Snotbot နဲ႔ ေတြ႔လုိက္ၾကရေအာင္ပါ။ ဒီဒ႐ုန္းကေတာ့ အထူးသျဖင့္ ေ၀လငါးရဲ႕ႏွပ္ေတြ လုိက္သိမ္းေပးတဲ့အတြက္ နာမည္နဲ႔ လုိက္ဖက္လွပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ထိ ေ၀လငါး သုေတသန လုပ္ရာမွာ ျမားေတြကုိ ခႏၶာကုိယ္ထဲ ေဖာက္၀င္ေအာင္ ပစ္သြင္းေနရဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ Ocean Alliance (အုိရွင္း အလုိင္းယန္႔စ္) အဖြဲ႔မွ အီယန္ကားကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္သက္သာၿပီး ထိေရာက္တဲ့နည္းေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အသားစ နမူနာယူဖုိ႔ ေ၀လငါးေတြကုိ ျမားနဲ႔ပစ္မယ့္အစား အမွတ္တမဲ့ မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ႏွာရည္ေတြကုိ ဒ႐ုန္းနဲ႔ လက္ခံရယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ေ၀လငါးရဲ႕ႏွာရည္ ဒါမွမဟုတ္ မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ့ထြက္သက္က သုေတသန လုပ္ငန္းအတြက္ ေရႊပဲ။ စိတ္ကူးကေတာ့ ေ၀လငါးရဲ႕ မ်ိဳးဗီဇအခ်က္အလက္၊ ဗုိင္းရပ္စ္၊ ဘက္တီးရီးယား၊ ကုိယ္၀န္ေဟာ္မုန္း၊ စိတ္ဖိအားနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ေဟာ္မုန္းေတြကုိ ေ၀လငါး မသိေစဘဲ ရယူႏုိင္တာေၾကာင့္ပါ။" စဦးပုိင္း ရန္ပုံေငြေကာက္ခံရာမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ သိန္း ၃ ေသာင္းေက်ာ္တန္တဲ့ ကားဟာ အာဂ်င္တီးနားကမ္းလြန္ ပင္လယ္ျပင္က ႐ိုက္ေ၀လငါးေတြကုိ ေလ့လာဖုိ႔ Snotbot ဒ႐ုန္းအုပ္ႀကီးကုိ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ တပ္ျဖန္႔ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါၿပီ။ မန္ဆာခ်ဴးဆက္ျပည္နယ္က ဂေလာက္ဆက္စတာမွာလည္း ကားက သူ႔ရဲ႕ ဒ႐ုန္းပ်ံသန္းမႈ စြမ္းရည္ေတြကုိ ျပည့္စုံေအာင္ အားထုတ္ေနပါတယ္။ သူ႔အဖြဲ႔က Snotshot ဆုိတဲ့ ေ၀လငါးရဲ႕ ေလေပါက္စနစ္အတုကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ "ေ၀လငါးေပၚ ၁၂ ေပအျမင့္ကုိ ေရာက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ႏွာေပါက္နဲ႔တည့္ေအာင္ ကင္မရာကုိ လွည့္ခ်ိန္ၿပီး ႏွာေပါက္ကုိ ၾကည့္ပါမယ္။ ဒါဆုိရင္ ႏွာရည္ေတြ မွန္ဘီလူးဆီ လာစင္တာကုိ ေတြ႔ရမွာပါ။" သုေတသနပညာရွင္ေတြဟာ ဒ႐ုန္းနဲ႔ တြဲဖက္တပ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ ႏွာရည္စုေဆာင္းေရး ကိရိယာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ တီထြင္ေနၾကဆဲပါ။ "တခုကေတာ့ စုပ္အားေကာင္းၿပီး ဒဏ္ခံႏုိင္တဲ့ေရျမႇဳပ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔က တခုတည္းျဖတ္ပ်ံၿပီး ႏွာရည္ကုိ စုပ္ယူမွာပဲ။ ျဖတ္ပ်ံေနတဲ့တေလွ်ာက္ ခဏခဏ အမႈတ္ခံေနရမွာဆုိေတာ့ ဒီလုိ ဒဏ္ခံႏုိင္တဲ့ ေရျမႇဳပ္မွ အဆင္ေျပမွာပါ။" မႈတ္ထုတ္လုိက္တုိင္း ႏွာရည္အမ်ိဳမ်ိဳးဆီက ႂကြယ္၀တဲ့ အခ်က္ေတြ ပုိရလာမွာပါ။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြဟာ ေကာက္ယူဖူးသမွ်ထဲမွာ အေရးအပါဆုံးပဲလုိ႔ ကားက ဆုိပါတယ္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈ၊ စီးပြားျဖစ္ ငါးဖမ္းျခင္းေတြဟာ ေ၀လငါးေတြ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အႏၱရာယ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းပညာဟာ ေ၀လငါးေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း အကြယ္ေပးႏုိင္မယ္လုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။