ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕က ဆိုကၠားဆရာတဦးကို က်ပ္ေငြ တသိန္းစီနဲ႔ ဆုိကၠားဆရာ ၆၈၀ အတြက္ ေငြက်ပ္ သိန္း ၆၈၀ ကို ဦးစိုးတင့္က လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ေမ ၁၇ ရက္က ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕မေစ်း အေႏွးယာဥ္လုပ္သား ၅၀ ဦးကို တဦး ၁ သိန္းးစီနဲ႔ က်ပ္သိန္း ၅၀ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး ေမ ၁၉ ရက္မွာေတာ့ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ လြတ္လပ္ေရး ေက်ာက္တုိင္ကြင္း တည္ရွိရာေနရာမွာ ဆုိကၠားအစီးေပါင္း ၆၃၀ အတြက္ က်ပ္သိန္း ၆၃၀ လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ လွဴဒါန္းရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဦးစိုးတင့္နဲ႔ နီးစပ္သူတဦးက “ဦးစိုးတင့္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က သူရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမျဖစ္ေနတာရယ္၊ ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ ဒီဆိုက္ကၠားသမား ေတြ လက္ရွိ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ရာသီဥတု အယ္လ္နီညိဳေၾကာင့္ ပူျပင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ေတြနဲ႔ ကာယအလုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ ဆိုကၠားနင္းစားရတဲ့အေပၚမွာ စာနာသနားတာ ရယ္၊ ေနာက္တခုက မၾကာခင္ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြ ေက်ာင္းအပ္ဖို႔အတြက္ တဖက္တလွမ္းကေန အေထာက္အပံ့ေလး ျဖစ္ေအာင္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဆိုကၠားသမားေတြကို တေယာက္တသိန္းစီ အလွဴေပးတာေပါ့”လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဦးစိုးတင့္ရဲ႕ အလွဴဒါနကို လူမႈေရးကြန္ရက္ ေဖ့ဘြတ္ခ္အသုံးျပဳသူေတြက အင္တာနက္မွာ ေ၀မွ်ခဲ့ၿပီး အမ်ားစုက ေကာင္းမြန္တဲ့ အလွဴဒါနကို ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဦးစိုးတင္ဟာ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ အေရွ႕ဖက္ ေအာင္းကုန္းရြာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ မိဘ ၂ ပါး ဆုံးပါးသြားခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္တဲ့ အတြက္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ေပၚကို တက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ မဂၤလာသာေခါင္ရပ္ကြက္မွာ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္တဲ့ အိမ္မွာ ေနထုိင္ခဲ့ ပါတယ္။ အိမ္ရဲ႕ ေ၀ယ်ာ၀စၥကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရင္ ပ်ဥ္းမနား အထက ၂ ေက်ာင္းတြင္ ပညာ ဆက္လက္သက္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ စာရြက္စာတမ္းေၾကးေတြကို ဆရာ ဆရာမေတြက ေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီေနာက္ ၈ တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ ဆရာ ဆရာမေတြရဲ႕ ဆုံးမ သြန္သင္မႈနဲ႔ အ၀တ္တထည္ ကိုယ္တခုနဲ႔ ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းစရိတ္နဲ႔ ပညာသင္ဖို႔အတြက္ စရိတ္တခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဆရာဆရာမေတြက ေထာက္ပံ့ ေပးအပ္ ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီေနာက္ အင္းစိန္က စက္မႈလက္မႈအထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အီလက္ထရစ္ကာ ပါ၀ါ အထူးျပဳနဲ႔ ပညာသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းအၿပီးမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာမွာ အလုပ္၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ၀ါသနာပါတဲ့ အီလက္ထရစ္လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ အလုပ္ကေန ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကနဦးမွာေတာ့ ဒိုင္နမိုေမာ္တာေတြ ဂ်င္နရိုက္တာေတြ ျပင္ေပးတာ စတဲ့ အေသးစားလုပ္ငန္း ေတြနဲ႔ အစျပဳလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ ၅ ထပ္ႀကီးဘုရားနားက ဘန္ဒါရိပ္မွာ ဆိုင္ခန္းငွားၿပီး ေမာ္တာျပင္တဲ့ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေမာ္တာေတြျပင္ရင္း တျဖည္းျဖည္း နာမည္ရလာကာ ပ်က္ေနတဲ့ ထရန္ေဖာ္မာမ်ားကို စမ္းသပ္ျပင္ဆင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ပထမကေတာ့ ျပဳျပင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ထရန္ေဖာ္မာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လုပ္ငန္းဖက္ကို တျဖည္းျဖည္း တိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္လာကာ ရန္ကုန္ စက္မႈဇုန္မွာ Soe Electric & Machinery ကုမၸဏီ စက္ရုံကို ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ဟီတာခ်ီကုမၸဏီနဲ႔ ၂ ဦး သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီး Hitachi Soe Electric & Machinery ကုမၸဏီအျဖစ္ အမည္ေျပာင္းလဲကာ အက်ိဳးတူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ကုမၸဏီက လွ်ပ္စစ္ျဖန္႔ေ၀တဲ့ ထရန္ေဖာ္မာနဲ႔ ပါ၀ါ ထရန္ေဖာ္မာမ်ားကို ထုတ္ေ၀သလို ဒါအျပင္ ထရန္ေဖာ္မာနဲ႔ ပတ္သက္ေသာ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကို ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။