Home
ဆောင်းပါး
ေလထန္ မိုးသည္း ညမွ "အေရြ႕"
DVB
·
May 30, 2017
  ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ၂၁ ရာစုပင္လုံ၊ ဒုတိယအစည္းအေဝး ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔ကစလို႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္ခဲ့ရာမွာ ဒီကေန႔ ျပည္ေထာင္စု လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို အေျခခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အေရြ႕တခုလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီအေရြ႕ဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ႏုိင္ငံေရးနည္းနဲ႔ စားပြဲဝိုင္းမွာ ေျဖရွင္းၾကဖို႔ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ႏို္င္ခဲ့ၾကတဲ့ သက္ေသတခု၊၊ မွတ္ေက်ာက္တရပ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအေရြ႕အတြက္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာေတြ ျပန္ၾကည့္ရင္ အခက္အခဲေတြ မ်ဳိးစုံ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ အဆင့္ဆင့္ကို UPDJC က စိတ္ကူးနဲ႔ ပုံေဖာ္ၿပီး မူေဘာင္ ေရးဆြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ မူလမူေဘာင္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ခဲ့ရာမွာ ႏုိင္ငံတကာက ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ေလ့လာၿပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေအာက္ေျခက စတဲ့ Bottom Up ပုံစံနဲ႔ အေပၚက စတဲ့ Top Down ပုံစံရွိရာမွာ ႏွစ္မ်ဳိးစလုံးကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပကတိအေျခအေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေစမယ့္ Mixed Model ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မူေဘာင္၊ Structure ၊ လုပ္ငန္းလမ္းညႊန္ ToR နဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ေရးဆြဲၿပီး လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ ေကာင္းတာေတြ ရွိသလို အဆင္မေျပတာေတြလည္း ရွိခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အားလုံးက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ႀကဳိးပမ္း ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ ညီလာခံကို မေရာက္ခင္ အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ အစည္းအေဝးေတြ၊ UPDJC အတြင္းေရးမႉးအဖြဲ႔ အစည္းအေဝးေတြနဲ႔ UPDJC အစည္းအေဝးေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ညီလာခံ ဒုတိယအစည္းအေဝးကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ညီလာခံမွာလည္း က႑အလိုက္၊ အစုအဖြဲ႔အလိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ အႀကိတ္အနယ္ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ UPDJC က တင္လိုက္တဲ့ ၄၁ ခ်က္ (ေျမယာက အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ ၄ ခ်က္ ေပါင္းရင္ (၄၅) ခ်က္ဟာ (၃၇)ခ်က္ (ေျမယာအက႑ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ ၄ ခ်က္တိုး) (မူလအတိုင္း ဆိုရင္ ၃၃ ခ်က္) သေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ UPDJC က တင္လိုက္သမၽွ သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါက ညီလာခံဟာ Rubber Stamp မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ျပသလိုက္တာပါပဲ။ UPDJC အစည္းအေဝးလုပ္မယ့္ ေမ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ PPST ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရပါတယ္။ ေမလ ၂၈ (သို႔မဟုတ္) တင္းမာမႈမ်ား အျမင့္ဆုံးအခ်ိန္ ေမလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ UPDJC အစည္းအေဝးကို မနက္ ၉ နာရီကေန ည ၇ နာရီ ၁၅ မိနစ္အထိ ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အစည္းအေဝးဟာ အႀကိတ္အနယ္ အျပင္းအထန္ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး အေျဖရွာၾကရာမွာ သေဘာထားေတြ တထပ္တည္း က်မေနတာ သဘာဝပါပဲ။ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈေတြမွာ အခ်က္တခ်က္တည္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သေဘာထား ကြဲလြဲေနတဲ့အခါ ဒီအခ်က္ကိုပဲ ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကရင္ စိတ္ခံစားမႈေတြ၊ အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြ ပါဝင္လာၿပီး အေျခအေနကို ပိုမိုၿပီး ဆိုးရြားသြားႏုိင္ေစပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းမႈေတြ ခဏရပ္၊ Tea Break ေပးၿပီး တင္းမာမႈေတြ ေလ်ာ့က်သြားမွ ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကရပါတယ္။ မနက္ပိုင္းမွာလည္း "ခြဲမထြက္ေရး" နဲဲ႔ "ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္" "ကိုယ္ပိုင္အေျခခံဥပေဒ" သေဘာတူညီခ်က္ မရတဲ့အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ဓာတ္က်သြားတာေတြ အထင္းသား ျမင္ၾကရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္က "စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔၊ ညီလာခံက ဒီတႀကိမ္တည္း မၿပီးေသးပါဘူး။ ေနာက္ညီလာခံေတြ ရွိပါေသးတယ္" လို႔ ႏွစ္သိမ့္အားေပးမႈေတြ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေမလ ၂၈ ရက္ေန႔ ညပိုင္းအထိ ေရာက္လာခ်ိန္မွာ UPDJC အဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ေဆြးေႏြးမႈရဲ႕ အျမင့္ဆုံးအပိုင္းကို ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ၾကရပါတယ္။ MICC-II ခန္းမႀကီးရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာ ေလေတြ၊ မိုးေတြ သည္းထန္ေနသလို UPDJC အစည္းအေဝး စားပြဲဝိုင္းမွာလည္း ေလေတြ မိုးေတြ သည္းထန္ေနသလိုပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္ ဒီကာလဟာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ NCA လမ္းေၾကာင္း၊ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလမ္းေၾကာင္း ပ်က္သြားႏုိင္တဲ့အထိ အေျခအေနက ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ (နာမည္ေတြ ထုတ္ေဖာ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး) ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈ ပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္ၾကတဲ့ သူေတြက ေမတၱာရပ္ခံၾကပါတယ္။ မ်က္ႏွာေတြကလည္း စိုးရိမ္တႀကီး၊ တခ်ဳိ႕လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္၊ တခ်ဳိ႕လည္း ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသလိုမ်ဳိး ရွိေနခဲ့ၾကပါတယ္။ "သီးသန္႔ေဆြးေႏြးခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ ေပးပါ" ေတာင္းတဲ့အခါ က်န္တဲ့ အစုအဖြဲ႔ေတြက သေဘာတူၾကပါတယ္။ Tea Break မွာ ေသာက္စရာ Tea, Coffee မရွိေတာ့ပါဘူး။ အနားေပးခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေဆြးေႏြးမႈေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ "ဘယ္လို ဆက္လုပ္ၾကမလဲ" "ေနာက္ဆုံးက်မွဗ်ာ" "ခင္ဗ်ား ေျပာသလို ဆင္ေျပာင္ႀကီး အၿမီးက်မွ တစ္ေနၿပီ" စသျဖင့္ ေျပာဆိုသံေတြ ထြက္လာၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သီးသန္႔ေဆြးေႏြးမႈ ေတာင္းတဲ့ အစုအဖြဲ႔က ေနာက္ထပ္ ၇ မိနစ္ ထပ္ၿပီး အခ်ိန္ေပးဖို႔ ေတာင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ UPDJC အဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ စိတ္ရင္းေစတနာေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြကို အတိုင္းသား ျမင္ရပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း စကားမေျပာႏိုင္ ျဖစ္ေနတဲ့သူ၊ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ႀကီး ရွိေနတဲ့သူ၊ ေဆးလိပ္ထြက္ေသာက္ၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ေနရတဲ့သူ စသျဖင့္ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ကာလရွည္ၾကာ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းခဲ့ၾက၊ ညီလာခံႀကီးမွာ ေဆြးေႏြးၾက၊ ေနာက္ဆုံး UPDJC မွာ အၿပီးသတ္ေဆြးေႏြးၾကလို႔ အားလုံး ၿပီးၿပီဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီျပႆနာကို မေမၽွာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔လာၾကရတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈအေပၚ ေမၽွာ္လင့္တႀကီး လုပ္ကိုင္လာခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြဟာ မခ်ိတင္ကဲ အတိုင္းသား ျမင္ေနရပါတယ္။ မနက္ပိုင္းမွာ ခြဲမထြက္ေရးကိစၥ သေဘာတူညီခ်က္ မရတဲ့အေပၚ ေဆြးေႏြးဘက္အားလုံးကို လိုက္ၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားႀကီးတဦးဆိုရင္ "ဟာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔" တဖြဖြ ေျပာေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ သူ႔ရင္ထဲက စိုးရိမ္ေသာကေတြ ကူးစက္လာတဲ့အထိ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ NCA ညႇိႏႈိင္းစဥ္ အစကတည္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ UPDJC အဖြဲ႔ဝင္တဦးက ဆိုရင္ "က်ေနာ္ ဒီတႀကိမ္ အစည္းအေဝးဟာ ေနာက္ဆုံးပဲ။ ေနာက္ဆိုရင္ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ အားလုံး ေဆြးေႏြးၿပီး သေဘာတူညီၿပီးေတာ့မွ ခုလို ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ" ဆိုတာကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေျပာလာခဲ့ပါတယ္။ မီဒီယာသမားတဦး ေရာက္လာၿပီး ေဆြးေႏြးပြဲ ရလဒ္ေတြ လာေမးေတာ့ UPDJC အဖြဲ႔ဝင္ တေယာက္က "ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာစကားမွ မေျပာပါရေစနဲ႔" ဆိုၿပီး ျပန္ေျဖသံ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္လည္း တကယ္လိ႔ု သေဘာမတူရင္ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းနဲ႔ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာကို ေတြးေနမိပါတယ္။ က်န္တဲ့ လူႀကီးေတြနဲ႔လည္း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးေနမိပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရင္တမမ ျဖစ္ေနရသူ အားလုံးလည္း ဒီအခ်ိန္မွ သက္ျပင္းခ် ရယ္ေမာႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ ရလာတာ မဟုတ္ပါဘူး ဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ပထမဦးဆုံး ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို ဘယ္သူကမွ ပ်က္စီးမသြားေစခ်င္ၾကပါဘူး။ ခက္ခက္ခဲခဲ ရရွိလာတဲ့ ရလဒ္ကို အားလုံးက တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ ပထမဆုံး ေျခလွမ္းကို ဘယ္သူကမွ ေနာက္ျပန္လန္က်တာမ်ဳိး မျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။ ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာက ဒီလန္က်မႈ၊ ဒီေနာက္ျပန္မႈဟာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈ လမ္းေၾကာင္းႀကီး တခုလုံးကို ပ်က္သုဥ္းသြားေစႏိုင္တာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝးခန္းထဲမွာ တဦးနဲ႔တဦး အယူအဆေရးအရ၊ ယုံၾကည္မႈအရ ေျပာၾက ဆိုၾကရာမွာ အေတာ္ကေလး တင္းတင္းမာမာနဲ႔ ျပင္းထန္ခဲ့တာေတြ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အစည္းအေဝး ၿပီးဆုံးတဲ့အခါမွာ တဦးနဲ႔ တဦး ေဒါသမရွိ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ စကားလက္ဆုံၾကေနၾကပါၿပီ။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ ျဖစ္လာေနပါၿပီ။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြ မ်ားလာတာနဲ႔အမၽွ နားလည္မႈ၊ ရင္းႏွီးမႈနဲ႔ ယုံၾကည္မႈေတြ ျမင့္မားလာခဲ့ၾကပါၿပီ။ ဒီေန႔ ေမလ ၂၉ ရက္ေန႔ မနက္၊ ညီလာခံခန္းမႀကီးထဲမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကတာကို ၾကည့္ေနရင္း မေန႔ညက လိပ္ခဲတည္းလည္း အခ်ိန္ကာလကို ျပန္ၿပီး ျမင္ေယာင္လာမိပါတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူ၊ ပညာရွင္၊ ေဝဖန္သုံးသပ္သူ တခ်ဳိ႕ေတြအတြက္ေတာ့ ဒီညီလာခံဟာ တန္ဖိုးထားစရာ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ အဆင့္ဆင့္မွာ ပါဝင္ခဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးမားလွတဲ့ အေရြ႕တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ခက္ခဲေေလ့ရွိၾကေပမယ့္၊ ဒီႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈ ပ်က္စီးေစခ်င္ရင္ ခဏေလးနဲ႔ ပ်က္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီ "ခဏေလး" ဆိုတဲ့ အခို္က္အတန္႔ဟာလည္း ႀကဳံေတြ႔ရဖို႔ အရမ္းကို လြယ္ကူေနတတ္ပါတယ္။ UPDJC အဖဲြ႔ဝင္ေတြ၊ အက်ဳိးေဆာင္ေတြ၊ အေထာက္အကူျပဳအဖြဲ႔ဝင္ေတြ အားလုံးအေနနဲ႔ ေလထန္ မိုးသည္းညမွာ အားလုံး ဝိုုင္းတြန္းခဲ့ၾကတဲ့ အေရြ႕ကို ဘယ္သူမွ ေမ့ၾကလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအေရြ႕ေၾကာင့္ ယုံၾကည္မႈေတြ ပိုမိုအားေကာင္းလာၿပီး ေနာက္ေျခလွမ္းတလွမ္းကို ခိုင္ခိုင္မာမာ လွမ္းႏိုင္မယ္ ဆိုတာ သံသယ မရွိပါဘူး။ မႉးေဇာ္
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024