကီး တသက္မွာ တခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး” ဟု ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ေျပာျပေနသည္။ ေက်းရြာတြင္ေနထုိင္သူမ်ားသည္ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းကို အဓိက လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ “အေမႀကီးအသက္လည္း (၇၀)ေက်ာ္ေနပါၿပီ။ တရားရင္ဆုိင္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ညစ္တယ္။ ရဲေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြနဲ႕ တရားရံုးသြားရင္ အလုိလုိ ႏွလံုးေတြခုန္၊ ရင္ေတြတုန္ျပီး ေၾကာက္ေနရပါတယ္” ဟု ေဒၚေအးက ငို ယိုၿပီး ေျပာျပသည္။ အေမၾကီးေဒၚေအးတေယာက္ ၾသဂုတ္လ(၂)ရက္ေန႔တြင္ က်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ က်ပ္သိန္း(၅၀)ျဖင့္ အာမခံ ရရွိခဲ့သည္။ သူမႏွင့္အတူ ပုဒ္မ(၂၂)ႏွင့္ တရားစြဲခံထားရသည့္  အမ်ိဳးသမီး(၂)ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသား(၁)ဦးမွာ အာမခံ ေလွ်ာက္ထား မႈကို ပယ္ခ်ခံထားရၿပီး မႏၱေလး၊ အိုးဘိုေထာင္သို႔ ပို႔ေဆာင္ထားသည္။ “အေမႀကီးကုိ အာမခံေပးလုိ႔ ၀မ္းမသာပါဘူး။ က်န္ေနတဲ့ ေတာင္သူ(၃)ေယာက္ကုိပါ လႊတ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိ ခ်င္ပါတယ္” ဟု လမ္းတံတား ဥပေဒပုဒ္မ (၂၂)ျဖင့္ အမႈဖြင့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည့္ အေမၾကီးက ဝမ္းနည္းပူေဆြးစြာ ဆက္လက္ေျပာသည္။ အေမၾကီးေဒၚေအးသည္ ေငြေၾကးမျပည့္စံုမႈေၾကာင့္ ေအာင္သေျပေက်းရြာမွ ပုသိမ္ႀကီးသို႔ ရံုးခ်ိန္းသြားပါက ခရီး စရိတ္၊ စားစရိတ္အတြက္ ေခ်းငွားၿပီး သြားလာေနရသလို ေၾကာက္လန္႕စိုးရိမ္မႈမ်ားႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားလည္း ရင္ ဆုိင္ႀကံဳေတြ႔ေနရသည္။ “ အေမႀကီးက အသက္ႀကီးၿပီေလ။ ရံုးခ်ိန္းသြားရင္ ဟိုလူဆီက ေငြေတာင္း၊ ဒီလူဆီက ေငြေတာင္းနဲ႔ တရားရင္ဆုိင္ ေနရတာ။ တရားရံုးေရာက္ရင္လည္း ရဲေတြ ေရွ႕ေနေတြကို အျမဲေၾကာက္ေနရတယ္” ဟု ငိုၿပီး ေျပာျပေနသည္။ ေဒသခံမ်ားဘက္မွ အခမဲ့လုိက္ပါ ကူညီေပးေနသည့္ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနဦးစည္သူက “ေဒၚေအးကေတာ့ အာ မခံရသြားတယ္။ က်န္တဲ့(၃)ဦးကေတာ့ အာမခံမရဘူး။ ေနာက္႐ုံးခ်ိန္းမွာလည္း ဥပေဒနဲ႔အညီ အာမခံရရွိဖုိ႔အတြက္ ဆက္လက္ေလွ်ာက္ထားသြားမွာပါ” ဟု ေျပာသည္။ အဆုိပါ လမ္းတံတားပုဒ္မ(၂၂)သည္ ေထာင္ဒဏ္(၃)ႏွစ္အထိျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ဒဏ္(၂)ရပ္ စလံုးျဖစ္ေစ က်ခံႏုိင္သည္ဟု ေရွ႕ေနဦးစည္သူက ေျပာသည္။ စီမံကိန္းကို “ျမင့္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈကုမၸဏီ”က လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈ၊ ေလထုညစ္ ညမ္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚႏိုင္သျဖင့္ ေဒသခံတို႔က ကန္႔ကြက္ေနၾကသည္ဟု ေအာင္သေျပေက်းရြာမွ  ေဒၚခင္ႏြဲ႕ၾကည္က ေျပာသည္။ “ က်မတို႔ အဓိက ႀကံဳေနရတာကေတာ့ ေရအခက္အခဲပါပဲ။ လယ္ယာေတြ စိုက္ပ်ိဳးဖုိ႔ ေရခက္ခဲလာတာ(၃)ႏွစ္ရွိၿပီ။ ပုဒ္မ(၁၉)  ပုဒ္မ(၂၂)နဲ႔ တရားစြဲဆိုထားတဲ့သူေတြအားလံုးကိုလည္း ျပန္လႊတ္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခ်င္ပါတယ္” ဟု ေဒၚခင္ ႏြဲ႕ၾကည္က ဆုိသည္။ ဘိလပ္ေျမစက္ရံုတည္ေဆာက္ရန္ ေဒသခံမ်ားက သေဘာမတူသျဖင့္  ရပ္ဆုိင္းထားေသာ္လည္း ကုမၸဏီ တည္ ေဆာက္မည့္ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြမ်ားမွာ ဝင္ထြက္သြားလာေနဆဲဟု ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။ “ ရြာကို ရဲေတြလာရင္လည္း ရဲအင္အား အမ်ားႀကီးနဲ႔လာတယ္။ မူးယစ္ဂုိဏ္းဖမ္းသလိုဖမ္းတယ္” ဟု ဦးေရႊအုန္းက ဆို သည္။ ဘိလပ္ေျမစက္ရံုတည္ေဆာက္ရန္ ေဒသခံအမ်ားစုက သေဘာမတူႏိုင္သျဖင့္ ကန္႔ကြက္ေနၾကေၾကာင္း၊ ထိုဘိလပ္ ေျမစက္ရံုေၾကာင့္ ေက်းရြာရွိ ေဒသခံအခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္းကြဲမႈမ်ားႏွင့္လည္း ရင္ဆုိင္ေနရသလုိ ေက်းရြာမွ အမ်ိဳးသ မီးအမ်ားစုလည္း တရားရင္ဆုိင္ေနရသည္ဟု ေအာင္သေျပေက်းရြာမွ ဦးေရႊအုန္းက ေျပာသည္။ “ လမ္းခ်ဲ႕တာက ကုမၸဏီအတြက္ပါ။ ေဒသအတြက္မဟုတ္ပါဘူး။  က်ေနာ္တုိ႔ကို သူပုန္ရြာလို႔ သေဘာထားတယ္။ ရဲေတြက က်ေနာ္တုိ႔ရြာကို အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပါ” ဟု ဦးေရႊအံုးက  ရြာတြင္ျဖစ္ပ်က္ေနသည္မ်ားကို ေျပာျပသည္။ လက္ရွိတည္ေဆာက္ေနသည့္ ဘိလပ္ေျမစက္ရံုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိေၾကာင္း၊ ျပည္သူမ်ား ကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ခ်ျပသင့္ေၾကာင္းႏွင့္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရသည့္ အမ်ိဳးသမီး(၂)ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသားတဦးကို လည္း ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ဦးေရႊအုန္းက ဆုိသည္။ ၿခံစည္းရုိးခတ္မႈေၾကာင့္ ပုဒ္မ(၂၂)ျဖင့္ တရားစြဲခံထားရသည့္ အျပစ္မဲ့ အသက္ႀကီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ဘဝကို စာနာ ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ သက္ႀကီးအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို လက္နက္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ျပဳမူမႈမ်ား ရပ္တန္႔သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ ေထာင္ခ်ခံထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ က်န္းမာေရးကို ငဲ့ကြက္ကာ ျပန္လႊတ္ေပးရန္လည္း ဦးေရႊအုန္းက တုိက္ တြန္းေျပာဆုိလုိက္သည္။

ထုိ႔အတူ ၿငိမ္းစုစီပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲခံရသည့္ ေဒၚရီရီေအာင္က “ လမ္းတံတားဥပေဒတဲ့၊ အာမခံမရဘူး။ ၿခံစည္းရိုးမႈ က  လူသတ္မႈထက္ေတာင္ ႀကီးေနတယ္။ လူသတ္တဲ့သူေတာင္ အာမခံေပးေနတာပဲ။ ကိုယ့္ၿခံစည္းရိုးကိုယ္ခတ္ တာ အဖမ္းခံရျပီး အာမခံမရဘူးဆိုေတာ့ စဥ္းစားစရာပါ” ဟု  သူမ၏ခံစားခ်က္ကုိ ေျပာသည္။

မႏၱေလးတုိင္း အုိးဘိုေထာင္ထဲတြင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ခံထားရသည့္ အသက္(၆၀)ေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီး(၂)ဦးမွာလည္း က်န္း မာေရးမေကာင္းသျဖင့္ အျမန္ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ေဒၚရီရီေအာင္ကလည္း ေတာင္းဆုိလုိက္သည္။ “မတရားဖမ္းခံထားရတဲ့သူျပန္လႊတ္ေပးပါ။ က်မတုိ႔ကေတာ့ အမွန္တရားေပၚလာဖုိ႔ တရားဆက္ရင္ဆုိင္မယ္။ ကုမၸ ဏီအၿပီးဖ်က္သိမ္းဖုိ႔ တုိက္ပြဲဝင္သြားမယ္” ဟု ေဒၚရီရီေအာင္က ဆက္လက္ေျပာဆုိသည္။ “ အေမႀကီးတုိ႔ ေအးခ်မ္းစြာ မေနရဘူး။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္မေနရဘူး။ ဘာသာေရးလည္း ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရဘူး။ အၿမဲတမ္းၿခိမ္းေျခာက္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတႀကီးကိုလည္း  က်မတို႔ ျပႆနာကို ပစ္မထားပါနဲ႔လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု  အေမၾကီးေဒၚေအးကလည္း ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ေျပာဆုိလုိက္သည္။ အသက္အရြယ္ႀကီးၿပီး တရားရိပ္ခုိနားရမည့္ ေဒၚေအးတေယာက္ အက်ဥ္းေထာင္ရိပ္ မခိုနားရေစရန္ ေန႔စဥ္ႏွင့္ အမွ် ဆုေတာင္းလ်က္ရွိျပီး တရားရံုးသြားရန္ တြန္႕ဆုတ္လ်က္ႏွင့္ မပ်က္မကြက္သြားလာေနပါသည္။ http://hiburma.net မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။