ကမာၻႀကီးကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကသူမ်ားဟာ မ်က္လံုးကန္းသူမ်ား မဟုတ္ဘဲ ႏွလံုးသားကန္းသူမ်ားသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ႏိုင္ငံျခားစကားပံုတခုကို ဖတ္မိဖူးပါတယ္။ ကမာၻတလႊားမွာ ျဖစ္ပ်က္လာေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ၊ ဆူပူမႈေတြကုိ ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့သူေတြ၊ ကိုယ္လက္အဂၤါ စံုတဲ့သူေတြသာ အားႀကိဳးမာန္တက္ ျပဳလုပ္ေနၾကတာကို ေတြ႔ေနရေတာ့ အဆိုပါစကားကို ေတြးမိပါတယ္။ သာမန္ ဒုကၡိတျဖစ္တဲ့သူေတြေၾကာင့္ သာယာဝေျပာတဲ့ လူ႔ေလာကႀကီးဟာ အက်ည္းတန္ ႐ုပ္ပ်က္မႈ မျဖစ္ပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ သူေတြေၾကာင့္သာ လူ႔ေလာကရဲ႕ဟန္ခ်က္ ပ်က္စီးေစတာကို ျမင္ေနရပါတယ္။ ေလာကႀကီးရဲ႕ ပင္ကိုသဘာဝက ႀကီးႏိုင္ငယ္စားပါ။ ဒါကုိ မိမိရပ္တည္ေရးအတြက္ ခုခံႏိုင္တဲ့သူေတြက ရွင္သန္ၿပီး တာရွည္မထိန္းသိမ္းတတ္ရင္ေတာ့ ေလာကႀကီးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေျပာေနတဲ့ ေဂၚဇီလာဆိုတဲ့ သတၱဝါေတြဆုိရင္ ႀကီးမားလွေပမယ့္ ကမာၻေပၚက မ်ိဳးတံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတာဟာ အေကာင္ႀကီးတိုင္းလည္း မဟုတ္ေပဘူး။ တာရွည္ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွသာ ေလာကႀကီးမွာ ရွင္က်န္ရစ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သက္ရွိတို႔ရဲ႕ ဇီဝျဖစ္စဥ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ရွင္သန္ေနတဲ့ သတၱဝါေတြထဲမွာမွ လူဆိုတာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ သတၱဝါျဖစ္ၿပီး တျခား သတၱေလာကကို ႀကီးစိုးႏိုင္တာဟာ အသိဉာဏ္သာလို႔ပါ။ အသိဉာဏ္အရာမွာ သာတဲ့အတြက္ ရွင္သန္ဖို႔ ေနထိုင္နည္းကို ပိုၿပီးသိၾကေတာ့ တျခားသတၱဝါေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လူ႔သမိုင္း ျဖတ္သန္းပံု အဆင့္ဆင့္အရ ေနာက္ဆံုးမွာ မိမိကိုယ္ကို ျဖည့္ဆည္းလာခဲ့တဲ့လူေတြမွာ တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ မတူတဲ့ အခ်က္ေတြက ေမတၱာ၊ မုဒိတာ၊ ေစတနာ၊ ဥေပကၡာ စတာေတြပါ။ ဒီတရားမ်ိဳးေတြ ရွိတဲ့အခါ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းလွပၿပီး ဒီတရားမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ရင္ အဆင့္နိမ့္တဲ့ သတၱဝါေတြလိုပဲ တိုက္ၾက၊ ခိုက္ၾက ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ စစ္ပြဲေတြရဲ႕ အေျခခံကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ရွိၿပီးသားလူက ပိုၿပီးလိုခ်င္လို႔ ျဖစ္ရတဲ့ စစ္ပြဲနဲ႔ မရွိတဲ့သူေတြက မခံႏိုင္လို႔႔ ျဖစ္ရတဲ့ စစ္ပြဲေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ရွိၿပီးသားလူေတြက ပိုလိုခ်င္လို႔ တိုက္တဲ့စစ္ပြဲကို ေလာဘစစ္ပြဲ၊ မတရားစစ္ပြဲ စသည္ျဖင့္ ႐ႈတ္ခ်ၾကပါတယ္။ မရွိတဲ့သူက မခံႏိုင္လို႔ ျပန္တိုက္တဲ့စစ္ပြဲကိုေတာ့ တရားေသာစစ္ပြဲ။ ေတာ္လွန္ေသာစစ္ပြဲလို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻႀကီးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ ႐ႈပ္ေထြးလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတာ္လွန္ရင္း အာဏာရွင္ျဖစ္သူေတြ၊ မရွိတာကေန ရွိသြားၿပီး ဘဝေမ့ကာ ေလာဘစစ္ပြဲကို ဆင္ႏဲႊၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးကို ေတြ႔လာရပါတယ္။ လူ႔ေလာကျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ လုတဲ့ကိစၥမွာ အေျခခံတဲ့စစ္ပြဲေတြကို အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ နပိုလီယံက သူ႔နယ္ေျမေတြ အမ်ားႀကီးရရွိလို႔ အင္ပါယာခ်ဲ႔ထြင္တယ္။ လုတာပါပဲ။ ဟစ္တလာက ဥေရာပတခြင္ သိမ္းပိုက္ခ်င္တယ္၊ လုတာပါပဲ။ အဂၤလိပ္က ကမာၻတဝက္ေလာက္ကို ကိုလိုနီ လုပ္ပစ္ခဲ့တယ္။ လုခဲ့တာပါပဲ။ တျခားသူတဦး၊ တျခားလူမ်ိဳးတစု ပိုင္ဆိုင္တဲ့ စီးပြားဥစၥာ၊ နယ္ေျမ၊ အစားအစာ စတာေတြကို လုယက္တာဟာ မၿငိ္မ္းခ်မ္းမႈကို ဦးတည္ေစပါတယ္။ တဦးတေယာက္က လုယက္ရင္ တဦးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာသူေတြက စိတ္ဆင္းရဲၾကရတယ္။ အုပ္စုတခုက လုယက္ရင္ အလုယက္ခံရတဲ့ အုပ္စုႏွင့္ဆိုင္တဲ့ သူေတြက စိတ္ဆင္းရဲၾကတယ္။ ႏုိင္ငံႏွင့္ခ်ီၿပီး လုယက္လာရင္လည္း ႏိုင္ငံႏွင့္ခ်ီၿပီး စိတ္ဆင္းရဲၾကရပါတယ္။ ဒါဟာ လုယက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြပါ။ ခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းစစ္ တာရွည္ျဖစ္ပြားေနရတာဟာ သယံဇာတ ေပါမ်ားလြန္းျခင္းရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးတခုလို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သယံဇာတ ထြက္လြန္းတဲ့အခါ ထြက္လာသမၽွကို ယူငင္ေရာင္းစားမည့္သူေတြႏွင့္ ခြဲတမ္းျပန္လိုခ်င္တဲ့လူေတြရဲ႕ လြန္ဆြဲပြဲကေန လက္နက္ကိုင္ၿပီး တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္လို႔ ျမင္လာပါတယ္။ အစၥေရးလ္၊ စင္ကာပူတို႔လိုို ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ေရာင္းစားစရာ သဘာဝသယံဇာတ မရွိ၊ စိုက္ပ်ိဳးစရာေျမ အလံုအေလာက္မရွိေတာ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းက ခိုးယူလုယက္ဖို႔၊ ယူငင္သံုးစြဲဖို႔ထက္ ျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ လိုအပ္လာတာေၾကာင့္ လူသားစြမ္းရည္ေတြကို ၿပိဳင္တူျဖည့္လာတဲ့အတြက္ ပညာနဲ႔ ဦးေဆာင္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုကို ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႁခြင္းခ်က္အေနႏွင့္ကေတာ့ ျဖစ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း ထိေရာက္စြာ အေရးယူမႈျပဳတာေတြကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ မဖြံ႔ၿဖိဳး၊ မတိုးတက္မႈရဲ႕အေၾကာင္းမွာ သဘာဝသယံဇာတ၊ ျပည္တြင္းစစ္၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြက အဓိကက်ပါလိမ့္မည္။ စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ေဒသမွာ ပညာကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မသင္ရဘူးဆိုတာေတာ့ လူတိုင္းေတြးမိတဲ့ အေတြးပါ။ ေနာက္ၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိရင္လည္း ပညာကို ျပည့္ဝစြာ လံုၿခံဳေအးခ်မ္းစြာ သင္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကပါဘူး။ ဒီလို ယႏၲရားမ်ိဳးကို ရပ္တန္႔ႏုိင္ေအာင္ တာဝန္ရွိသူေတြက လုပ္မေပးႏုိင္ခဲ့ရင္ အနာဂတ္မွာ ႏိုင္ငံေရး၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးကို လုပ္ဖို႔အတြက္လည္း မလြယ္ကူလွပါ။ ခုလည္း တခ်ိဳ႕ျပည္နယ္ေတြမွာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္လူႀကီး ျဖစ္ေနတာေတာင္ NCA ကို ေသခ်ာမသိ၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္တဲ့ လူႀကီးေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ေဒသအေျခအေနကို နားမလည္တဲ့အခါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရား ထိခိုက္လာၿပီး ျပည္သူႏွင့္ ကင္းကြာလာတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တဲ့ အစိုးရျဖစ္ေစ ေစတနာမေကာင္းရင္ တိုင္းျပည္မတိုးတက္သလို ဘယ္ေလာက္ထိ ေစတနာေကာင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္ေစ ျပည္သူႏွင့္ ကင္းကြာမႈမ်ားလာရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕အေရြ႕ကို မေဆာင္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ သဘာဝတရား တခုပါ။ ေနာက္ ​လုယက္​တဲ့ ကိစၥတခုက​ေတာ့ မူးယစ္​​ေဆးဝါး ျဖန္​႔ျဖဴးၿပီး စီးပြားရွာ​ေနၾကတဲ့ သူ​ေတြရဲ႕ လုပ္​ရပ္​ပါ။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ရက္က ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ Cox’’sbazar news မွာ သတင္းတပုဒ္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္က နတ္ျမစ္ကို ေလွျဖင့္ေက်ာ္လာၿပီး ဆာလာအိတ္မ်ားႏွင့္ ေဆးျပားတန္ဖိုး တာကာ ၃၃ ကုေဋ ၆ ေသာင္း တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေဆးျပားမ်ားကို ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေၾကာင္း သတင္းတပုဒ္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္လည္း ေမာင္ေတာၿမိဳ႕တြင္ က်ပ္သန္းေပါင္း ၂ ဒသမ ၆၃ ဘီလီယံတန္ေၾကးရွိ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့တယ္လို႔ သတင္းေတြ တက္လာပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္က လည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး အစိုးရဘက္မွလည္း ယခုထိ ပင္ရင္းဒိုင္ေတြကို ဖမ္းမမိႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေငြေၾကးပမာဏ ေျမာက္ျမားစြာ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္သူမ်ားမွာ သာမန္ ဆင္းရဲမႈကေန ထြက္ေပါက္အျဖစ္ လုပ္သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ ေငြပင္ေငြရင္းမ်ားစြာ စိုက္ႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ တနံတလ်ား လူငယ္လူရြယ္ မ်ားစြာ ပ်က္စီးေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဖမ္းဆီးခံရၿပီး ဆံုး႐ႈံးမႈ မ်ားေနပါေစ၊ ဆက္လုပ္ေနၾကဆဲ၊ နယ္စပ္ဂိတ္မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနဆဲ။ ယင္းကဲ့သို႔ ဝိသမေလာဘႏွင့္ ေငြေၾကးရွာေဖြသူမ်ားမွာလည္း လူငယ္လူရြယ္မ်ား၊ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာတို႔ဆီမွ ပိုက္ဆံမ်ားကို သြယ္ဝိုက္ေသာအားျဖင့္ လုယက္ေနၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေနထိုင္ေသာ တိုက္တာအေဆာက္အအံု၊ အေကာင္းဆံုးေသာ ဇိမ္ခံကားမ်ား၊ အေကာင္းဆံုးေသာ ေလာကစည္းစိမ္မ်ားကို ရရွိခံစားဖို႔ လူသာမန္တို႔၏ ဘဝမ်ားစြာဆီက မ်က္ရည္မ်ား၊ ေငြေၾကးမ်ား၊ အသက္မ်ားကို လုယက္ေနသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္လည္း ယခုထက္ ပိုမိေအာင္ ပင္ရင္းမ်ားကို ဖမ္းမိေအာင္အတြက္ အက်င့္ပ်က္ ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ အေရးယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံသားေကာင္းမ်ားစြာ လုိအပ္သလို ရာထူးရွိိသူမ်ားကို ကပ္ခံကာ သာမန္ျပည္သူမ်ား၊ မသိ နားမလည္ေသာသူမ်ားဆီမွ ပိုက္ဆံကို ေႁခြယူေနၾကေသာ၊ တဖက္လွည့္ျဖင့္ လုယက္ေနၾကသူမ်ားကိုလည္း အစိုးရမွ ထိေရာက္စြာ အေရးယူသင့္ပါတယ္။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာေသာ စိတ္ဓာတ္ပိုင္ရွင္မ်ား မ်ားမ်ားရွိေနတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကင္းရွင္းမႈ ဆိုတာလည္း ေမၽွာ္ေလ ေဝးေလ ျဖစ္ေနမယ့္အရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခု အစိုးရႏွစ္ဆက္ တက္တဲ့ထိလည္း အစိုးရလူႀကီးမ်ား၏ ပိုင္ဆုိင္မႈကို ျပည္သူကို မခ်ျပႏိုင္ေသးတာဟာလည္း အဂတိကင္းရွင္းေရးအတြက္ အတားအဆီးတခုလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ လုယက္သူမ်ား ကင္းေဝးတဲ့ တုိင္းျပည္တခု ျဖစ္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူမ်ား ေစတနာေကာင္းျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ၾကဖို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါတယ္။ ေက်ာ္လင္း