ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ေက်းရြာတရြာမွ အဖြားအိုတဦးဟာ ေခါင္းကေန ေျခဖ်ားအဆံုးထိ အသားပိုဖုေတြ ေပါက္ေနခဲ့တာေၾကာင့္ လူ႔အသိုင္းအဝုိင္းၾကား ဖယ္ၾကဥ္ခံေနခဲ့ရပါတယ္။ ေဟာ့ဆင္နီယာဘီဂမ္ အမည္ရတဲ့ အဲဒီအဖြားအိုကို ခုလို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ႏိုင္တဲ့ အသားပိုဖုေတြေၾကာင့္ အာလူးသီးအဖြားအိုလို႔ နာမည္ေျပာင္ေပးထားၾကကာ ရြာျပင္မွာ တဦးတည္းေသာသားရဲ႕ မိသားစုနဲ႔အတူ သီးသန္႔ ခြဲထြက္ေနခဲ့ရတာပါ။ “က်မကိုေတြ႔ၾကရင္ ကေလးေတြက ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးၾကတယ္။ က်မေျမးေလးဆိုရင္ က်မကိုျမင္တာနဲ႔ ငိုေတာ့တာပဲ။ ခုလိုေနေနရတာထက္ က်မ ေသသြားတာကမွ ပိုေကာင္းပါလိမ့္ဦးမယ္” လို႔ သူက ဝမ္းနည္းညႇဳိးငယ္စြာ ေျပာပါတယ္။ အဖြားအို ေဟာ့ဆင္နီယာဟာ ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ ဒီအသားပိုဖုေတြ ရွိမေနခဲ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ အထက္ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ ဝက္ၿခံဖုေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ လည္ပင္းတဝုိက္မွာ အဖုအနည္းငယ္သာ ေပါက္ေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဒသတြင္း ရမ္းကုဆရာဝန္တဦးက ဒီအသားပိုဖုေတြကို ျဖတ္ထုတ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ အေျခအေနဟာ ပိုမိုဆိုးဝါးလာခဲ့ၿပီး တခ်ိဳ႕အသားပိုဖုေတြဆိုရင္ တင္းနစ္ေဘာလံုးတလံုးရဲ႕ အရြယ္အစားေလာက္ထိ ရွိလာခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဒီအေျခအေနကို ဘယ္လိုမွ ကယ္မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရွိေနခဲ့တာပါ။ သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အသားပိုဖုေတြဟာ နာက်င္လြန္းလို႔ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္တာအျပင္ စားတာေတြ၊ အဝတ္လဲလွယ္ဝတ္ဆင္တဲ့ ကိစၥေတြမွာပါ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကံဳေနခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္တုန္းကေတာ့ ခုလိုႀကံဳေတြ႔ရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားမိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဖခင္ျဖစ္သူက သူ႔ကို ရြာတြင္းမွ အလုပ္သမားတဦးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းခဲ့တာပါ။ သားတဦး ထြန္းကားခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕အဖုေတြဟာ ယားယံလြန္းတာမို႔ ရမ္းကုဆရာဝန္နဲ႔ ျပသျဖတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ကံၾကမၼာဆိုးေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။ လက္ရွိမွာေတာ့ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ ၆ ခုစာေလာက္ ရြာျပင္မွာ သီးျခားေနထိုင္ေနခဲ့ရတဲ့ အဖြားအို ေဟာ့ဆင္နီယာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ “က်မမွာ တျခားေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ က်မ ခုလိုအေျခအေနနဲ႔ ေနထိုင္ခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ က်မ ဒီနာက်င္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ခ်င္ေနပါၿပီ။ ဘုရားသခင္ကသာ က်မကို ကူညီႏိုင္ပါလိ္မ့္မယ္။ ခုလိုနာက်င္မႈေတြနဲ႔ ေနထိုင္ေနရတာထက္ ေသသြားတာကမွ ပိုေကာင္းပါလိမ့္ဦးမယ္။”