ထိုင္း​နိုင္ငံက မက္တဖြတ္ Map Ta Phut စက္မႈဇုန္၏ သဘာဝပတ္ဝန္း​က်င္နွင့္​ ျပည္သူ့​က်န္း​မာ​ေရး​ျပဿနာမ်ား ထိုင္း​ပင္လယ္​ေကြ့​ေဒသက ရ​ေယာင္း​ (Rayong) ​ေဒသဟာ ထား​ဝယ္လိုပဲ ​ေျဖာင့္​တန္း​လွပတဲ့​ သဲျဖူ ပင္လယ္ကမ္း​ေျခတခုကို ပိုင္ဆိုင္ထား​ပါတယ္။ ၁၉၈၀ ျပည့္​လြန္နွစ္​ေတြ အ​ေစာပိုင္း​ကာလ ထိုင္း​ပင္လယ္​ေကြ့​မွာ သဘာဝဓာတ္​ေငြ့​သိုက္ ​ေတြ့​႐ွိခဲ့​ခ်ိန္ကစလို့​ ပင္လယ္ငါး​ဖမ္း​လုပ္ငန္း​၊​ စိုက္ပ်ိုး​ေရး​လုပ္ငန္း​ေတြနဲ့​ အသက္​ေမြး​ဝမ္း​ေက်ာင္း​ျပု​ေနတဲ့​ ဒီ​ေဒသဟာ စက္မႈလုပ္ငန္း​ေတြရဲ့​ ဗဟိုခ်က္အျဖစ္ အၾကီး​အက်ယ္ ​ေျပာင္း​လဲခဲ့​ပါတယ္။ [caption id="attachment_18253" align="aligncenter" width="594" caption="Map Ta Phut စက္မႈဇုန္တည္႐ွိရာ ကမ္းေျခကို ​ေရတိုက္စားခံေနရပံုနဲ့​ ပင္လယ္ထဲမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့​ ​ေက်ာက္မီးေသြးဓာတ္အားေပးစက္ရံု"][/caption] အဲဒီအခ်ိန္ကာလမွာ ထိုင္း​နိုင္ငံဟာ ကမၻာ့​ေရနံ​ေဈး​ၾကီး​ျမင့္​မႈ ျပဿနာနဲ့​ ရင္ဆိုင္​ေနရသလို၊​ ထိုင္း​ဘတ္​ေငြတန္ဖိုး​ဟာလည္း​ အ​ေမရိကန္​ေဒၚလာ၊​ ဂ်ပန္ယန္း​ေငြတန္ဖိုး​တို့​နဲ့​ ယွဥ္ရင္ အ​ေတာ္​ေလး​ က်ဆင္း​ေနခ်ိန္လည္း​ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံတြင္း​ ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ ၾကီး​ျမင့္​လာတဲ့​ ဂ်ပန္၊​ ​ေတာင္ကိုရီး​ယား​နဲ့​ ထိုင္ဝမ္တို့​လို ဖြံ့​ျဖိုး​ျပီး​စ အ​ေ႐ွ့​အာ႐ွနိုင္ငံ​ေတြက စက္မႈလုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြဟာ ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ သက္သာတဲ့​ အ​ေ႐ွ​ေတာင္အာ႐ွနိုင္ငံ​ေတြမွာ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံဖို့​ ႐ွာ​ေဖြ​ေနခ်ိန္လည္း​ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအ​ေျခအ​ေန​ေတြကို သံုး​သပ္မိတဲ့​ ထိုင္း​အစိုး​ရဟာ ရင္ဆိုင္​ေနရတဲ့​ စီး​ပြား​ေရး​ အခက္အခဲကို ​ေက်ာ္လြွႊား​နိုင္မယ့္​ အခြင့္​အလမ္း​တရပ္အျဖစ္ သဘာဝဓာတ္​ေငြ့​သိုက္ တည္႐ွိရာ ထိုင္း​ပင္လယ္​ေကြ့​ ရ​ေယာင္း​ခရိုင္မွာ အ​ေ႐ွ့​ဘက္ပင္လယ္ကမ္း​ေျခဖြံ့​ျဖိုး​ ​ေရး​ (Eastern Seaboard Development Plan) အမည္႐ွိတဲ့​ ဖြံ့​ျဖိုး​ေရး​စီမံကိန္း​ တရပ္ကို အ​ေကာင္အထည္ စ​ေဖာ္ခဲ့​ပါတယ္။ မက္တဖြတ္ (Map Ta Phut) ​ေဒသကို စက္မႈဇုန္ထူ​ေထာင္ျပီး​ အ​ေ႐ွ့​အာ႐ွနိုင္ငံ​ေတြဆီက အရင္း​အနွီး​ေတြ ထိုင္း​နိုင္ငံတြင္း​ စီး​ဝင္လာ​ေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့​ပါတယ္။ မက္တဖြတ္ စက္မႈဇုန္မွာ အ​ေျခခံအ​ေဆာက္အံု​ေတြ တည္​ေဆာက္ဖို့​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈဟာ ထိုင္း​ဘတ္​ေငြ သန္း​ေပါင္း​ ၃၇၀,၀၀၀ ႐ွိခဲ့​ပါတယ္။ လက္႐ွိ ​ေဒၚလာ​ေဈး​နဲ့​တြက္ရင္ ​ေဒၚလာ သန္း​ေပါင္း​ ၁၂,၀၀၀ (၁၂ ဒသမ ၅ ဘီလ်ံ) ႐ွိပါ တယ္။ ဒါ​ေၾကာင့္​ ထား​ဝယ္​ေရနက္ဆိပ္ကမ္း​နဲ့​ စက္မႈဇုန္ရဲ့​ အ​ေျခခံအ​ေဆာက္အအံု တည္​ေဆာက္မႈမွာ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈပမာဏခ်င္း​ သိပ္မကြာပါဘူး​။ အလား​တူပဲ မက္တဖြတ္ တည္​ေဆာက္​ေရး​ လုပ္ငန္း​ေတြမွာ အဓိကပါဝင္ခဲ့​တာဟာ ထား​ဝယ္စီမံကိန္း​ကို အ​ေကာင္အထည္​ေဖာ္​ေနတဲ့​ အီတာလ်ံ-ထိုင္း​ကုမၸဏီ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုမၸဏီရဲ့​ ထား​ဝယ္စီမံကိန္း​ မန္​ေနဂ်င္း​ ဒါရိုက္တာ ဆြမ္ခ်က္ တီနာ​ေပါင္ (Somchet Thinaphong) ဟာလည္း​ မယ့္​တဖြတ္ စက္မႈဇုန္စီမံကိန္း​ ​ေရး​ဆြဲတဲ့​အထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့​သူတဦး​ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့​ဒါ​ေၾကာင့္​ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ တည္​ေဆာက္မယ့္​ ထား​ဝယ္အထူး​စီး​ပြား​ေရး​ဇုန္ဟာ မက္တဖြတ္နဲ့​ နွိုင္း​စာရင္ ဆယ္ဆ​ေလာက္ ၾကီး​မား​တာကလြဲျပီး​ တည္​ေဆာက္မယ့္​ စက္ရံုအမ်ိုး​အစား​၊​ ကနဦး​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈ၊​ ​ေရ​ေျမ အ​ေနအထား​နဲ့​ ​ေဒသခံျပည္သူ​ေတြရဲ့​ လူမႈစီး​ပြား​ဘဝအ​ေျခအ​ေနဟာ အ​ေတာ္​ေလး​ ဆင္တူတာ ​ေၾကာင့္​ ျမန္မာျပည္သူ​ေတြနဲ့​ အထူး​သျဖင့္​ ထား​ဝယ္​ေဒသခံ​ေတြအ​ေနနဲ့​မက္တဖြတ္ စက္မႈဇုန္ရဲ့​ အက်ိုး​သက္​ေရာက္မႈ​ေတြကို သိထား​သင့္​ပါတယ္။ နွစ္​ေပါင္း​ ၂၀ ၾကာျပီး​ေနာက္ မက္တဖြတ္ စက္မႈဇုန္ဟာ ထိုင္း​နိုင္ငံရဲ့​ စီး​ပြား​ေရး​ အသက္​ေသြး​ေၾကာ ျဖစ္လာျပီး​ တိုင္း​ျပည္ရဲ့​ အသား​တင္ထုတ္လုပ္မႈ (GDP) ကို အဓိကျမွင့္​တင္​ေပး​တဲ့​ ​ေဒသလည္း​ ျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ိန္တည္း​မွာပဲ ထိုင္း​လူမႈအဖြဲ့​အစည္း​ေတြနဲ့​ သဘာဝပတ္ဝန္း​က်င္ထိန္း​သိမ္း​ေရး​ လႈပ္႐ွား​မႈအဖြဲ့​ေတြၾကား​မွာ ထိုင္း​နိုင္ငံရဲ့​ အၾကီး​ဆံုး​စက္မႈဇုန္ၾကီး​ ျဖစ္လာတဲ့​ မက္တဖြတ္ဟာ ဓာတုအဆိပ္မ်ိုး​စံု ျခံုလြွႊမ္း​ေနတဲ့​ ​ေဒသၾကီး​တခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္လာၾကပါတယ္။ [caption id="attachment_18254" align="aligncenter" width="592" caption="Map Ta Phut စက္မႈဇုန္တည္႐ွိရာ ရ​ေယာင္းေဒသက ကမ္းေျခတ​ေလ်ွာက္လံုး ​ေရတိုက္စားခံထားရပံုကို Google Earth မွ ျမင္ေတြ့ရပံု "][/caption] “ထိုင္း​နိုင္ငံကို လူသား​တဦး​အ​ေနနဲ့​ သ​ေဘာထား​မယ္ဆိုရင္ မက္တဖြတ္ဟာ ကင္ဆာပါပဲ။ ခင္ဗ်ား​ရဲ့​ခနၶာကိုယ္ထဲမွာ ကင္ဆာျဖစ္​ေနမွန္း​ အစပထမ​ေတာ့​ သတိျပုမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့္​ ခင္ဗ်ား​သတိျပုမိလိုက္တဲ့​အခ်ိန္မွာ ကုသဖို့​ သိပ္ခက္ခဲသြား​ပါျပီ” လို့​ မက္တဖြတ္​ေဒသမွာ နွစ္႐ွည္လမ်ား​ ​ေနထိုင္ခဲ့​ဖူး​တဲ့​ ဘန္​ေကာက္အ​ေျခစိုက္ Greenpeace Southeast Asia (GPSEA) ရဲ့​ ထိုင္း​နိုင္ငံဆိုင္ရာကိုယ္စား​လွယ္ တာရာ ဘူအာခမ္စရီ (Tara Buakamsri) က ႐ွင္း​ျပပါတယ္။ မက္တဖြတ္ စက္မႈဇုန္ကို စတင္လည္ပတ္ျပီး​ ၁၀ နွစ္​ေလာက္အၾကာ ၁၉၉၇ ခုနွစ္မွာ ​ေဒသခံျပည္သူ​ေတြကို အၾကီး​အက်ယ္ တုန္လႈပ္သြား​ေစတဲ့​ ျဖစ္ရပ္တခု ​ေပၚ​ေပါက္ခဲ့​ပါတယ္။ ​ေရနံခ်က္စက္ရံုတခုနဲ့​ ျခံစည္း​ရိုး​ပဲျခား​တဲ့​ စာသင္​ေက်ာင္း​ တခုက ​ေက်ာင္း​သား​နဲ့​ ဆရာဆရာမ ၁,၀၀၀ ​ေလာက္ အဆိပ္သင့္​ ဓာတ္​ေငြ့​ေတြ ပါတဲ့​ေလကို ႐ႉ႐ွိုက္မိလို့​ ​ေဆး​ရံုတင္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီျဖစ္ရပ္​ေနာက္ပိုင္း​မွာ​ေတာ့​ စက္မႈဇုန္​ေၾကာင့္​ ​ေလထုနဲ့​ေရထု ညစ္ညမ္း​လာတာကို ဆန့္​က်င္တဲ့​လႈပ္႐ွား​မႈ​ေတြ ​ေဒသခံျပည္သူ​ေတြနဲ့​ လူမႈအဖြဲ့​အစည္း​ေတြအၾကား​ စတင္ခဲ့​ၾကပါတယ္။ အဲဒီနွစ္ထဲမွာပဲ Greenpeace ဟာ Campaign for Alternative Industry Network (CAIN) နဲ့​ Global Community Monitor (GCM) စတဲ့​ ထိုင္း​လူမႈအဖြဲ့​အစည္း​ေတြနဲ့​ ပူး​ေပါင္း​ျပီး​ မက္တဖြတ္ ​ေလထုနဲ့​ေရထုကို သိပၸံနည္း​က် စမ္း​သပ္ စစ္​ေဆး​ေလ့​လာမႈ​ေတြ လုပ္ခဲ့​ပါတယ္။ ​ေနာက္ျပီး​ Thailand’s Air: Poison Cocktail ဆိုတဲ့​ အစီရင္ခံစာတ​ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့​ပါတယ္။ အစီရင္ခံစာအရ မက္တဖြတ္စက္မႈဇုန္မွာ ကင္ဆာ​ေရာဂါျဖစ္​ေစတဲ့​ Carcinogenic ျဒပ္​ေပါင္း​ ၂၀ ထဲက ၁၉ မ်ိုး​ဟာ ​ေလထုထဲ႐ွိသင့္​တာထက္ အဆ​ေပါင္း​မ်ား​စြာ မ်ား​ျပား​ေနတာကို ​ေတြ့​႐ွိခဲ့​ပါတယ္။ အဲ့​ဒါ ​ေၾကာင့္​ လည္း​ အစီရင္ခံစာကို Poison Cocktail လို့​ အမည္တပ္ခဲ့​ပါတယ္။ ၂ဝဝ၇ ခုနွစ္မွာ ထိုင္း​က်န္း​မာ​ေရး​ဌာနက မက္တဖြတ္​ေဒသခံ ၂,၁၇၇ ဦး​ကို စမ္း​သပ္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲက လူ​ေပါင္း​ ၃၀၀ မွာ Benzene Level ထူး​ထူး​ကဲကဲ ျမင့္​မား​ေနတာ ​ေတြ့​ခဲရပါတယ္။ မက္တဖြတ္​ေဒသအတြင္း​ အမ်ား​ျပည္သူသံုး​စြဲတဲ့​ ​ေရတြင္း​ေရကန္ ၂၅ ခုက ​ေရနမူနာ​ေတြကို ဓာတ္ခြဲစမ္း​သပ္ခဲ့​ရာမွာလည္း​ သံဓာတ္ ၁၅၁ ဆ၊​ ခဲဓာတ္ ၄၇ ဆ၊​ မန္ဂနိစ္ ၃၄ ဆ၊​ ဇင့္​ ၁၀ ဆနဲ့​ ကက္မီယမ္ ၆ ဆ ပိုလြန္ပါဝင္​ေနတာ ​ေတြ့​႐ွိခဲ့​ပါတယ္။ ေဆး​သိပၸံပညာ႐ွင္​ေတြရဲ့​ ​ေလ့​လာ​ေတြ့​႐ွိခ်က္တခုမွာလည္း​ မက္တဖြတ္စက္မႈဇုန္နဲ့​ ကပ္ရက္ ရ​ေယာင္း​ခရိုင္ (Muang Rayong District) ဟာ တျခား​ေဒသ​ေတြထက္ ​ေသြး​ကင္ဆာ (Leukemia) ျဖစ္ပြား​နႈန္း​ ၅ ဆ ျမင့္​မား​ေနပါတယ္။ အဆိပ္သင့္​ေနတဲ့​ မက္တဖြတ္စက္မႈဇုန္တဝိုက္မွာ႐ွိတဲ့​ ​ေက်း​႐ြာ​ေပါင္း​ ၂၅ ႐ြာရဲ့​ အ​ေတြ့​အၾကံုအရ နွစ္စဥ္ မိုး​ရာသီ​ေရာက္လာရင္ ပထမဆံုး​႐ြာတဲ့​မိုး​ကို သတိထား​ ​ေ႐ွာင္ရတယ္လို့​ ​ေျပာပါတယ္။ အက္ဆစ္မိုး​ျဖစ္တာ​ေၾကာင့္​ပါ။ အက္ဆစ္မိုး​ေၾကာင့္​ စိုက္ခင္း​ေတြ၊​ သီး​နွံ​ေတြ ပ်က္စီး​ထိခိုက္ခဲ့​ပါသည္။ ေရကန္​ေတြနဲ့​ ​ေျမ​ေအာက္​ေရ​ေတြ အဆိပ္အ​ေတာက္ျဖစ္​ေနတဲ့​အတြက္ ျပည္သူ့​က်န္း​မာ​ေရး​ ထိခိုက္ရတဲ့​ ကိစၥအ​ေပၚ အရင္ ထိုင္း​ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္ အဖိဆစ္ ​ေဝ့​ခ်ာခ်ီဝ (Abhisit Vejjajiva) လက္ထက္တုန္း​က ​ေဒသခံ​ေတြစု​ေပါင္း​ျပီး​ အစိုး​ရ ကို တိုင္ၾကား​ခဲ့​ပါတယ္။ အစိုး​ရက စစ္​ေဆး​မႈ​ေတြလုပ္ခဲ့​ေပမယ့္​ စစ္​ေဆး​မႈရဲ့​ရလဒ္ကို ​ေဒသခံ​ေတြကို အသိမ​ေပး​ခဲ့​ပါဘူး​။ ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္အဖိဆစ္ကိုယ္တိုင္ မက္တဖြတ္​ေဒသကို ၾကည့္​႐ႈစစ္​ေဆး​ဖို့​ ​ေရာက္လာစဥ္မွာ ​ေဒသခံ​ေတြက ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္ကို သူတို့​ေဒသက ​ေရဟာ သန့္​႐ွင္း​တယ္ဆိုရင္ အခုခပ္လာတဲ့​ေရကို ​ေသာက္ျပပါလို့​ ​ေတာင္း​ဆိုခဲ့​ေပမယ့္​ ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္က မ​ေသာက္ခဲ့​ဘူး​လို့​ သိရပါတယ္။ ဒီလို အ​ေျခအ​ေန​ေတြ ဆိုး​သထက္ဆိုး​လာ​ေန​ေပမယ့္​ ထိုင္း​ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္ဦး​ေဆာင္တဲ့​ အမ်ိုး​သား​ ပတ္ဝန္း​က်င္​ေရး​ရာ ဘုတ္အဖြဲ့​ National Environmental Board (NEB) အ​ေနနဲ့​ မက္တဖြတ္​ေဒသကို ပတ္ဝန္း​က်င္ညစ္ညမ္း​မႈ ထိန္း​ခ်ဳပ္ရာ​ေဒသ (Pollution Control Area) အျဖစ္ ​ေၾကညာဖို့​ ပ်က္ကြက္​ေနမႈအ​ေပၚ ​ေဒသခံ​ေတြက ၂၀၀၇ ခုနွစ္မွာပဲ စတင္တရား​စြဲပါတယ္။ ထိုင္း​နိုင္ငံရဲ့​ ၂၀၀၆ ခုနွစ္ ဖြဲ့​စည္း​ပံုအ​ေျခခံဥပ​ေဒအရ အစိုး​ရဟာ သူ့​ရဲ့​တာဝန္ဝတၱရား​ေတြအတိုင္း​ ​ေဆာင္႐ြက္ဖို့​ ပ်က္ကြက္ခဲ့​ရင္ နိုင္ငံသား​ေတြက ထိုအစိုး​ရကို တရား​စြဲခြင့္​ အခြင့္​အ​ေရး​ေပး​ထား​ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုနွစ္ မတ္လမွာ ရ​ေယာင္း​ေဒသတရား​ရံုး​ (Rayong Provincial Administrative Court) က ​ေဒသခံ​ေတြရဲ့​ တရား​စြဲဆိုမႈကို အနိုင္​ေပး​ခဲ့​ျပီး​ အစိုး​ရအ​ေနနဲ့​ ရက္​ေပါင္း​ ၆၀ အတြင္း​ မက္တဖြတ္စက္မႈဇုန္ကို Pollution Control Area အျဖစ္ သတ္မွတ္ဖို့​ အမိန့္​ခ်မွတ္ပါတယ္။ ညစ္ညမ္း​စက္ရံု​ေတြကိုလည္း​ ႐ွင္း​လင္း​ခိုင္း​ပါတယ္။ အဲဒီနွစ္ စက္တင္ဘာလမွ ထပ္မံတိုး​ခ်ဲ့​တည္​ေဆာက္မယ့္​ စက္ရံု​ေပါင္း​ ၇၆ ရံုကို ရပ္ဆိုင္း​ခဲ့​တဲ့​အတြက္ ဘတ္​ေငြ ၄၀၀ ဘီလီယံဖိုး​ ရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈ​ေတြ ရပ္ဆိုင္း​ခဲ့​ရတယ္။ စက္မႈလုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြဘက္က ျပန္လည္ၾကိုး​စား​တဲ့​အတြက္ ဒီဇင္ဘာလမွာ တရား​ရံုး​ခ်ဳပ္ (Supreme Administrative Court) က ပတ္ဝန္း​က်င္ ညစ္ညမ္း​မႈမ႐ွိတဲ့​ စက္ရံု ၁၁ ရံုကို ျပန္လည္ခြင့္​ျပုခဲ့​ပါတယ္။ ထိုင္း​နိုင္ငံဟာ ဒီမိုက​ေရစီအ​ေျခခံ​ေတြ အ​ေတာ္အတန္ တည္​ေဆာက္ထား​နိုင္ျပီး​ နိုင္ငံသား​အခြင့္​အ​ေရး​ကို ကာကြယ္​ေစာင့္​ေ႐ွာက္ရာမွာ အစိုး​ရကို​ေတာင္ တရား​စြဲပိုင္ခြင့္​ အခြင့္​အ​ေရး​ေပး​ထား​သလို၊​ ထိုင္း​အစိုး​ရကလည္း​ တိုင္း​ျပည္ရဲ့​ သဘာဝပတ္ဝန္း​က်င္ညစ္ညမ္း​မႈကို ကာကြယ္တဲ့​ ဥပ​ေဒ​ေတြ ျပဌာန္း​ထား​ပါတယ္။ ဝန္ၾကီး​ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ဦး​ေဆာင္တဲ့​ NEB လို ဥပ​ေဒကို အ​ေကာင္အထည္​ေဖာ္မယ့္​ အဖြဲ့​မ်ိုး​လည္း​ ဖြဲ့​စည္း​ထား​ပါတယ္။ ဒါ​ေပမယ့္​ နိုင္ငံတကာရင္း​နွီး​ျမႈပ္နွံမႈ​ေတြ မ်ား​မ်ား​ဝင္​ေရာက္နိုင္​ေအာင္ စီး​ပြား​ေရး​လုပ္ငန္း​႐ွင္​ေတြကို မ်က္နွာသာ​ေပး​ရတာ​ေၾကာင့္​ ဥပ​ေဒကို ျပည့္​ျပည့္​ဝဝ အ​ေကာင္အထည္မ​ေဖာ္နိုင္တာ၊​ ဗ်ဴရိုက​ေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္​ေရး​ယနၱရား​ထဲက အက်င့္​ပ်က္ခ်စား​မႈ​ေတြနဲ့​ ဖြံ့​ျဖိုး​ျပီး​စက္မႈနိုင္ငံ​ေတြက ကုမၸဏီၾကီး​ေတြဟာ သူတို့​နိုင္ငံ​ေတြမွာ အသံုး​ျပုတဲ့​ အဆင့္​ျမင့္​ စက္မႈ နည္း​ပညာကို မက္တဖြတ္မွာ မသံုး​စြဲဘဲ စရိတ္သက္သာတဲ့​ အဆင့္​နိမ့္​နည္း​ပညာ​ေတြ သံုး​စြဲခဲ့​တာ​ေၾကာင့္​ အခုလို သဘာဝပတ္ဝန္း​က်င္နဲ့​ ျပည္သူ့​က်န္း​မာ​ေရး​ျပဿနာ​ေတြကို အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း​ ဆိုး​ဆိုး​႐ြား​႐ြား​ ခံစား​ေနရျခင္း​ျဖစ္တယ္လို့​ ပညာ႐ွင္မ်ား​က Thailand’s Air: Poison Cocktail အစီရင္ခံစာမွာ သံုး​သပ္ထား​ပါတယ္။