႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္စြာနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးျပဳမယ္ - မေကြးတုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္
ကျော်သက်မင်း
·
March 31, 2016
မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ တာ၀န္ေပးျခင္းခံရတဲ့ ေဒါက္တာေအာင္မိုးညိဳရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈ၊ မေကြးတုိင္းအတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ အဓိကစိန္ေခၚမႈမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီဗြီဘီက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
ဆရာက မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးကေနၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈထဲကို စၿပီး၀င္လာတာဆိုေတာ့ ဆရာ့ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ဒီ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ဘယ္လို အဆက္အစပ္ရွိခဲ့တယ္ ဆုိတာေလး အရင္ေျပာျပေပးပါခင္ဗ်။
"က်ေနာ္က ေမြးတုန္းက ကိုယ့္ဇာတိ ပြင့္ျဖဴမွာ ေမြးတာ။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လည္း က်ေနာ္ၿပိဳင္ရမယ့္လူက ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အစုိိးရအဖြဲ႔မွာ ဒု-၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဇ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေတာ့ ဦးေက်ာ္ဇနဲ႔ ၿပိဳင္ရမယ့္ပုဂၢိဳလ္ဟာ လူ႐ိုေသ ရွင္႐ိုေသ ျဖစ္ဖို႔လုိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း လ်ာထားတဲ့အခါမွာ က်ေနာ့္ဆရာေတြ အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕နယ္လူႀကီးေတြက က်ေနာ့္ကုိ ဆရာ၀န္လည္းျဖစ္တယ္၊ က်ေနာ့္မိဘေတြရဲ႕ အရွိန္အ၀ါက အရင္တုန္းကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔မွာ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ေနာက္တခါ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲက်ေတာ့လည္း ဦးႏုရဲ႕ သန္႔ရွင္းအဖြဲ႔မွာ အားေပးေထာက္ခံၾကတဲ့လူေတြ၊ ဆင္ပသိုက္ဆာေတြအေနနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း မိဘေတြက ၾသဇာအရွိန္အ၀ါရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဇာတိခ်က္ေႂကြျဖစ္တဲ့ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕ကေနၿပီးေတာ့ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တာပါ။ မေကြးတုိင္းက က်ေနာ့္ဇာတိပါ။ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ကလည္း က်ေနာ့္ ခ်က္ျမႇဳပ္ဇာတိပါ။ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္တုန္းကလည္းပါတယ္။ ေနာက္တခါ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္သိမ္းကလည္း ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႔မွာ သာသနာေရးဒု-၀န္ႀကီး ျဖစ္သြားေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လစ္လပ္တဲ့ေနရာကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၂၀၁၂ တုန္းကလည္း ပါခဲ့တယ္။ အခုလည္းပဲ ၂၀၁၅ က်ေတာ့လည္းပဲ က်ေနာ္က အဖြဲ႔ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာပဲ မေနၾကနဲ႔၊ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္အဆင့္ေတြလည္း အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ေတြကိုလည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ ဆင္းၾကဦးဆိုေတာ့ ဦးမန္းေဂ်ာ္နီတို႔၊ ေဒါက္တာေဇာ္ျမင့္ေမာင္တို႔၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အလားတူ ေဒါက္တာျမင့္ႏိုင္တို႔နဲ႔ အလားတူ က်ေနာ္လည္း မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးအဆင့္ကေန ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္းနဲ႔ ပြင့္ျဖဴမဲဆႏၵနယ္ေျမ အမွတ္ (၁) က ေနၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရတာပါ။"
ဟုတ္ကဲ့ဆရာ။ ဒီ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါတဲ့ တိုင္းတတိုင္း ျဖစ္သလဲဆိုတာ ဆရာ နည္းနည္းေလး ေျပာျပေပးပါဦး။
"မေကြးတိုင္းဟာ ၿဗိတိသွ်ေခတ္တုန္းက ဘီအုိစီရဲ႕ အေျခစိုက္တဲ့ေနရာေပါ့။ တကယ္ ေရနံထြက္ခဲ့တဲ့ေနရာ။ အရင္တုန္းကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရနံအထြက္ဆုံးဆုိတဲ့ ကာလတုန္းက မန္းေရနံေျမက တေန႔ကို ေရနံစည္ေပါင္း ၂ ေသာင္းေက်ာ္ထြက္တယ္။ အဲဒီတုန္းက မေကြးတိုင္းမွာရွိတဲ့ မင္းဘူး၊ စကု မန္းေရနံေျမေပါ့ေလ။ မန္းေရနံေျမဆို နာမည္ႀကီးတာေပါ့။ အခုလည္းပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္မွာရွိတဲ့ မေကြးတိုင္းဟာ မိုးေခါင္ေရရွားရပ္၀န္းမွာ ပါတယ္ဆိုေသာ္လည္းပဲ ဆည္ေရေသာက္ဧရိယာေတြရွိတယ္၊ ေနာက္တခါ မေကြးတိုင္းမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ဆီအိုးႀကီးဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးတဲ့ ႏွမ္းတို႔၊ ေျမပဲတို႔ထြက္တဲ့ အဓိကတိုင္းႀကီး တတိုင္းျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္တည့္တည့္မွာလည္း ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဗ်ဴဟာအရ အင္မတန္အေရးပါတဲ့ တိုင္းတတိုင္းလို႔ပဲ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။"
ဒီမေကြးတိုင္းထဲမွာေပါ့ေနာ္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေလးကို နည္းနည္းၿခံဳၿပီးေတာ့ သံုးသပ္ေပးပါလားခင္ဗ်။
"၂၀၁၀ တုန္းကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႔က ႏိုင္သြားတာေပါ့ေလ။ ႏိုင္သြားေသာ္လည္းပဲ တကယ္တမ္း ျပည္သူ႔အက်ဳိးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ သယ္ပိုးႏိုင္တယ္၊ မသယ္ပိုးႏိုင္ဘူးဆိုတာ ျပည္သူက ဆံုးျဖတ္မွာပဲေလ။ တခ်ဳိ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဆိုလို႔ရွိရင္ ရပ္ရြာအက်ဳိးစီးပြား၊ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြားထက္ ပုဂၢလိက အက်ဳိးစီးပြားေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ အေလးအနက္ထားတာေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ေျပာႏိုင္လဲဆိုရင္ ဥပမာတခု က်ေနာ္တို႔ ဒီ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သိန္း ၁၀၀၀ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈရန္ပံုေငြဆိုတာရွိတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္း ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းကို သိန္း ၁၀၀၀ ခ်ေပးတယ္။ ရပ္ကြက္နဲ႔ ေက်းရြာအုပ္စု တအုပ္စုဆိုရင္ သိန္း ၅၀ ဖိုး၊ မူလတန္းေက်ာင္း အစုတ္ကေလးေတြျပင္တယ္၊ ေက်းရြာခ်င္းဆက္ လမ္းေလးေတြေဖာက္တယ္၊ လက္ယက္ေရတြင္းေလးေတြ တူးတယ္၊ ေက်းလက္ေဆးေပးခန္းေလးေတြ ျပင္တယ္၊ ေရေလွာင္ကန္ေလးေတြ လုပ္ဖို႔လိုရင္ လုပ္တယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး အေနအထားမ်ဳိးမွာ ခ်ေပးတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္က ဒီ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ ဥကၠ႒တာ၀န္ ယူရပါတယ္။ ဥကၠ႒တာ၀န္ ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕နယ္တာ၀န္ရွိလူေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ မူလတန္းေက်ာင္းျပင္မွာလား၊ ေက်းရြာခ်င္းဆက္လမ္း ေဖာက္မွာလား၊ ေရတြင္းတူးမွာလား၊ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကိုယ္ေတြ႔ အေတြ႔အႀကံဳအရ ေျပာရရင္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္က ဒီေက်းလက္ေဒသ ရပ္ရြာမဲဆႏၵနယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကို စိတ္မ၀င္စားဘဲနဲ႔ သိန္း ၉၀၀၊ ၁၀၀၀ ေလာက္တန္တဲ့ တြဲဖက္အထက္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးျပင္ဖို႔ကို တြက္ခ်က္ေနတာ၊ သူနဲ႔ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးနဲ႔ တြက္ခ်က္ၿပီးေတာ့ ဒါ ဘယ္ေလာက္က်ရင္ ဘယ္ေလာက္ျမတ္မယ္။ ဒီကန္ထ႐ိုက္ကို လက္လႊတ္မခံသင့္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ကန္ထ႐ိုက္ရဖို႔ပဲ သူ စိတ္၀င္စားေနတယ္။ မေကြးတိုင္းမွာသြားၿပီး ကန္ထ႐ိုက္ရဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ထိေအာင္ ကန္ထ႐ိုက္ရဖို႔ သြားႀကိဳးစားတယ္။ အဲလိုႀကိဳးစားတဲ့အတိုင္းပဲ ကန္ထ႐ိုက္ရတယ္။ ရေသာ္လည္းပဲ သူလည္း အတိုင္အေတာခံရတယ္။ ဘယ္ပစၥည္းက ဘယ္လိုခ်ဳိ႕ယြင္းတယ္၊ ဘာညာ အားနည္းတယ္ဆိုၿပီး ရပ္ရြာရဲ႕ တိုင္တာေတာတာ ခံရတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက ျပည္သူလူထုကလည္း မ်က္စိပြင့္နားပြင့္ ပြင့္လာတဲ့ေခတ္။ ျပည္သူအေျချပဳတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတုိ႔၊ ျပည္သူ အဓိကထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတုိ႔ဆုိတဲ့ ေခတ္မ်ဳိးမွာ ျပည္သူက မဟုတ္တာမခံတဲ့အခါက်ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ဘယ္လိုထြက္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး။ အဲလိုေျပာတာနဲ႔ပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အားလံုးဟာ ရာႏႈန္းျပည့္ စင္းလံုးေခ်ာလို႔ က်ေနာ္ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒီထဲမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ လုပ္တဲ့သူတို႔၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရွာတဲ့သူေတြ ပါေကာင္းပါမယ္။ ပါတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ျပည္သူက ဒဏ္ခတ္မွာပဲ။ ဒါေတြကို ေျပာခ်င္တယ္။ ျပည္သူကို မ်က္ႏွာမူတဲ့၊ တကယ္ကို ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုယႏၱရား ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါ ေရွ႕က နမူနာျပသြားၿပီ။ က်ေနာ့္ ၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာလားဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ၿမိဳ႕နယ္အျပင္ ဒီ့ျပင္ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာလည္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ တခ်ဳိ႕ဟာဆိုရင္ ကန္ထ႐ိုက္ေတြနဲ႔ေပါင္းတယ္။ လုပ္ငန္းရဖို႔၊ ကိုယ္ႀကီးပြားဖို႔၊ စီးပြားျဖစ္ဖို႔ ဒါေတြပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနတာကို ျပည္သူက ေကာင္းေကာင္း သတိထားမိတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေကာင္းေကာင္း သင္ခန္းစာယူဖို႔လိုမယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။"
အခု မေကြးတိုင္းအတြင္းမွာေပါ့ေနာ္ လတ္တေလာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမယ္ဆိုရင္ ဘယ္အေျခခံကေန စၿပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုမလဲဆရာ။
"အဲဒါကေတာ့ ေျပာရရင္ အစိုးရပိုင္း ၀န္ထမ္းေတြ အေနနဲ႔လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုမွာျဖစ္သလို ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔ကလည္း ဒီမိုကေရစီတက္ၿပီ၊ ဒီမုိကေရစီအစိုးရ ဒို႔တင္တဲ့အစိုးရ ရၿပီဆိုၿပီး တဆိတ္ရွိ ဆႏၵျပ၊ တဆိတ္ရွိ ဆႏၵျပဆုိရင္ အစိုးရလည္း ဘာမွလုပ္လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုေတာ့ နားလည္ဖုိ႔လိုတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ က်င့္၀တ္ေတြ၊ စံႏႈန္းေတြကို တလြဲတေခ်ာ္ အသံုးမျပဳဖို႔ လိုတာေပါ့။ ညႇိညႇိႏႈိင္းႏႈိင္း တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ႔ လုပ္ဖုိ႔လိုတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါေလး တင္ျပခ်င္ပါတယ္။"
ေနာက္ၿပီးေတာ့ အခုလို ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ အဓိကစိန္ေခၚမႈက ဘယ္အခ်က္ေတြ ျဖစ္မလဲခင္ဗ်။
"အဓိကစိန္ေခၚမႈကေတာ့ ေခါက္႐ိုးက်ဳိးေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အေနအထားေတြ၊ ဒါ က်ေနာ့္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေပါ့ေနာ္၊ ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရ လက္ထက္တုန္းကလည္း ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ မျပည့္စံုဘူး၊ အင္မတန္ကို ခ်ဳိ႕တဲ့တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ေနာက္မွ လူျဖစ္တဲ့ မေလးရွားဆိုလို႔ရွိရင္ အစိုးရ၀န္ထမ္းမွန္သမွ် တိုက္၀ယ္ခ်င္သလား၊ ကား၀ယ္ခ်င္သလား ၀ယ္လို႔ရတယ္၊ အစုိးရ၀င္ေငြနဲ႔၊ အစိုးရက အရစ္က် ဆပ္ေပးတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေငြေၾကးတန္ဖိုးကလည္း ခိုင္မာေတာ့၊ စားေသာက္ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြကလည္း အေျပာင္းအလဲ ဒီေလာက္မရွိဘူး။ အဲလိုအေနအထားမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ လက္ေအာက္က လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြဟာ အင္မတန္ကို ခ်ဳိ႕တဲ့တယ္။ ခ်ဳိ႕တဲ့ေတာ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေတြ မကင္းဘူး။ ဒီ၀န္ထမ္းရဲ႕ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ အားနည္းခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ယႏၱရားက ဇိကုပ္ထားတာမ်ဳိး။ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ကာ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးကလည္း ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရတာကလည္း တကယ့္ကို အဓိက စိန္ေခၚမႈႀကီးတရပ္ပဲ။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ၀န္ထမ္းေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေပးမယ္။ တဘက္ကလည္း ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ မရွိေအာင္လည္း ဂ႐ုစိုက္ရတာေပါ့ေလ။ ဒီလိုမ်ဳိး ခံစားခြင့္ေတြ ေပးတဲ့ၾကားထဲက အက်င့္ပ်က္ရင္၊ ျခစားရင္၊ ေဖာက္ျပန္ရင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အေရးယူမယ္။ ၿပီးခဲ့တာေတြေတာ့ ၿပီးပါေစေတာ့ ဆိုတာမ်ဳိး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာထားတာ ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္လည္းပဲ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့အတိုင္း စဥ္းစားရရင္ စီမံခ်က္ေတြ၊ စီမံကိန္းေတြမွာ တလြဲေခ်ာ္တာေတြ ရွိတာေပါ့ေနာ္။ အရင္လည္း က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ပြင့္ျဖဴအထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုႀကီးဆိုရင္ အႀကီးႀကီးပဲေနာ္။ ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းႀကီးေတြထဲမွာ ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီအထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေတြက သရက္ခ႐ိုင္ကေန မင္းဘူးခ႐ိိုင္၊ ပခုကၠဴခ႐ိုင္ ၀ါလည္းမထြက္ဘူး၊ ဒီအထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံေတြ အားကုိးဖုိ႔။ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေတြကလည္း ၀န္ထမ္းေတြ ေျပာစကားအရဆိုရင္ လစဥ္ကို သန္း ရာနဲ႔ခ်ီ အ႐ံႈးေပၚ လည္ပတ္ေနရတယ္တဲ့။ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္ကလည္း ၀ယ္မလားဆိုေတာ့ မ၀ယ္လည္း မ၀ယ္ဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔ မ၀ယ္လဲဆိုေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာမွာ စံမီ၊ ကိုက္မီက သူ႔ရဲ႕အနံသည္ လက္မ ၅၀ ရွိရမယ္။ လက္မ ၅၀ ရွိတာကိုပဲ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာမွာ ခ်ဳပ္တန္း၀င္တယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ဒီစက္႐ံုကထြက္တဲ့ ပစၥည္းသည္ လက္မ ၄၀ ပဲ ရွိတယ္တဲ့။ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္က ဒီအထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုကို စိတ္မ၀င္စားဘူး။"
ဆရာဆိုလိုတာက ဒီစီမံကိန္းေတြကို ျပန္စိစစ္ဖုိ႔ လုိတယ္လို႔ ဆိုလိုတာေပါ့။
"အမွန္ေပါ့။ ဒါေတြဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အ႐ံႈးခံေနတာ၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ေတြ အေလအလြင့္ျဖစ္ေနတာ။ ေရွ႕က လူ႐ုိေသ ရွင္႐ုိေသ၊ လူျမင္ေကာင္းေအာင္လုပ္တဲ့ စီမံကိန္းႀကီး သေဘာမ်ဳိးပဲရွိတယ္။ ႏိုင္ငံက ဒီဒုကၡေတြ ခံေနရတာ။ ဒါကတခ်က္၊ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ခဏခဏေျပာရတယ္၊ မီးရထားလမ္းႀကီးေဖာက္တယ္။ ႐ိုးမပတ္လမ္း၊ ဘာလမ္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ။ မင္းဘူးကေန ပခုကၠဴအထိ ရထား တစီးမွမသြားဘူး။ အဲဒီရထားလမ္းႀကီး ဘာဒုကၡေပးလဲဆိုေတာ့ ေတာင္ကေန ေျမာက္ကို ကန္႔လန္႔ႀကီးခံေနေတာ့ ေရေတြႀကီးေတာ့ အေနာက္ကေနလာတဲ့ မုန္းေခ်ာင္းေရေတြက အေရွ႕ကို ေကာင္းေကာင္း မစီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ရထားလမ္းႀကီးက ကန္႔လန္႔ခံေနတာ။ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕ေရနစ္လို႔ ကံေကာင္းလို႔ မေသတယ္။ ဒါ ဒုကၡေပးတာပဲ။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ ေျပာလို႔ သိရတာကလည္း ရထားလမ္းကိုယ္တုိင္ကုိက ေပမီ ကိုက္မီ စံမီတဲ့ သံလမ္းေတြ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ သံလမ္းတေခ်ာင္း ဥပမာေျပာရရင္ ပိသာခ်ိန္ ၁၀၀၀ ရွိရမယ္ဆိုရင္ ၀ယ္သြင္းတာေတြသည္ ပိသာခ်ိန္ ၈၀၀ ပဲရွိတာျဖစ္လို႔ သံလမ္းေတြက ေကာက္ေကြးလို႔။ ဒါ အက်င့္ပ်က္မႈ၊ လာဘ္ေပးမႈ၊ လာဘ္ယူမႈနဲ႔ ျခစားမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္တာ။ သြင္းတဲ့ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ၊ ဘာမွ မသိနားမလည္လို႔ ႏွဲဖုိ႔ေလာက္ပဲ စဥ္းစားေနတာ။ ဘယ္ႏုိင္ငံဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္ နာမည္တပ္ မေျပာလိုဘူး။ အဲေတာ့ ဒီဒဏ္ ဘယ္ူေတြ ခံရတုန္းဆုိေတာ့ ျပည္သူေတြခံရတာ။ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ က်ေနာ့္မဲဆႏၵနယ္ေျမမွာ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုႀကီးတခု၊ ေနာက္တခါ မီးရထားသံလမ္းတခု၊ လယ္သမားေတြ လယ္ေတြအသိမ္းခံရတယ္၊ စား၀တ္ေနေရးေတြ က်ပ္တည္း ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္။ ေလ်ာ္ေၾကးရလားဆိုေတာ့ တျပားမွမရေသးဘူး။ ပံုေတာင္ပံုညာဘက္မွာ ေတာင္ႀကီးေဖာက္ၿပီးေတာ့ ရထားလမ္းေတြ လုပ္တယ္။ လုပ္အားေတြ ေပးၾကရတယ္။ ေသလုိ႔ လူေတြ လုပ္ၾကရတာ။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီရထားလမ္းက ခုဆိုရင္ ငါး႐ိုးႀကီးခ်ထားသလိုပဲ။ အဲဒီလုိဏ္ေခါင္းထဲကဟာလည္း ဘယ္သူမွလည္း မသြားဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြက မလုပ္သင့္ဘူး။ ဟန္ျပေလာက္လုပ္တာ။ လူျမင္ေကာင္းေအာင္လုပ္တာ။ ျပည္သူကတင္တဲ့၊ ျပည္သူကုိမ်က္ႏွာမူတဲ့ အစိုးရဟာ ဒါမ်ဳိးေတြမလုပ္ဘူးလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတယ္။ ဒါသင္ခန္းစာေတြပဲ။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြေတြ အေလအလြင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေရွ႕အဆက္ဆက္က လုပ္သြားတာေတြ။ ဒါေတြ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။"
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေပါ့ ဆရာ့ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းက မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူလူထုကို က်ေနာ္တို႔ ဒီဗြီဘီကေနတဆင့္ ဘာမ်ားမွာခ်င္တာ ရွိပါသလဲခင္ဗ်ာ။
"က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီဗြီဘီကလည္းပဲ တကယ့္ကို ျပည္သူ႔နား၊ ျပည္သူ႔မ်က္စိျဖစ္ေအာင္ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ အသံလႊင့္ဌာနႀကီးတခု၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားဌာနႀကီး တခုပါေနာ္။ အားေပးၾကဖုိ႔၊ ေထာက္ခံၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ့္မိဘ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ အျမတ္ေတာ္ခြန္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္တုန္းကလည္း အျမတ္ေတာ္ခြန္ ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ၀င္ေငြခြန္ေဆာင္တဲ့ ေခတ္တုန္းကလည္း ၀င္ေငြခြန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ က်ေနာ္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လာခဲ့တဲ့ တေလွ်ာက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဆိုၾကပါစို႔ မေကြးတိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ယူရတယ္ပဲ ဆိုဦးေတာ့။ က်ေနာ္ ကတိေပးခ်င္တာက က်ေနာ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းရယ္လို႔ မေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလည္း မရွိဘူး၊ မိဘဘိုးဘြား အေမြအႏွစ္ကလြဲလို႔၊ တန္ဖုိးႀကီးတဲ့ စိန္ေရႊရတနာလည္း ဘာမွမပိုင္ဆုိင္ဘူး။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ဒီၾကားထဲက ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ ကန္ထ႐ိုက္ယူလုပ္တာတို႔၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူၿပီးေတာ့ ကန္ထ႐ိုက္ခ်ေပးတာတို႔ အဲဒါေတြ မလုပ္ဘူး။ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္စြာနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးျပဳမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ကတိေပးခ်င္ပါတယ္။ မေကြးတိုင္းလႊတ္ေတာ္ႀကီး အေနနဲ႔လည္း အစိုးရကို တတ္ႏိုင္သမွ် ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔၊ ျပည္သူျပည္သားေတြကအစ မဟုတ္တာမမွန္တာကို ခံမေနဖို႔၊ မမွန္တာရွိလည္းေျပာဖုိ႔။ ျပည္သူကိုအေျချပဳတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔၊ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ တကယ့္ကို တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈရွိတဲ့ အစိုးရတခု ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ဆိုတာသည္ ျပည္သူမပါဘဲနဲ႔ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြကလည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးပါ။ လႊတ္ေတာ္ကလည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးပါ။ ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းရွိသေရြ႕ အလုပ္အေကၽြးျပဳပါမယ္ ဆုိတာကို ဒီဗြီဘီကေနတဆင့္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အမ်ားႀကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"
