Home
ဆောင်းပါး
ကိုးကြယ္မႈအမွားနဲ႔ ေရနစ္သူ ဝါးကူထိုးတဲ့အက်င့္ဆိုး… ပေပ်ာက္ခ်ိန္တန္ၿပီ
DVB
·
September 13, 2018
လည္ကတံုးအက်ႌအျဖဴ၊ ပုဆိုးအျဖဴေရာင္နဲ႔ ရဟန္းသိကၡာအခ်ခံထားရၿပီး လက္ထိပ္ခတ္ခံထားရတဲ့ အသက္ ၃၂ ႏွစ္အရြယ္ တရားခံဟာ တရားခြင္ထဲမွာ အမႈစီရင္ခ်က္ကို ၾကားနာေနပါတယ္။ တရားသူႀကီးဟာ အမႈနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ စာရြက္ ၁၆ မ်က္ႏွာခန္႔ကို ဖတ္ၿပီးခ်ိန္မွာ တရားခံဟာ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွားတဲ့အတြက္ ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀ က်ခံေစဖို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ တရားခြင္ျပင္ပမွာေတာ့ ရြာသူရြာသား ၇၀ ေက်ာ္ေလာက္ အခ်င္းခ်င္းတိုးေဝွ႔ကာ နားေထာင္ရင္း ပြက္ေလာ႐ုိက္ေနၾကပါတယ္။ ခဏအၾကာမွာ “လမ္းဖယ္ … လမ္းဖယ္” ဆိုတ့ဲ ရဲသားတေယာက္ရဲ႕ အသံနဲ႔အတူ လက္ထိပ္ခတ္ထားတဲ့ တရားခံအမ်ိဳးသားကို ေခၚေဆာင္လာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဟသၤာတခ႐ုိင္ တရား႐ုံးကေန အခ်ဳပ္ကားလို႔ေခၚတဲ့ ေထာင္ကားေပၚတက္ဖို႔ တရားခံကို ေခၚသြားခ်ိန္မွာ ခုနက အမႈလာေရာက္နားေထာင္ေနတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာ စု႐ုံးလာၿပီး တရားခံကို လက္အုပ္ခ်ီကာ ထိုင္ကန္ေတာ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းပါလဲ။ သကၤန္းဝတ္နဲ႔ သက္ငယ္မုဒိမ္းက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ လူတေယာက္ကို ျပစ္မႈထင္ရွားလို႔ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရတဲ့ အခ်ိန္အထိ ဆက္ၿပီး ကိုးကြယ္ေနရေလာက္ေအာင္ ဒီရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ အမိုက္ေမွာင္ဖံုးလႊမ္းေနပါသလဲ။ ဒီေလာက္နဲ႔တင္ မဟုတ္ေသးပါ။ တရားသူႀကီးရဲ႕ အမိန္႔ခ်သံနဲ႔အတူ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရြာသားေတြရဲ႕ စကားသံေတြ…. “တန္တယ္။ ႏွစ္ ၂၀ က်တာတန္တယ္” ဒါကေတာ့ ဒီဘုန္းႀကီးကို ကိုးကြယ္တဲ့ ရြာသူအမ်ိဳးသမီးေတြ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ စကားသံပါ။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးကို တာဝန္ယူမယ့္အစား ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ ၂၀ ေနရတာ ဘုန္းႀကီးဆိုသူ အမႈက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ တရားခံအတြက္ ထိုက္တန္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ သူတို႔ေျပာစကားအရ ဘုန္းႀကီးဟာ ဒီအမႈကို တကယ္က်ဴးလြန္ခဲ့မွန္း သိရက္နဲ႔ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္ပါတယ္။ ဒါဟာ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ မွားယြင္းမႈတခုမ်ားလား။ တရားခံဘက္ကေန လူေတြ အခုလိုေျပာဆိုေနခ်ိန္ က်ဴးလြန္ခံရသူ မိန္းကေလးရဲ႕ မိခင္ကေတာ့ မ်က္ရည္အဝုိင္းသားနဲ႔ တရားခြင္မွာ အမိန္႔ၾကားနာဖို႔ေတာင္ မဝံ့ရဲခဲ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးမွာ အျပစ္ရွိေနတာကို သိေနၾကေပမယ့္ အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးနဲ႔ သူမရဲ႕ အသိုင္းအဝုိင္းကိုသာ လူေတြက တိုက္ခိုက္ေျပာဆိုၾကေနတာကို အမႈျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္လံုး ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က ဇလြန္ၿမိဳ႕အတြင္း ေညာင္အိုင္စိတၱသုခ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ျဖစ္တဲ့ ဦးသုႏၵရက အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ေက်ာင္းသူတေယာက္ကို အဓမၼျပဳက်င့္မႈနဲ႔ တရားစြဲဆိုထားတဲ့အမႈကို ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ အၿပီးသတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္စဥ္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အဓမၼျပဳက်င့္ခံခဲ့ရတာကေန အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္သာ ရိွေသးတဲ့ မိန္းကေလးငယ္မွာ ကိုယ္ဝန္ရရိွခဲ့ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ သူမရဲ႕ကေလးငယ္ဟာ အသက္၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ တရားခံကို တရားခြင္က အျပစ္ရိွေၾကာင္း အမိန္႔ခ်မွတ္ၿပီးတာေတာင္ တရားခံကို အျပစ္မျမင္ဘဲ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ကိုသာ အျပစ္ဖို႔ ေျပာဆိုတဲ့ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အေလ့အထကို ဒီအမႈမွာ အထင္းသား ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ တရားခြင္မွာ အမိန္႔မခ်ခင္ ဘုန္းႀကီးကို ကိုးကြယ္ၾကသူေတြရဲ႕ ေျပာစကားတခ်ိဳ႕က “ၾကည့္ပါဦး .. အသက္ ၁၂ ႏွစ္နဲ႔ ကိုယ္ဝန္ရတာ၊ ဘယ္အရြယ္တည္းက ဘာျဖစ္ေနလဲမွမသိတာ” “အဲဒီမိန္းကေလးက အေနအထိုင္မွ မတတ္တာ ခံရပါေစ” “ကိုယ့္သမီး ကိုယ္ဝန္ရိွတာေတာင္ မသိရေအာင္ မိဘေတြက ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားေတြလဲ” ဆိုတာေတြပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးက အသက္မျပည့္ေသးဘဲ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကေလးေမြးခဲ့ရပါတယ္။ မိဘေတြမသိေအာင္ ကုိယ္ဝန္ကို ဖံုးဖံုးဖိဖိနဲ႔ ေနခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ရင့္က်က္ခဲ့ရၿပီး သတိၱရွိတဲ့ ဒီမိန္းကေလးကို ေလးစားရမွာပါ။ ၇ တန္းအရြယ္ မိန္းကေလးငယ္တေယာက္ကို မိဘေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း အပ္ခဲ့ရာကေန ဘုန္းႀကီးနဲ႔ရင္းႏွီးၿပီး အဓမၼျပဳက်င့္ခံခဲ့ရပါတယ္။ မုဒိမ္းမႈ ဘာလို႔ေျမာက္လဲ ဆိုတာကေတာ့ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ မိန္းကေလးကို အလိုတူသည္ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ အဓမၼျပဳက်င့္ရင္ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ ေျမာက္ပါတယ္။ အဲဒီလို က်ဴးလြန္ခံရတာကေန ကိုယ္ဝန္ရလာတဲ့အခါ တိတ္တဆိတ္ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးကို သူ႔မွာ ကိုယ္ဝန္ရိွေၾကာင္း ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ဝန္ကို ဖ်က္ခ်ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ မိန္းကေလးကေတာ့ ကိုယ္ဝန္ကို ဖ်က္မခ်ရဲခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝနဲ႔ ေက်ာင္းဆက္တက္ၿပီး စာေမးပြဲ ေျဖဆိုခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသူတေယာက္၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတဲ့ သူမရဲ႕အခက္အခဲ၊ မိဘေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က သိသြားမွာ ေၾကာက္တဲ့စိတ္၊ ဗိုက္ထဲက ကေလးငယ္ တခုခုျဖစ္သြားမွာ စိုးရိမ္တဲ့စိတ္၊ ဒီလိုစိတ္ေတြရဲ႕ ကေလးအရြယ္သူမ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀက့ံႀက့ံခံ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသလဲ။ စာေမးပြဲေျဖဆိုၿပီး ၂ ရက္အၾကာ ကေလးေမြးခါနီး ဗိုက္နာေတာ့မွ မေျပာမျဖစ္လို႔ မိဘေတြကို သူမ ဖြင့္ေျပာခဲ့ရတယ္။ ဒါကိုေတာင္ မိဘေတြက မသိၾကဘူးလား၊ ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ ကိုယ္ဝန္ရေအာင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေနအထိုင္မတတ္တာလဲဆိုတဲ့ စကားေတြနဲ႔ ေဝဖန္ျပစ္တင္ေနၾကတဲ့ သူမရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္။ တကယ္ဆို သူမရဲ႕ အရြယ္နဲ႔မမွ်တဲ့ မိခင္စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားရမွာ မဟုတ္ဘူးလား။ အခုလို က်ဴးလြန္တဲ့ တရားခံထက္ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့သူ အေပၚမွာပဲ ေဝဖန္တိုက္ခိုက္ေနၾကတာဟာ အင္မတန္ဆိုးရြားတဲ့ အေျခအေနတခု ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ တရြာတည္းမွာ အတူေနၾကတဲ့သူေတြျဖစ္ၿပီး က်ဴးလြန္ခံရသူ မိန္းကေလးဘက္က  ရပ္တည္ေပးသူက အလြန္ဆံုးရိွမွ လူ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္သာျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ ရြာသူရြာသား အမ်ားစုက က်ဴးလြန္တဲ့ ဘုန္းႀကီးဘက္မွာ ရပ္တည္ေနၾကပါတယ္။ ဒီလို မွားယြင္းတ့ဲအယူအဆေတြရိွေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မိန္းကေလးငယ္နဲ႔ သူ႔မိသားစုဟာ ဘယ္လိုလံုလံုၿခံဳၿခံဳနဲ႔ ဆက္ေနထိုင္လို႔ ရပါ့မလဲ။ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးလည္း ကေလးတဖက္နဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ရတယ္။ ကေလးေရာ မိခင္ေရာ ရြာမွာမေနရဲေတာ့ တျခားတေနရာကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ၾကရတယ္။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့မိခင္ဟာ သူ႔ကေလးအတြက္ ႏို႔ခ်ိဳေတာင္ မဖန္တီးေပးႏိုင္လိုက္ဘူး။ ေက်ာင္းဆက္တက္ႏိုင္ဖို႔ ကေလးကို အေဒၚျဖစ္သူဆီ ပို႔ထားခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာင္းလည္း ဆက္မတက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ မိသားစုနဲ႔ေဝးရာမွာ သူ႔ဘဝကို သူ႔ဘာသာ ႐ုန္းကန္ေနရရွာပါတယ္။ ျဖစ္ခါစကေတာ့ မိန္းကေလးငယ္ကို ဘုန္းႀကီးက လက္ထပ္ယူပါမယ္လို႔ ကတိေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကေလးစရိတ္ တလတသိန္း ေထာက္ပံ့မယ္လို႔ ဆိုျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ မိဘေတြက လက္မခံပါဘူး။ ကေလးေမြးၿပီးတဲ့အထိ ကေလးစရိတ္လည္း မေထာက္ပံ့ခဲ့သလို ဒီကေလးက သူနဲ႔ရတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ျပန္ျငင္းဆိုျပန္ပါတယ္။ စတင္တရားစြဲဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ သံဃာ့မဟာနာယကကို တိုင္ၾကားၿပီး ရဟန္းသိကၡာခ်ကာ ဖမ္းဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးက အဖမ္းမခံခဲ့ပါဘူး။ ကေလးရဲ႕ DNA စစ္ေဆးၿပီး အေျဖတူမွသာ ရဲက သြားေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ရဟန္းသိကၡာေတာ္ကို ခ်ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားခံကို မဖမ္းဆီးရေသးခင္အခ်ိန္ထိ က်ဴးလြန္ခံရသူ မိန္းကေလးငယ္ မိသားစုဟာ စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ မေနႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီး ဦးသုနႏၵရဘက္က ေဆြမ်ိဳးအင္အား ေငြအင္အား ေတာင့္တင္းသလို ရြာသူရြာသားေတြကလည္း သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး မရွိေတာ့ရင္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးဘက္ကသာ ရပ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အရင္ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ့အခ်ိန္မွာ အခု ဦးသုနႏၵရက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ျဖစ္လာၿပီး ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူတို႔ရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ကို ခုတံုးလုပ္ကာ ဘုန္းႀကီးဆိုတဲ့ အမိန္႔အာဏာနဲ႔ မိန္းကေလးငယ္အေပၚ ျဖားေယာင္းက်ဴးလြန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းလက္ေတာရြာေတြက ရြာသူရြာသားေတြဟာ အင္မတန္ ႐ုိးသားၾကပါတယ္။ သကၤန္းဝတ္ဘုန္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္ေတြဆိုတာနဲ႔ အလြယ္တကူ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကတယ္။ စာသင္ေပးတဲ့ ဆရာေတြဆိုရင္လည္း ကေလးေတြ ပညာေရးအတြက္ ေလးစားအားကိုးၾကပါတယ္။ အသိအျမင္မက်ယ္တဲ့ ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ ယံုၾကည္အေလးထားမႈကို အာဏာတစံုတရာ အသံုးခ်ႏိုင္တဲ့သူေတြက လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ၾကတယ္။ ရြာသားေတြကလည္း သူတို႔အားကိုးေနတဲ့သူကို အမွားတခုခုက်ဴးလြန္ရင္ေတာင္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရားစြဲဆိုလို႔ အျပစ္ရွိၿပီး တရားခံကို ေထာင္ခ်လိုက္႐ုံနဲ႔ ဒီကိစၥေတြက အလံုးစံု ပေပ်ာက္မသြားႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဆင္ျခင္ၿပီး အသိအျမင္ေတြ ရွိလာေအာင္၊ အမွားအမွန္ ခြဲျခားတတ္လာေအာင္၊ က်ဴးလြန္သူဟာ တကယ္အျပစ္ရွိေၾကာင္း သိျမင္နားလည္ေအာင္၊ က်ဴးလြန္ခံရသူကို ေဖးမကူညီတတ္လာေအာင္ အသိအျမင္ ျမႇင့္တင္ေပးမႈေတြကို မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈလို အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈ ဆိုတာေတြဟာ နီးစပ္တဲ့အသိုင္းအဝိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတာပါ။ ဒီလို က်ဴးလြန္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးအေပၚမွာပဲ အျပစ္ဖို႔ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မိန္းကေလးေတြဟာ ရွင္သန္ရပ္တည္ဖို႔ ခက္ခဲလာပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြကို မခံႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အခုလို မုဒိမ္းမႈကေန ကိုယ္ဝန္ရလာရင္ တိတ္တဆိတ္ဖ်က္ခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရင္း အခန္႔မသင့္ရင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိန္းကေလးရဲ႕ အသက္ပါ ဆံုး႐ႈံးႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကေလးေမြးခဲ့ရင္ေတာင္ ေနာက္ဆက္တြဲ တာဝန္ေတြျဖစ္တဲ့ ကေလးကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အဆင္သင့္မျဖစ္မႈ၊ ကေလးစရိတ္ မတတ္ႏိုင္မႈ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အထင္ေသးခံရမႈေတြေၾကာင့္ ကေလးကို စြန္႔ပစ္မႈေတြလည္း ပိုမိုမ်ားျပားလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို အျပစ္ဖို႔မႈ၊ ေဝဖန္အပုပ္ခ်မႈေတြဟာ စကားလံုးေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္တဲ့အဆင့္ကေန ေလထဲလြင့္ပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ မိန္းကေလးတေယာက္ရဲ႕ ဘဝတခုလံုး ဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့အထိ ႐ုိက္ခတ္ႏိုင္ပါတယ္။ လံုၿခဳံတဲ့ လူမႈဝန္းက်င္တခု ဖန္တီးဖို႔ဆိုရင္ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးေတြအေပၚ အျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်မႈေတြကို ခ်က္ခ်င္းရပ္တန္႔ၿပီး အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္လို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ကူညီေဖးမတဲ့ တဲြလက္ေတြနဲ႔ ႀကိဳဆိုကမ္းလင့္ဖို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။ ခင္စုၾကည္ (hiburma.net ဝက္ဘ္ဆုိက္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္။)
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024