လဲ့လဲ့ျပာျပာ၊ ထက္အာကာ၌ လဲ၀ါတိမ္ႏု၊ ေပါင္း႐ုံးစုသည္ ရတုၾကည္စ၊ ၀ါကၽြတ္လ။ သီတင္းကၽြတ္လဟာ ျမန္မာ့ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီမွာ ၇ လေျမာက္ ျဖစ္တယ္။ သီတင္းကၽြတ္ဟာ ျမန္မာ့ ၁၂ လမွာ ထူးျခားပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ဟာ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္သလို ၀ါကၽြတ္ပြဲ၊ မီးထြန္းပြဲေတြလည္း က်င္းပၾကတဲ့လ ျဖစ္ပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္လအတြင္း ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ထင္ရွားတဲ့ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေဇာ္ဂ်ီ၊ စာေရးဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ သခင္သန္းထြန္းတို႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေတြအျပင္ တျခားေသာ သီတင္းကၽြတ္လရဲ႕ ထူးခ်က္ေတြကလည္း ရွိေနပါေသးရဲ႕။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သီတင္းကၽြတ္ဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲဆိုတာ ၾကည္ၾကပါစို႔။ သီတင္းကၽြတ္လနဲ႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ အေၾကာင္းေတြကို ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာ အခုလို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္လ - သီတင္းကၽြတ္လသည္ ျမန္မာလမ်ားတြင္ သတၱမေျမာက္လ ျဖစ္၏။ မိုးဥတုတြင္ ပါ၀င္သည္။ ေရွးအခါက သီတင္းကၽြတ္လဟု မေခၚၾကဘဲ သန္တူလဟု ေခၚဆို ေရးသားၾကသည္။ သန္တူလ အဓိပၸါယ္မွာ ၀ႆ    ာန မိုးဥတုရာသီကို သန္ဟူ၍ ေရွးသူေဟာင္းတို႔ ေခၚၾကသည္ဟု ေ၀ါဟာရလီနတၳ ဒီပနီက်မ္း၌ ဆိုသည္။ သီတင္းကၽြတ္သည္ မိုးဥတု၏ ေနာက္ပိုင္းခ်ိန္ လတခု ျဖစ္ေလသည္။ အခ်ိဳ႕ပညာရွင္တို႔ကမူ သန္ဟူေသာ ပုဒ္သည္ ေကာက္- စပါး ေဟာ တိဘက္-ျမန္မာ-ထိုင္း-မြန္-ခမာ ဘာသာအေပါင္းတို႔လာ ျမန္မာစကားဟု ဆိုသည္။ တူ ပုဒ္သည္လည္း အသံခ်င္း အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ထူ ပုဒ္ႏွင့္ တြဲယူရေပမည္။ ထူသည္ တစံုတရာကို ေထာင္သည္၊ စိုက္သည္၊ မတ္ေစသည္ ေဟာျဖစ္သျဖင့္ သန္တူလသည္ ေကာက္စပါးပင္မ်ား ေပါက္ဖြား၊ ထြက္ထ၊ ေထာင္မတ္လာေသာလဟု အဓိပၸါယ္ရသည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ပုဂံေခတ္ထိုး ေက်ာက္စာတို႔တြင္ သီတင္းကၽြတ္ဟူေသာ စကားကို အလွ်င္း မေတြ႔ရသည္ျဖစ္၍ သကၠရာဇ္ ၅၇၄ ခုႏွစ္ထိုး တုရြင္းေတာင္ ေစာရဟန္းသိမ္ ေက်ာက္စာအတြင္း စာသားတေနရာ၌သာ သတင္းခၽြတ္ဟူေသာ အသံုးကို ေရွးဦးဆံုး ေတြ႔ရေလသည္။ သတင္းခၽြတ္ ဟူေသာစကားသည္ သီတင္းသီလ ေစာင့္ထိန္းသူတို႔က ခၽြတ္လြတ္ ကုန္ဆံုးေအာင္ ျပဳသည္ဟု အနက္ထြက္ေလသည္။ သတင္းခၽြတ္ႏွင့္ ၀ါကၽြတ္ဟူေသာ စကားကို ဖက္တြဲ၍ သတင္းကၽြတ္ ဟူေသာစကား ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ေတြးထင္ဖြယ္ရွိသည္။ ေလွအသင္းအတြင္း၀န္ေရး ေ၀ါဟာရလီနတၳ ဒီပနီက်မ္း၌ “သီတင္းကၽြတ္လ ေခၚဆိုသည္မွာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွစ၍ ၀ါတြင္း သံုးလ၊ ရက္ေပါင္း ၉၀၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔ သီတင္းကၽြတ္ေသာေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္လဟူ၍  သာသနာက်မ္းအလို ေခၚဆိုေၾကာင္း သိသာသည္” ဟူ၍ ပါရွိေလသည္။ ေဗဒင္အေခၚအားျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္လကို တူရာသီဟု ေခၚသည္။ တူရာသီ၏ အ႐ုပ္သည္ ခ်ိန္ ကိုင္စြဲေသာ ေယာက်္ားသဏၭာန္ ျဖစ္သည္။ ထိုရာသီကား အႆ   ၀ဏီ နကၡတ္ႏွင့္ယွဥ္၍ လျပည့္ေသာေၾကာင့္ အႆယု ဇ ဟူ၍ဆိုသည္။ ၾကာပန္္းကို ရာသီပန္းအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾက၏။ က်ီးတာရာ ထြန္းပသည့္ သီတင္းကၽြတ္ လရာသီတြင္ နံနက္ စက္နာရီ ၅ နာရီ ၅၅ မိနစ္ခန္႔တြင္ ေနထြက္၍ ညေန ၅ နာရီ ၃၇ မိနစ္ခန္႔တြင္ ေန၀င္သည္။ ျမန္မာနာရီအားျဖင့္ ေန႔ညဥ့္ နာရီ ၃၀ စီ အညီအမွ် ရွိေလသည္။ သီတင္းကၽြတ္လတြင္ ဘုရားရွင္ နတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္ခဲ့ဖူးသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မီးေစာင္းတန္း၊ မီးျမင့္မိုမ်ား ထြန္းညႇိ၍ မီးပြဲသဘင္ ဆင္ယင္က်င္းပၾက႐ုိး ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ ေခတ္အခါကမူ သီတင္းကၽြတ္လတြင္ မင္းသား မင္းေျမး မႉးေတာ္ မတ္ေတာ္တို႔၏ အဆင္တန္ဆာမ်ားကို အသစ္လဲလွယ္ ေပးေတာ္မူျခင္း၊ လက္ေဆာင္ေတာ္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈတိုင္းထြာေစျခင္း၊ ဆီမီးျမင့္မိုထြန္းျခင္း၊ ဘုရားေစတီမ်ားတြင္ ဆီမီးပူေဇာ္ျခင္း၊ ၀ါကၽြတ္ အကန္ေတာ့ခံျခင္းတို႔ ျပဳသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိုးသူေတာ္ ဦးမင္း၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီဖြဲ႔သျဖန္၌ “ၾကာငါးမည္ ႀကိဳင္သင္းလို႔၊ လွ်ံ၀င္းတဲ့ ေျပာင္ထိန္။ ေရႊနန္း ေတာင္ေတာ္ဦးမွာလ၊ ဆီမီးျမင့္မိုမီး ညီးတဲ့ခါခ်ိန္။ ရွိခိုးငယ္ႏွိမ္၊ သံုးႀကိမ္ ႐ုိေျပာင္း။ သကၠစၥ ဂါရ၀ႏွင့္၊ စဥ္အလာ ပူေဇာ္ပြဲကို၊ ခဲၾကေပေတာင္း။ ။” ဟူ၍ စပ္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သီတင္းကၽြတ္လတြင္ တနဂၤေႏြႏွင့္ တနလၤာေန႔မ်ားသည္ ျပႆ ဒါးရက္မ်ား ျဖစ္ၾက၍ အဂၤါႏွင့္ ၾကာသပေတးေန႔မ်ားသည္ ရက္ရာဇာမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သတင္းကၽြတ္ ရက္မစံုကြယ္သျဖင့္ ၂၉ ရက္သာ ရွိသည္။ သီတင္းကၽြတ္ တလြန္႔လြန္႔ႏွင့္၊ မီးညြန္႔ေရာင္ရွင္ ယိမ္းပြဲဆင္သည္ ေကာင္းကင္ၾကယ္ပြင့္ႏွယ္တကား။ တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္၊ လူအုပ္ဧရာ မီးၾကည့္လာသည္ ျမစ္မွာ ေဗဒါတန္းႏွယ္ တကား။ ၾကယ္ပြင့္ၾကားတြင္၊ ေဗဒါပင္တို႔ ထြက္၀င္တိုးေ၀ွ႔ တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္၊ ေကြ႔တံုေကာက္ခ်ည္ သြားေလသည္ကား ခ်ာလည္ ေလာကနွယ္တကား။ ။ (မင္းသု၀ဏ္) သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔သည္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ႀကီးတေန႔ ျဖစ္သည္။ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔၊ ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔တို႔ကဲ့သို႔ပင္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရား တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွ သကၤႆ  နဂိုရ္ျပည္သို႔ ၾကြျမန္း ဆင္းသက္ေတာ္မူလာသည့္ေန႔ ျဖစ္သျဖင့္ ထူးျမတ္ေသာ ေန႔အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳၾကသည္။ ျမတ္စြာဘုရား ဆင္းသက္ ႂကြျမန္းလာသည္ကိုရည္၍ ဘုရားသခင္အား ပူေဇာ္သည့္အေနျဖင့္ ထိုေန႔တြင္ မီးမ်ားထြန္းကာ ျမင့္မိုပြဲ ဆင္ယင္က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္၌ မယ္ေတာ္ျဖစ္ဖူးေသာ သႏၱဳႆီ  တနတ္သားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ “ကုသလာဓမၼာ၊ အကုသလာဓမၼာ၊ အဗ်ာကတာဓမၼာ” အစရွိသျဖင့္ အဘိဓမၼာ ၇ က်မ္းကို ေဟာေတာ္မူၿပီးေနာက္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ တာ၀တႎသာ၌ ပဝါယဏာျပဳ၍ လူ႔ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူသည္ကို အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ထိုေန႔ကို အဘိဓမၼာေန႔ဟူ၍ သမုတ္ကာ အဘိဓမၼာ ပူေဇာ္ပြဲ က်င္းပၾကေလသည္။ တနည္းအားျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကို ဘုရားဆုပန္ေသာေန႔ဟု ေခၚႏိုင္ေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္လာေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ပတၱျမားေစာင္းတန္းႏွင့္ ဆင္း၍ လက္်ာဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းျဖင့္ နတ္တို႔ ၿခံရံလိုက္ပါကာ၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္းတန္းျဖင့္ ျဗဟၼာမင္းတို႔ ၿခံရံလိုက္ပါလာေလသည္။ ထိုသို႔ နတ္ ျဗဟၼာမင္းတို႔ ၿခံရံလိုက္ပါလာ၍ ဆင္းသက္ေတာ္မူလာသည့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တင့္တယ္ေသာ အသေရေတာ္ကို ဖူးျမင္ေတာ္ မူၾကရေသာအခါ ၃၆ ယူဇနာအတြင္းရွိေသာ ပရိသတ္အားလံုးပင္ ဘုရားဆုကို ေတာင္းၾကသည္။ တေယာက္ေသာသူမွ် ဘုရားဆု မေတာင္းသူဟူ၍ မရွိၾကေခ်။ ဤသည္ကိုရည္၍ ဘုရားဆုပန္ေန႔ဟု ေခၚထိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရား ဆင္းသက္ေတာ္မူသည္ကို ဖူးေျမာ္ရန္ ေစာင့္ေနၾကေသာ လူအေပါင္းတို႔ ေတာင္းပန္သျဖင့္ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္က ဘုရားသခင္အား မည္သည့္အခါ မည္သည့္အခ်ိန္၌ လူ႔ျပည္ကို ဆင္းသက္မည္ကို ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ဘုရားက ငါဘုရားကို ဖူးလုိသူတို႔သည္ ရြာဦးေက်ာင္းသို႔ ဥပုသ္သည္မ်ား တရားနာသြားသကဲ့သို႔ လာခဲ့ၾကရမည္ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္ကို ရည္၍ ထိုေန႔ထိုရက္တြင္ ဥပုသ္သီတင္း ေဆာက္တည္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ လူ႔ျပည္သို႔မဆင္းမီ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ေရအစံုမီးအစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ စၾကာ၀ဠာတခုလံုးသည္ ဟင္းလင္းျပင္ ျဖစ္သြားေလသည္။ ရွင္ေတာ္ဘုရား၏ ေလာက၀ိ၀ရဏ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ လူနတ္ျဗဟၼာ ငရဲသားအားလံုးတို႔သည္ တဦးကိုတဦး ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ရေလသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္သည္ ၀ါတြင္း ၃ လ၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆိုေတာ္မူၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားတို႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ သြားလာ သီတင္းသံုးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကေလသည္။ ဤေန႔အထိ ၀ါဆိုၾကသည့္ သံဃာမ်ားသည္ အလြန္ျမတ္ေသာ ကထိန္အလႉ ခံယူထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကသည္။ ေလာကီလူတို႔၏ ထံုးစံအရလည္း အိမ္ယာထူေထာင္ျခင္း ျပဳႏိုင္ၾကသျဖင့္ အခ်ဳပ္အခ်ယ္မွ လြတ္ကၽြတ္ေစေသာေန႔ဟု ဆိုရေပမည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုေသာ္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါမွထေသာေန႔၊ ပ၀ါရဏာျပဳေသာေန႔၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တာ၀တႎသာ၌ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကို ၀ါတြင္း ၃ လပတ္လံုး ေဟာၾကားေတာ္မူသည္မွာ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆံုးေသာေန႔ (၀ါ) အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔၊ နတ္ ျဗဟၼာအေပါင္း ၿခံရံလ်က္ တာ၀တႎသာမွ သကၤႆ နဂိုရ္ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ျဗဟၼာ နတ္လူ သံုးဘံုသူတို႔ ျမတ္စြာဘုရားအား အတူတကြ ၾကည္ျဖဴေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္ၾကေသာေန႔၊ ေလာက၀ိ၀ရဏ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ စၾက၀ဠာတ၀န္းလံုးကို တိုးယိုေပါက္ ျမင္ၾကရေသာေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသ အထူးထူးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာေန႔ ျဖစ္သည္။ မလာျဖစ္ႏိုင္ဘု ၀ါေခတ္တစ္ခါကုန္ေတာ့ မီးေရာင္စံု  ကၽြတ္သီတင္းကိုလ ရင္တြင္းက ပူဆာဆာ။ (မင္းသု၀ဏ္) သီတင္းကၽြတ္တြင္ ကြယ္လြန္သူမ်ား သခင္သန္းထြန္း သခင္သန္းထြန္းကို ၁၉၁၀ ခုႏွစ္က ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ မယားညီအစ္ကိုေတာ္သူ၊ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္း၀င္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒၊ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး၀င္၊ သမိုင္း၀င္ နဂါးနီစာအုပ္ အသင္းတည္ေထာင္သူ၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လမွာ သခင္သန္းထြန္းဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရအၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ သခင္သန္းထြန္းဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ဦးေဆာင္ေတာခိုသြားခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၃၀ ျပည့္ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၃ ရက္ေန႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၆၈ စက္တင္ဘာ ၂၄) ေတာင္ငူခ႐ုိင္္၊ အုတ္တြင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ျမရာပင္ေတာင္ေက်ာမွာ က်ဆံုးသြားခဲ့တာပါ။ သခင္သန္းထြန္းဟာ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ ၂ ဘာသာ စာေရးေကာင္္းၿပီး သုပဏၰက ကေလာင္နဲ႔ ေဆာင္းပါး၊ ဘာသာျပန္ေတြ ေရးခဲ့သူပါ။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္က အေရးေတာ္ပံုနာမည္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ဂ်ာနယ္ကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ထုတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ စာေရးဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၀ ျပည့္ႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေက်ာ္ ၇ ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ မွာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ကြယ္လြန္ခဲ့တယ္။ ဇာတာအမည္ ေမာင္တင္ဦး ေခၚ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ကို ၁၉၂၀ ဇြန္လ ၉ ရက္က ပဲခူးၿမိဳ႕မွာ အဖ ခ်င္းလူမ်ိဳး ခရစ္ယန္တရားေဟာဆရာ ဦးေမာင္ေန၊ မိခင္ ေဒၚေစာၿမိဳင္တို႔က ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ပဲခူးမွာ ေမြးသူ ျဖစ္ေပမယ့္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕မွာ အေနမ်ားခဲ့တာမို႔ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ကေလာင္အမည္ ယူခဲ့တဲ့သူဟာ လံုးခ်င္း၀တၳဳနဲ႔ တျခားစာအုပ္ေပါင္း ၇၇ အုပ္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ လင္းယုန္သတင္းစာ တည္ေထာင္သူ အယ္ဒီတာ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုကိုးကၽြန္း အစာငတ္ခံ ရက္ ၄၀ တိုက္ပြဲ ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဆိုတာ သူျဖတ္သန္း ေက်ာ္လႊားခဲ့တဲ့ ေခတ္ႀကီးက သူ႔ပုခံုးေပၚ တင္ေပးလိုက္တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ကို ဘယ္ေလာက္ေက်ခဲ့သလဲ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းရမွာပဲလို႔ မကြယ္လြန္ခင္ သားျဖစ္သူကို ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္က ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေဇာ္ဂ်ီ ဆရာေဇာ္ဂ်ီကို ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၀၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔က ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕မွာ အဖ ဦးေယာ၊ အမိ ေဒၚစိန္ညြန္႔တို႔က ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ အမည္ရင္းက ဦးသိန္းဟန္ပါ။ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စတက္ၿပီး ၁၉၂၈ မွာ သူ႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ “ပိေတာက္ပန္း” ကဗ်ာကို ေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သုေတသနအသင္း ဥကၠ႒၊ ျမန္မာ့သမိုင္းေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒၊ ျမန္မာစာေပ ျပဳစုေရးႏွင့္ ဘာသာျပန္ ေကာ္မရွင္၏ ပညာရပ္ ေ၀ါဟာရ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒၊ အမ်ဳိးသား စာေပဆု ေရြးခ်ယ္ေရး ဥကၠ႒၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ျမန္မာစာ ပါေမာကၡ တာ၀န္ေတြ ယူခဲ့ပါတယ္။ ေဇာ္ဂ်ီဟာ ၀တၳဳတို-ရွည္၊ ေဆာင္းပါး၊ အက္ေဆး၊ ျပဇာတ္၊ စာတမ္းေတြ ေရးခဲ့ေပမယ့္ ကဗ်ာကိုသာ အမ်ားဆံုး ေရးခဲ့သူပါ။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၅၂ ခု သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၈ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အျခားစာအုပ္ေပါင္း ၃၀၊ ကဗ်ာပုဒ္ေရ ၂၃၀ ေလာက္၊ ၀တၳဳ ၄၆ ပုဒ္၊ ျပဇာတ္ ၈ ပုဒ္၊ စာတမ္းနဲ႔ ေဆာင္းပါး ပုဒ္ေရ ၃၀၀ ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီ၏ အုတ္ဂူပၚမွာ သူ႔ရဲ႕ “သင္ေသသြားေသာ္” ကဗ်ာကို ထုထြင္း ေမာ္ကြန္း တင္ထားပါတယ္။ ေၾသာ္ – လူ႔ျပည္ေလာက လူ႔ဘ၀ကား အိုရနာရေသရဦးမည္၊ မွန္ေပသည္တည့္ သို႔ၿပီးတကား၊ သင္ေသသြားေသာ္၊ သင္ဖြားေသာေျမ သင္တို႔ျပည္သည္၊ အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ သင္၏ မ်ဳိးသား၊ စာစကားလည္း၊ ႀကီးပြားတက္ျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏၊ သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေ၀ရာ ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္၊ ဉာဏ္တန္ေဆာင္လည္း ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္၊ က်န္ေစတည္း။ (ေဇာ္ဂ်ီ) ၁၉၃၅ ကဗ်ာဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီနဲ႔အတူ စာေရးဆရာႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ သီတင္းကၽြတ္မွာ ဆံုုးပါးခဲ့ၾကသလို သီတင္းကၽြတ္လမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကသူ၊ သီတင္းကၽြတ္လမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၾကသူေတြလည္း အပံုအပင္ပါ။ အထူးျခားဆံုးကေတာ့ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မယ္ေတာ္မိနတ္သားကို ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး မိခင္၊ ဖခင္နဲ႔ ဆရာသမား သက္ႀကီး၀ါႀကီးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကို ေအာက္ေမ့တသ ရွိခိုးပူေဇာ္တဲ့လ ျဖစ္ေနတာပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ ဆီမီးထြန္းပြဲေတြကို ႏႊဲေပ်ာ္ရင္းက အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ တရားဓမၼေတြနဲ႔အညီ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ေနထိုင္သင့္တဲ့ လရာသီ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။      ။ ေမာင္တူး