(ယခင္တပတ္မွအဆက္) ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း တ႐ုတ္တို႔၏ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး မွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အျပင္းထန္ဆံုးေသာ ေဝဖန္ခ်က္တခ်ိဳ႕မွာ အရပ္ဘက္အဖဲြ႔အစည္းမ်ားမွ လာျခင္းျဖစ္သည္ကို သတိျပဳမိသျဖင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆုိင္ရာ က်င့္ဝတ္မ်ား တိုးတက္ထြန္းကားေရးကို အထူးျပဳသည့္ ပီကင္းမွ အန္ဂ်ီအုိတခုျဖစ္ေသာ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး အင္စတီက်ဳ (Global Enviromental Institute) က အျမတ္အစြန္း ရရိွေရးႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးအၾကား ဟန္ခ်က္ညီ ျဖစ္ေရးမွာ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတြင္ အေရးႀကီးပံုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သက္ဆိုင္သူမ်ားက အာ႐ံုစိုက္လာေစရန္အတြက္ အစည္းအေဝးမ်ားစြာႏွင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေရး အစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ဦးစီးဦးေဆာင္ က်င္းပေပးခဲ့သည္။ ပညာရပ္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္တြင္လည္း၊ ျမန္မာႏွင့္ တ႐ုတ္ပညာရွင္မ်ားအၾကား အျပန္အလွန္ လည္ပတ္ေဆြးေႏြး အျမင္ဖလွယ္ျခင္းမ်ား တုိးျမႇင့္ခဲ့ၾကၿပီး တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရး အင္စတီက်ဳ၊ ရွန္ဟဲ ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရး အင္စတီက်ဳ၊ ေခတ္ၿပိဳင္ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး တ႐ုတ္အင္စတီက်ဳကဲ့သို႔ေသာ ဉာဏ္ႀကီးရွင္အဖဲြ႔မ်ားအျပင္ ပီကင္းတကၠသိုလ္မွ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးဌာန၊ ယူနန္တကၠသိုလ္မွ ျမန္မာေလ့လာေရးဌာန စသည္တို႔က အဓိကျပႆနာမ်ားအေပၚ ျမန္မာမိတ္ဘက္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ား က်င္းပရန္ အခြင့္အေရးမ်ား ရရိွခဲ့ၾကသည္။ ၃။    တ႐ုတ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြင္း လႈမႈအဖဲြ႔အစည္းဆိုင္ရာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ျခင္း၊ ဖံြ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ရိွ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းငယ္မ်ားမွာ ေဒသဆိုင္ရာ အလုပ္သမား ဥပေဒမ်ားႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို လိုက္နာမႈမရိွျခင္း သို႔မဟုတ္ ေဒသဆုိင္ရာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို ေလးစားမႈ မရိွျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ လူကံုထံတြင္ တ႐ုတ္ဆန္႔က်င္ေရး ခံစားခ်က္မ်ား ေပါက္ဖြားလာခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ တ႐ုတ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ အျငင္းပြား အခ်င္းမ်ားမႈမ်ားသည္လည္း ပီကင္းႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္၏ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ဆက္ဆံေရးတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္း ရပ္ဆုိင္းလိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းရန္ ပီကင္းက တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ား လိုက္နာရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လက ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန (MOFCOM) က ကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရာ၌ လိုအပ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကား သင္တန္းေပးျခင္းကဲ့သို႔ သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ား၊ ဘာသာေရးႏွင့္ လူမႈေရး ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို သင္တန္းေပးရန္ ေဆာ္ၾသခဲ့ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကိီးဌာန MOFCOM ႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးဝန္ႀကီးဌာနတုိ႔က ပူးတဲြ၍ ညႊန္ၾကားခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထိုညႊန္ၾကားခ်က္မွာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားတြင္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးအေပၚ လူမႈေရး တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈကို တက္တက္ႂကြႂကြ ထုတ္ေဖာ္ျပသၿပီး၊ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ား၏ ႏိုင္ငံတကာပံုရိပ္ကို တည္ေဆာက္ကာ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံ၏ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးကို ေထာက္ပံ့ကူညီရန္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ၎တို႔ဘက္အေနျဖင့္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ားသည္ သူတို႔၏ လုပ္ငန္း လက္ေတြ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္သန္႔စင္ကာ သူတို႔၏ ဝန္ထမ္းမ်ားအေပၚ အေျခခံ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူမႈေရး သက္ေရာက္ႏိုင္ေျခရိွမႈမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေကာင္းမ်ားႏွင့္အညီ ေဒသခံ လူ႔အသိုက္အဝန္း၏ လိုအပ္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားလ်က္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းကို ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ တ႐ုတ္အမိ်ဳးသား ေရနံေကာ္ပိုေရးရွင္း (CNPC) အေနျဖင့္ ေဒသဆိုင္ရာ လူမႈအသိုက္အဝန္းအတြင္း လမ္းတံတား ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ က်န္းမာေရး ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ပညာေရးႏွင့္ ကပ္ေဘးသင့္သူမ်ားအား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကိစၥမ်ားကို အေသးစိတ္က်က် ကူညီေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ လက္ဦးမႈရိွရိွ စတင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ေလသည္။ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီသတၱဳတြင္းကို လုပ္ကိုင္ေနသည့္ အျခားေသာ တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္ ဝမ္ေပါင္ သတၱဳတြင္း ကုမၸဏီလီမိတက္သည္လည္း ေဒသခံ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကို အခမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေပးျခင္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကို ေဆာက္လုပ္ေပးျခင္း၊ ေက်းရြာမ်ား လၽွပ္စစ္ဓာတ္အား ရေစရန္ မဟာဓာတ္အားလိုင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးသကဲ့သို႔ အေရႊ႕ေျပာင္းခံ ေက်းရြာသားမ်ားကို နစ္နာေၾကးေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ လံုးဝမဟုတ္သည့္ လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ စာခ်ဳပ္တြင္ လက္မွတ္ေရးထုိးထားသည့္ အစုစပ္မ်ားႏွင့္ ရွယ္ယာခဲြေဝမႈတြင္ သူ၏ အက်ိဳးအျမတ္ေဝစုကို ေလၽွာ႔ခ်ႏိုင္ရန္ စာခ်ဳပ္ကို ျပန္လည္ခ်ဳပ္ဆုိေပးခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ား၏ ျမန္မာမဟာဗ်ဴဟာ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးသည္။ ျမန္မာလူထု တစိတ္တပိုင္း၏ တစံုတရာ ေထာက္ခံမႈမ်ား ရေနဟန္ရိွခ်ိန္တြင္ ထိုသို႔ေသာ လူမႈေရးအရ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို တ႐ုတ္ျပည္ျပင္ပတြင္ သြားေရာက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသည့္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းမ်ားအေပၚ ပိုမိုတင္းက်ပ္သည့္ လမ္းညႊန္မႈမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား၊ ဥပေဒမ်ားျဖင့္ အတင္းအၾကပ္ လိုက္နာေစျခင္းကို ပီကင္းက ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္ စြမ္းရည္ႏွင့္ ဆႏၵ ရိွ၊ မရိွမွာကား မေသခ်ာလွေပ။ ၄။   အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအၾကား ၾကားဝင္ေစ့စပ္ေပးရန္ ဗမာလူမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသူ အမ်ားစုႏွင့္ အျခား မတူကဲြျပားေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ားစြာ ပါဝင္သည့္ လူမိ်ဳးေပါင္းစံု ေနထိုင္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ျပည္တြင္းစိန္ေခၚမႈႏွင့္လည္း ရင္ဆိုင္ေနရေလသည္။ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ားမွ၊ တခ်ိဳ႕ေသာအဖဲြ႔မ်ားက ပင္လံုညီလာခံကို တက္ေရာက္၍ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဗဟိုအစိုးရအၾကား လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡအခ်ိဳ႕ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနစဥ္မွာပင္ လက္နက္ကိုင္ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔ အမ်ားအျပားမွာလည္း အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေနသလို အခ်ိဳ႕အဖဲြ႔မ်ားကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ယာယီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးလ်က္ ရွိေနသည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ေနျပည္ေတာ္က တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႔မ်ားကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (BGF) ဖဲြ႔စည္းၿပီး ဗဟို၏ကြပ္ကဲမႈကို လုိက္နာရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ရာ တင္းမာမႈမ်ား ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာကာ၊ ညီညြတ္ေသာ ဝ ျပည္နယ္ တပ္မေတာ္ (UWSA)၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA)၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္တပ္မေတာ္ (NDAA-ရွမ္းအေရွ႕၊ အထူးေဒသ-၄) စသည့္ အဓိကအဖဲြ႔ႀကီးမ်ားသည္ အစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကေလသည္။ ျမန္မာႏွင့္ သူ၏ နယ္စပ္တေလၽွာက္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ဆႏၵရိွသည့္ တ႐ုတ္ျပည္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပည္တြင္း တိုင္းရင္းသားအေရး တင္းမာမႈမ်ားအေပၚ ဂ႐ုတစိုက္ တံု႔ျပန္ခဲ့သည္။ ေနျပည္ေတာ္က ျမန္မာအမ်ိဳးသားဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္တပ္မေတာ္ (MNDAA- ရွမ္းေျမာက္၊ အထူးေဒသ-၁) ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္ ကိုးကန္႔ပဋိပကၡေနာက္ပိုင္း၊  စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ျပႆနာႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ ဒုတ္ဒုတ္ထိ ရင္ဆိုင္လိုက္ရေသာ ပီကင္းသည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ားအား ေနျပည္ေတာ္အေပၚ ဗ်ဴဟာေျမာက္ ဖိအားအေနျဖင့္ အသံုးခ်ရမည့္ ၾကားခံျဖစ္သည္ဆိုသည့္ လဲြမွားသည့္ စိတ္ကူးယဥ္မႈမ်ိဳး မထားေတာ့ေခ်။ ဤသုိ႔အားျဖင့္ ပိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ ခပ္မဆိတ္ေနသည့္ သူ၏ရပ္တည္ခ်က္မွ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို အားေပးမည္ ဆိုသည့္ ေပၚလစီဘက္သို႔ ေရြ႕လ်ားလာခဲ့သည္။ ထုိေပၚလစီအေရြ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာအေနျဖင့္လည္း တ႐ုတ္သည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ား ျပႆနာေျဖရွင္းေရးတြင္ အတားအဆီးတခု မဟုတ္မွန္း စိတ္ခ်ယံုၾကည္လာေစသည္။ တ႐ုတ္ျပည္က ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ UWSA အၾကား၊ ၾကားဝင္ဖ်န္ေျဖမႈ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ KIA အၾကား ျပန္လည္အေစးကပ္ရန္ ပန္ၾကားမႈမွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ တုိက္ပဲြမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြားလာေသာအခါတြင္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းကုိ ခံရေလသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းကာလ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖဲြ႔ (KIO) တုိ႔ လိုင္ဇာပတ္ဝန္းက်င္တဝိုက္တြင္ တိုက္ပဲြမ်ား အရိွန္ျမင့္လာသည့္အခါ တ႐ုတ္ျပည္သည္ အဆုိပါ ပစ္ခတ္တိုက္ခတ္မႈမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းရန္ စတင္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲၾကရန္ ႏွစ္ဘက္စလံုးကို ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အရပ္ဘက္-စစ္ဘက္ အဆင့္ျမင့္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ေတြ႔ဆံုေဆြးပဲြမ်ား ၿပီးဆံုးၿပီး မၾကာမီ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ KIA အၾကား တိုက္ပဲြမ်ား ရပ္စဲသြားခဲ့သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ တ႐ုတ္ျပည္ ေရြႊလီၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ KIA အၾကား တင္းမာမႈမ်ား ေလ်ာ့က်ေစကာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ေစခဲ့ေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြတခုကို စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ ပီကင္းအေနျဖင့္ ေနာက္တလတြင္ ထိပ္တန္းသံတမန္တဦးျဖစ္သူ ဝမ္ယိဖန္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ျပည္၏ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားသည္ ေစတနာအရင္းခံေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ကိုင္တြယ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားတြင္ အနည္းငယ္ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့ျခင္းက ပီကင္း၏ အျပဳသေဘာ ပါဝင္မႈကို အသိအမွတ္အျပဳခံရပါသည္။ တ႐ုတ္ျပည္၏ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြြား ျဖန္႔ၾကက္လာသည္ႏွင့္အမၽွ ပီကင္းမွ ႏိုင္ငံျခားေရးေပၚလစီ ေရးဆဲြသူမ်ားသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားအျဖစ္ အထူးတာဝန္ေပး ခန္႔အပ္ထားေသာ ယာယီကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႔ဝင္မ်ားကို အေျခအေနႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ေစလႊတ္ျခင္းျဖင့္ တ႐ုတ္သံတမန္ ဆက္ဆံေရးနည္းပရိယာယ္ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခဲ့ပံုရေပသည္။ တ႐ုတ္ျပည္အေနျဖင့္ ကာလရွည္ၾကာ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ အျခားႏိုင္ငံမ်ား၏ ျပည္တြင္းေရးကို ဝင္ေရာက္မစြက္ဖက္ေသာ ေပၚလစီမွ ဖယ္ခြာရန္သင့္ၿပီ ဆိုသည့္ အႀကံျပဳတင္ျပခ်က္မွာ “လိုက္ေလ်ာညီေထြ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္း” (creative involvement) ဆုိသည့္ အယူအဆပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအယူအဆက ပီကင္းအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ အေရးကိစၥမ်ားတြင္  ပိုမိုတက္ႂကြေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အျပဳသေဘာေဆာင္ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို ဦးေဆာင္ေရွ႕ရြက္ျပဳႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားကို လက္ခံရန္ ျမန္မာအထက္လႊာမ်ား (Elites) ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအေပၚ ေျဗာင္က်က် ၾသဇာေပးလႊမ္းမိုးျခင္းထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္မွတဆင့္ တ႐ုတ္၏ အျပဳသေဘာေဆာင္ ၾကားဝင္ေစ့စပ္မႈက တ႐ုတ္၏ေပၚလစီကို ျပန္လည္ထိန္းညိႇမႈသည္ ပုိမိုသိမ္ေမြ႔ေၾကာင္း၊ ျပည့္စံုမွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသျပေလသည္။ (ေနာက္တပတ္ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။) ရဲထြန္း (သီေပါ)