သံသပိတ္ေတြ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီလား... (ေဆာင္းပါး)
DVB
·
June 13, 2015
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာခန္႔ကတည္းက တြင္က်ယ္လာၾကတဲ့ ျမန္မာ႐ုိးရာ လက္မႈသံသပိတ္လုပ္ငန္းေတြဟာ မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ အရိပ္ေယာင္ေတြ ျမင္ေတြ႔ေနရပါၿပီ။
သံဃာေတာ္ေတြ ၀ိနည္းနဲ႔အညီ ဆြမ္းခံရာမွာ အရင္က ေျမသပိတ္၊ ေနာက္ပုိင္းမွာ သံသပိတ္ကုိ အသုံးျပဳ ရပါတယ္။
ျမန္မာ့႐ုိးရာ လက္မႈပညာစစ္စစ္ျဖစ္တဲ့ သံသပိတ္တလုံးရဖို႔ အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳ ၿပီး ဖန္တီးေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေခတ္မီနည္းပညာေတြနဲ႔ ေဟာတလုံး ေဟာတလုံးဆိုၿပီး လိုသေလာက္ စက္နဲ႔႐ုိက္ထုတ္ေနတဲ့ စက္ထုတ္သံသပိတ္ေတြေၾကာင့္ ႐ုိးရာလက္မႈပညာရပ္တခုဟာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေမွးမွိန္လာေနပါၿပီ။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့႐ုိးရာ သံသပိတ္လုပ္ငန္းကို တကမာၻလံုးမွာမွ ျမန္မာတႏိုင္ငံတည္း၊ ျမန္မာတႏိုင္ငံတည္းမွာမွ အင္း၀ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕တည္းမွာသာ အဓိက ျပဳလုပ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသပိတ္တလုံးျဖစ္ဖို႔အတြက္ အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ လုပ္အားေပါင္းမ်ားစြာ လိုအပ္ပါတယ္။
လက္ျဖစ္သံသပိတ္တလုံး ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲလဲ ဆိုတာကုိ လုပ္ပုံလုပ္နည္း အဆင့္ဆင့္ကို ဒီေနရာမွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပပါမယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ သံပီပါတိုင္ကီခြံက သံျပားေတြကို အခ်င္းတေပေလာက္ရွိမယ့္ သံျပား၀ိုင္းငယ္ေတြ ပံုစံရေအာင္ ျဖတ္ေတာက္ပါတယ္။ အဖံုးေရာ အပိတ္ေရာပါတဲ့ သံပီပါႀကီးတလုံးဆိုရင္ စုစုေပါင္း အ၀ိုင္းျပား ၂၄ ျပား ထြက္ပါတယ္။ အဲဒီရလာတဲ့ သံျပား၀ိုင္းေတြကိုမွ သပိတ္ပံုစံျဖစ္ေအာင္ တူနဲ႔ထုၿပီး အျပားကုိ အခြက္ အလုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတာပါ။ အဲ့ဒီလို သံျပားကေန သပိတ္ပံုစံမ်ိဳး ထြက္လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီေလာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ လက္နဲ႔ထုႏွက္ ပံုေဖာ္ရပါတယ္။ ထုတဲ့အခါမွာလည္း တူအမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳုးကုိ ေျပာင္းလဲသုံးရတယ္။ လက္ဆကိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးထားၿပီး ပံုေဖာ္ထုဆစ္ရပါတယ္။
ႏွစ္နာရီေလာက္ထုဆစ္ၿပီး ထြက္ေပၚလာတဲ့ သပိတ္ဟာေတာ့ လံုး၀ အၾကမ္းထည္မွ လုံး၀အၾကမ္းထည္ပါပဲ။ အၾကမ္းထည္သပိတ္ကိုမွ တခါ အနားသတ္ေတြေခ်ာေအာင္ တံစဥ္းလိုပစၥည္းမ်ိဳးနဲ႔ ပြတ္တိုက္တယ္။ သံအၾကမ္းဖတ္ေတြကြာၿပီး သန္႔စင္သြားေအာင္ ဖားဖိုမွာ မီးနဲ႔ အပူေပးသန္႔စင္တယ္။ ၿပီးရင္ တခါ သံေခ်းအဆိပ္ေတြကင္းေအာင္ ေရနံဆီနဲ႔ ဖြဲမႈန္႔နဲ႔ ေရာထားတဲ့ အမႈန္႔ေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္သန္႔စင္တယ္။ အားလံုးသန္႔စင္ၿပီးၿပီဆိုရင္၊ သပိတ္ကလည္း ေခ်ာလာၿပီဆိုရင္ေတာ့ သပိတ္ရဲ႕ အနားသတ္ေတြ ေခ်ာေမြ႔ေစဖို႔ ပိတ္စရွည္တစကို သပိတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားပတ္လည္မွာ ကပ္တယ္။ အဲ့ဒီအဆင့္ေတြအားလံုး ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သပိတ္တခုလံုးကို သစ္ေစးေအာက္ရည္ (အရည္ျပစ္)၊ ႏုံးနဲ႔ စပါးခြံမႈန္႔ေတြနဲ႔ ေရာကပ္ၿပီး ငါးညေျခာက္ညေလာက္ ေျမေအာက္ခန္းမွာ အေျခာက္ခံတယ္။ အေျခာက္ခံၿပီး ထြက္လာတဲ့ သပိတ္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကိုေတာ့ သစ္ေစးအရည္ၾကည္နဲ႔ ဖြဲႏုအမႈန္႔ေလးေတြကို ေရာထားတဲ့ အရည္ကုိ ေပပင္အရြက္နဲ႔ သပ္သပ္ေပးၿပီး ျပန္ေခ်ာတယ္။ သပိတ္အတြင္းပုိင္းကိုေတာ့ အဲ့ဒီ ဖြဲႏု သစ္ေစးေရာထားတဲ့ အရည္ကိုပဲ ဂံုညႇင္းေစ့နဲ႔ ပြတ္ကာ အေခ်ာကိုင္တယ္။ ၿပီးရင္ ထပ္မံ အေျခာက္ခံရျပန္တယ္။ အဲ့ဒီအဆင့္ေတြအားလံုး ၿပီးဆံုးေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ သံသပိတ္တလုံးကို ရရွိပါၿပီ။ သံျပားကေန သံသပိတ္တလုံး ျဖစ္တဲ႔အထိ ၇ ရက္ၾကာတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ျမန္မာ့႐ုိးရာ လက္ျဖစ္သံသပိတ္ေနရာမွာ စက္နဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့ သံသပိတ္ေတြ ေပၚလာပါၿပီ။ စက္နဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့ သပိတ္ေတြကေတာ့ ျမန္မာ့႐ုိးရာ သံသပိတ္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ပံုျခင္း အပံုႀကီးကြဲျပားလွပါတယ္။ သံေတြကို စက္နဲ႔ သပိတ္ပံုစံ ႐ုိက္ထုတ္တဲ့အျပင္ သပိတ္ကိုသုတ္တဲ့ သစ္ေစးေနရာမွာလည္း သေဘၤာေဆးေတြကို အသံုးျပဳတယ္။ စက္နဲ႔ထုတ္တဲ့အတြက္ အလံုးေရလည္း ပိုမ်ားသလို ေဆးေျခာက္ေအာင္ ေစာင့္ရတာလည္း သစ္ေစးသုတ္သလုိ မၾကာဘဲ ျမန္ဆန္လြန္းလွတယ္။ ျမန္မာ့႐ုိးရာ နည္းပညာနဲ႔ ၇ ရက္၊ ၈ ရက္ေလာက္မွ သပိတ္တလုံးထြက္မယ့္ ကိစၥကို တရက္တည္းအတြင္းမွာ သပိတ္မ်ားစြာ ထြက္ရွိေစတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ပလတ္စတစ္သပိတ္ေတြကို ထုတ္လုပ္လာၾကတယ္။
လက္မႈပညာမွသည္ စက္မႈပညာကို တိုးတက္ကူးေျပာင္းျခင္းကို အားေပးရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း တခ်ိဳ႕ကိစၥရပ္ေတြမွာေတာ့ အမ်ားအျပားထြက္ရွိဖို႔ အေရးနဲ႔ တကုိယ္တည္း စီးပြားျဖစ္ေရးကိုသာ ဦးတည္လြန္းျခင္းေတြေၾကာင့္ ဆိုးက်ိဳးေတြ၊ သက္ေရာက္မႈေတြ ရွိေနတာကေတာ့ အမွန္တကယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္႐ုိက္သံသပိတ္ရဲ႕ အေပၚယံကို သစ္ေစးေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္မံထားတဲ့အတြက္ သံဃာေတာ္ေတြ ဆြမ္းထည့္ရာမွာ မူလဆြမ္းအနံ႔အရသာ မပ်က္ေစတဲ့အျပင္ အပူကိုလည္း ထိန္းေပးတဲ့ အာနိသင္ ရွိေနပါတယ္။ စက္႐ုိက္သံသပိတ္ကေတာ့ အလြယ္တကူ သေဘၤာေဆး သုတ္ထားတဲ့အတြက္ သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ ဆြမ္းခဲဘြယ္ထည့္ရာမွာ သေဘၤာေဆးအနံ႔ေတြ ထြက္တတ္တယ္။ လက္႐ုိက္သံသပိတ္တလုံးဟာ ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို ၃ ႏွစ္ကေန ၅ ႏွစ္အထိ အသံုးခံတယ္။ ေစ်းႏႈန္းကလည္း စက္႐ုိက္သံသပိတ္ထက္ ေငြက်ပ္ ၁၀၀၀ နီးနီးေလာက္အထိ ပိုမ်ားတယ္။
အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းအတြင္းက ဟံသာ၀တီရပ္ကြက္ထဲမွာ ျမန္မာ့႐ုိးရာ သံသပိတ္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္တဲ့အိမ္ေတြ ၁၀ အိမ္္ေလာက္သာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ သံသပိတ္လုပ္မယ့္ လုပ္သားေတြ နည္းလာတာကလည္း အဓိကအခ်က္တခ်က္ အေနနဲ႔ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဟံသာ၀တီရပ္ကြက္ အတြင္းက သံသပိတ္လုပ္တဲ့ အိမ္တခ်ိဳ႕ကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ လုပ္ငန္းလုပ္ေနသူေတြဟာ အသက္အလတ္ပိုင္းနဲ႔ လူႀကီးပိုင္းေတြေလာက္သာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ လက္မႈသံသပိတ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ အဆင့္ဆင့္ေတြအတြက္ အဲ့ဒီ အင္း၀ၿမိဳ႕ေဟာင္းက ေဒသခံေတြကပဲ သပိတ္လံုးေရအလိုက္ အခေၾကးေငြရယူၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကေလ့ရွိတယ္။ လုပ္ႏိုင္ရင္ လုပ္ႏိုင္သလို တေန႔ကို ေငြက်ပ္ ၅၀၀၀ ကေန ၆၀၀၀ ေလာက္အထိ ရတတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြကေတာ့ အဲ့ဒီလို လက္မႈသံသပိတ္ေတြလုပ္ရင္း ေငြရွာရတာကို မေပ်ာ္ေမြ႔ၾကပါဘူး။ အဲ့ဒီေဒသက လူငယ္အမ်ားစုဟာ သူတို႔ေဒသက ႐ုိးရာလက္မႈပညာ သံသပိတ္ျပဳလုပ္ၿပီး ေငြရွာရတာထက္ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တာ၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကိုတက္ၿပီး အလုပ္လုပ္တာ စတဲ့ ေငြျဖစ္လြယ္တဲ့ အလုပ္ေတြေလာက္သာ လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါဟာ ေရွးေဟာင္းအစဥ္အဆက္ က်င့္သံုးလာတဲ့ လက္မႈပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းယူမယ့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ မရွိေတာ့တာဟာလည္း ျမန္မာ့႐ုိးရာ သံသပိတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ဖို႔ နီးစပ္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတခ်က္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္အတြင္းမွာကို လက္မႈသံသပိတ္လုပ္ငန္း တိမ္ေကာမႈနႈန္းဟာ ျမန္ဆန္ေနတယ္။ အခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာေတာ့ အင္း၀ေဒသကထြက္တဲ့ လက္ျဖစ္သံသပိတ္ေတြကို ရန္ကုန္၊ ေမာ္လၿမိဳင္ အစရွိတဲ့ ေအာက္ျပည္က ၿမိဳ႕ႀကီးေတြကို လႈိင္လႈိင္တင္ပို႔ ေနရေသးတယ္။ အင္း၀နဲ႔ နီးနီးေလးမွာ ရွိေနတဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာကေတာ့ မႏၱေလးစက္မႈဇုန္ေတြမွာ ႐ုိက္ထုတ္ေနတဲ့ စက္ထုတ္သံသပိတ္ေတြကို မတိုးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အင္း၀ေဒသအတြင္းက လက္ျဖစ္သံသပိတ္လုပ္တဲ့ အိမ္ေတြထဲမွာ သက္တမ္းအၾကာရွည္ဆုံုးအျဖစ္ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ၃ ဆက္တိုင္တိုင္ (ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀ ေက်ာ္) အထိ လုပ္လာၾကသူေတြ ပါ၀င္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္ေတြထဲမွာ စိုးရိမ္စိတ္တခု ၀င္ေနၾကရၿပီလို႔ ဆိုတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူတို႔ေဒသရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ သေကၤတတခုလို႔ ေျပာလို႔ရမယ့္ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ သံသပိတ္လုပ္ငန္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ အထိေတာင္ ဆက္လက္တည္တံ့ပါ့မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ပါပဲ။
ေအးမြန္ရာျပည့္