ဆင္တုပ္ေကြးေရာဂါ ကူးစက္တာ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ - ေဒါက္တာ နႏၵ၀င္း
နော်နိုရင်း
·
April 27, 2019
တနသၤာရီတိုင္း ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္၊ နဘူးလယ္ေဒသမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လက ဆင္တုပ္ေကြးေရာဂါ အစုအလုိက္ အၿပံဳလိုက္ျဖစ္ေနၿပီး ဒီလမွာေတာ့ အဲဒီကေန တဆင့္ ထိစပ္ေနတဲ့ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕နဲ႔ အျခား ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ကူးစက္ပ်ံ႔နွ႔ံလာတယ္လုိ႔ တနသၤာရီတိုင္း ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန၊ ပိုးမႊားမ်ားမွတဆင့္ ကူးစက္တတ္ေသာေရာဂါမ်ား ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းေရး အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာ နႏၵဝင္းက ေျပာပါတယ္။
ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈအေျခအေန၊ ကာကြယ္ရမယ့္အေနအထားေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာ နႏၵ၀င္းကုိ ဒီဗြီဘီက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ေမး။ တနသၤာရီတုိင္းထဲမွာ ဆင္တုပ္ေကြးေရာဂါျဖစ္ၿပီးေတာ့ တျခားေနရာေတြကုိလည္း ကူးစက္ပ်ံ့ႏွံ႔ေနတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အခုေနာက္ဆုံးအေျခအေန ဘယ္လုိေတြရွိလဲ ေျပာျပေပးပါဦးရွင့္။
ေျဖ။ ဟုတ္၊ ေရာဂါက ထား၀ယ္ၿမိဳ႕နယ္ထဲ၀င္ေနၿပီေပါ့။ ထား၀ယ္ကၿမိဳ႕ေပါ့။ အရင္စျဖစ္တဲ့ ေနရာက နဘူးလယ္။ နဘူးလယ္ဆုိေတာ ထား၀ယ္ကေန ေတာ္ေတာ္သြားရတယ္။ ၁ နာရီခြဲေလာက္သြားၿပီးမွ ေရာက္တဲ့ေနရာေပါ့။ အဲဒီေနရာမွာ သူက ဘုရားပြဲေတြလုပ္လုိက္တယ္။ ဘုရားပြဲေတြ လုပ္လုိက္ေတာ့ ဘုရားပြဲေတြမွာ လူ၀င္လူထြက္ေတြက ရွိတယ္။ အဲဒီလူ၀င္ လူထြက္ကေနတဆင္ ဒီဘက္ေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္ဘက္ေတြကုိ ေရာက္လာတာေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း ဘုရားပြဲလုပ္တဲ့ရက္ေတြကုိ ထိန္းခ်ဳပ္လုိ႔ေတာ့မရခဲ့ဘူး။ ေရာဂါႏွိမ္နင္းေရးနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြကေတာ့ လုပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကုိသြားတဲ့ လူအေရအတြက္က မ်ားတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီကေနဆင့္ တျခားၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းအတြင္း ၿမိဳ႕နယ္ေတြကုိ ကူးတယ္ေပါ့။ က်န္တဲ့တုိင္းနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ေတြကုိေတာ့ မေရာက္ေသးဘူးလုိ႔ ထင္တာပဲ။ ထိစပ္ၿမိဳ႕နယ္ေတြေပါ့။ ထိစပ္တာက ထား၀ယ္ရွိတယ္ဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ သရက္ေခ်ာင္း၊ ေလာင္းလုံေပါ့။ အဓိက ေလာင္းလုံနဲ႔ ထား၀ယ္ၿမိဳ႕နယ္ ၂ ၿမိဳ႕နယ္ေပါ့။ အခုက ထား၀ယ္ၿမိဳ႕ေပၚကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီေပါ့။
ေမး။ ကူးစက္ခံရတဲ့ သူအမ်ားစုက ဘယ္လုိအသက္အရြယ္ေတြက မ်ားလဲ။
ေျဖ။ လူလတ္ပုိင္းျဖစ္တာက ပုိမ်ားတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ခရီးသြားလာျဖစ္ေတာ့ ေနာက္ၿပီး ေနခင္းကုိက္တဲ့ျခင္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူက လူေတြကုိ အသက္အႏၱရာယ္ေတာ့ မေပးဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ အဆစ္ကုိက္တာ၊ ဖ်ားတာကေတာ့ ခံရတယ္ေပါ့ေနာ္။ သူက အဆစ္ကုိက္တာရယ္၊ ဖ်ားတာရယ္ ၅ ရက္ေနၿပီးေတာ့ သက္သာတယ္။ အဲဒါၿပီးရင္ေတာ့ တသက္လုံး ထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
ေမး။ ကူးစက္ခံရတ့ဲသူက ဘယ္ေလာက္ေလာက္ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရမလဲ။
ေျဖ။ အခုဆုိရင္ ရာနဲ႔ခ်ီရွိၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရမွာေပါ့။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာကို ေရာက္ေနၿပီဆုိေတာ့ေလ။ ရပ္ကြက္ ၃၃ ရပ္ကြက္ရွိတယ္။ ၁၀ ရပ္ကြက္ေလာက္ကေတာ့ ေအာက္ထစ္၀င္ေနၿပီေပါ့။ အခ်ဳိ႔ေနရာက်ေတာ့ ကြက္က်ားကြက္က်ား။ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာလဲဆုိေတာ့ သတင္းမတက္ဘူး။ အျပင္မွာ ေဆးကုေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြဆီကေန သတင္းျပန္ၾကားေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း ျခင္မေပါက္ပြားေအာင္လုပ္တဲ့ဟာနဲ႔ ေဆးခတ္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကုိေတာ့ လုိက္လုပ္ေနတာေပါ့ေနာ္။
ေမး။ အဲဒီေရာဂါရဲ့ လကၡဏာက ဘယ္လုိမ်ဳိးေတြလဲ၊
ေျဖ။ ေရာဂါကေတာ့ အဓိကကေတာ့ ဖ်ားတယ္။ တုပ္ေကြးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တူတယ္ဗ်ာ။ အရင္တုန္းက ဂ်ပန္တုပ္ေကြးလုိ႔ ေခၚတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တုပ္ေကြးက အသက္႐ႉလမ္းေၾကာင္းကကူးတယ္။ ဒီေကာင္ကက်ေတာ့ ျခင္ကုိက္မွကူးတယ္။ ေရာဂါ လကၡဏာကေတာ့ အဆစ္အျမစ္ကုိက္ခဲ့တယ္။ အဲဒါၿပီးရင္ သူက ေခါင္းကုိက္တာတုိ႔ ပ်ဳိ႔တာ အန္တာတုိ႔ နည္းနည္းေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိက လကၡဏာက အဆစ္ကုိက္တာ။ ေခါင္းကုိက္တာ၊ ႂကြက္သားကုိက္တာဆုိေပမယ္ အဆစ္ကုိက္တာ ပုိမ်ားတယ္။ ၿပီးရင္ အနီျပင္ထၿပီးေတာ့ ယားတာျဖစ္တယ္ေပါ့။ အဲဒါ ၅ ရက္ေလာက္ေနၿပီးရင္ေတာ့ ေရာဂါလကၡဏာ သက္သာသြားတယ္။ တသက္လုံးထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႔က်ေတာ့လည္း အဆစ္ကုိက္တာေတြကုိ က်န္ေနတတ္တယ္ေပါ့။ ေလးငါးလေလာက္အထိ ခံစားရတယ္ေပါ့။ အျမဲတမ္းႀကီးေတာ့ ကုိက္တာမဟုတ္ဘူး။ တခါတခါ ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲတုိ႔၊ ဘာတုိ႔မွာဆုိရင္ ပုိခံစားရတယ္။ လူေတြကုိေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္မျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ဳိးစု ျဖစ္တာကုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မလုိလားဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ျခင္ကုိက္မခံရေအာင္ ကာကြယ္လုိ႔ ရလ်က္သားနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီးခံစားရတယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးဘက္မွာလည္း ဖိအားတခုလုိ ျဖစ္တာေပါ့။
ေမး။ ဒီေရာဂါက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘယ္လုိအခ်ိန္ေတြမွာအျဖစ္မ်ားလဲ။
ေျဖ။ က်ေနာ္တုိ႔ အယူအဆကေတာ့ ဒီေရာဂါက ျမန္မာျပည္က ခဏခဏျဖစ္တဲ့ထဲမွာေတာ့ မပါဘူး။ ဆက္စပ္မႈကေတာ့ တခါခါ က်ေနာ္တုိ႔ အရင္အေေခါက္ေတြတုန္းက ဧရာ၀တီတုိင္းမွာျဖစ္တာတုိ႔ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ၂၀၁၁ ပတ္ခ်ာလည္တုန္းကေပါ့။ အဲဒီ အဆစ္အျမစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဆရာႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာခဲ့ၾကတာရွိတယ္။ အဲဒီပတ္ခ်ာလည္တုန္းက ထုိင္းက၀င္တယ္လုိ႔ပဲ သူတုိ႔က ယူဆတယ္ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ဆီမွာရွိတဲ့ ပုိးအမ်ဳိးအစားေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီနဘူးလယ္ကလည္း နည္းနည္းသံသယျဖစ္ဖုိ႔ေကာင္းတာက ထုိင္းနယ္စပ္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ လူ၀င္လူထြက္ရွိတယ္ဗ်ာ။ ေကာ့ေသာင္းမွာလည္း တေခါက္ျဖစ္ဖူးတယ္။ ၂၀၁၁ ေလာက္ကပဲ။ ၾကားထဲမွာေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေန္ာတုိ႔တုိင္းမွာေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္တာကေတာ့ အခုတေခါက္ပဲ။
ေမး။ ေဒသခံေတြ သိေအာင္ေကာ ဘယ္လုိေတြ ျပဳလုပ္ထားလဲ။
ေျဖ။ ဟုတ္၊ စျဖစ္ကတည္းက က်ေနာ္ တနသၤာရီဂ်ာနယ္ကေန ထည့္ေပးထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေန္ာတုိ႔ တုိင္းေက်းလက္က်န္းမာေရးဌာနမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေတြကုိလည္း သတင္းပုိ႔ထားတယ္ေပါ့။ ဒီေရာဂါစျဖစ္ၿပီဆုိတာ သတင္းၾကားတယ္ေပါ့။ ကုိယ့္ရဲ႕က်န္းမာေရးဌာနရဲ႕အပုိင္ေအာက္မွာ ေရာဂါလကၡဏာနဲ႔တူတဲ့လူကုိ ေတြ႔တယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ အေၾကာင္းၾကားပါ၊ တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ဖုိ႔ စာထုတ္ထားတယ္။
ေမး။ လူတဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းအေနနဲ႔က ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ဘယ္လုိကာကြယ္ရမလဲ။
ေျဖ။ ျခင္ကုိက္မခံရေအာင္ ကာကြယ္ရမယ္။ ဒီရာသီဥတုက အက်ႌလက္ရွည္၀တ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ပါးပါးလ်ားလ်ားအက်ႌလက္ရွည္ေတြကုိ၀တ္ေပါ့ေနာ္။ ေမွာင္ရိပ္ခုိၿပီးေနတာမ်ဳိးမလုပ္ဖုိ႔ ဒါမ်ဳိးေလးေတြေပါ့။ ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားထဲမွာ ကေလးေတြ သြားေဆာ့တာမ်ဳိးမလုပ္ဘဲ အလင္းေရာင္နဲ႔ တုိက္႐ုိက္ထိေတြ႔တဲ့ေနရာမ်ဳိးမွာ ေနဖုိ႔ေပါ့။ အဲဒီမ်ဳိးေလးကုိ ဂ႐ုစုိက္ေပးဖုိ႔၊ ေနာက္တခုကက်ေတာ့ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေရၾကည္ေရသန္႔မွာ ေပါက္တဲ့ျခင္ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အုိးေတြခြက္ေတြ ပက္လက္လွန္ထားတာမ်ဳိး၊ ပုိးေလာက္ေလာင္းေတြ႔ရင္ လုိအပ္ရင္ ဓာတ္ဆီေလာင္းထည့္တာ၊ ဒီဇယ္ဆီအေဟာင္း ေလာင္းထည့္တာ အုိးကုိျမန္ေမွာက္ထားတာတုိ႔၊ ကုိယ္အိမ္ပတ္၀န္းက်င္သန္႔ရွင္းေရးေတြ အခ်ိန္မွန္ လုပ္ေပးဖုိေပါ့။ လူတုိင္းက လုပ္မွရမယ္။ တအိမ္အိမ္က မလုပ္ဘူးဆုိရင္ ၁၀ အိမ္ပတ္ခ်ာလည္ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ျခင္ကုိက္မယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ျခင္ေပါက္လုိ႔ရွိရင္ အေကာင္ေရက ၆၀ ၁၀၀ ထြက္တာကုိ။ ျခင္တခါဥ လုိက္ရင္ အဲလုိထြက္တာ။