အႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ ေတာ၀က္ကေလးတို႔ရဲ႕အျပန္လမ္း
DVB
·
July 8, 2018
ျပန္ေတြ႔ပါေတာ့မလား၊ အသက္ရွင္လ်က္ေရာ ရွိၾကပါဦးမလားလို႔ ကာယကံရွင္ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းက စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ မယ္ဆိုင္က မင္းသမီးလဲွေလွ်ာင္းေတာင္က ဂူႀကီးထဲမွာ ပိတ္မိ ျပန္မထြက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ေတာ၀က္ လူငယ္ေဘာလံုးအသင္းက ေဘာလံုးသမားေလး ၁၂ ေယာက္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ နည္းျပဆရာ ေပါင္း ၁၃ ေယာက္ကို ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ တနလၤာေန႔ညက ၀မ္းသာစရာေကာင္းတဲ့သတင္းနဲ႔ ပထမပိုင္း ေအာင္ျမင္မႈရ သြားခဲ့တာကို စာဖတ္သူေတြ သိၾကၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
၁၀ ရက္ၾကာ ေရလႊမ္းေနတဲ့ ဂူအေမွာင္ထဲမွာ အစာေရစာ မစားရဘဲ ပိတ္မိေနတဲ့ ေဘာလံုးသမား ၁၂ ေယာက္နဲ႔ နည္းျပဆရာကို အသက္ရွင္လ်က္ က်န္းက်န္းမာမာ ျပန္ေတြ႔ ခဲ့တဲ့အတြက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ကမၻာအႏွံ႔က လူေတြအားလံုး သက္မခ် ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုင္းေရတပ္ဆီးလ္ ေရငုပ္သမားေတြကို လာေရာက္ အကူအညီေပးေနတဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံက ဂူတြင္းကယ္ဆယ္ေရး ကၽြမ္းက်င္သူ ၂ ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မစၥတာ ဂၽြန္ေဗာ္လင္သင္းမ္ နဲ႔ ရစ္ခ်တ္ စတင္းတန္ တို႔ ၂ ေယာက္က ကေလးေတြကို ပထမဆံုး ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေတာ၀က္ေဘာလံုးအသင္း ခုလိုဂူထဲ ပိတ္မိျပန္မထြက္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုကယ္ဆယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာေတြကိုေတာ့ အရင္အပတ္က က်ေနာ္ထိုင္းမီဒီယာသတင္းေတြကို ကိုးကားၿပီး ေဆာင္းပါးေရးသား တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ခုအပတ္ေဆာင္းပါးကေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းရဲ႕ စိန္ေခၚမႈ အႀကီးဆံုး အခက္ခဲဆံုးျဖစ္တဲ့ ကေလးေတြကို အႏၱရယ္ကင္းကင္း ဒီေရလႊမ္းေနတဲ့ ဂူထဲကေန ကယ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပံုပါပဲ။ ႀကိဳးစားေနၾကပံုဆိုတာက ခုထိ ကေလးေတြကို ဂူျပင္ေရာက္ေအာင္ ကယ္ထုတ္ဖို႔က ႀကိဳးစားေနႀကဆဲျဖစ္လို႔ပါပဲ။ အႏၱရာယ္အနည္းဆံုးနဲ႔ ကယ္ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြကို ႏိုင္ငံတကာက လာေရာက္ကူညီေနၾကတဲ့ ဂူကယ္ဆယ္ေရးကၽြမ္းက်င္သူေတြ ပညာရွင္ေတြ ထိုင္းကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ရွိသူေတြ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ေဆးတပ္ဖြဲ႔တာ၀န္ရွိသူေတြက ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ေရြးခ်ယ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ကေလးေတြကို အျမန္ဆံုးကယ္ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ သူတို႔ ခုရွိေနတဲ့ ပတၱရားကမ္းေျခလို႔ ေခၚတဲ့ေနရာက မီတာ ၄၀၀ ေလာက္မွာရိွတဲ့ နန္ႏြမ္းေဆာင္ ေလွ်ာေစာက္ႀကီးကေနၿပီး ပင္မဂူေပါက္အ၀အထိ ကေလးေတြကို ေရငုပ္ခိုင္းၿပီး ကယ္ထုတ္ဖို႔နည္းလမ္းကို အေလးေပးခဲ့ၿပီး ေရငုပ္မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ ေအာက္စီဂ်င္ဘူးကို အသံုးျပဳတတ္ဖို႔ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုထိလည္း နည္းလမ္းတခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး သင္ေပးေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ အမ်ိဳးသားဂူကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မရွင္ရဲ႕တြဲဖက္ညိႇႏိႈင္းေရးမႉး မစၥတာ အင္မာမီယာဇာကေတာ့ “ဂူတြင္းေရငုပ္တာကေတာ့ နည္းပညာကၽြမ္းက်င္မႈတခုပါ။ အဲဒါဟာ အထူးသျဖင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကား မထားတဲ့သူေတြအတြက္ အလြန္႔အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ကို တျခားနည္းနဲ႔ ကယ္ထုတ္ႏိုင္တဲ့အထိ လိုအပ္တာေတြ ပံ့ပိုးထားဖို႔ပဲ ႀကိဳးစားဖို႔ရွိပါတယ္” လို႔ ကေလးေတြကို ရွာေတြ႔စကတည္းက ေျပာၾကားသတိေပးထားခဲ့ပါတယ္။
တျခား ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြကလည္း ေတာင္တန္းေပၚမွာ ဂူထဲ ကေလးေတြ ရွိေနတဲ့ေနရာအထိေပါက္တဲ့ အက္ကြဲေပါက္ေတြ ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။ အလားအလာရွိတဲ့ အက္ကြဲေပါက္တခ်ိဳ႕ကို ေတြ႔ရွိ တူးၾကည့္ခဲ့ေပမယ့့္ မီတာ ၄၀ ေလာက္တူးၿပီး ပိတ္ေနတာမ်ိိဳး ေတြ႔ရသလို တခ်ိဳ႕ကလည္း ကေလးေတြရွိတဲ့ေနရာအထိ ေပါက္မေပါက္ မေသခ်ာ မေရရာလွပါဘူး။ ေတြ႔လို႔တူးရင္လည္း ဂူကိုေပါက္ဖို႔ မီတာ ၈၀၀ ေလာက္တူးရမယ့္ အေနအထားကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ခုထိလည္း အဲဒီဂူမ်က္ႏွာၾကက္ကို ေတာင္ေပၚက ေဖာက္၀င္လို႔ ရႏိုင္တဲ့ အက္ကြဲေပါက္ေတြကို ဆက္ၿပီးရွာေဖြေနၾကဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ကယ္ဆယ္ေရးေတြ စကတည္းက ကယ္ဆယ္ေရးရဲ႕ အဓိကလုပ္ငန္းအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တာက အားေကာင္းတဲ့ ေရစုပ္စက္ႀကီးေတြနဲ႔ ပိုက္ႀကီးေတြသံုးၿပီး ဂူထဲကေရေတြကို စုပ္ထုတ္ၿပီး ဂူထဲမွာရွိေနတဲ့ ေရရဲ႕မ်က္ႏွာျပင္ကို နိမ့္က်သြားေအာင္ လုပ္ေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ ခုထိလည္း ဒီလိုအခ်ိန္ျပည့္ စုပ္ထုတ္ေပးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂူထဲကို ျပင္ပက ေတင္တန္းေပၚက ၀င္ေနတဲ့ေရေတြနဲ႔ သည္းသည္းထန္ထန္ ရြာသြန္းခဲ့တဲ့ မိုးေရေတြဟာ မ်ားလွတာမို႔ ၁ နာရီၾကာစုပ္ထုတ္ရင္ ေရမ်က္ႏွာျပင္က တစ္ စင္တီမီတာပဲ က်တာပါ။ တကယ္လို႔မ်ား မိုးေလ၀သဌာနက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုထားသလို ခုရက္ပိုင္းအတြင္း မုတ္သုန္မိုးက ဒီေတာင္တန္းေဒသမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ျပန္ၿပီး ရြာသြန္း လိုက္ရင္ေတာ့ ဂူထဲက ေရမ်က္ႏွာျပင္ဟာ ကေလးေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ရွိေလာက္ေအာင္ ျပန္လည္ျမင့္တက္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ေဒသခံရြာသား ေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ဂူရဲ႕ေျမာက္ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္မွာရွိတဲ့ဂူထဲကို စီး၀င္ေနတဲ့ ေခ်ာင္း၂ ေခ်ာင္းကို လမ္းေၾကာင္းလႊဲပစ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအားထုတ္မႈဟာလည္း ဂူထဲကို ေနာက္ထပ္ စီး၀င္လာမယ့္ ေရပမာဏအမ်ားႀကီးကို လႊဲပစ္ႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္း တခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသိုလ္ တြဲဖက္ပါေမာကၡ တေယာက္ကေတာ့ ဒီလိုေရေတြ စုပ္ထုတ္ေနေပမယ့္ မိုးရာသီမွာ ဂူထဲက ေရေတြအားလံုး စုပ္ထုတ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ အက်ိဳးမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူက ဂူဟာ ထံုးေက်ာက္ဂူျဖစ္တဲ့ အတြက္ မုိးရြာတာနဲ႔ ေတာင္ေပၚမွာရွိတဲ့ စိမ့္ေပါက္ေတြ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြကေန ေရက တရစပ္၀င္လာမွာျဖစ္သလို ေျမေအာက္ ေက်ာက္လႊာေတြကလည္း ေရကို စုပ္ယူထားၿပီး ၿပီးတာနဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေတြလို ျမစ္ေတြလိုစီးၾကမွာ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ရွင္းျပပါတယ္။
ဒါဟာလည္း သဘာ၀ျဖစ္စဥ္တခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ျငင္းလို႔မရတဲ့ အခ်က္တခ်က္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ရွိသူေတြ စိုးရိမ္ေနတာက ထပ္ၿပီး သည္းထန္လာႏိုင္တဲ့ မိုးပါပဲ။ မိုးရြာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ဂူထဲကို ေနာက္ထပ္စီး၀င္လာမယ့္ ေရေတြကို တားဆီးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ဂူထဲက ကေလးေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ ႀကီးလာပါလိမ့္မယ္၊ ရပ္နားေျခခ်စရာ ကုန္းေျခာက္မရွိ ျဖစ္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္ အသက္အႏၱရာယ္ ရွိလာမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔က ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ နည္းလမ္း ၁ ကေတာ့ နန္ႏြမ္းေဆာင္ကေန ဂူအခန္း ၃ ေရာက္တဲ့အထိ ကေလးေတြကို ေရငုပ္ထြက္ခိုင္းဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလး တေယာက္ကို ေရတပ္ေရငုပ္သမား ၃ ေယာက္ကအေဖာ္အျဖစ္ လိုက္ပါေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကို မ်က္ႏွာျပည့္ ေရငုပ္မ်က္ႏွာ ဖံုးတပ္ဆင္ေပးထားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတကိုယ္စာပဲ ၀င္လို႔ရႏိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြမွာေတာ့ ကေလးေတြဟာ တဦးတည္းပဲ ေရငုပ္ျဖတ္သန္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ ပိုၿပီးအႏၱရာယ္ႀကီးပါလိမ့္မယ္။
နည္းလမ္း ၂ ကေတာ့ ေတာင္ေပၚကေနၿပီး ကေလးေတြရိွေနတဲ့ေနရာအထိ ေတာင္ကိုလြန္နဲ႔ ေဖာက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနရာမွာ ေဖာက္ရမယ္ဆိုတာ ကေတာ့ မသိေသးပါဘူး။ ေဖာက္ရင္လည္း မီတာ ၈၀၀ အနက္ေလာက္ေဖာက္ရမွာျဖစ္ၿပီး ေဖာက္ေနတုန္းအခ်ိန္မွာ ဂူအတြင္းမွာရွိေနတဲ့သူေတြအဖို႔ အႏၱရာယ္ရွိေကာင္းရွိႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
နည္းလမ္း ၁ အျဖစ္ ေရငုပ္ထြက္ဖို႔ကို ေရြးခ်ယ္ရတာဟာ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြက ေနာက္ထပ္သည္းထန္ လာမယ့္မိုးေၾကာင့္က အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း အတြက္ အဓိက အဟန္႔အတားျဖစ္ေနတာကလည္း ဂူထဲမွာ လႊြမ္းေနတဲ့ေရပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နည္းလမ္း ၂ ျဖစ္တဲ့ ေတာင္ကို ကေလးေတြရွိေနတဲ့ ဂူမ်က္ႏွာက်က္အထိ ေဖာက္ဖို႔ကိုလည္း စြန္႔ပစ္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ နည္းလမ္း ၁ ကအဆင္မေျပရင္ နည္းလမ္း ၂ ကိုပဲ သံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ ရွိေနတဲ့ေနရာကေန ဂူအခန္း ၃ ကို ေရာက္ဖို႔မွာတင္ ၂ ကီလိုေလာက္ ေရငုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳမရွိ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိတဲ့ ကေလးေတြအဖို႔ ဒီခရီးမွာတင္ နာရီ အမ်ားႀကီးၾကာႏိုင္သလို ငုပ္ရမယ့္လမ္းကလည္း က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေလးေတြကို ျဖတ္ရမွာပါ။ ပိတ္ဆို႔သြားႏိုင္တဲ့အတြက္ စိုးရိမ္စရာလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ ေရကလည္း ရႊံ႕ေရျဖစ္တဲ့အတြက္ လံုး၀မျမင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ေရစီးကလည္း ျပင္းထန္တဲ့အတြက္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားတဲ့ ေရငုပ္သမားေတြအတြက္ေတာင္ အရမ္းပင္ပန္းမယ့္ ခရီးလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေသာၾကာေန႔ မနက္ ၁ နာရီမွာေရတပ္ဆီးလ္အဖြဲ႔၀င္ေဟာင္း တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္းတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဆာနမ္းမ္ခြန္ႏြန္ဟာ ကေလးေတြဆီကို ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေအာက္စီဂ်င္ဘူး ၃ ဘူးကို သြားေရာက္ပို႔ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ကေလးေတြရွိတဲ့ေနရာကို ေရာက္ဖို႔ ၅ နာရီေက်ာ္ ၆ နာရီေလာက္သြားခဲ့ရၿပီး အျပန္ခရီးမွာလည္း အဲဒီေလာက္အခ်ိန္ယူခဲ့ရတဲ့ အတြက္ ၁၂ နာရီေလာက္ ေရငုပ္ခဲ့ရတာျဖစ္ၿပီး အျပန္လမ္းမွာ သူ႔အတြက္ ေအာက္စီဂ်င္ျပတ္ၿပီး ေသဆံုးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ ကေလးေတြကိုေရငုပ္ၿပီး ကယ္ဆယ္ဖို႔ကိစၥဟာ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္ ႀကီးတယ္ဆိုတာကို ျပသလိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ခုတာ့ အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္တဲ့ ထိုင္းေရတပ္ဆီးလ္ အဖြဲ႔၀င္ေဟာင္းတေယာက္က ေရငုပ္ထြက္တဲ့ နည္းလမ္းရဲ႕ အႏၱရာယ္ကို အသက္နဲ႔ ရင္းၿပီးျပသသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းကယ္ဆယ္ေရး တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ အေကာင္းဆံုးအမွန္ကန္ဆံုး နည္းလမ္းနဲ႔ ေတာ၀က္ကေလးေတြကို ကယ္ဆယ္ႏိုင္ပါေစလို႔ပဲ။ ။
စိုးေနလင္း
