တပ္သိမ္းေျမ ျပန္ရေရး ငဖဲၿမိဳ႕နယ္က ေတာင္သူမ်ား ဆုေတာင္းပြဲျပဳလုပ္
ဇော်ဖေ
·
December 14, 2014
မေကြးတုိင္း၊ ငဖဲၿမိဳ႕နယ္၊ ပဒါန္းတုိက္နယ္အုပ္စု ေက်းရြာ ၆ ရြာ က ေတာင္သူေတြဟာ မလြန္ (က-ပ-စ- ၂) က သိမ္းယူထားတဲ့ လယ္ယာေျမေတြျပန္ရဖုိ႔ ဆုေတာင္းပြဲနဲ႔မီဒီယာေတြ႔ဆုံပြဲျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ေတြ႔ဆုံ၊ ဆုေတာင္းပြဲကုိ ဒီဇင္ဘာ ၁၃ ရက္ေန႔က ငဖဲၿမိဳ႕နယ္ ပဒါန္းေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကုိယ္တုိင္ဦးေဆာင္ၿပီး ရြာလယ္ဓမၼာရုံမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။
ပဒါန္းေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးေက်ာ္ေရႊက “အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴေတြက ျပည္သူတင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ျပည္သူကုိ ဗဟုိျပဳတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွဴးျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူကုိ ျပန္ၾကည့္ရတဲ့တာ၀န္ က်ေနာ္တုိ႔ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴေတြရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ မလြန္ က-ပ-စ ၂ က သိမ္းယူထားတဲ့ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းယူထားတာဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကေန ယေန႔အထိပါ။ အဲေၾကာင့္မလုိ႔ မလုိလားအပ္ပဲ လယ္ယာေတြကုိသိမ္းထားၿပီးေတာ့ ေတာင္သူေတြမွာ ပုံစံ (၇) လည္းထုတ္လုိ႔မရ၊ စုိက္ပ်ဳိးေခ်းေငြလည္း ထုတ္လုိ႔မရတဲ့အတြက္ ေတာင္သူေတြမွာ လုပ္ကုိင္စားစရာကလည္းမရွိ တပ္ကသိမ္းထားေတာ့ ျပည္သူတင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးျဖစ္လုိ႔ ျပည္သူကုိျပန္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုလို ကပစ ၂ က သိမ္းယူထားတဲ့ ယာေတြျပန္ရွိေရးအတြက္ မီဒီယာေတြနဲ႔ေတြ႔ဆုံရတာပါ” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ပဒါန္းတုိက္နယ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ပဒါန္း၊ ရင့္ရွည္၊ စာတတ္ကူ၊ ဆုံကုန္း စတဲ့ ေက်းရြာ ၆ ရြာက လယ္ယာေတြကုုိ ဇလြန္ကာကြယ္ေရးပစၥည္းစက္ရုံ (ကပစ-၂) က ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ သိမ္းယူသြားခဲ့ၿပီး ေတာင္သူေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔လယ္ယာေတြကုိ သီးေထာက္ခ (ဆက္ေၾကး) ေပးၿပီး ၂၀၁၀ အထိ လုပ္ခဲ့ရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ရင္းရွည္စံျပေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေဟာင္း ဦးစန္းတင့္က “က်ေနာ္တုိ႔မွာ ႏွမ္း ၁ တင္းလွ်င္ ဒီေန႔အထိ ေပၚၿပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္ေနတယ္။ ဒီေန႔ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္တာကုိ အေနာက္ေပၚတဲ့အခါ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္ရင္သာ လက္ခံဖုိ႔။ ၁ ေသာင္းေစ်းျဖစ္ရင္ ၁ ေသာင္းေစ်းလိုက္ေခ်ရဖုိ႔၊ ၅၀၀၀ ေစ်းျဖစ္ရင္ ၉၀၀၀ ေစ်းေခ်ရဖုိ႔တဲ့၊ ဒါ လူေတြေကာ ဟုတ္ပါေတာ့ရဲ႕လား။ တကယ္တြက္ရရင္ မင္းတုိ႔ အဲလုိေတာ့မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲမွာ လူေတြဘာေတြျဖစ္လည္းဆုိေတာ့ လူေတြက ေစာင္ေတြ ထုတ္ေရာင္းရ။ ႏြားရွိတဲ့လူကေတာ့ ႏြားေလးထုတ္ေရာင္းႏုိင္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ မလြန္ကပစကုိ ေပးရဖုိ႔ကုိ ေစာင္ေရာင္းၿပီးေတာ့ ေပးခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ေတြပါ သားသမီးေက်ာင္းထားဖုိ႔ကုိ ေ၀းလာေ၀း။”
ယာသိမ္းခံရတဲ့ ပဒါန္းတုိက္နယ္ ေက်းရြာသူ မခင္လွက “ကပစ ၂ က သိမ္းထားတဲ့ က်မတုိ႔ ဘုိးဘြားပုိင္ေျမႀကီးကုိ က်မသမီးေလးေက်ာင္းထားဖုိ႔ မရွိလုိ႔ေရာင္းတဲ့အတြက္ က်မတုိ႔ လင္မယား ၂ ေယာက္လုံးေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ က်မေယာက္်ားကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာပဲ ဆုံးပါးသြားခဲ့ပါတယ္။ က်မကေတာ့ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ က်မသား ၃ ႏွစ္သားေလးကုိ ဖေအမေအမရွိဘဲ ပတ္၀န္းက်င္က ထိန္းသိမ္းထားရပါတယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
လယ္ယာသိမ္းဆီးခံေတာင္သူေတြက မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး အစုိးရအပါအ၀င္ သက္ဆုိင္ရာ အဆင့္ဆင့္ကုိ စာရးတင္ျပသြားမွာ ျဖစ္ၿပီး စက္ပစ္ကြင္းနဲ႔လြတ္တဲ့ လယ္ေတြ ျပန္ေပးဖုိ႔၊ သီးႏွံေလ်ာ္ေၾကး၊ ေျမယာေၾကးေတြကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ေပးဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာပါ။ တစုံတရာေဆာင္ရြက္မေပးရင္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သြားမယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ပဒါန္းေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးေက်ာ္ေရႊက “အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴေတြက ျပည္သူတင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ျပည္သူကုိ ဗဟုိျပဳတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွဴးျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူကုိ ျပန္ၾကည့္ရတဲ့တာ၀န္ က်ေနာ္တုိ႔ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴေတြရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ မလြန္ က-ပ-စ ၂ က သိမ္းယူထားတဲ့ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းယူထားတာဟာ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကေန ယေန႔အထိပါ။ အဲေၾကာင့္မလုိ႔ မလုိလားအပ္ပဲ လယ္ယာေတြကုိသိမ္းထားၿပီးေတာ့ ေတာင္သူေတြမွာ ပုံစံ (၇) လည္းထုတ္လုိ႔မရ၊ စုိက္ပ်ဳိးေခ်းေငြလည္း ထုတ္လုိ႔မရတဲ့အတြက္ ေတာင္သူေတြမွာ လုပ္ကုိင္စားစရာကလည္းမရွိ တပ္ကသိမ္းထားေတာ့ ျပည္သူတင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးျဖစ္လုိ႔ ျပည္သူကုိျပန္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုလို ကပစ ၂ က သိမ္းယူထားတဲ့ ယာေတြျပန္ရွိေရးအတြက္ မီဒီယာေတြနဲ႔ေတြ႔ဆုံရတာပါ” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ပဒါန္းတုိက္နယ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ပဒါန္း၊ ရင့္ရွည္၊ စာတတ္ကူ၊ ဆုံကုန္း စတဲ့ ေက်းရြာ ၆ ရြာက လယ္ယာေတြကုုိ ဇလြန္ကာကြယ္ေရးပစၥည္းစက္ရုံ (ကပစ-၂) က ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ သိမ္းယူသြားခဲ့ၿပီး ေတာင္သူေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔လယ္ယာေတြကုိ သီးေထာက္ခ (ဆက္ေၾကး) ေပးၿပီး ၂၀၁၀ အထိ လုပ္ခဲ့ရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ရင္းရွည္စံျပေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေဟာင္း ဦးစန္းတင့္က “က်ေနာ္တုိ႔မွာ ႏွမ္း ၁ တင္းလွ်င္ ဒီေန႔အထိ ေပၚၿပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္ေနတယ္။ ဒီေန႔ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္တာကုိ အေနာက္ေပၚတဲ့အခါ ၉၀၀၀ ေစ်းေပါက္ရင္သာ လက္ခံဖုိ႔။ ၁ ေသာင္းေစ်းျဖစ္ရင္ ၁ ေသာင္းေစ်းလိုက္ေခ်ရဖုိ႔၊ ၅၀၀၀ ေစ်းျဖစ္ရင္ ၉၀၀၀ ေစ်းေခ်ရဖုိ႔တဲ့၊ ဒါ လူေတြေကာ ဟုတ္ပါေတာ့ရဲ႕လား။ တကယ္တြက္ရရင္ မင္းတုိ႔ အဲလုိေတာ့မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲမွာ လူေတြဘာေတြျဖစ္လည္းဆုိေတာ့ လူေတြက ေစာင္ေတြ ထုတ္ေရာင္းရ။ ႏြားရွိတဲ့လူကေတာ့ ႏြားေလးထုတ္ေရာင္းႏုိင္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ မလြန္ကပစကုိ ေပးရဖုိ႔ကုိ ေစာင္ေရာင္းၿပီးေတာ့ ေပးခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ေတြပါ သားသမီးေက်ာင္းထားဖုိ႔ကုိ ေ၀းလာေ၀း။”
ယာသိမ္းခံရတဲ့ ပဒါန္းတုိက္နယ္ ေက်းရြာသူ မခင္လွက “ကပစ ၂ က သိမ္းထားတဲ့ က်မတုိ႔ ဘုိးဘြားပုိင္ေျမႀကီးကုိ က်မသမီးေလးေက်ာင္းထားဖုိ႔ မရွိလုိ႔ေရာင္းတဲ့အတြက္ က်မတုိ႔ လင္မယား ၂ ေယာက္လုံးေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ က်မေယာက္်ားကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာပဲ ဆုံးပါးသြားခဲ့ပါတယ္။ က်မကေတာ့ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ က်မသား ၃ ႏွစ္သားေလးကုိ ဖေအမေအမရွိဘဲ ပတ္၀န္းက်င္က ထိန္းသိမ္းထားရပါတယ္” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
လယ္ယာသိမ္းဆီးခံေတာင္သူေတြက မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး အစုိးရအပါအ၀င္ သက္ဆုိင္ရာ အဆင့္ဆင့္ကုိ စာရးတင္ျပသြားမွာ ျဖစ္ၿပီး စက္ပစ္ကြင္းနဲ႔လြတ္တဲ့ လယ္ေတြ ျပန္ေပးဖုိ႔၊ သီးႏွံေလ်ာ္ေၾကး၊ ေျမယာေၾကးေတြကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ေပးဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာပါ။ တစုံတရာေဆာင္ရြက္မေပးရင္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သြားမယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။