Homeမေးမြန်းခန်း
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံ အိမ္အကူအမႈကို ေဖာ္ထုတ္သူ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ကိုေဆြ၀င္းႏွင့္ ေမးျမန္းခ်က္
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံ အိမ္အကူအမႈကို ေဖာ္ထုတ္သူ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ကိုေဆြ၀င္းႏွင့္ ေမးျမန္းခ်က္
အေးနိုင်
·
September 25, 2016
ရန္ကုန္တိုင္း ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္မွာ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္မိသားစု၀င္ေတြက အိမ္အကူမိန္းကေလးငယ္ေတြကို လူမဆန္စြာ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ခ်ဳိး၊ ဓားနဲ႔ မႊန္းစတဲ့ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းခဲ့မႈ၊ လုပ္ခမေပးဘဲ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီခိုင္းေစေနတဲ့ အမႈကို ျမန္မာစာနယ္ဇင္းသမားတဦးက ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ၿပီး တရားစြဲဆုိႏိုင္တဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒီႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခိုင္းေစမႈကို လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ သတင္းရယူၿပီး ရဲကို အေၾကာင္းၾကားခ့ဲ၊ တိုင္ၾကားခဲ့တဲ့ Myanmar Now သတင္းဌာနက သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ဦးေဆြ၀င္းကို ဒီဗြီဘီက ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
ရဲတပ္ဖြဲ႔က ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးမႈေတြလုပ္ေဆာင္ေနသလို တရားစြဲဆိုမႈေတြလည္း လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။
ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႔နယ္က အိမ္အကူကိစၥမွာ ကိုေဆြ၀င္းက ထုတ္ေဖာ္ေရးသားမႈ၊ လိုက္ပါကူညီေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အတိုခ်ဳပ္ရွင္းျပေပးပါခင္ဗ်။
"က်ေနာ္တို႔သတင္းဌာနကေနၿပီးေတာ့ အိမ္အကူမိန္းကေလးေတြရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေဆာင္းပါးေရးတယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ လူတေယာက္က ဆက္သြယ္လာတယ္။ ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္မွာ ဒီလိုမ်ဳိးႏွိပ္စက္ခံရတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတင္းၾကားတယ္ဆိုၿပီးေတာ သတင္းလာေပးတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္သြားၿပီးေတာ့စုံစမ္းတယ္။ စုံစမ္းေတာ့ ကေလးေတြ ေတြ႔တယ္။ ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္တယ္။ ေလ့လာတယ္၊ ဒဏ္ရာရွိမရွိက်ေနာ္ေလ့လာတယ္။ ေလ့လာၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ ေက်ာက္တံတားရဲစခန္းကို က်ေနာ္သြားအေၾကာင္းၾကားတယ္။ သြားအေၾကာင္းၾကားေတာ့ တရက္အေၾကာင္းၾကားတယ္၊ ေနာက္တရက္ထပ္အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး။ က်ေနာ္လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို ရဲဌာနကို ဖိအားေပးလို႔ရေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ တိုက္တြန္းလို႔ရေအာင္ေပါ့ေနာ္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကိုအေၾကာင္းၾကားတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒါၿပီးေတာ့မွ၊ အဲလိုဟာေတြၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ ပထမတိုင္ၾကားတဲ့အခ်ိန္ကေနၿပီးေတာ့ တလခြဲေလာက္ၾကာတဲ့အခါ ရဲစခန္းကေနၿပီးေတာ့ ဆက္သြယ္လာတယ္။ ဆက္သြယ္လာၿပီး ဒီကိတ္စၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးခ်င္လို႔ပါလို႔ဆိုၿပီး က်ေနာ္ကို ျပန္ဆက္သြယ္လာေတာ့ က်ေနာ္သြားတယ္။ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔က်ေနာ္ဟာကို ယခင္က အခ်က္အလက္ေတြအားလုံးေပးၿပီးသြားၿပီ၊ ဘာလို႔ မဆက္သြယ္တာလဲ။ ကေလးေတြဟာ သတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္၊ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္တဲ့အေနအထားရွိတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဓာတ္ပုံ႐ိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ရွင္ေတြက မသကၤာျဖစ္တယ္ေနာ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာ ဘာလို႔မလုပ္တာလဲလို႔ က်ေနာ္ေမးတယ္။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ ဘာမွ မေျပာဘူး။ မေျပာေတာ့ သူတို႔ကိုက်ေနာ္ေျပာတယ္၊ အလုပ္မ႐ႈပ္ေအာင္ ပထမဖိုင္တြဲကိုဖြင့္လိုက္ပါလို႔ က်ေနာ္ေျပာတာ သူတို႔က ဘာမွ မေျပာေတာ့။ က်ေနာ္ေျပာမွာပဲ သူတို႔သြားစစ္လို႔ရမယ္လို႔ေျပာေတာ့ က်ေနာ္က က်ေနာ္တိုင္ခ်က္မဖြင့္ခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ သတင္းေထာက္ဆိုေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔၊ ဘယ္ေထာင့္ အမႈအခင္းမွာမွ မပါခ်င္ဘူး။ ဘယ္ပါတီ (အစုအဖြဲ႔) ေပါ့၊ အဲလိုမ်ဳိးက်ေနာ္ မပါခ်င္ဘူးဆုိေတာ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မတိုင္လို႔ရွိရင္၊ တရား၀င္မတိုင္ရင္ သြားစစ္ေဆးခြင့္ရဲဌာနမွာ မရွိဘူး။ အဲဒါဆို တိုင္မယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ္တိုင္တယ္။ ဓာတ္ပုံအေထာက္အထားေတြ ျပန္ေပးတယ္။ ျပန္ေပးၿပီးေတာ့မွ အဲဒါ ၾသဂုတ္လေလာက္မွာ ျပန္ေပးၿပီးေတာ့က်ေနာ္ ဘာမွ ထပ္မၾကားရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ မၾကားရေတာ့ က်ေနာ္ရဲစခန္းကို ထပ္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္တယ္၊ ထပ္ကာတလဲလဲ ဖုန္းဆက္တယ္။ ေကာ္မရွင္႐ံုးကိုဖုန္းဆက္တယ္ ဘာမွမၾကားရဘူး။ လြန္ခဲတဲ့ ၁၅ ရက္ေန႔ (စတ္တင္ဘာ) က်မွ ေကာ္မရွင္က ဆင့္ေခၚလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္သြားၿပီးေတာ့မွ ဒါ ခုလိုမ်ဳိး ေငြေၾကးနဲ႔ညိႇႏိႈင္းတယ္ဆိုတဲ့အေျခအေနကို ေရာက္တယ္။ ညိႇႏႈိင္းတဲ့ပြဲကိုက်ေနာ္ေရာက္ခဲ့တာေပါ့။"
ဒီအမႈအခင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႔နယ္ရဲမႉးကိုဒီဗြီဘီက ေမးျမန္းရာမွာ ဒီအမႈကို သူမသိဘူး။ သူ႔ဆုိလက္ခံေရာက္ရွိလာျခင္းမရွိဘူးလို႔ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အထက္ညႊန္ၾကားခ်က္အရ သိရွိေဆာင္ရြက္တာလို႔ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုေဆြ၀င္းကနဦး တိုင္ၾကားမႈနဲ႔ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႔နယ္ရဲမႉးနဲ႔ၾကားထဲမွာ ကြင္းဆက္ျပတ္ေနတဲ့ အဟေလးရွိေနတယ္။ ဒီအမႈဟာ ရဲမႉးက မသိတာလား၊ အမႈကိုၾကားထဲမွာ ေဖ်ာက္လိုက္တာလား။ ဘယ္လိုနားလည္လဲ။
"သူတို႔မေန႔က ခုံ႐ံုးစစ္တယ္ခင္ဗ် (ဒီအမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရဲအခ်င္းခ်င္းခုံ႐ံုးဖြဲ႔စစ္ေဆးျခင္း)။ က်ေနာ္ကိုလည္းေခၚတယ္ အဲဒီစစ္တဲ့အခ်ိန္မွာေလ။ ရဲဌာနတြင္း ဒါေတြအားလုံးကို က်ေနာ္တိုင္ခဲ့တဲ့ ကနဦးတိုင္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့လူေတြအားလုံးကို အေရးယူမယ္။ ဆိုေတာ့ သူတို႔ အဲဒီမွာ တာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြအားလုံးကို ေခၚတယ္၊ ေခၚစစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ထြက္ဆုိခ်က္ေတြ က်ေနာ္နားေထာင္တယ္။ မွန္မမွန္ က်ေနာ္ ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီပြဲကို က်ေနာ္သြားတက္တယ္။ သြားတက္ေတာ့ က်ေနာ္ဘာသိခဲ့ရလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္သြားတိုင္တုန္းက စခန္းမႉးကုိ တာ၀န္က်တဲ့သူကေနၿပီးေတာ့ ဒါကို ဓာတ္ပုံအေထာက္အထားနဲ႔တကြ သူက သတင္းပို႔ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစခန္းမႉးက တာ၀န္ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္ေပါ့။ အဲဒီစခန္းမႉးက တာ၀န္ပ်က္ကြက္ခဲ့ၿပီးေတာ့ တျခားေနရာကို ေျပာင္းသြားတယ္၊ တျခားၿမိဳ႕နယ္တခုကို၊ စခန္းမႉးအသစ္ေရာက္တယ္။ အဲဒီစခန္းမႉးအသစ္ေရာက္မွ သူက လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က တုိင္ၾကားခ်က္ကို သူ ထပ္ရၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ျပန္စစ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီအေျခအေနမွာရွိတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒီမနက္ (စက္တင္ဘာ ၂၂ရက္) က်ေနာ္ ရန္ကုန္တိုင္းရဲမႉးခ်ဳပ္ ဦး၀င္းႏုိင္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ သူကေျပာတယ္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ကနဦးတိုင္ၾကားခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အေရးမယူခဲ့တဲသူေတြအားလုံးကို သူတို႔ရဲဌာနတြင္း အေရးယူမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေျပာပါတယ္။"
ရန္ကုန္တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ကေတာ့ က်ဴးလြန္သူလို႔သုံးႏႈန္းတာေပါ့။ ဖမ္းဆီးရရွိမႈ၊ စစ္ေဆး ေဖာ္ထုတ္ရရွိမႈ ေနာက္ဆုံးအေျခအေန သိပါရေစ။
" အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ကေနၿပီးေတာ့ ဒီအမႈမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္သူအားလုံး၊ မိသားစု၀င္အားလုံး၊ ဒီအားလုံးကို အကုန္လုံးကိုဖမ္းဆီးဖို႔လုပ္ေနတာ ေလာေလာဆယ္ ၄ ေယာက္မိထားတယ္ေပါ့။ ေနာက္ထပ္အနည္းဆုံး ၂ ေယာက္ကို သူတို႔ေတြ ဒါက က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ။ ရဲစခန္းမွာဒီမနက္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးေနခဲ့တယ္။ မေန႔ကလည္း ရဲစခန္း အေနာက္တိုင္းစခန္းမွာ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးေနခဲ့ေတာ့ သူတို႔ အပူတျပင္းကို ဒါကို က်န္တဲ့သူေတြ ရွာေဖြဖမ္းဆီးေရးအတြက္ သူတို႔လုပ္ေဆာင္ေနတာ က်ေနာ္ သိရပါတယ္။"
ကိုေဆြ၀င္း ကူညီေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္႐ံုးမွာ၊ ေထြအုပ္႐ံုးမွာ အေပးအယူညိႇႏႈိင္းေျပာဆိုၿပီး ကေလးေတြနဲ႔ အိမ္ရွင္ေတြနဲ႔ အေပးအယူလုပ္တာ သိန္းငါးဆယ္နဲ႔ သေဘာတူညီၾကတယ္ဆိုတာလည္း သိရတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့တာလဲ။
"ဒါဟာ အင္မတန္ အံ့ၾသစရာျဖစ္တဲ့အခ်က္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကို ေကာ္မရွင္က ဆင့္ေခၚလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္အ့ံၾသသြားတယ္။ ဆင့္ေခၚစာမွာ ဖိတ္စာက ဒီစြပ္စြဲခံထားရတဲ့ အိမ္ရွင္ေတြကိုလည္း ဒီစာက မိတ္တူပို႔တယ္ဆိုတာ ပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုလည္း မိတ္တူပို႔တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နာမည္ေတြ၊ က်ေနာ္ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ထည့္ၿပီးေတာ့မွ ေကာ္မရွင္ကေန ပို႔တာေနာ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ကိုဖိတ္ေခၚတယ္။ အဲဒီစာ ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ကာယကံရွင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ တိုင္ၾကားပါတယ္ဆိုတဲ့သူနဲ႔ စြပ္စြဲခံရတဲ့ ကာယကံရွင္နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ကိုေတြ႔ခိုင္းမယ္ဆုိကတည္းကိုက ဟာ ဒါ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အဆင္အျခင္မဲ့တဲ့ ကိတ္စၥပဲဆိုတာက်ေနာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္စာကိုေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ကေလးမိဘေတြအကုန္လုံးက တက္ၿပီးေတာ့မွ ဒါကိုေျဖရွင္းမယ္၊ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားတယ္။ ကေလးမိဘေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္စိုးရိမ္သြားတယ္။ ဒါႀကီးကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ။ က်ေနာ္လည္းမသြားခ်င္ဘူး ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့။ က်ေနာ္အႏၱရာယ္ရွိ ႏိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္ က်ေနာ္သုံးသပ္ၾကည့္ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ဒါႀကီးကို စုိးရိမ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္သြားလိုက္တယ္။ သြားလိုက္ၿပီးေတာ့ ေကာ္မရွင္႐ံုးကို က်ေနာ္သြားလိုက္တယ္။ ေကာ္မရွင္႐ံုး ေရာက္လည္းေရာက္သြားေရာ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္စိုးရိမ္သြားတယ္။ ဒီ မိဘေတြဟာ ေတာကေနတက္လာၿပီးေတာ့မွ တကယ့္ကို ေက်းလက္ေတာသူေတာင္သားဆုိတာ အင္မတန္ကို ဒါ ႐ိုးအတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ေကာ္မရွင္႐ံုးခန္းႀကီးမွာ မေရာက္ဖူးဘဲနဲ႔ ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္၊ ဟို အဲကြန္းေတြ လိုက္ၾကည့္တယ္။ ဆုိဖာထုိင္ခုံႀကီးေတြ လိုက္လွည့္တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ သူတို႔ေရာက္ေနတာ ရဲစခန္းလား၊ ေကာ္မရွင္႐ံုးခန္းလား၊ တရားခြင္လား၊ သူတို႔ဘာမွန္းမသိဘူး။ အဲဒီေနရာကို သူတို႔ေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ က်ေနာ္ ဒီဟာကို အစည္းအေ၀းကိုတက္ဖို႔ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ အစည္းအေ၀းကို က်ေနာ္သြားတက္တယ္။ အစည္းအေ၀းကိုသြားတက္ေတာ့ ရဲဌာနရဲ႕အစီရင္ခံစာကိုဖတ္ျပတယ္။ အစီရင္ခံစာထဲမွာ အႏွစ္ခ်ဳပ္က အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ ၃ ခ်က္ပါပါတယ္။ ဘာပါလဲဆုိေတာ့ နံပါတ္ (၁) ကေလးေတြကို ကြ်န္ျပဳေနတယ္။ နံပါတ္ (၂) ကေလးေတြကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတယ္။ နံပါတ္ (၃) ကေလးေတြကို လုပ္အားေခါင္းပုံျဖတ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒါဟာ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အေရးယူသင့္တဲ့အမႈျဖစ္ပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔က ေနၿပီးေတာ့ မွတ္ခ်က္ျပဳတဲ့စာကို ဖတ္ျပတယ္။ အဲဒီမွတ္ခ်က္ဖတ္ျပလို႔ဆုံးၿပီဆုိတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ (အမ်ဳိးသားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္) ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္ ဦးေဇာ္၀င္းကေနၿပီးေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္လို႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိတဲ့၊ ေတာသူေတာင္သားမိဘေတြနဲ႔ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ ႏွစ္ဘက္ ညိႇႏႈိင္းၾကပါလို႔ ဒဲ့ကို ေျပာခိုင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ခ်က္ျခင္းထကန္႔ကြက္လိုက္တယ္။ ရဲစခန္းက ရဲဌာနက ဖတ္ျပလိုက္တဲ့ ခုနျပစ္မႈေတြက အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းၿပီး ႀကီးေလးတဲ့ရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြ၊ သိန္းတေထာင္၊ သိန္းတေသာင္း ေပးရင္ေတာင္မွ ေျဖရွင္းလို႔မရတဲ့ အမႈေတြ၊ ေၾကေအးလို႔မရတဲ့အမႈေတြ။ ဒါေတြကို ဥပေဒအတိုင္းပဲ လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ထေျပာတယ္။ ဒါကို ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္ ဦးေဇာ္၀င္းက ကိုေဆြ၀င္း၊ ခင္ဗ်ားကာယကံရွင္မဟုတ္ဘူး မေျပာပါနဲ႔လို႔ေျပာတယ္။ ကာယကံရွင္မိဘေတြက ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ေတာင္ၾကည့္ေနတယ္၊ ေျမာက္ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္က စာကေလးတခု အျမန္ေရးလိုက္တယ္။ က်မ ဥပေဒအတိုင္းျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စာကေလးတခုေရးၿပီးေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ခုံေပၚ က်ေနာ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက စာမဖတ္တတ္ဘူးတဲ့။ စာမဖတ္တတ္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေတြက ေနၿပီးေတာ့ ကေလးမိဘေတြကို ခ်က္ျခင္းဘာေျပာလာလဲဆိုေတာ့ ၿခိမ္းေျခာက္လာတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ကိုပို႔တုန္းက ကေလးငယ္ေတြက အသက္မျပည့္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းအရ အေရးယူလို႔ရတယ္လို႔ ေျပာလာတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ အဲဒီၿခိမ္းေျခာက္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကာ္မရွင္က တစုံတရာတခြန္းမွ ၀င္မေျပာဘူး။ ဒါ နံပါတ္တစ္အခ်က္ေပါ့။ ေနာက္တခါက်ေတာ့ ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ကေလးေတြက က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြ၊ ျပစ္မႈေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ဒီႏွစ္ေတြအေတာအတြင္းမွာ၊ အဲဒါကို သူတို႔ အထပ္လိုက္ျပဳစုထားတယ္။ က်ေနာ္ ထေျပာတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ အဓိပၸာယ္ေတာ္ေတာ္မဲ့တဲ့လူေတြ၊ လူမဆန္တဲ့လူေတြ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီေနရာ ေရာက္တယ္၊ တရားခြင္မွာေျဖရွင္းရမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔စၿပီးလုပ္ရမွာက ခင္ဗ်ားတို႔ ေတာင္းပန္တယ္။ ၀မ္းနည္းေၾကာင္းေျပာၾကားရမယ္ေနာ္။ ဒါကို မေျပာၾကားဘဲနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီမိဘေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီဆုိေတာ့ ဒါအင္မတန္ဥပေဒမဲ့တဲ့ကိစၥပဲလို႔ က်ေနာ္ေျပာတယ္။ ေကာ္မရွင္က တခြန္းမွ ၀င္မေျပာဘူး။ က်ေနာ္ကို မေျပာဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖိအားေပးတယ္။ ေနာက္ေၾကာင္းမျပန္ပါနဲ႔ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြသုံးတယ္။ အပ်က္သေဘာမေဆြးေႏြးပါနဲ႔ ဆိုတဲ့စကားလုံးေတြသုံးတယ္။ က်ေနာ္ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ ထုိင္ေနတယ္။ ကေလးမိဘကလည္း က်ေနာ္ေျပာတဲ့ စာေလးတေၾကာင္းကို မဖတ္တတ္ဘူး။ အဲလိုအေျခအေနမွာ ျဖစ္ေနတာေပါ့ေနာ္။ ဆိုေတာ့ ဟိုဘက္ကလည္း ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဟိုဘက္က ဘာဖြင့္ေပးလဲဆိုေတာ့ ျဖစ္ၿပီးတာေတြ မေျပာပါနဲ႔တဲ့။ ကေလးမိဘက က်ေနာ္ အဲလိုမ်ဳိး တခါႏွစ္ခါ ေျပာလိုက္တဲ့အခါအားရွိလာၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္သမီးေလးဟာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းလုံးက်ဳိးသြားပါတယ္။ လက္ေမာင္းကို ရိုက္ခ်ဳိးခံထားရတယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာေတြအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ ဟာ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲသြားၿပီ။ ရဲရဲ႕အစီရင္ခံစာထက္ ပိုၿပီးတိက်တဲ့ဟာကုိ က်ေနာ္ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ခ်က္ျခင္းထေျပာတယ္။ က်ေနာ္ေျပာခြင့္မရွိေပမယ့္လည္း။ ခ်က္ျခင္းဆရာ၀န္ေခၚလိုက္ ခင္ဗ်ားတို႔၊ မႈခင္းစစ္ဆရာ၀န္ႀကီးကိုေခၚလိုက္။ ဒါကိုလည္းမရဘူး က်ေနာ့္ကို၊ ဆက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ေျပာဆိုခြင့္မရဘူး။ မိဘေတြက ျပန္ခ်င္ေနၿပီ။ မနက္ ၁၀ နာရီကတည္းက ေရာက္ေနတာ၊ ၉ နာရီ ၁၀ နာရီကတည္းကေရာက္ေနတာ ထမင္းမစားရဘူး တေယာက္မွ။"
အဲဒီလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္ ဦးေဇာ္၀င္းဆိုတာ ဒုရဲခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနညြန္ခ်ဳပ္ ရာထူးေတြ ထမ္းခဲ့ဖူးတယ္လို႔ သိရတယ္။ သူက ဒီကိစၥကို လူသားမဆန္ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈအျဖစ္ယူဆလား။ ဒါမွမဟုတ္ ကာယကံရွင္ခ်င္းေျပလည္ရင္ ၿပီးေရာလို႔ သေဘာထားလား။ ရွင္းျပေပးပါ။
"သူ႔ရဲ႕ပုံစံက ေျပလည္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့၊ ေျပလည္ဖို႔ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ႔ သူကေနၿပီးေတာ့ သုံးစြဲၿပီးေတာ့ ဒါကိုညိႇႏႈိင္းတဲ့ဟာပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရဲတပ္ဖြ႔ဲရဲ႕ ဥပေဒေၾကာင္းအရ စီရင္ဖို႔၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြ ဖတ္ျပတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ တခုမွ မွတ္ခ်က္ေပးျခင္း မရွိဘူး။ ဒါေတြဟာ အေလးအနက္ထားၿပီးလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ကိစၥလို႔ သူတခြန္းမွ ၀င္မေျပာဘူး။ ညိႇႏႈိင္းၾကပါ၊ ညိႇႏႈိင္းၾကပါဆိုတဲ့ ဟာကိုပဲ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးၿပီးေတာ့ သြားတယ္ေပ့ါေနာ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ပထမအဆင့္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အေရးယူခိုင္းတယ္၊ ဒါလည္းမရဘူး။ ညိႇႏႈိင္းၾကၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ထပ္ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြေခၚဖို႔ဆိုတာကို ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေကာ္မရွင္က က်ေနာ့္ကို ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေထာက္ခံေၾကာင္း လုံး၀မေျပာတဲ့အျပင္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အားေပးအားေျမႇာက္ ဘာတခုမွ မျပဳဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုေတာ့ အဲဒီအေျခအေနမွာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေတြကေနၿပီးေတာ့မွ ဒါ ေငြေၾကးနဲ႔ ညိႇႏႈိင္းရမယ္ဆုိတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကိုတင္လာတယ္။ ကေလးမိဘေတြက သူတို႔အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵက အဲဒီေန႔က ဘာလဲဆုိေတာ့ ေငြလိုခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူး။ တရားေရးမဟုတ္ဘူး သူတုိ႔တေတြက။ သူတို႔လိုခ်င္တာက ဒီ႐ံုးခန္းထဲက အျမန္ဆုံးထြက္သြားဖို႔ပဲ။"
ဒီေတြ႔ဆုံပြဲမွာ ေကာ္မရွင္နဲ႔ ကေလးမိဘေတြနဲ႔ ကိုေဆြ၀င္းပဲလား။ က်န္တဲ့ ဒီ ဌာနဆိုင္ရာ ဥပမာ- အမ်ဳိးသမီးေရးရာအဖြဲ႔လိုမ်ဳိး၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔လိုမ်ဳိး၊ ၿမိဳ႔နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးလိုမ်ဳိး အာဏာပိုင္ေတြပါေသးလား။ ဘယ္သူေတြပါေသးလဲ။
"ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ ရဲအရာရွိတေယာက္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္တံတားေထြအုပ္ပါတယ္။ ေက်ာက္တံတား မိခင္၊ ေစာင့္ေရွာက္ေရးပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြအကုန္လုံးက ေရာက္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေထြအုပ္တို႔၊ မိခင္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရး အစရွိသည္ျဖင့္ေပါ့ သူတို႔တေတြအကုန္လုံးက ၁၁ နာရီကစလိုက္တဲ့အစည္းအေ၀း ညေန ၆ နာရီထိ ထိုးသြားတယ္။ စကားလုံးတခြန္းမွ မေျပာသြားဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔တေတြဟာ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔တေတြဟာ ဒါႀကီးျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ဟာကို သူတို႔တေတြက သေဘာတူလို႔မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုလာေျပာတယ္။ ကိုေဆြ၀င္းထၿပီးကန္႔ကြက္တာ သိပ္ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ေတြက အသာတၾကည္ က်ေနာ့္ကို လာေျပာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူတုိ႔က ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ေကာ္မရွင္ (ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္ရွင္) ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အရင္တုန္းက ဒုရဲခ်ဳပ္တို႔၊ အက်ဥ္းဦးစီးညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္တို႔ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဒၚျမျမဆိုတဲ့လူက မိခင္နဲ႔ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးမွာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ပါတ့ဲပုဂၢိဳလ္ရွိတယ္။ ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ မိခင္နဲ႔ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးက မိခင္နဲ႔ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးမွာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကိုဘယ္လိုမ်ဳိး ဆန္႔က်င္ၿပီးေျပာရဲမလဲ။ အဲဒီခ်ိန္မွာ ေဒၚနန္းျမေဆြဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကေျပာတယ္၊ အိမ္အကူနဲ႔အိမ္ရွင္ဆိုတာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာပဲ၊ က်မကိုယ္တိုင္ တခါတေလ႐ိုက္ရတာပဲဆိုၿပီးေျပာတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီအေျခအေနမွာ သူတို႔က သေဘာေပါက္သြားၿပီေလ။ က်န္တဲ့ေထြအုပ္တို႔၊ က်န္တဲ့ ဟုိဟာ (ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္မိခင္နဲ႔ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရး) တို႔က ဒါကို ေကာ္မရွင္က ဘယ္လိုသေဘာထားရွိလဲဆိုတာ သူတုိ႔သေဘာေပါက္သြားေတာ့ သူတို႔ တခြန္းမွ ၀င္မေျပာၾကေတာ့ဘူး။ အိမ္ရွင္ေတြကလည္း ရဲတင္းသြားၿပီ။ ဒီေကာ္မရွင္တခုလုံးက သူတို႔ဘက္မွာ ဆိုတာကို သူတို႔က ရဲတင္းသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ ကေလးမိဘေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေတာ့ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းအရၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ကေလးေတြက်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြ၊ သူတို႔က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ျပစ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ အေထာက္အထားကို သူတို႔ေျပာရာမွာ စကားလုံးက အပုံအပင္ရွိတယ္ အေထာက္အထားေတြ၊ ကေလးေတြက က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ျပစ္မႈေတြ။"
အဲဒီေတာ့ သိန္း ၅၀ ကို ကေလးေတြက လက္ခံလိုက္လား။ ဒီသိန္း ၅၀ လက္ခံျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သတင္းသမား စကားနဲ႔ေျပာရရင္ သိန္း ၅၀ နဲ႔သေဘာတူညီခ်က္ရသြားေအာင္ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိေနႏိုင္မလား။ ဘယ္လိုျမင္လဲ။
"က်ေနာ္ကေတာ့ ေနာက္ကြယ္ကေန ဖိအားေပးတာေတာ့ က်ေနာ္မျမင္ဘူး။ ကေလးမိဘေတြက အိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီ။ ေငြေၾကးနဲ႔ညိႇႏႈိင္းခိုင္းတယ္၊ အဲဒီမွာ ေကာ္မရွင္အဖြ႔ဲတခ်ဳိ႔က ခင္ဗ်ားတို႔ ေတာကေနၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕တက္၊ ၿမိဳ႕ကေနၿပီးေတာ့မွ ေတာျပန္ ႐ံုးခ်ိန္းေတြနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးေျပာလိုက္ေတာ့၊ သူတို႔က အိမ္ျပန္ရမယ္။ ဟိုက ေငြေၾကးနဲ႔ ညိႇႏႈိင္းခိုင္းတယ္။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ က်မေငြေၾကးဘယ္ေလာက္လို ခ်င္တယ္။ ေျပာၿပီးရင္ အိမ္ျပန္ရၿပီသူတို႔က။ ဆုိေတာ့ ကေလးမိဘတေယာက္က က်မ သူ မရခဲ့တဲ့ လုပ္ခေတြလစာအားလုံးအပါအ၀င္၊ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္စာ အားလုံးအပါအ၀င္ သိန္း ၅၀ လိုခ်င္တယ္ေျပာတယ္။ အဲဒါကို ပိုင္ရွင္ဘက္ကေန သိန္း ၅၀ မေပးႏိုင္ဘူး။ သိန္း ၃၀ ပဲ ေပးႏိုင္မယ္၊ အဲလိုေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ေစ်းဆစ္။ က်ေနာ္က ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၿပီးေစခ်င္တဲ့လူမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဟိုေကာင္ေတြ အိမ္ရွင္ဘက္ကို ေစ်းဆစ္တာကိုၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ သိပ္လြန္လြန္းအားႀကီးတယ္ဗ်ာလို႔။ အဲလိုေျပာေတာ့ ေနာက္တခါက်ေတာ့ ဒါဆိုရင္ ဆယ္သိန္းတိုးေပးမယ္၊ ဆယ္သိန္းကိုဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုေတာ့ အရစ္က်ေပးမယ္။ ႏွစ္ႏွစ္စာ။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ပိတ္ဆုံးလည္းက်ေတာ့သိန္း ၄၀ နဲ႔ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းက်ဳိးသြားတဲ့၊ လက္ေမာင္းက်ဳိးသြားတဲ့၊ မီးေလာင္ဒဏ္ရာနဲ႔ ကေလးငယ္အတြက္ ၂ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္ လုပ္အားခအားလုံးအပါအ၀င္ နစ္နာေၾကး သိန္း ၄၀၊ ကေလးမိဘေတြက သခ်ၤာမတြက္တတ္ဘူး။ တလမွာဘယ္ေလာက္လဲဆိုတာ။ ဟိုက ၁ ေသာင္းခြဲနဲ႔တြက္ေနတယ္။ သတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ ၂ ေသာင္းခြဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ၁ ေသာင္းခြဲနဲ႔တြက္တယ္။ တြက္ၿပီးေတာ့ နစ္နာေၾကးဆိုၿပီးေတာ့ တြက္တယ္။ က်ေနာ္က ထေျပာတယ္၊ လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းက်ဳိးလို႔ကုရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ။ အဲဒီအေျဖကို ဘာမွ မေျဖၾကဘူး။ ျပန္ၿပီးေတာ့။ လက္ ဆယ္ေခ်ာင္းဆို ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘာမွ မရွိၾကဘူး။ အဲဒါနဲ႔ သိန္း ၄၀ နဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးၿပီးသြားတယ္။ ေနာက္တေယာက္က တေခ်ာင္းမွ မက်ဳိးလို႔ဆိုၿပီးေတာ့မွ တခါတည္း ဒဏ္ရာေတြရွိတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ၂ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္စာ လုပ္အားခအားလုံးအပါအ၀င္ နစ္နာေၾကး ဆယ္သိန္း။ အင္မတန္ ရယ္စရာေကာင္းတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္လူႀကီးေတြက ၀င္ေျပာရမယ္။ ဟာ- လုပ္အားခေတာင္မွ သိန္း ၂၀ ေလာက္ရွိမယ့္ကိစၥကို လုပ္အားခအားလုံးအပါအ၀င္ ၁၀ သိန္းနဲ႔ၿပီးသြားတယ္။ ကေလးမိဘေတြလည္း ျပန္ရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးတယ္။ က်ေနာ္ အင္မတန္ ေငြေၾကးနဲ႔ေျဖရွင္းရာကို က်ေနာ္ကေနၿပီးေတာ့ ဒါ မလိုလားတဲ့ပုဂၢိဳလ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးမိဘေတြက ေငြမေရတတ္ေတာ့ က်ေနာ္ ေငြေရ (ေရတြက္) ေပးရတဲ့အဆင့္ေရာက္သြားတယ္ေနာ္။ ဒါႀကီးကို။ အဲဒါနဲ႔ ဆိုင္ရွင္ေတြက ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ အဲဒါကိုက်ေနာ့္ကို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္တယ္။ အခုသတင္းေထာက္ေတြသြားေတာ့ က်ေနာ့္ကိုဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ဒီအမႈႀကီးကို ကိုေဆြ၀င္းေတာင္ ေငြလက္ခံၿပီးေတာ့ အားလုံးေၾကေအးေပးလိုက္ၿပီ။ ဓာတ္ပုံအေထာက္အထားေတြရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းဌာနေတြကိုေျပာတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒါလည္း ေငြေၾကးေပးတယ္ဆိုတာ ေထြအုပ္ေတြရွိတယ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ရွိတယ္၊ အားလုံး၊ မိခင္နဲ႔ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရး အဲဒီေရွ႕မွာ ေငြေၾကးေပးလိုက္တာေပါ့။"
ဒီအမႈကိုလခ်ီလိုက္ခဲ့သူအေနနဲ႔ ခုန လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က ေဒၚျမျမေျပာစကားကို ဆက္စပ္လိုက္ရင္ အိမ္အကူဆိုတာကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လိုနားလည္ေနၾကလဲ။ အလုပ္သမားတေယာက္အေနနဲ႔မျမင္ဘူး။ ဒီအမႈကို ေ၀ဖန္ၾကရာမွာ အိမ္အကူကိုဆိုရင္ ကြ်န္သာသာ ပုံစံမ်ဳိး ဆက္ဆံၾကတယ္ဆိုတာ ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီ အစဥ္အဆက္ က်င့္သုံးေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပုံစံကို လုံး၀ေျပာင္းသင့္တယ္လို႔ မထင္မိဘူးလား။
" က်ေနာ္တို႔က ပိုၿပီးေတာ့ တိတိက်က်ေျပာဖို႔လိုအပ္တယ္။ နံပါတ္ (၁) အခ်က္၊ အိမ္အကူဟာ ကေလးလုပ္သားလို႔ေျပာလို႔ရွိရင္ ကေလးလုပ္သားေအာက္မွာမွ ဒါ အင္မတန္ကို မတရားမႈ ကိုခံရႏိုင္တဲ့ အလုပ္အမ်ဳိးအစားမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆို သူဟာ ပုဂၢလိက ေနရာမွာပဲရွိတယ္ သူလုပ္ရတာ။ သူ႔ကို တျခားမ်က္ျမင္သက္ေသေတြနဲ႔၊ တျခားလူေတြနဲ႔ ဥပမာ - လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ စားေသာက္ဆိုင္ လုပ္ရတယ္။ ဒီလုိဟာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အိမ္တအိမ္ထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္ခြင့္ရတယ္။ အခု က်ေနာ္ဘာေတြ႔ရလဲဆိုေတာ့ ဒီအမႈကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာ အိမ္အကူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေခါင္းပုံျဖတ္အျမတ္ထုတ္ခ်င္တဲ့သူေတြက ဘယ္ေတာ့မွ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြ မေခၚဘူး။ အသက္ႀကီးတယ္ဆိုတာ ၁၈ ႏွစ္အထက္ေတြမ ေခၚဘူး။ ကေလး ေသးေသးေလးေတြ သြားေခၚတယ္။ ခိုင္းလို႔မရရင္ကိတ္စၥမရွိေသးဘူး ခုခ်ိန္၊ ေတာက္တိုမယ္ရ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးကို တသက္လုံးကြ်န္ျပဳလို႔ရတယ္။ ဒီကေလး တသက္တာ၊ တခ်ဳိ႕ဆိုအႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ကြ်န္ျပဳတာေတြ က်ေနာ္ ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ဒီကေလးကို နံပါတ္ (၁) အျပင္နဲ႔ ေပးမေတြ႔ဘူး။ ဒီကေလးကို လူသားတေယာက္အေနနဲ႔ လူအဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္လို႔မရေအာင္ ဘယ္လမ္းကဘယ္လိုရွိၿပီးေတာ့မွ ဘယ္လိုရွိမွန္းမသိဘဲနဲ႔ အိမ္တအိမ္ထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အလကားအခမဲ့နီးပါး ကြ်န္ျပဳလို႔ရတဲ့ပုံစံမ်ဳိး လိုခ်င္ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ အဲဒီကေလးငယ္ေတြကိုပဲ ပစ္မွတ္ထားၿပီး လိုက္ရွာေဖြေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ရမယ့္ကိစၥတခုက အသက္မျပည့္ေသးတဲ့အိမ္အကူကိုလုံး၀ တရားဥပေဒမဲ့ဆိုတာကို ေၾကညာရမယ္။ အိမ္အကူပြဲစားေတြအားလုံးကို Register (မွတ္ပုံတင္) မလုပ္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါအားလုံးကို၊ လိုင္စင္မရွိဘဲလုပ္တဲ့ အိမ္အကူပြဲစားအားလုံးကို အေရးယူရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အိမ္အကူဆိုတာ အားလုံး မွတ္ပုံတင္ရမယ္၊ အသက္ျပည့္ရမယ္။ လက္ခံတဲ့အိမ္ရွင္ဟာ မွတ္ပုံမတင္ထားတဲ့ အိမ္အကူတေယာက္ကို လက္ခံမယ္ဆိုရင္ သူ႔ကို အေရးယူခြင့္ရွိရမယ္။ လက္ခံလိုက္ၿပီဆိုရင္ေတာင္မွ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းေတြမွာ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ Register မွတ္ပုံတင္လုပ္ရမယ္။ ဒီလိုမ်ဳိးထိေရာက္တဲ့ ယႏၱရား က်ေနာ္တို႔က လိုအပ္ေနတယ္။ အခု ျဖစ္လာမွ က်ေနာ္တို႔က ကေလးငယ္တေယာက္ကို ေနလွန္းၿပီးေတာ့မွ ႐ိုက္တာတို႔၊ အခုလိုမ်ဴိးႏွိပ္စက္တာတို႔၊ ျဖစ္လာမွ ၀ုန္းဒုိင္းေသြးပူၿပီးေတာ့မွ လုပ္တယ္ဆိုတာထက္ က်ေနာ္တို႔မွာ ဒီကေလးငယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကာကြယ္မယ့္ဥပေဒ ထိထိေရာက္ေရာက္လိုအပ္တယ္။ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့အိမ္အကူဆိုတာ ရွိကို မရွိေစရဘူး။"
ဒီအိမ္အကူေတြ စိတ္ခ်လုံၿခဳံမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဥပေဒျပဳႏုိင္တဲ့လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက အစိုးရကို ဒီကေနတဆင့္ ကိုေဆြ၀င္း ဘာတိုက္တြန္းခ်င္လဲ။
"က်ေနာ္ ခုနေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ နံပါတ္ (၁) အသက္မျပည့္ေသးတဲ့အိမ္အကူကို ဒါ လုံး၀ ဥပေဒနဲ႔ ျပင္းထန္စြာအေရးယူမယ္ဆိုတာကို ခ်က္ျခင္း ဥပေဒေၾကာင္းအရ ေရးဆြဲၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္အကူဆိုတာဆက္ၿပီးေတာ့ ရွိေနဦးမွာပဲ။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အကုန္လုံးက တခါတည္းပဲ၊ အခု ဘယ္လိုေျပာမလဲ အရင္းရွင္စီးပြားေရးေပါ့ဗ်ာ။ ေက်းလက္ေတြကေနၿပီးေတာ့ ဆင္းလာၾကတယ္။ အမ်ဳိးစုံ လယ္သိမ္းယာသိမ္းဒုကၡေတြရွိမယ္၊ ရာသီဥတုေတြေဖာက္ျပန္ၾကတယ္၊ ေနာက္တခါ အမ်ားသုံးမီဒီယာေပ့ါဗ်ာ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ ေၾကာ္ျငာေတြကေနၿပီးေတာ့ တခါတည္း အဲကြန္းနဲ႔၊ ဆိုဖာနဲ႔၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟင္းခ်က္ၿပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္ျပတယ္။ ဒါေတြၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ ေတာေတာင္က လူေတြအကုန္လုံးက ဒီလို ဘ၀မွာ ပိုင္ဆိုင္ရမွ လူပီသမယ္ဆိုတဲ့ဟာကို လိုခ်င္လြန္းအားႀကီးလို႔ ၿမိဳ႕ေပၚေတြအကုန္လုံးကို ဆင္းလာၾကတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိးက်ေနာ္တို႔ ယႏၱရားႀကီးတခုလုံးေဖာက္ျပန္သြားၿပီေပါ့။ လူေတြအကုန္လုံးက ေမ့ကုန္ၾကၿပီ၊ ေတာေတာင္မွာရွိတဲ့ က်ယ္ေျပာတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေတြ၊ ေအာက္စီဂ်င္ေတြ၊ လူပီသတဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈေတြေပါ့။ ဟိုးတုန္းကဆို က်ေနာ္တို႔ၾကားရတယ္ တရာသီတြင္း လုပ္ၿပီးေတာ့မွ တႏွစ္ပတ္လုံးထုိင္ၿပီးေတာ့ စားေသာက္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့အေနအထား။ သူတို႔မွာ ၀ယ္ျခမ္းစရာ ဘာပစၥည္းမွမရွိဘူး။ အဲလိုအေနအထား ေလာဘဆိုတာ တရားမရွိဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြေပါ့ ဖိအားေတြမရွိၾကဘူး။ ဆိုေတာ့ အဲလိုအေျခအေနကေန ပ်က္ယြင္းသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ အားလုံးက၊ အခု ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈမွာလည္း ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္တက္တယ္။ ေျမယာေတြကို မတရားသိမ္းဆည္းၾကတယ္။ ေငြေၾကးအင္အားရွိတဲ့လူေတြက အလြယ္တကူလာ၀ယ္ၾကတယ္၊ က်န္တဲ့လူေတြက အကုန္လုံးလိုက္ေရာင္းၾကတယ္။ ေစ်းကြက္တခုလုံးပ်က္စီးၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္တို႔ ေက်းလက္မွာ လူေနမႈစနစ္တခုလုံးပ်က္စီးသြားၿပီေပါ့၊ ပ်က္စီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီကေလးငယ္ေတြ၊ ဒီကေန ေမြးဖြားလာတဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြအားလုံးဟာ ၿမိဳ႔ေပၚေတြကို စီးဆင္းၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာ ခ်ဳိ႕တဲ့ၾကတယ္။ ဒီလူေတြအားလုံးကို ေခါင္းပုံျဖတ္မယ့္သူေတြအားလုံးက ေစာင့္ေနၾကတယ္။ အိမ္အကူရယ္လို႔မဟုတ္ဘူး၊ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ေခါင္းပုံျဖတ္မယ့္သူေတြအကုန္လုံးက ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တို႔ အိမ္အကူကိစၥေျပာေတာ့ ဒီလိုအေျခအေနႀကီး ျဖစ္ပ်က္ေနၿပီေပါ့ေနာ္၊ အိမ္အကူကိစၥက ဒီမွာတင္ၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဆက္လက္ၿပီး စီးဆင္းေနဦးမယ္ ေက်းလက္ေတြကေနၿပီးေတာ့။ အဲဒါကို ဘယ္လိုကုိင္တြယ္မလဲ ဥပေဒေၾကာင္းအရ။"
ကိုေဆြ၀င္းက လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာသတင္းေတြကို အရင္ႏွစ္ေတြကတည္းက ေရးသားေဖာ္ျပေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အိမ္အကူအျဖစ္အပ်က္တင္မကဘဲနဲ႔ တျခားအစ္ရွဴးအေၾကာင္းအရာေတြေရာ ရွိေသးလား။
"က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔႐ံုးမွာ က်ေနာ္မွာထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သတင္းဌာနဆိုတာ သတင္းနဲ႔ enertain ေဖ်ာ္ေျဖရမယ့္အဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္ဘူး။ လူေတြအကုန္လုံးက ဖတ္ခ်င္ၾကတယ္။ မဟုတ္ဘူး က်ေနာ္တို႔ေတြအားလုံးက၊ ဘာလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက Voice of the Voiceless ေပါ့။ ေျပာဆိုခြင့္မရတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ က်ေနာ္ဆုိ ဘာေျပာထားလဲဆိုေတာ့ စကားလုံးတလုံးပဲေျပာထားတယ္။ ခံရ၊ ခံရ၊ ခံရတယ္ဆိုရင္ ေရးလို႔ရၿပီ။ က်ေနာ္ ၂ လုံးပဲေျပာထားတယ္၊ ခံရ ပါသလား၊ ေသးေသးေလးဆုိရင္ေတာင္မွ ေလွ်ာ့မတြက္ၾကနဲ႔။ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းတခုလုံးကို ကုိယ္စားျပဳမယ့္ဟာမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ အိမ္ေဖာ္ေလးတေယာက္၊ အိမ္အကူေလးတေယာက္ပါဆိုေပမယ့္ ဒါ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလုံးကို ကုိယ္စားျပဳတာမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ သတင္းမီဒီယာအေနနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလုံးကို ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့မလုပ္ႏုိင္ဘူး က်ေနာ္တို႔တေတြက။ တခုေလးလုပ္ရင္ေတာင္မွ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလုံးကို ႐ိုက္ခတ္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ခံရလို႔ ပါလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ အဲဒါကို လုပ္တာပဲ။ ခံရဆိုတာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္တာေတြပါမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ခံရတာေတြပါမယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလုံးက အကုန္လုံးက သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔မီွတည္ၿပီး ေနေနၾကရတာကိုး။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒါေတြျဖစ္လာတယ္ဆိုေတာ့ လူေတြအကုန္လုံးက။ က်ေနာ္ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ ေျပာတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာမွာ (((အပ္ပ ကိတ္ေစာစ )) ဆိုတာရွိတယ္ေလ။ အမႈကိစၥ ကင္းရမယ္။ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြး၀မ္းမႈရွိရမယ္။ ဆုိေတာ့ ဒါေတြအားလုံးကဘယ္လိုဟာမ်ဳိးမွာျဖစ္ႏုိင္လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးနဲ႔လူနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေနရတယ္ဗ်။ ေစာေစာပိုင္းကဆိုရင္ အစားအေသာက္ေတြ၊ ေတာေတာင္ေတြဆုိရင္ ခုခ်ိန္ထိ အလကားနီးပါးရတယ္။ ဆိုေတာ့ လူတေယာက္ အသက္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ လူတေယာက္ဟာ ကြ်န္ခံစရာမလိုဘူး။ အခု ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြနား ေရာက္လာသူအားလုံးဟာ ကြ်န္ခံရတာပဲ။ ကုိယ့္ဘ၀ကိုေန႔စဥ္ အလုပ္တခုမွာ ေငြေၾကးအတြက္ လုပ္ရၿပီဆိုရင္ ဒါ အားလုံးဟာကြ်န္ခံရတာပဲ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးခံရရင္လူေတြအကုန္လုံး ကြ်န္ခံရလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္ရင္က်ေနာ္တို႔ လုပ္ရမယ္။ က်ေနာ္ဆိုရင္ ဘာေျပာထားလဲဆိုေတာ့ လူေတြ မတရားခံရတာ၊ သဘာ၀ မတရားခံရတာလုပ္မယ္။ ေနာက္တခါက်ေတာ့ အလြဲသုံးစားမႈ၊ ေငြေၾကး၊ အာဏာ အလြဲသုံးစားမႈ၊ ဒါေတြဟာ အလြဲသုံးစားမႈရယ္ ခံရတာရယ္။ ဒီႏွစ္ခုဟာ ျပစ္မွတ္ပဲ။ "
ကိုေဆြ၀င္းကိုႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးထင္ေက်ာ္ကေနၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းလႊာေပး အပ္မယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေလးေျပာျပပါ။
"က်ေနာ္ စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ မွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန႐ံုးမွာ ဒီပြဲကိုလုပ္မယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ထၿပီးေတာ့ (((လက္ခမ္းေပါင္း)))ခတ္စရာကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ ဒီပြဲကို ဘာျမင္လဲဆိုေတာ့ အစိုးရကို က်ေနာ္ကေနၿပီးေတာ့မွ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္တဲ့လူေတြကို နံပါတ္ (၁) ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူဖို႔အတြက္ က်ေနာ္ကုိယ္တိုင္ တိုက္႐ိုက္ေျပာဆိုႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရမယ္။ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ အိမ္အကူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့၊ အမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့မွ ေသြးပူလို႔ ထၿပီးလုပ္ရတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးေတြ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ပိုၿပီးေတာ့မွ၊ တႏိုင္ငံလုံးကိုလြႊမ္းၿခဳံၿပီးေတာ့မွ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င့္သုံးလို႔ရမယ့္ဥပေဒေတြ၊ အဲဒီဥပေဒေတြကိုလည္း ဘယ္လိုအာဏာ သက္၀င္ေအာင္လုပ္ရမလဲဆိုတာကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းမယ္။ အဲဒီကိစၥပါတယ္။ ေနာက္တခုက လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကိစၥ ပါပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ တခုလုံးကို ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ ဆန္းစစ္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႔စည္းရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ စီရင္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ Offcial Investigation (တရား၀င္စုံစမ္းစစ္ေဆး) ေပါ့ ဖြင့္လွစ္ၿပီးေတာ့မွ ဒါကိုထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူရမယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး၊ သိန္းေထာင္နဲ႔ခ်ီယူထားၿပီးေတာ့ တႏိုင္ငံလုံးကို လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္မယ္ဆုိတဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြ ကုိယ္တိုင္ကိုက ဒီလိုျဖစ္ရလားဆိုၿပီးေတာ့ တခ်က္မွားတာနဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူရမယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းမယ္။ အကယ္လို႔ အေရးမယူရင္ အစိုးရကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ပတ္သက္တယ္လို႔ က်ေနာ္က ေကာက္ခ်က္ က်ေနာ္တို႔က ျပဳႏိုင္တယ္။ ဒါေတြေျပာၾကားဖို႔အတြက္ ဒီအခြင့္အေရးရတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္သတ္မွတ္ပါတယ္။"
