အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ဘာလဲ ဘယ္လဲ
DVB
·
October 20, 2017
စစ္အစိုးရ ေခတ္လြန္ကာလ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ က်င့္သံုးျခင္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဦးထိပ္ထား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီေခတ္ဟု သတ္မွတ္ေသာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွစ၍ ယခု ၂၀၁၇ အထိ တက္လာေသာ အစိုးရအဖဲြ႔ ႏွစ္ဖြဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ကာလတြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ လူထုမဲျဖင့္ တက္လာေသာ အန္အယ္လ္ဒီ အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျပႆနာမွာ ပထမတက္လာေသာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရထက္ ပို၍ ႐ႈပ္ေထြးေသာ၊ ပို၍လည္း ဦးေႏွာက္ေျခာက္စရာေကာင္းေသာ ရင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါသည္။ ယခုေလာေလာဆယ္ကာလတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ အတင္းခိုးဝင္လာေသာ ဘဂၤါလီမ်ား၏ ျပႆနာမွာ ကမာၻ႔ျပႆနာထဲတြင္ ပါလာေလေတာ့သည္။ ကုလသမဂၢ၏ ထိပ္ဆံုးျပႆနာအျဖစ္လည္း ထိုဘဂၤါလီျပႆနာကို အဓိကထားကာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေဝဖန္႐ႈတ္ခ်ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ေျမာက္ကိုရီးယား၏ ဒံုးက်ည္စမ္းသပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ကာ တတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္ေတာ့မေယာင္ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ ျဖစ္ေနမႈသည္ ကုလသမဂၢ၏ ဦးစားေပးမွေန ယခု ဒုတိယေနရာ ေရာက္သြားၿပီး ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာမွ ARSA အၾကမ္းဖက္ဘဂၤါလီအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ အၾကမ္းဖက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ ခိုးဝင္ဘဂၤါလီမ်ား၏ နယ္စပ္ရဲစခန္းမ်ားကို တိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားသမၽွ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၌ ယခုအခ်ိန္သည္ အျပင္းထန္ဆံုးဟု သတ္မွတ္၍ရသည္။ ထိုျပႆနာမွာ ယခင္ကတည္းက ျပတ္ျပတ္သားသား မေျဖရွင္းခဲ့သလို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံထဲမွ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ခိုးဝင္လာေသာ ဘဂၤါလီမ်ားကို အေရးမယူခဲ့႐ံု၊ ျပတ္ျပတ္သားသား မေျဖရွင္းခဲ့႐ံုမက ယခင့္ယခင္ကတည္းက အုပ္စိုးသူ အစိုးရမ်ားသည္ မိမိတို႔ အက်ိဳးစီးပြားကိုသာ ၾကည့္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုလို ပုဆိန္ျဖင့္ေပါက္ရမည့္ ျပႆနာအျဖစ္ လက္ရွိအစိုးရေခါင္းေပၚ ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရကို အစိုးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းၿပီး ရာဇပလႅင္ေပၚ ေရာက္လာသည္မွာ ၂၀၁၆၊ မတ္လမွေန ယခုအထိဆိုလၽွင္ အခ်ိန္တႏွစ္ခြဲသာ ရွိေသး၏။ ထိုတႏွစ္ခြဲ ကာလအတြင္း အစိုးရ၏ ဦးစားေပးလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၂၁ ရာစုပင္လံုဟု ေႂကြးေၾကာ္ကာ ထိုေႂကြးေၾကာ္ခ်က္အတိုင္းလည္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီတပါတီလံုး အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္အားလံုးက စိုင္းျပင္းခဲ့၏။ အစိုးရအဖြဲ႔ကိုလည္း မိမိတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္ကာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ႀကီးမ်ား၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္ေသြး အရည္အခ်င္းထက္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာေစျခင္းျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားမွ ထင္တိုင္းမေပါက္၊ ေဆာင္တိုင္း မေျမာက္ခဲ့ေတာ့ေပ။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကိုလည္း အာဏာေပးထားရေသာေၾကာင့္ လူထုေရြးခ်ယ္ထားသည့္ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ မိမိတို႔ ေလၽွာက္ခ်င္သည့္လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ျဖဴးျဖဴး မေလၽွာက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ မ႑ိဳင္သံုးရပ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာသည္ လူထုေရြးခ်ယ္လိုက္ေသာ အစိုးရလက္ထဲတြင္ ယခုထိ မရွိႏိုင္ျခင္းက လက္ရွိအုပ္စိုးသူမ်ား၏ အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔အေျခအေနတြင္ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမွာ ထင္တိုင္းမေပါက္သလို ေအာက္ေျခလူတန္းစားႏွင့္ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးအတြက္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိမႈ မရွိႏိုင္ေသးဘဲ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းသထက္ က်ပ္တည္းလာေသာ အေျခအေနကိုသာ ရင္ဆိုင္ေနရ၏။ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမႈႏွင့္အတူ ရာဇဝတ္မႈမ်ားလည္း ထူေျပာလာသည္။
ယခင္ စစ္အစိုးရကာလႏွင့္ စစ္တပိုင္း အစိုးရကာလအထိ ေခါင္က မိုးမလံုေသာ အက်င့္ပ်က္မႈ၊ အဂတိလိုက္စားမႈ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား အဆိုးဝါးဆံုး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု၌မူ ေခါင္က အဂတိလိုက္စားမႈမ်ား ယခုအခ်ိန္အထိ သိသိသာသာ မေပၚေပါက္ခဲ့ေသးေပ။ သို႔ေသာ္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား အစိုးရဌာနအသီးသီးတြင္ ကင္းစင္သြားသည္ဟု သံုးသပ္မရေသးဘဲ လာဘ္ေပးေနရဆဲ၊ အက်င့္ပ်က္ေနဆဲကို ျပည္သူလူထုက အသိဆံုး ျဖစ္ေပသည္။ သိသာထင္ရွားေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဟူ၍ မည္မည္ရရ လက္ညႇိဳးထိုးမျပႏိုင္ေသးေပ။ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ေသာ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုသည့္ ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ပါမည္ဆိုသည့္ ကတိမွာ အေျပာႏွင့္အလုပ္ မညီေၾကာင္း အာဏာရေခါင္းေဆာင္မ်ား ႐ိုး႐ိုးသားသား ဝန္ခံသင့္ေလသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ျပည္သူလူထုသည္ ယခုအခ်ိန္အထိ စီးပြားေရးအရ အဖိႏွိပ္ခံေနရဆဲ၊ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးမ်ား ေခါင္းပါးေနဆဲ၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားအဖို႔ ယခင္အစိုးရထက္ပင္ ဆိုးဝါးေသာ ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ားကို ခံေနရဆဲ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ မတန္ေသးဘူးလားဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာပါသည္။
အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရ၏ တႏွစ္ခြဲသက္တမ္းအတြင္း အေရးတႀကီး ဦးစားေပး လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္သည့္ ၂၁ ရာစုပင္လံု ေခၚ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးေပ။ အင္အားအေကာင္းဆံုးႏွင့္ အဓိကအက်ဆံုး တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ အန္စီေအ လက္မွတ္မေရးထိုးႏိုင္ျခင္း၊ အပစ္အခတ္ မရပ္စဲႏိုင္ျခင္းတို႔မွာ ေပ်ာ့ကြက္မ်ား ျဖစ္ေနေလသည္။ ထို႔ျပင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ဆိုေသာ သေဘာထား ကြဲျပားေနသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ေနသူမ်ား၊ တေလၽွာက္လံုး ရန္ဘက္သဖြယ္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနသူမ်ားႏွင့္ ရင္ၾကားျပန္ေစ့ကာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆာင္ရြက္မည္ဟုဆိုကာ ယခုအထိ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့ရာတြင္ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ မေအာင္ျမင္ေသးေပ။ အန္အယ္လ္ဒီ အစိုးရႏွင့္ ရင္ၾကားေစ့ဖို႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ဖို႔မွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ တႏွစ္ခြဲအထိ ရင္ၾကားမေစ့ႏိုင္ေသာ တပ္မေတာ္ႏွင့္သာ ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ေနသည္မွာ တပ္မေတာ္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိသိသာသာ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ က်န္ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ယခုအခ်ိန္ထိ ရင္ၾကားမေစ့ႏိုင္ေသး။ ျပန္လည္ၿပီး တရင္းတႏွီး၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ မသင့္ျမတ္ႏိုင္ေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးမွာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္မလာႏိုင္ခဲ့ေပ။ ထိုသို႔ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ျဖစ္ျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုျခင္း၊ မတူညီေသာ သေဘာထားမ်ားကို ေဝဖန္ျခင္းမ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္တိမ္းခဲ့ေသာေၾကာင့္လည္း (၁) ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကို လံုးဝ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း၊ (၂) စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈႏွင့္ ျပင္ဆင္ဖ်က္သိမ္းသင့္ေသာ ဖိႏွိပ္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မမ်ားကို ယခုအထိ ဖ်က္သိမ္း ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ား မျပဳႏိုင္ျခင္း၊ (၃) အလုပ္သမား၊ လယ္သမား စေသာ ေအာက္ေျခလူတန္းစားႏွင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္ေသာ ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းျခင္း၊ လယ္သမားမ်ား သိမ္းဆည္းခံရေသာ လယ္ေျမမ်ား ျပန္ေပးျခင္း၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႔စည္းျခင္းကို ခြင့္ျပဳျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာကို ျပတ္ျပတ္သားသားႏွင့္ အျမန္ဆံုး ျပ႒ာန္းေပးျခင္း စသည္မ်ားကို မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း၊ (၄) ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ အႏွစ္ ၇၀ ေက်ာ္နီးပါးျဖစ္ေနေသာ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ေၾကာင္း တိတိက်က်၊ ျပတ္ျပတ္သားသား မေၾကညာႏိုင္ျခင္း စေသာ အက်ပ္အတည္းမ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္းသည္ ယေန႔ အာဏာရ အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရ၏ ေပ်ာ့ကြက္မ်ား ျဖစ္ေနေလသည္။
ထိုေပ်ာ့ကြက္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ယံုယံုၾကည္ၾကည္ႏွင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံဖို႔ သိသိသာသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လာေရာက္လုပ္ကိုင္ဖို႔မွာ ထင္တိုင္းေပါက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ အစိုးရ၏မူႏွင့္ အစိုးရ၏ သေဘာထားက တမ်ဳိး၊ တပ္မေတာ္၏မူႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားက တမ်ဳိး ျဖစ္ေနလၽွင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးဖို႔ အခက္အခဲ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အရပ္သားအစိုးရႏွင့္ တပ္မေတာ္တို႔ ေၾကေၾကလည္လည္ ညိႇႏိႈင္းကာ လက္ခံသည္၊ လက္မခံသည္ကို ဆံုးျဖတ္မွသာလၽွင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီး ပိုမိုနီးစပ္ေပမည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို တပ္မေတာ္တခုတည္းႏွင့္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္သည္ထက္ က်န္ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔မ်ားေရာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ေရာ လူငယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ေရာ ညိႇညိႇႏိႈင္းႏိႈင္း လုပ္ေဆာင္ရေပမည္။ လက္ေတြ႔ ဤကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ရွိ၊ မရွိကို ကာယကံရွင္မ်ား အသိဆံုး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရ တႏွစ္ခြဲကာလ၊ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၏ ၂၉ ႏွစ္တာ ႏိုင္ငံေရး ခရီးလမ္းေၾကာင္းမွာ မိမိတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ထင္တိုင္းမေပါက္သည့္တိုင္ ေမၽွာ္လင့္သေလာက္ မည္မၽွေရာက္လာသလဲဆိုသည္ကို သံုးသပ္ဖို႔ႏွင့္ အမွန္အတိုင္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာေပသည္။ ယခုလို တႏွစ္ခြဲ သက္တမ္းေလးကို ေရာင့္ရဲေနလၽွင္ အခက္အခဲ၊ အက်ပ္အတည္းမ်ားျဖင့္ ႏွာေခါင္းက်ည္ေပြ႔ ေတြ႔လာေပလိမ့္မည္။ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာျပႆနာႏွင့္ ဆိုးဝါးေသာ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔အစည္းတခု ျဖစ္တည္လာျခင္း၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးေစသည့္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမ်ား တဖက္ကိုပဲ အျပစ္တင္သည္ထက္ မိမိဘက္ကိုပါ သံုးသပ္ဖို႔လိုသည္။ တိုင္းျပည္လံုၿခံဳေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးတာဝန္ကို ယူထားေသာ တပ္မေတာ္မွာလည္း သံုးသပ္သင့္သည္။ လူမေလး ေခြးမခန္႔ ေစာ္ကားလာျခင္းကိုလည္း ထိေရာက္စြာ တံု႔ျပန္ရေပမည္။ လူ႔သမိုင္း ျဖစ္တည္မႈ၊ ရခိုင္သမိုင္း ျဖစ္တည္မႈတြင္ မရွိခဲ့ဘူးေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုသည့္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကို ကုလသမဂၢႏွင့္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳ သံုးႏႈန္းလာျခင္းမွာ သဘာဝလည္းမက်၊ မမွန္လည္း မမွန္ကန္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား လက္မခံႏိုင္သည္မွာ အားလံုးအသိ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ယခင္ ပထစအစိုးရကစၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္း ယူနီေဖာင္းဝတ္ အစိုးရ၊ အရပ္ဝတ္အစိုးရ၊ ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳလာသည့္ အားနည္းခ်က္အျပင္ ယခုအခ်ိန္အထိ အုပ္ခ်ဳပ္လာေသာ အစိုးရမ်ားကလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ ကုလသမဂၢတြင္ေရာ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ ဆက္ဆံေရးတြင္ေရာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ယခုလို အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ႀကံဳေနရသည္ကို ႐ိုး႐ိုးသားသား၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံဖို႔လိုသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ လက္ရွိျဖစ္ပြားေနေသာ အၾကမ္းဖက္မႈကို ေရရွည္ဆြဲမေနဘဲ ျမန္ျမန္ႏွင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔လည္း လိုသည္။ ေရွ႕ဆက္၍ အလားအလာ ရွိေနေသးေသာ ခိုးဝင္လာမႈကို အကူအညီေပးႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားႏွင့္တိုင္ပင္ကာ တံတိုင္းခတ္ျခင္း၊ လံုၿခံဳေရးကို ယခုထက္ ႏွစ္ဆတိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔လည္း လိုပါသည္။ တႏွစ္ခြဲကာလအတြင္း အစိုးရအဖဲြ႔အသစ္အေနျဖင့္ အေရးအႀကီးဆံုးေသာ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ အခ်က္မွာ ရဲရင့္ျပတ္သားဖို႔ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေဝဖန္သံုးသပ္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ တနည္း မိမိကိုယ္ကိုယ္ မွန္ထဲတြင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္မ်က္ေခ်းကိုယ္ ရွာေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။ ေဝဖန္ေထာက္ျပသည္မ်ားကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔လည္း လိုသည္။ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မရွာေဖြႏိုင္လၽွင္ မိမိတို႔ဆႏၵရွိေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမွာလည္း ေဝးသထက္ ေဝးေနေပမည္။ ယခုအေျခအေနမွာ ကမာၻက အာ႐ံုစိုက္ေနသလို စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ အားနည္းေနေသာ အေျခအေန၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလိုသည့္ အေျခအေန ရွိေသာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး လိုက္ေလ်ာၿပီး အျမန္ဆံုး တည္ေဆာက္ဖို႔၊ ျပည္သူတရပ္လံုးက လံုးဝဆန္႔က်င္သည့္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အျမန္ဆံုး ျပင္ဆင္ပစ္ဖို႔၊ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ မွန္သမၽွအား ရပ္ဆိုင္းပစ္ဖို႔၊ ျပင္ဆင္ပစ္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးေနပါသည္။
ထက္ျမက္
