ဘာသာမျပန္ႏိုင္ေသာ ေ၀ဒနာမ်ား
DVB
·
April 26, 2017
၂၀၁၀၊ ဧၿပီလ၊ သႀကၤန္အတက္ေန႔ ညေန ကန္ေတာ္ႀကီး ဗံုးေပါက္ကြဲမႈကို ဒီဗီြဘီအတြက္ သတင္းသြားယူခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္ကို ရဲေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး အင္မတန္ ျမင့္မားခံ့ညားတဲ့ ကိုလိုနီ အေဆာက္အဦႀကီးရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္မွာ လၽွဳိ႕ဝွက္ အစစ္ေဆးခံခဲ့ရပါတယ္။ လူမသိ၊ သူမသိ၊ ေန႔မအိပ္၊ ညမအိပ္ အစစ္ခံေနခဲ့ရတာပါ။
ပူျပင္းလွတဲ့ ေႏြရာသီမွာ အပူလႈိင္းျဖတ္ခ်ိန္နဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ေနတာမို႔ က်ေနာ္႔ခႏၶာကိုယ္ဟာ မီးကင္ထားသလို အသားေတြ က်တ္က်တ္ပူေနပါတယ္။
စစ္ေၾကာေရးရဲအရာရွိက က်ေနာ္႔ေနာက္ခံအေၾကာင္းကို ေမးရင္း က်ေနာ္႔အေဖ အေၾကာင္းကို ေရာက္သြားပါတယ္။ က်ေနာ္ဟာ အိပ္မက္ထဲ လမ္းေလၽွာက္ေနသလို၊ ကြယ္္လြန္သြားတဲ့ က်ေနာ္႔အေဖကိုယ္တိုင္ က်ေနာ္႔နားမွာ ထိုင္ေနသလိုလို၊ အာ႐ံုေတြ ေဝဝါးေနပါတယ္။
တဖက္ခန္းက က်ေနာ္႔သားရဲ႕ မခ်ိမဆံ့ ခံစားေနရတဲ့ ေအာ္သံကို ၾကားေနရပါတယ္။
“က်ေနာ္ အခု ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ”
က်ေနာ္႔ကို စစ္ေမးတဲ့ ရဲအရာရွိကို ခ်ည့္နဲ႔ေနတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေမးမိပါတယ္။
က်ေနာ္႔ကို စစ္ေဆးတဲ့ ရဲအရာရွိကေလးဟာ ေဘးဘီကို မ်က္လံုးေတာင္းေမွာက္ ၾကည့္ရင္း…
“ဘားလမ္းက . . . . .”
သူ႔အသံက တိုးလြန္းေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းမၾကားလိုက္ပါ။
ဘားလမ္း ဆိုတာေလာက္ကိုပဲ မသဲမကြဲ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ေမးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတုန္းမွာပဲ က်ေနာ္႔ေနာက္ေက်ာက တံခါးဖြင့္သံ ၾကားလိုက္ရၿပီး ရဲအရွိေလးဟာ ႐ုတ္တရက္ အမူအရာေျပာင္းကာ ဝုန္းခနဲ စားပြဲကို လက္သီးနဲ႔ထုလိုက္ၿပီး မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ပါတယ္။
“ခင္ဗ်ားအေဖအေၾကာင္း ေမးေနတာ”
သူ႔အသံက က်ားဟိန္းသလို ဟိန္းထြက္လာပါ။ က်ေနာ္႔မွာ ထိတ္လန္႔စရာ အင္အားလည္း မရွိေတာ့သလို ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ခြန္အားလည္း မရွိပါ။
ေၾသာ္… သူတို႔ ေနာက္တေယာက္ ဂ်ဴတီခ်ိန္းၿပီကိုး ဆိုတဲ့ အသိကေလးပဲ သိလိုက္မိပါတယ္။
စစ္ေဆးတဲ့သူေတြ တေယာက္ၿပီး တေယာက္၊ ရက္ေတြကလည္း တရက္ၿပီး တရက္၊ ေန႔ညေတြကလည္း တေန႔ၿပီးတေန႔၊ တညၿပီးတည။ ေန႔လား၊ ညလား ခြဲျခား မသိႏိုင္ေတာ့။
ဘားလမ္း … ဘားလမ္း … ဘားလမ္း….
ဒီစကားလံုးကို ကိုစိတ္ထဲမွာ ၾကားဖူးသလိုလို ။
X x x x x x x x
“မင္းအေဖနဲ႔ လိုက္ခ်င္ရင္ ဟိုဆိုင္မွာေရးထားတဲ့ စာလံုးကိုေပါင္းျပ”
ေဖေဖ့ ဆရာလည္းျဖစ္၊ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာလည္း ျဖစ္တဲ႔ မံုရြာသား စာေရးဆရာ ဦးဘဝင္းက မ်က္မွန္ထူႀကီးပင့္၊ သူ႔ေငြသြားေတြ ေပၚေအာင္ၿပံဳးရင္း က်ေနာ့္ကို စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း LKG (မူႀကိဳ)တက္ခါစ၊ ေအဘီစီ သင္ခါစ။ ဒါေပမယ့္ စာလံုးေပါင္းေတာ့ မဖတ္တတ္ေသး။
“ဘီ၊ ေအ၊ အာရ္ . . . ဘီ ေအ အာရ္”
အကၡရာ တလံုးခ်င္း ဖတ္နိုင္ေပမယ့္ စာလုံးေပါင္းေတာ့ မဖတ္ႏိုင္ေသးပါ။
“ဘီေအအာရ္ ဘာ အသံထြက္လဲ”
“ဘီေအအာရ္ ဘီေအအာရ္ အင္း . . . ေဖေဖ ေသာက္တဲ့ အရက္ဆိုင္”
က်ေနာ္က စာလံုးမေပါင္းတတ္ေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။
ဆရာဦးဘဝင္းက တဟားဟားရယ္ရင္း…
“‘မင္း ဘာသာျပန္ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တာပဲကြ၊ ေရာ့ ၁၀ ျပား”
က်ေနာ္႔ဘဝမွာ ပထမဆံုးနဲ႔ ဘာသာျပန္ခ ၁၀ ျပားကို ဝမ္းသာအားရ ဆုပ္ရင္း တ႐ုတ္မုန္႔ ၁၀ ျပားတန္ ေျပးဝယ္ပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ္ အရြယ္ေရာက္လို႔ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္ကို ၾကည့္မိတိုင္း BAR ဆိုတဲ့ စကားလံုးကေလးကို မၾကာခဏ မ်က္စိ ေရာက္သြားေလ့ရွိပါတယ္။
Bar ေပ်ာ္ပြဲစား႐ံု၊ ဟိုတယ္
Bar code ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ ဖတ္ရသည့္ ေရာင္းကုန္ေပၚက အစင္္းအမွတ္အသား
Bar council ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ
Coffee bar ေကာ္ဖီရႏိုင္ေသာေနရာ
Beer bar ဘီယာရႏိုင္ေသာေနရာ
Behind bar ေထာင္ထဲမွာ
Gold bar ေရႊေခ်ာင္း
Bar ဝတ္လံုေတာ္ရ၊ ေရွ႕ေန
Bar စည္းဝါးကန္႔သတ္ခ်က္ကို ျပေသာမ်ဥ္း
စသည္ျဖင့္ ဘားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဝါဟာရေတြ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ခရီးသြားဟန္လႊဲ ေလ့လာမိပါတယ္။
က်ေနာ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ ဉာဏ္ေပၚ(မင္းလူ)၊ မ်ိဳးရာဇာညြန္႔တို႔ရွိရာ က်ေနာ္တို႔ အၿမဲထိုင္တဲ့ ဘားလမ္းမုတ္ဆိတ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေရာက္တိုင္းလည္း BAR ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သတိတရ ရွိလွပါတယ္။
ဘားလမ္းကို ဘာေၾကာင့္ ဘားလမ္းလို႔ ေခၚတာလဲ။ ေပ်ာ္ပြဲစား႐ံုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလို႔လား။ နာမည္ႀကီး ဘားလမ္းအခ်ဳပ္ ရွိလို႔လား။ ေရွ႕ေနေတြ စုေဝးရာေနရာ ျဖစ္လို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ တရား႐ံုးကို အစြဲျပဳလို႔လား။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အမ်ားဆံုးကေတာ့ တရား႐ံုးရွိတဲ့လမ္းမို႔ Bar street ဘားလမ္းလို႔ ေခၚတာျဖစ္မယ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မွန္းဆ အတည္ျပဳ လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔အေတြးက ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္မို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေမးမိပါဘူး။
ခုလို ကမ္းနားလမ္းနဲ႔ ဘားလမ္း ဆံုရာမွာရွိတဲ့ ခံ့ညားထည္ဝါတဲ့ ကုိလိုနီ အေဆာက္အဦ အေပၚဆံုးထပ္မွာ လူမသိ သူမသိ စစ္ေၾကာခံေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီအေတြးေတြ ဝင္လာတာပါ။ ေနာက္မွ သူမ်ားေျပာလို႔ သိရတာက အဲဒီအေဆာက္အဦဟာ ကိုလိုနီေခတ္ ပုလိပ္႐ံုးႀကီးတဲ့။
စစ္ေၾကာေရးမွာ…
“မင္းနဲ႔ ဆရာဦးဝင္းတင္ ဘယ္တုန္းက သိတာလဲ’”
“ဘာေၾကာင့္ သူနဲ႔ ေတြ႔ရတာလဲ”
က်ေနာ္႔အေဖရဲ႕မိတ္ေဆြ ဆရာဦးဝင္းတင္အေၾကာင္းကို အဓိကထား ေမးတဲ့အခါ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ က်ေနာ္႔အေဖကို သတိရမိပါတယ္။
က်ေနာ္ ၈ တန္းေက်ာင္းသားဘဝ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ထံုးစံအတိုင္း မိသားစုနဲ႔အတူ ခရီးထြက္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္က ေမာ္လၿမိဳင္၊ ဘိတ္၊ ထားဝယ္ဘက္ကို ခရီးထြက္ၾကပါတယ္။ ေအာင္ေဇယ်သေဘၤာနဲ႔ ခရီသြားရမွာမို႔ အေတာ္ကေလး ေပ်ာ္မိပါ တယ္။ ရန္ကုန္က်န္းမာေရးဆိပ္ကမ္းမွာ သေဘၤာဆိုက္ထားတုန္း အျခား စက္ေလွႀကီး ေတြလည္း အဲဒီဆိပ္ကမ္းမွာ ဆိုက္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ သေဘၤာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရပ္ထားတဲ့ သစ္သားကိုယ္ထည္ စက္ေလွႀကီး တစီးမွာ OCEAN QUEEN ဆိုတဲ့ နာမည္ေရးထိုးထားပါတယ္။
အဲဒီသစ္သားစက္ေလွႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနတုန္း ေဖေဖက…
“မင္း အဲဒီနာမည္ ဖတ္ျပစမ္း” လို႔ ခိုင္းပါတယ္။
က်ေနာ္က မဆိုင္းမတြပဲ ‘အိုးရွင္းကြင္း’ လို႔ အသံထြက္ဖတ္လိုက္ပါတယ္။
“ဘာသာျပန္စမ္းကြာ”
ေဖေဖက ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ စိန္ေခၚပါတယ္။
“အိုးရွင္းက သမုဒၵရာ၊ ကြင္းက ဘုရင္မ အဲဒီေတာ့ သမုဒၵရာဘုရင္မေပါ့” လို႔ ခတ္သြက္သြက္ ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။
ေဖေဖက က်ေနာ့္ေခါင္းကို မနာေအာင္ တခ်က္ ထုလိုက္ၿပီး...
“အဏၰဝါဘုရင္မလို႔ ျပန္ရတယ္ကြ” တဲ့။
ေၾသာ္… ဘာသာျပန္ဆိုတာ ဒီလိုပါလား။ ပါဠိဘာသာနဲ႔ျပန္ရင္ ပိုခံ့ညားတတ္ပါလား ဆိုတဲ့ အသိေလး ရလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ၊ နာမည္ေတြကို ေငးရင္း ျမန္မာဘာသာနဲ႔ေတြ႔လၽွင္ အဂၤလိပ္လို ျပန္ၾကည့္လိုက္၊ အဂၤလိပ္လို ေတြ႔လၽွင္ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ျမင္ျမင္သမၽွအရာေတြ အားလံုးကို ဘာသာျပန္တမ္း ကစားေနမိပါတယ္။
စစ္ေၾကာေရးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာင္ က်ေနာ္႔ကို ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ေနတာကို torture လို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ေကာင္းမလား ill-treat ဘာသာျပန္ရင္ ေကာင္းမလား၊ persecute လို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ စဥ္းစားေနမိပါေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ျပဳမူဆက္ဆံပံုနဲ႔ က်ေနာ္ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာကို ျမန္မာ ေဝါဟာရနဲ႔ေတာင္ ေရေရရာရာ မေဖာ္ျပႏိုင္တာမို႔ အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ဖို႔ဆိုတာ ေဝလာေဝးခဲ့ပါတယ္။
သားႀကီးေမာင္ေဇယ်
၁၇-၄-၂၀၁၇
