ယံုၾကည္ရာလမ္း
DVB
·
July 25, 2018
တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ ၇း၃၀။
တာေမြေဈး ကားမွတ္တိုင္ကို အေျပးသြား။ လက္ထဲမွာ ႏွစ္ရာတန္ ေငြစကၠဴကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထား။ YBS ကားေတြ တစီးၿပီးတစီး ျဖတ္သြား။ မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့ နံပါတ္ ၇ ကား ေရာက္လာ။ ကံေကာင္းပ။
ကားက အိုေဟာင္းေနၿပီ။ ဘာျဖစ္လဲ။ ကားက ေခ်ာင္တယ္ေလ။ ေနရာလြတ္ေတြ အမ်ားႀကီး။ ထိုင္ခံုလြတ္တေနရာမွာ ဝင္ထိုင္မိ။ ထိုင္မရ။ က်ေနာ့္ဒူးနဲ႔ မဆန္႔။ ေရွ႕ခံုနဲ႔ ဒူးနဲ႔ တိုက္မိ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အံမဝင္တဲ့ေကာင္၊ ဒီမိုကေရစီ ဝိုင္ဘီအက္(စ္) စီးတာေတာင္ အံမဝင္။ အရပ္ရွည္ရွည္ ေမြးမိတဲ့ အေမ့ကိုပဲ အျပစ္တင္မိ။ ကိုယ့္အေမကလြဲလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မတင္ရဲတဲ့ ဘဝ။
ေဟာ…. ကားက ရပ္ေနၿပီ။ ကားေတြမ်ားလို႔ လမ္းပိတ္ေနၿပီ ထင္ရဲ႕။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တနဂၤေႏြေစာေစာ ခါတိုင္းဆို လမ္းေတြ မပိတ္ပါဘူး။ ေဟာ ေဟာ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ဆင္းသြားၾကၿပီ။ သူတို႔ စိတ္မရွည္ရင္ေနပါေစ။ ငါက စိတ္ရွည္ရမယ္။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဆိုတာ စိတ္ရွည္ရမယ္။ သည္းခံရမယ္။ ဇြဲရွိရမယ္။
ဟယ္… ကားေပၚကလူေတြ အကုန္ဆင္းသြားၾကၿပီ။ ေရွ႕မွာ ဝိုင္ဘီအက္စ္ ကားအိုပ်က္ႀကီး တစီး ပိတ္ေနလို႔တဲ့။ ကရိန္းနဲ႔လာဆြဲမွ ေနာက္ကားေတြ ထြက္လို႔ရမယ္တဲ့။ အင္း … စိတ္ရွည္ရမယ္။ သည္းခံရမယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေက်ာ္ စိတ္ရွည္သည္းခံတာပဲ။ ဒီေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့။
ဒီလမ္းက အဆင္မေျပရင္ ေနာက္တလမ္းက သြားရမွာေပါ့။ အဲဒါ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့လမ္းစဥ္။ အဲ… ေနာက္တလမ္းက ကားေစာင့္စီး။ ေဟာ... စိနတိုင္းျဖစ္ ၄၃ ကားသစ္ႀကီး လာၿပီ။ ဘယ္ေရာက္လဲ မေမးေတာ႔။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ၿမိဳ႕ထဲဘက္ေရာက္ရင္ ေတာ္ၿပီ။ ေနာက္မွ ႐ံုးကို လမ္းေလၽွာက္မယ္။ က်န္းမာေရးေတာင္ ညီညြတ္ေသး။ အဲ အဲ... ဒါေပမယ့္ ကားခ ကားခ။ ကားခ ႏွစ္ရာက်ပ္တန္ မရွိ။ ဟိုရွာ ဒီရွာ။ တေထာင္တန္ေတြပဲ ႏွစ္ရြက္ သံုးရြက္ ထြက္လာ။ ေဟာ ေတြ႔ၿပီ။ ငါးရာတန္ တရြက္။ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ ကားခထည့္တဲ့ ပံုးထဲကုိ ငါးရာတန္ ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ ႀကံဳတုန္းႀကိဳက္တုန္း ကား အဆင္မေျပတုန္းေလး ကုသိုယ္ယူရတာ။
ကံကလည္း ေကာင္းေနတုန္းပဲ။ ကားက ႐ံုးနားထိေရာက္တယ္။
မေန႔ကပ်က္တဲ့ ကတၱရာလမ္းေတြလည္း ေမေမ ျပင္ခိုင္းလို႔ ဒီမနက္ျပင္ၿပီးသား။
ပ်က္အစဥ္၊ ျပင္ခဏ။ ခဏခဏပ်က္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ ခဏ ခဏ ျပင္ရတာေပါ႔။ ခဏ ခဏျပင္ေတာ့ အလုပ္ေတြ ေပါတာေပါ့။ အလုပ္ေပါတဲ့ တို႔တုိင္းျပည္။
႐ံုးမွာ ဓာတ္ေလွကားကလည္း မပ်က္။ မီးကလည္းမပ်က္။ ဒီေန႔ေတာ့ သာသာယာယာပဲ။ စင္ကာပူကို အမီလိုက္ေတာ့မယ့္ တို႔တိုင္းျပည္အေၾကာင္း စာေရး။
ေဆာင္းပါးေရးလို႔မွ မဆံုးေသးဘူး။ မိုးေတြက ဝုန္းဒိုင္းရြာခ်။ အေရးေပၚခင္းထားတဲ့ လမ္းေတြ ျပန္ပ်က္ကုန္မွာ စိုးရိမ္။
စိတ္ကို ေလၽွာ့ထား ေလၽွာ့ထား။ ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔။
ေကာင္းကင္ဘံုကို ဦးတည္တဲ့လမ္းက ၾကမ္းတမ္းစၿမဲလို႔ ယံုၾကည္လိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ။
သားႀကီးေမာင္ေဇယ်
