အစိုးရသစ္အေနနဲ႔ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္ သမားေတြအေရးကိစၥကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေလ့လာကူညီေပးဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္သံ႐ုံးမွာ အလုပ္သမားသံအရာရွိထားေပးတယ္ဆိုေပမယ့္ မ်ားျပားလွတဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခက္အခဲျပႆနာေတြကို ေျပလည္ဖို႔အတြက္ ဒီထက္ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေဆြးေႏြး လုပ္ေဆာင္မႈေတြ လုပ္ဖို႔လိုေနပါတယ္။ ထိုင္းသတင္းေတြရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား ၁ ဒသ မ၅၉ သန္း တရား၀င္ မွတ္ပုံတင္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ၂ သန္းေလာက္က မွတ္ပုံမတင္ၾကဖူးလို႔ သိရပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒါရိုက္တာ ဦးေက်ာ္ေသာင္းကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းပါတယ္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ျပည္ပေရာက္အလုပ္သမားေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဆက္စပ္ကူညီ ေဆာင္ရြက္လို႔ရေအာင္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က ေကာ္မတီတရပ္ ဖြဲ႔စည္းၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္ေထြးတို႔ ဦးေဆာင္လုုပ္ေနၾကတယ္လုိ႔သိရတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ျပင္ပႏိုင္ငံေတြေရာက္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ေသာင္းတို႔လို႔ အလုပ္သမားအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဘယ္လိုဆက္စပ္လုပ္ေနၾကလဲ။ “ဦးေက်ာ္ေထြးနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္ရိုက္လူခ်င္းေတာ့ မေတြ႔ဖူးဘူး။ ေကာ္မတီဖြဲ႔ၿပီးကတည္းက အီးေမးလ္နဲ႔ အဆက္အစပ္ရွိပါတယ္။ ထုိင္းဘက္က အလုပ္သမားေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေန၊ အစိုးရရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ျပည္ပသတင္းအခ်က္အလက္ေတြ သူ႔ကိုေပးေနတာရွိပါတယ္။ သူကလည္း ေမတၱာရပ္ခံၿပီးေတာ့ ေတာင္းခံတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေပးပါဆိုၿပီးေတာ့။ ဒီဘက္မွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း က်ေနာ္တင္ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိိန္ထိေတာ့ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ဒီဘက္က အလုပ္သမားေတြအတြက္ ဘာလုပ္ရမယ္၊ ညာလုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ပုံစံမ်ဳိး အခုထက္ထိ စနစ္တက်ေျပာလာတာလည္း မရွိသလို အစီအစဥ္ခင္းက်င္းခ်ထား လည္း မရွိေသးဘူးဗ်။” တေလာက ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕အထူးသံတမန္ ထုိင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေတြ အေရးကိစၥကို အေလးေပးေျပာဆုိခဲ့တယ္။ မၾကာခင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထိုင္းႏုိင္ငံလာမယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေရး ဘာျဖစ္ေစ၊ ေျပာစခ်င္လဲ။ “အဓိကကေတာ့ အခုျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ ေပၚမွာ မတရားသျဖင့္ ေခါင္းပုံျဖတ္ေနတဲ့ကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔လိုတယ္။ ဒုတိယ အခ်က္အေနနဲ႔က ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးသဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီေနထိုင္ခြင့္ကိစၥကို တိုရွင္းလိုရင္း သက္သာ ျမန္ဆန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ သြားဖို႔လိုတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ စင္ကာပူႏိုင္ငံကို တလတာ ေနထိုင္ခြင့္ လည္ပတ္ခြင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္ရႏို္င္ေအာင္ ေဒၚစုရဲ႕ အရည္အခ်င္းအရ လူေတြ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ကိစၥေတာင္မွ ညိႇႏိႈင္းတိုင္ပင္ႏိုင္တယ္။ ဥပမာ- က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္တာကေတာ့ သူမ်ားေတြေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္မွ ေမွ်ာ္လင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လို႔ ျဖစ္လာခဲ့လို႔ရွိရင္ေတာ့ ကံေပ့ါဆုိၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားတခုေတာ့ရွိတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ပရာယြတ္နဲ႔ေတြ႔တဲ့ အခါပဲျဖစ္ေစ၊ ထိုင္းဘုရင္နဲ႔ေတြ႔တဲ့ အခါပဲျဖစ္ေစ ဥပမာ - က်မတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံဟာ ဒီေန႔ဒီအခါမွာ အဆင္းရဲဆုံး တိုင္းျပည္ျဖစ္ေနတယ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံက ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေနတယ္။ အလုပ္ရွင္ႏိုင္ငံလည္း ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီအတြက္ ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတဲ့ အလုပ္ရွင္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေျခခံအလုပ္သမားေတြ ဒီတိုင္းျပည္မွာ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံ မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြကို လာလုပ္တဲ့လူေတြအေပၚမွာ ေနထိုင္ခြင့္ဗီဇာတို႔၊ အလုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါမစ္တို႔ေတြဆိုၿပီးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အႀကီးစားခြဲစိတ္မႈက လြဲရင္ သာမန္က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္လို႔ရတဲ့ ကိစၥေတြဆိုရင္၊ အလုပ္သမားလူတန္းစား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထုိင္းႏိုင္ငံသားနည္းတူ ေပးပါဆုိတဲ့ စကားတခု ေျပာၾကည့္လို႔ရွိရင္ ေဒၚစုရဲ႕ ရာဇပရိယာယ္အရျဖစ္ေစ၊ ေဒၚစုရဲ႕ သံခင္းတမန္ခင္းကြ်မ္းက်င္မႈအရျဖစ္ေစ၊ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာ ႏိုင္မလားလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ နည္းနည္းတင္းၿပီးေတာ့ ေတြးတာေတာ့ရွိတယ္။ ဆုိေတာ့ ေဒၚစုနဲ႔ က်ေနာ္္တို႔ ေတြ႔ခြင့္ရဖို႔ မရဖို႔ဆိုတာ ဒီေန႔ဒီခ်ိိန္ထိေတာ့ မေသခ်ာေသးဘူးဗ်။ လတ္တေလာ အေျခအေနေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ယခင္ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ကလို ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္ အလုပ္သမားသံအရာရွိ လႊတ္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့ မရဘူးဗ်။ ၇၇ ျပည္နယ္မွာ တရား၀င္ေရာ၊ တရားမ၀င္ ေရာက ၃ ၊ ၄ သန္းေလာက္ရွိေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို စနစ္တက်ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီသံ႐ုံးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ သီးသန္႔၊ ဘယ္လိုေျပာမလဲ technical team (နည္းပညာ အေထာက္အကူျပဳအဖြဲ႔) လုိ႔ေခၚမလား။ က်ေနာ္တို႔ဖက္က စနစ္တက် ဒီအလုပ္သမားေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးေကာ္မတီ အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္က ဖြဲ႔ၿပီးေတာ့မွ လူကုန္တားတို႔၊ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး လူမႈ၀န္ထမ္းဌာနတို႔၊ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနတို႔၊ ဒါ့အျပင္ က်ေနာ္တို႔ ဒီဘက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားေရးေဆာင္ရြက္တဲ့ ကြ်မ္းက်င္သူေတြနဲ႔၊ ေရွ႕ေန ေရွ႕ရပ္ေတြနဲ႔ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြေတြ သုံးစြဲၿပီးေတာ့မွ စနစ္တက် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မွသာလွ်င္ ထုိင္းႏိုင္ငံထဲက အဖိႏွိပ္ခံအခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္သြားမယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္ဗ်။” ထိုင္းႏို္င္ငံဘန္ေကာက္က ျမန္မာသံ႐ုံးမွာ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ အလုပ္သမား သံအရာရွိ ေျပာင္းထားတယ္လို႔ၾကားရတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းက အလုပ္သမားအေရးကို သူတေယာက္တည္း၊ သူ႔လက္ေထာက္တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စနဲ႔ ႏိုင္ပါ့မလား။ “အခုလက္ရွိ အလုပ္သမားသံအရာရွိ ၂ ေယာက္ရွိတယ္။ ပထမ နံပါတ္ ၁ သံအရာရွိကေတာ့ ဦးမုိးေအာင္ခိုင္၊ ဒုတိယအရာရွိကေတာ့ ဦးေအာင္ေက်ာ္သန္း။ ဒါေပမယ့္ ဒီ ၂ ေယာက္နဲ႔က မရဘူး။ ဒီ ၂ ေယာက္ရဲ႕လာတဲ့အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က သူတို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံအစိုးရ MOU (နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာ) ထိုးထားတဲ့ အလုပ္သမားတင္သြင္းျခင္းကိစၥနဲ႔ ပြဲစားေတြနဲ႔ကိစၥကို သာလွ်င္ အစစ္အမွန္စာရြက္ဟုတ္သလား။ အလုပ္အမွန္တကယ္ လိုအပ္သလားဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ဳိး ေတြမွာပဲ သူတို႔လုပ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ထိုင္းကို သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္ေနတဲ့ အလုပ္သမား ေတြ၊ အရင္တုန္းကေရာက္ေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အေရးကိစၥေတြမွာ အလုပ္သမားေတြ၊ သံအရာရွိေတြနဲ႔ ကူညီရိုင္းပင္းတာမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ၾကားလည္းမၾကားဘူး၊ ျမင္လည္းမျမင္ဘူး။ ႏိုင္လည္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေစာေစာကေျပာသလို သုံးသန္းေက်ာ္ ေလးသန္းရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အနည္းဆုံး အဆင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပား အစုအဖြဲ႔လိုက္အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ေနရာ ၅ ခုေလာက္မွာ ေပးၿပီးေတာ့မွ အလုပ္သမား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးေကာ္မတီေတြ၊ ႐ုံးေတြဘာေတြနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ ႐ုံးအသုံး အေဆာင္၊ ကားေတြကအစေပါ့။ ေန႔တဓူ၀ ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာတိုင္းကို အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္၊ အလယ္ပိုင္းအစရွိသည္ျဖင့္ ငါးေနရာ၊ ငါး႐ုံးေလာက္ကို စနစ္တက်ခြဲၿပီးေတာ့မွ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မွသာလွ်င္ ျဖစ္မွာျဖစ္တယ္ခင္ဗ်။” တကယ္လို႔ အဲသလိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္၊ ကုန္က်စရိတ္မ်ားရင္ အလုပ္သမားေတြ ထံက သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့အခြန္အခမ်ဳိး ျပန္ေခါက္မွရမယ့္သေဘာျဖစ္တာေပါ့ေနာ္။ “မလိုဘူးဗ်။ မလိုဘူးဆုိတာက ဒီမွာရွိတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တုန္းက ထုိင္းအစိုးရ ကေနၿပီးေတာ့ ထိုင္းမွာရွိတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလုပ္သမားေတြဆီကေန အိမ္ျပန္ပို႔ စရိတ္ဆိုၿပီးေတာ့အလုပ္သမားတဦးခ်င္းစီကေန ဘတ္ေငြ ၁ ေထာင္စီေကာက္ထားတယ္။ အဲဒီ ၁ ေထာင္စီေကာက္ထားတဲ့ပိုက္ဆံကို ဘယ္အလုပ္သမားကိုမွလည္း ျပန္မေပးဘူး။ ဘယ္အစိုးရ ကိုမွလည္း ျပန္မေပးဘဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ဆီက ထိုင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနက အလကား ေကာက္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ဘတ္ေငြ ဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာ က်ေနာ္တို႔ဆီက ေကာက္ထားတာရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ႏိုင္ငံတကာအခင္းအက်င္းေတြ၊ အေျခအေနေတြအရ က်ေနာ္္တို႔ ကုလသမဂၢဆီကျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံတကာ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ေတြ ဆီက ျဖစ္ေစ၊ အိုင္အယ္လ္အို (ႏိုင္ငံတကာ အလုပ္သမားအဖြဲ႔)က ျဖစ္ေစ၊ ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္းမွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလုပ္သမားေတြဆီက ကာကြယ္ဖို႔၊ ကူညီဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္ ႐ုံးခအတြက္က ဘယ္ေလာက္လိုလဲ၊ ေရွ႕ေန ဘယ္ႏွစ္ေယာက္အတြက္က ဘယ္ေလာက္ လိုတယ္၊ ကားက ဘယ္ႏွစ္စီးလိုတယ္၊ ၀န္ထမ္းအတြက္ ဘယ္ေလာက္လိုတယ္ဆိုတဲ့ ပရိုပိုဆယ္ ေတာင္းရင္ေတာ့ ရပါတယ္ဗ်။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ အန္ဂ်ီအို ထက္၀က္ေက်ာ္ေလာက္ဟာ ျမန္မာအလုပ္သမားဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကေန အိပ္ခ်္အုိင္ဗီြ၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္သမားအေရး၊ လူကုန္ကူးမႈကိစၥဆိုၿပီးမွပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြက ဗမာဆုိတဲ့အလုပ္သမားေတြေပၚမွာ လက္ညိႇဳးထိုးၿပီးေတာ့ အန္ဂ်ီအိုေထာင္စား ေနၾကတာပဲဗ်။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီမွာရွိတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ျမန္မာအစိုးရက က်ေနာ္တို႔လို ပူးေပါင္းၿပီးျဖစ္ေစ၊ သီးျခားလြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုုင္ ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ႏိုင္ငံ့ဘတ္ဂ်က္က သုံးစရာမလိုပါဘူးဗ်။ လုပ္တတ္ဖို႔နဲ႔ လုပ္ခ်င္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက စက္ရုံတရုံမွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအေရးကိစၥ ဦးေက်ာ္ေသာင္းတို႔ ထိုင္းတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔အတူ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္မယ္ (စစ္ေဆး) မယ္ၾကားလို႔ အဲဒါေျပာျပပါလား။ “အဲဒီကိစၥက ဘာလဲဆုိေတာ့ အလြန္တရာ ရက္စက္တယ္ ဗမာျပည္သားေတြရဲ႕ တရား၀င္ခြင့္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဗမာပဲြစားနဲ႔ထိုင္းပဲြစားေတြ။ ပတ္စပို႔ကို အသစ္စက္စက္ လုပ္ၿပီးတာ၊ ထပ္ၿပီးေတာ့မွ ဘတ္လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံျဖတ္ထားတယ္။ ရွစ္လ၊ ကိုးလမွ သက္တမ္းကုန္မွာကို ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္က်န္ေသးတဲ့ အလုပ္သမားေတြပါလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အတင္းအဓမၼေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါ က်ေနာ္က အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန (ထိုင္း) ပို႔တယ္။ ဒီက အလုပ္သမားသံအရာရွိ (ျမန္မာ)၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သံရုံးကိုပို႔တယ္။ သံရုံးကိုပို႔တယ္ဆိုတာ မနက္ဖန္ အလုပ္သမားသံအရာရွိနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ေတြက အဲဒါေတြကို အဲဒီအလုပ္ရုံက ဒီလိုဒီလုိျဖစ္ေနတယ္၊ အလုပ္သမားေတြဆီက ဘာေၾကာင့္ပိုက္ဆံျဖတ္ထားတာလဲ။ ဒီပတ္စပို႔ ေတြ ဘယ္လုိျဖစ္လဲဆိုတာ သြားၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္မလို႔။ ဒါမွ တျခားေတြနဲ႔ အကုန္လုံး ညီသြားမွာ။” က်ေနာ္တို႔ နားလည္တာက ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္လို႔ရွိရင္ ပတ္စပို႔တ္လည္းရွိရမယ္၊ အလုပ္လုပ္ခြင့္ဘတ္လည္းရွိရမယ္လို႔။ “မွန္တယ္ ရွင္းမယ္ဆိုတာက အလုပ္လုပ္ခြင့္ပါမစ္ ၂ ႏွစ္ရွိတယ္။ အလုပ္လုပ္ခြင့္ပါမစ္ ၁ ႏွစ္ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပတ္စပို႔တ္မွာက်ေတာ့ ၂ ႏွစ္ဗီဇာရွိတယ္။ ဆိုေတာ့ ၂ ႏွစ္ကုန္သြားတဲ့အလုပ္သမားတေယာက္က ေနာက္ ၂ ႏွစ္ထပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရတယ္။ ပတ္စပို႔စ္ စာအုပ္တအုပ္သည္ အလုပ္သမားတေယာက္သည္ ၆ ႏွစ္တဆက္တည္း ထိုင္းႏုိင္ငံ တြင္းမွာ ေနထိုင္ခြင့္ကို ဆက္လုပ္သြားလို႔ရတယ္။ ခု ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အေျခအေနက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လက လုပ္ထားတဲ့ ဘတ္ေရာ၊ ပတ္စပို႔တ္ေရာ အသစ္စက္စက္ရွိတာကို ထပ္ၿပီးေတာ့မွ ဘတ္လုပ္ရမယ္တဲ့၊ ျဖစ္ေနတဲ့ပုံ။ အလုပ္သမား ၈၀ ေက်ာ္က က်ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေလးႏွစ္တာ ေနထိုင္ခြင့္က လာမယ့္စက္တင္ဘာနဲ႔ ၾသဂုတ္မွာပဲကုန္မယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ေတြမွာက အဲဒီလမွာက်မွ ၄ ႏွစ္ျပည့္မယ္။ ထပ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီစာအုပ္က ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ ဆက္ခြင့္ရွိေသးတယ္ သူ႔ ဥပေဒေၾကာင္းအရ။ အဲဒီလို ဆက္ေသာအားျဖင့္ အလုပ္သမားေတြမွာ ျမန္မယ္၊ သက္သာမယ္။ ဒါကိုသိသိႀကီးနဲ႔ ဗမာပဲြစားနဲ႔ထိုင္းပြဲစားတို႔ကေနၿပီးေတာ့ စလုံးေရစ ျဖစ္တဲ့ ဘတ္ကို ျပန္လုပ္ခိုင္းတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ကေနၿပီးေတာ့ အဲဒီၾကားထဲမွာ စီအုိင္ ဆိုတာ တခါလုပ္လာရမယ္။ စီအိုင္ၿပီးေတာ့တခါ ပတ္စပို႔တ္ႀကီးကို တခါျပန္သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ဒါဟာ ဗမာပဲြစားနဲ႔ ထိုင္းပြဲစားတို႔သည္ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ တရား၀င္ ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ အေပၚမွာ မတရားေခါင္းပုံျဖတ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဒါ ဥပေဒေၾကာင္းအရလြဲေနတယ္။” ဒီကိစၥျဖစ္ေနတဲ့ စက္ရုံကို ၀င္ေရာက္မယ္လည္း ၾကားေနလို႔။ “ရဲနဲ႔လုပ္ရမွာ ဒါက လိမ္လည္မႈျဖစ္ေနတာကိုး။ မဟုတ္လို႔ရွိရင္ ဗမာျပည္သားျမင္တိုင္း ဗမာပြဲစားနဲ႔ ထုိင္းပဲြစားနဲ႔ ေခါင္းပုံျဖတ္လို႔ရတဲ့သတၱ၀ါျဖစ္ေနမွာေပါ့။”