ေနာက္ဆံုးၾကားရတဲ့သတင္းေတြအရေတာ့ ဂရိဘဏ္ေတြဟာ အခုအထိ ျပန္ဖြင့္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေအတီအမ္စက္ေတြကေနလည္း ေငြထုတ္ဖို႔ ခက္ေနၾကၿပီ။ ဥေရာပဇုန္ ေငြေၾကးေစ်းကြက္ကေနလည္း ထြက္ရဖို႔က အလားအလာမ်ားေနၿပီ။ ဂရိစီးပြားေရးႀကီးတခုလံုး တစတစ ၿပိဳက်ေနၿပီ။ လံုး၀ ဗုန္းဗုန္းလဲသြားမယ့္ အလားအလာကို ဦးတည္ေနၿပီ။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိ အေျခအေနဆိုးေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့တာလဲ။ ဂရိစီးပြားပ်က္ကပ္ႀကီး ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာလဲ။ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလွပါတယ္။ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို သာမန္လူ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရရင္ေတာ့ ကုမၸဏီတခုရွိတယ္ ဆိုပါစို႔။ လိုအပ္တဲ့ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာျဖည့္ဆည္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ စီးပြားေရးေခ်းေငြကို အတိုးႏႈန္းနည္းနည္းနဲ႔ ေခ်းလိုု႔ရမယ္လို႔ အဲဒီကုမၸဏီကို ဘဏ္တခုကေနၿပီး အေၾကာင္းၾကားလာတယ္။ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ တကယ္က အဲဒီဘဏ္ရဲ႕ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မျပည့္မီဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေငြေခ်းလို႔ မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည့္မီတဲ့ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ စာရင္းဇယားေတြကို အတု႐ိုက္ၿပီး ကုမၸဏီက ေငြေတြေခ်းတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ ေခ်းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ကုန္ထုတ္လုပ္မႈမရွိတဲ့ (စီးပြားေရးနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့) ေနရာေတြမွာ သံုးပစ္တယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကုမၸဏီအေနနဲ႔ ဘဏ္က ေငြေတြေခ်းၿပီး သံုးတယ္။ သာသာယာယာပဲ။ တေန႔လဲက်ေတာ့ ကမာၻ႔စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းႀကီး ျဖစ္ၿပီး ဘဏ္က ကုမၸဏီကို ေငြမေခ်းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ေငြေခ်းတာ ရပ္လိုက္ၿပီး အရင္အေႂကြးေတြကို အတိုးအရင္းေပါင္းၿပီး ျပန္ေတာင္းပါေလေရာ။ ကုမၸဏီကလည္း ျပန္မေပးႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကုမၸဏီက ေႂကြးဆပ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ၿပီး (default) ေဒ၀ါလီခံရမယ့္ အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳပါေလေရာ။ ဂရိရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္က အထက္ပါ ကုမၸဏီရဲ႕ ဥပမာနဲ႔ အလားသဏၭာန္ တူပါတယ္။ ဂရိစီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဂရိဟာ ၂၀၀၁-၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာ အီးယူအဖြဲ႔ထဲ၀င္တယ္၊ အီးယူအဖြဲ႔၀င္အေနနဲ႔ ဂရိဟာ အတိုးႏႈန္းနည္းနည္းနဲ႔ ေငြေခ်းခြင့္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၂၀၀၁ ကေန ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ အတိုးႏႈန္းနည္းနည္းနဲ႔ ေငြေခ်းၿပီး တိုင္းျပည္ဘ႑ာေရးက႑ကို စီမံခန္႔ခြဲတယ္။ ေခ်းတဲ့ေနရာမွာလညး္ တရား၀င္ သတင္းထုတ္တာေတြထက္ ပိုေခ်းတယ္။ ေခ်းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ကို ေခ်းတာ။ ဒီေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုေငြျပမႈက ႀကီးထြားလာၿပီး အေႂကြးေတြ နစ္လာတယ္။ အီယူအဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံေတြ အေနနဲ႔ လိုေငြျပမႈက ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိရမယ္။ အေႂကြးကလည္း ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိရမယ္။ အဲဒါကို ကန္႔သတ္ထားဖို႔ လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂရိက အဲဒီစည္းမ်ဥ္းေတြကို ေရွာင္လႊဲတယ္။ ပိုက္ဆံေတြေခ်းၿပီး သံုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆက္သံုးေနတယ္။ ဂရိကျပတဲ့ စာရင္းဇယားေတြကလည္း အမွားေတြခ်ည္းပဲ။ ႏွစ္စဥ္ အေႂကြးေတြ၊ အသံုးေငြေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာရင္းဇယား အမွားေတြကိုပဲ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေငြ ေခ်းလို႔ ေကာင္းေနတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ အစိုးရအေနနဲ႔ ရတဲ့ေခ်းေငြေတြကို အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ႔အသံုးစရိတ္ေတြမွာပဲ သံုးေနၿပီး စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတယ္။ ၂၀၀၄ ကေန ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ အခြန္ကေနရတဲ့ ၀င္ေငြဟာ ၃၁ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ျမင့္တက္လာေပမယ့္ ႏိုင္ငံရဲ႕ အသံုးစရိတ္ကေတာ့ ၈၉ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္တက္လာတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ဟာ ဘ႑ာေရးမညီမွ်မႈ အရမ္းကို ႀကီးမားလာပါတယ္။ ၂၀၀၈ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္လာေတာ့ ဂရိအေနနဲ႔ ေခ်းေငြေတြ ထပ္ေခ်းလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ေငြခန္းလာပါေလေရာ။ အတိုးေတြ၊ အရင္းေတြ ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေႂကြးကလည္း ျမင့္တက္လာပါေလေရာ။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ဂရိရဲ႕ အေႂကြးျပန္ဆပ္ႏိုင္ေခ် ရွိ၊ မရွိ ဆိုတာကို သတ္မွတ္ထားတဲ့အမွတ္ (credit rating) က ဥေရာပမွာ အနိမ့္ဆံုးအဆင့့္ကို ထိုးက်သြားပါေလေရာ။ ဂရိႏိုင္ငံ အစိုးရအသံုးစရိတ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ ပထမဆံုး ေျပာရမွာက စစ္အသံုးစရိတ္ပဲ။ ဂရိဟာ ဂ်ီဒီပီအခ်ိဳးနဲ႔ တြက္မယ္ဆိုရင္ ေနတိုးအဖြဲ႔၀င္ ၂၇ ႏိုင္ငံမွာ အေမရိကၿပီးရင္ ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခု စီးပြားပ်က္ကပ္ ဆုိက္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ဂရိကာကြယ္ေရး အသံုးစရိတ္က ျမင့္ေနတုန္းပဲ။ အခုႏွစ္ ကာကြယ္ေရးဘတ္ဂ်တ္က ၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ကထက္ေတာင္ ၀ ဒသမ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္လာတယ္။ အဓိက ကာကြယ္ေရးအသံုးစရိတ္ ျမင့္ရတဲ့အထဲမွာ စစ္သည္ေတြ လစာျမင့္တာရယ္၊ အိမ္နီးခ်င္း တူရကီရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ရွိေနတာနဲ႔ လက္နက္၀ယ္ယူမႈႏႈန္း ျမင့္မားတာရယ္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽမ္းက်င္သူေတြက သံုးသပ္ၾကတယ္။ စီးပြားေရးအေျခအေန အရမ္းဆိုးရြားေနတဲ့ ၂၀၁၀ ကေန ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္းမွာကို ဂရိစစ္တပ္ဟာ စစ္လက္နက္ပစၥည္း အမ်ားအျပားကို ၀ယ္ယူခဲ့တယ္။ အဲဒီကာလအတြင္းမွာ ဂ်ာမနီဆီကေန စစ္လက္နက္ပစၥည္း ေဒၚလာ ၅၅၁ သန္းဖိုး၊ ျပင္သစ္ဆီကေန ေဒၚလာ ၁၃၆ သန္းဖိုး ၀ယ္ခဲ့တာကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့။ ေနာက္ၿပီး လက္နက္၀ယ္ယူမႈေတြမွာလည္း ျခစားမႈေတြ ရွိတယ္လို႔ သံုးသပ္သူေတြက ဆိုတယ္။ ဂရိရဲ႕ အစိုးရအသံုးစရိတ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ေထာက္ျပရမယ့္ အခ်က္တခုကေတာ့ ျမင့္မားလွတဲ့ ပင္စင္လစာေငြပဲ။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြအရ ဂရိရဲ႕ ပင္စင္လစာေငြ ေပးတဲ့ပမာဏဟာ ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၁၇ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိတယ္။ အခု စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္လို႔ ေလ်ာ့တာေတာင္ ၁၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေသးတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ စာရင္းေတြအရ မ်ားပါတယ္ဆိုတဲ့ အီတလီ၊ ျပင္သစ္နဲ႔ ၾသစႀတီးယားတို႔ေတာင္ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဂရိအစိုးရ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လုပ္ခလစာ အခြင့္အေရးကလည္း ဥေရာပမွာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ေျပာရမယ္။ ေ၀ဖန္သူေတြက ဂရိအစိုးရ အလုပ္သမားေတြဟာ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘဲ လူလံုးျပ႐ုံနဲ႔ လစာေကာင္းေကာင္း ရေနၾကတာ၊ တခ်ိဳ႕ဆို အလုပ္ေတာင္ မွန္မွန္မတက္ဘဲ အပိုဆုေၾကးေတြ ရေနၾကတာ၊ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အပိုဆုေၾကးေတြ ခံစားေနၾကတာလို႔ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္တာပဲ။ အစိုးရ၀န္ထမ္းတဦး ေသဆံုးသြားေပမယ့္ သူ႔သမီးက လက္မထပ္ေသးရင္ အေဖ့ ပင္စင္လစာကို ခံစားခြင့္ ရွိေနတဲ့စနစ္ကိုသာ ၾကည့္ေတာ့။ အစိုးရ အသံုးစရိတ္ ျမင့္မားမႈက အဓိက အခန္းက႑မွာ ရွိသလို ဂရိစီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္ေစတဲ့ အျခားအေၾကာင္းရင္း တခ်က္ကေတာ့ အခြန္ေရွာင္တာပါပဲ။ ဂရိဟာ သူ႔ျပည္သူေတြဆီက အခြန္ကို က်က်နန မေကာက္ႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူေတြက အခြန္ေရွာင္မႈ ပိုမ်ားတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ဘဏ္ေတြက ေကာက္ယူခဲ့တဲ့စာရင္းနဲ႔ အစိုးရစာရင္းကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႕ တကယ့္၀င္ေငြဟာ အစိုးရဆီကို တင္ျပထားတာထက္ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ျမင့္မားေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အခြန္ေရွာင္ၾကလဲဆိုတာကို စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကေပေတာ့။ ေနာက္ထပ္ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းတခ်က္ကေတာ့ ဂရိဟာ အီးယူအဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ၿပီး အီးယူရဲ႕ တခုတည္းေသာ ယူရုိေငြကို သံုးေနရတဲ့အခ်က္ပါ။ တကယ္လို႔ ဂရိဟာ ယူ႐ိုဇုန္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ခုလို ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ေငြေၾကးျဖစ္တဲ့ Drachma (ယူ႐ိုမတိုင္ခင္က သံုးခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံ) ကို ပိုမို႐ိုက္ထုတ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေငြတန္ဖိုးကို ခ်၊ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈကို ျမႇင့္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ထုတ္ကုန္ကို ပိုမိုၿပိဳင္ဆိုင္မႈ အားေကာင္းေအာင္နဲ႔ ဆြဲတင္ႏိုင္တယ္။ ဒါက ၀ယ္လိုအားနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖန္တီးၿပီး စီးပြားေရးကို ျပန္စြဲတင္တဲ့နည္းပါ။ ၂၀၀၈ စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္း ကာလတုန္းက အေမရိကန္လည္း ဒီလိုနည္းမ်ိဳး သံုးခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဂရိခမ်ာ ဒီလိုလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယူ႐ိုဇုန္ထဲမွာ ရွိေနလို႔ပါ။ ဒီေတာ့ ျပႆ      နာကို ခါးစည္းခံေနရတာေပါ့။ ကိုရဲ (စာေရးသူ၏ ေဖ့စ္ဘြတ္မွ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဖာ္ျပသည္)