၀ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲမွာ ဘိန္းပင္တပင္မွ မရွိဘူးလို႔ ၀ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီက ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကစၿပီး ဘိန္းကင္းစင္ေရးဇုန္ အျဖစ္ ေၾကညာခဲ့ၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ပါတီေျပာခြင့္ရပုဂိဳၢလ္ ဦးေအာင္ျမင့္က ဒီဗြီဘီကုိ ရွင္းျပပါတယ္။ [caption id="attachment_29251" align="alignright" width="300"] ဦးေအာင္ျမင့္[/caption] လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းက ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ကုလသမဂၢ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ ရာဇ၀တ္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရးရံုး (ယူအန္အုိဒီစီ) တို႔ဟာ ၂၀၁၄ ကေန – ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ထိ ၄ ႏွစ္တာအတြင္း တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အစီအစဥ္ကို လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ ေျပာခြင့္ရသူ ဦးေအာင္ျမင့္ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။ အစီရင္ခံစာေတြအရ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေက်ာ္ၾကားေနေတာ့ေလ။ အစိုးရနဲ႔ ယူအင္အိုဒီစီနဲ႔ ပူးေပါင္းတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးတိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာေလ။ အန္ကယ္တို႔ရဲ့အခန္းက႑က ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ။ “ဒီကိစၥကေတာ့ ဘယ္သူမွ ေျပာစရာေတာ့ မလိုပါဘူး။ အျပင္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ကုိ တိုက္တြန္းစရာ အမိန္႔ခ်စရာ မလိုဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေဒသမွာ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ စၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူကတည္းက က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာ ဘိန္းစိုက္ေနလို႔၊ ဒါက စီးပြားေရးအဓိက၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ ျမႇင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္ေဒသမွာ ဘိန္းစိုက္ေနလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားပဲ အနီးစပ္ဆုံး ထိေတြ႔ေနတဲ့အတြက္ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားပဲ အညြန္႔တုံး သြားမွာျဖစ္တယ္။ ကေလးေတြဘာေတြ ဒီလို ထိေတြ႔ေနလို႔ရွိရင္ေပါ့ အညြန္႔တုံးသြားမွာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားပဲ ကိုယ့္လူမ်ဳိးပဲ မ်ဳိးေပ်ာက္သြားမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စယူကတည္းကကိုက က်ေနာ္တို႔က ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္ရွိရွိနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ၀ါဒျဖန္႔ရမယ္၊ ျပည္သူေတြကို လုပ္ျပမယ္၊ သူတို႔ကို တိုက္တြန္းမယ္၊ သူတို႔ကို လမ္းမွန္၊ နည္းမွန္ျဖစ္ေအာင္ ေရွ႕ကေနၿပီးေတာ့ ဦးေဆာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သံႏိၷ႒ာန္ ခ်ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔လုပ္လာတာပါ။” “၁၉၉၅ ကေန စၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ၁၀ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္ စီမံကိန္းဆိုၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ေပါ့ဗ်ာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ ၀ ေဒသမွာ လုံး၀ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ပေပ်ာက္ေရး ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေၾကညာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကေန အခုထိ က်ေနာ္တို႔ ၀ေဒသမွာ ဘိန္းပင္ ၁ ပင္မွ မရွိဘူး။ ဘိန္းပင္ ၁ ပင္မွ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕လုပ္ငန္းကိုလည္း က်ေနာ္တို႔က အစားထိုးလုပ္ငန္းနဲ႔ အစားထိုးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ ရာဘာရွိမယ္၊ လက္ဖက္ရွိမယ္၊ အျခားသီးႏွံေတြရွိမယ္၊ အျခားတန္ဖိုးရွိမယ့္ နံ႔သာျဖဴတို႔ဘာတို႔။ က်ေနာ္တို႔ဒီမွာ စိုက္ထားတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒီဟာေတြနဲ႔ အစားထိုးတယ္။ တဖက္ကလည္း ကိုယ့္ေဒသက ရွိတဲ့ သယံဇာတ သတဳၱတို႔ ဘာတို႔လည္း မတတ္ကေန တတ္ေအာင္ ရွာတယ္၊ လုပ္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေဒသမွာ အခုက ဘိိန္းကို ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေက်ာ္ အဂၤလိပ္ေခတ္ကတည္းက အဂၤလိပ္ေတြက ယူလာတဲ့ ဘိန္းကို က်ေနာ္တို႔က လုံး၀ျဖတ္လိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒသမွာလည္း အရင္နဲ႔၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ နဲ႔မတူေအာင္ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး၊ ေနထိုင္မႈအစရွိေပါ့ဗ်ာ တျဖည္းတျဖည္းနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ နဲ႔ အမ်ားႀကီးကို ကြာသြားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဒသမွာ အစက ကားလမ္းမရွိဘူး။ အခုက်ေနာ္တိုု႔ ရွိတဲ့ေျမသားကားလမ္းကို ၂၅ ႏွစ္ေပါ့ေနာ္၊ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ကေန အခုထိဆို ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ လမ္းမရွိတာကေန ေျမသားလမ္း၊ ေျမသားလမ္းကေန ေက်ာက္ခင္းလမ္း၊ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ေပ့ါဗ်ာ၊ ကတၱရာလမ္းခင္းဖို႔၊ ႏွစ္လမ္းသြား ကတၱရာလမ္းခင္းဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ၀ ေဒသမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကီလိုမီတာေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ ၈၀၀ ေက်ာ္ ဒီလမ္းကို ၅ ႏွစ္ စီမံကိန္း ဆိုၿပီးေတာ့ တျဖည္းတျဖည္း ေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီလမ္းေတြ ၿပီးသြာၿပီဆုိရင္ေပါ့ က်ေနာ္တို႔ေဒသရဲ႕ လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာျဖစ္သြားမယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈ ေခ်ာေမာသြားၿပီဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ေဒသေက်းရြာေတြရဲ႕ ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈ ေက်းရြာေတြရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ဘာေတြလည္း တဟုန္ထိုး ျဖည္းျဖည္းျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တဟုန္ထိုး တက္လာမွာေပါ့။ အခုဆိုရင္ ေက်းရြာမွာ က်ေနာ္တို႔ အရင္တုန္းက မျမင္ဖူးတဲ့ ကားတုိ႔ဘာတို႔ လမ္းေပါက္ေနၿပီ။ ကားေတြ ဘာေတြ သြာလို႔ရတယ္။ ေက်းရြာမွာဆိုရင္ အထူးသျဖင့္ အရင္တုန္းကဆိုရင္ သက္ကယ္မုိးနဲ႔ေပ့ါဗ်ာ၊ အခု ေက်းရြာေတြမွာ သက္ကယ္မိုး မရွိသေလာက္ပဲ။ အားလုံးက သြပ္ျပားပဲ။ ေက်းရြာမွာ အရင္က မျမင္ဖူးတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္။ က်ေနာ္တို႔ အခုက ေက်းရြာေတြက ေရာ္ဘာျခံေတြမွာ ၀င္ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အတြက္ေပါ့။ ေက်းရြာေတြမွာလည္း သူ႔ ၀င္ေငြနဲ႔သူ၊ သူ႔ စီးပြားေရးနဲ႔သူ။ ေက်းရြာေတြမွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြက ၃၀၊ ၄၀ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဒသအတြင္းမွာ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာသြား ခင္ဗ်ား ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကေတာ့ ျမင္ရတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ ေနထိုင္မႈဘ၀က ေတာ္ေတာ္ေလးျမင့္တက္လာပါတယ္။” ႏွစ္လမ္းသြားကားလမ္းေတြ အေျခအေန ေျပာျပပါ။ ဘယ္ႏွခုႏွစ္ကတည္းက စေနတာလဲ။ “ကီလို ၇၀၀ ေက်ာ္မယ္နဲ႔တူတယ္ ႏွစ္လမ္းသြားကားလမ္းေတြ ေဖာက္ေနတယ္။ တခ်ဳိ႔ေနရာေတြ က ကတၱရာလမ္းက ခင္းၿပီးၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေနရာက လမ္ေးတြ ေကြ႔ေကာက္တာ မ်ားတာကို ေျဖာင့္ေအာင္ဆြဲတယ္။ လမ္းေတြ မတ္တာ၊ အတက္အဆင္းမ်ားတာကို ညီေအာင္၊ ေခ်ာေအာင္ အကုန္လုံး ႏွိမ့္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ဆုံးကေတာ့ ေနာက္ငါးႏွစ္စီမံကိန္း။ တခ်ဳိ႔ေဒသေတြကေတာ့ ကတၱရာလမ္းေတြ ဘာေတြ ႏွစ္လမ္းသြား ၿပီးသြားၿပီ။ ကီလိုမီတာဆိုရင္ ၂၀၀၊ ၃၀၀ ၿပီးသြားၿပီ။ အရင္ႏွစ္ေတြကလည္း လုပ္ပါတယ္။ အခုဟာက ေနာက္ငါးႏွစ္စီမံကိန္းရဲ႕ ဒုတိယႏွစ္ေပါ့။” ေက်ာင္းေတြလည္း ေပၚလာမွာေပါ့ ေနာက္ပိုင္းက်လို႔ရွိရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ထြန္းကားလာမွာေပါ့ေနာ္။ “ေက်ာင္းေတြဘာေတြလည္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာ၊ ေက်းရြာေတြမွာ ဒုိင္နယ္ေတြမွာ၊ ၿမိဳ႔နယ္ေတြမွာ ေက်ာင္းေတြဘာေတြဖြင့္တာကို က်ေနာ္တို႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဒီေဒသရဲ႕၊ နဂိုကဆိုရင္ စာဖတ္တတ္တဲ့ကေလးေတြ မရွိဘူး၊ လူေတြ မရွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လူႀကီးပိုင္းေတာင္မွ အရင္ေခတ္က မရွိလို႔ပဲ အခု စာေပပညာက သိပ္ၿပီးေတာ့ မတတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာလို မဖတ္တတ္ဘူး ျမန္မာလို မေျပာတတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာ ေက်ာင္းဆိုလို႔ရွိရင္ေပါ့ ဒါက က်ေနာ္ ခန္႔မွန္းတာေနာ္ တိတိက်က်စာရင္းက က်ေနာ္ သိပ္မမွတ္မိလို႔ ၃၀၀ ထက္မနည္းဘူးဗ်။ သူငယ္တန္းေတြ ဘာေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ပညာေရးေပၚလစီက အစိုးရလို မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား ဒီရြာမွာ ဒီဒိုင္နယ္မွာ ျမန္မာလို သင္တတ္တဲ့လူရွိရင္ ျမန္မာစာ ျမန္မာေက်ာင္းဖြင့္။ ၀စာ သင္တတ္တဲ့လူရွိရင္ ၀ေက်ာင္း ၀ ဘာသာဖြင့္။ ရွမ္းဘာသာသင္တတ္တဲ့လူရွိရင္ ရွမ္းဘာသာ၊ ရွမ္းေက်ာင္းဖြင့္ ဒီအတိုင္းပဲေပါ့။ ဘယ္ေက်ာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႔က ကန္႔သတ္မထားဘူး။ ကေလးေတြ ပညာတတ္ဖို႔ပဲ။ တရုတ္ဘာသာ သင္တတ္တဲ့ဆရာရွိရင္ တရုတ္လိုလည္း သင္။ ဘယ္ဘာသာပဲသင္သင္ သူက ပညာတိုးတာပဲ။ တြက္တာတို႔ ခ်က္တာတို႔ဘာတို႔ အကုန္တတ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔က ဒါေတြကို မကန္႔သတ္ဘူး။ အကယ္၍ ကန္႔သတ္လိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူ ဒီလို ဘယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးႏိုင္မွာလဲ။ ဒီလို အမ်ားႀကီး ဘယ္ရွိမွာလဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔က မကန္႔သတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တျဖည္းတျဖည္းနဲ႔ေတာ့ သူ႔ကိုလည္း ျပန္စုစည္းရမွာေပါ့။ စုစည္းၿပီးေတာ့ အလယ္တန္းျဖစ္ေအာင္။ အထက္တန္းျဖစ္ေအာင္၊ ဘာသာစုံေအာင္ ဒါေတြကေတာ့ လုပ္လည္း လုပ္ေနပါတယ္။ ဒီလို အထက္တန္းထိရွိတဲ့ေက်ာင္း ၉ ေက်ာင္းေလာက္ရွိပါတယ္။” ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးေအာင္ျမင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခုလို ရွင္းျပတဲ့အတြက္။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ က်ေနာ္တို႔လည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကေမးတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ျပင္ပကမၻာက ၀ ေဒသရဲ႕ ဆင္းရဲေနာက္က်ေနတဲ့ အက်ဳိးအေၾကာင္း၊ အခုျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေလးေတြ ကိုလည္း သိေစခ်င္ပါတယ္။”