Home
မေးမြန်းခန်း
အအုပ္အစည္းမပ်က္ ခ်ီတက္ၾကဖို႔ လက္ကမ္းခ်င္ပါတယ္- မင္းကိုႏိုင္
အေးနိုင်
·
August 8, 2014
dvb3ဒီမိုကရက္တစ္ ဖက္ဒ ရယ္ျပည္ေထာင္စုေပၚ ထြန္းဖို႔ အတြက္ ျပည္သူ တရပ္လုံး ႏိုးၾကားေစဖို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ဖို႔ လိုအပ္ၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္ စုျဖစ္ခ်င္တဲ့ အင္အားစုေတြ ဟန္ခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားႏိုင္ဖုိ လိုအပ္တယ္လို႔ ၈ ေလးလုံး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္က သုံးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။ ၈၈၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံ ၂၆ ႏွစ္ျပည့္အခါသမယမွာ ဒီဗြီဘီနဲ႔ သီးသန္႔အင္အားဗ်ဴးမွာ ေျပာဆိုလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေပၚဦးထြန္း (ေခၚ) မင္းကိုႏိုင္ဟာ လက္ရွိကာလမွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။   ေမး။ ။ ေနာင္လာေနာက္သား လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြ သမိုင္းအမွန္ကို သိရေအာင္ ရွစ္ေလးလုံးလူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ့ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ပုံရိပ္ကို စုုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ဆြဲျပပါလား။ ရွစ္ေလးလုံးလႈပ္ရွားမႈႀကီးရဲ့ လိုလားခ်က္ေတြကိုပါ အက်ဥ္းခ်ဳံး ျပန္ေျပာင္းေျပာျပ ပါလား။ ေျဖ။ ။ အဓိကကေတာ့ဗ်ာ အဲဒီတုန္းက တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို လက္မခံဘူးဆိုတာကိုျပတဲ့၊ ဒါေတြရဲ့အႏွစ္သာရကေတာ့ဗ်ာ အခြင့္ထူးခံတယ္၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီႏွစ္ခုကိုေတာ့ ျပည္သူေတြက သမုိင္းေပးတာ၀န္အရ ထမ္းေဆာင္ၾကတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆုိေတာ့ လူေတြဟာ သမိုင္းထဲမွာေနၾကတာကိုးဗ်၊ အဲဒါ သမိုင္းေပးတာ၀န္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို့က ေက်ာင္းသားက စခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ေက်ာင္းသားခ်ည္းပဲနဲ႔ေတာ့ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ့ ဘယ္ေသာအခါမွ အေျပာင္းအလဲကို အၿပီးသတ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာပါရလဲဆိုေတာ့ အဓိက ျပည္သူလူထု ပါရတာပဲဗ်။ အဲဒါကို က်ေနာ္က ပုံေဖာ္ၿပီးေတာ့ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ အဓိကကေတာ့ အဲဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးတခုလုံး ေအာင္ျမင္ခဲ့ရျခင္းဟာ အညတရျပည္သူေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြပဲဗ်။ အဲဒီမွာ မထင္မရွားနဲ႔ အသက္စြန္႔ရတဲ့သူေတြ ဘ၀ေတြ ေပးဆပ္ရသူေတြရဲ႔ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ရြတ္ဆိုၾကရမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္လည္း က်န္တဲ့သူေတြက ဆက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ရာတာ၀န္ ယူၾကရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါဟာအဓိကပါ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူေတြ ေရွွ႕ကိုဆက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါေတြဟာ သမုိင္းမွာေတာ့ ေမ့ေဖ်ာက္မရစေကာင္းတဲ့အရာေတြအျဖစ္ ထင္က်န္ေစခ်င္တာပါပဲ။ ေမး။ ။ ၈ ေလးလုံး လူထုအေရးေတာ္ပုံက ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ေခတ္ကို ၂၆ ႏွစ္နဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကေန ဆက္ခံတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဒီကေန႔ ၂၆ ႏွစ္တင္းတင္ျပည့္တဲ့ အထိ နိဂုံးမခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဘာေတြ လိုအပ္ခ်က္ရွိေနသလဲ။ ေျဖ။ ။ ဒီလုိဗ်။ သူက တပါတီအာဏာရွင္လို႔သာ ေျပာရတာ၊ တကယ္ေတာ့ ပင္စည္တခုရဲ႕ အခြံ၊ အကာပဲ ကြာသြားတာ အလယ္က အႏွစ္အသားက က်န္ခဲ့တာ၊ အဲဒါ ဘာလဲဆိုေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ကိုးဗ်။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီအႏွစ္အသားကို က်ေနာ္တို႔က ဖယ္ရွားၾကရဦးမွာေပါ့။ အဲဒီမွာ ဒီေန႔ေတာ့ ပန္းတိုင္မေရာက္ေသးဘူးဆိုတာ အားလုံးလည္း သိၿပီးသားပဲ။ အဓိကကေတာ့ က်ေနာတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျပန္စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အားသာခ်က္ေတြလည္း ထည့္ေပါင္းရမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြမွာက ဘာလဲဆိုေတာ့ တစုတစည္းတည္း ခ်ီတက္ႏိုင္တာမ်ဳိး ဒီအခ်ိန္မွာ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြရွိတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ ရဟန္းသံဃာေတြ ရွိတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြရွိတယ္။ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြဆိုတဲ့ေနရာမွာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြေရာ လက္နက္မကိုင္တာေတြေရာ အကုန္ရွိတာေပါ့။ ေနာက္တခါက်ေတာ့ ျပည္သူလူထု က႑၊ ေကာင္းၿပီ အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ ထဲမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို တကယ္တန္ဘိုးထားၿပီး တကယ္လိုလားတဲ့ အင္အားစုေတြ စုမိဖို႔လိုတယ္။ ဒီမုိကေရစီလို႔ေတာ့ လိုက္ေႂကြးေၾကာ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီနည္း မက်တာေတြကို လိုက္ေထာက္ခံေနတယ္။ အဲ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ လူပုဂိဳၢလ္ျပႆ နာ၊ ေနရာျပႆ နာ အဲဒါေတြက်ေတာ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုစစ္စစ္လို႔ ေျပာဖို႔ခက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေနာက္တခါ ရဟန္းသံဃာေတာ္ထဲမွာဆိုရင္လည္း ဒီေန႔ အဲဒါ ခြဲျခားထားတာကို က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆို္င္ေနရတယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စုစည္းရဦးမွာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ိႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲကို အာရုံပ်က္ေစမယ့္ ကိစၥေတြနဲ႔ သင္းခြဲလာမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးကို ရဟန္းသံဃာထုအတြင္းမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ျပန္ၿပီးေတာ့ စုစည္းရလိမ့္မယ္။ ေနာက္တခါ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြ။ တိုင္းရင္းသားေတြလိုလားေနတာက တန္းတူညီမွ်ေရး။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ပန္းတိုင္က ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို႔။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ဒီမိုကရက္တစ္ ျပည္ေထာင္စုလည္း ျဖစ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔က ဦးတည္တယ္။ အဲေတာ့ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ ဖက္ဒရယ္ကိစၥလည္း က်ေနာ္တို႔အားလုံးရဲ႕ကိစၥ။ ျပည္ေထာင္စုသားအားလုံးရဲ႕ ကိစၥဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေလးနက္မွာပဲ။ အဲေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္ကလည္း ဒီဖက္က ဒီမိုကေရစီ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ျဖစ္ဖို႔ ကိစၥကို သူတို႔ကလည္း လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးရလိမ့္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ခုကိုမခြဲပါနဲ႔လို႔ က်ေနာ္ အျမဲေျပာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဗ်ဴဟာအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေန႔ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ဘူးဆိုတာကို အားလုံး သေဘာတူၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေပၚမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ အေျခခံၿပီး စဥ္းစားသင့္တယ္။ လက္ရွိဖြဲ႔စည္းပုံမျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ အသစ္ဆြဲမလားတို႔၊ ျပန္ျပင္မလားတို႔ဆိုတဲ့ ကိစၥေတြရွိတယ္။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ တေၾကာင္းတည္း ျပင္ရင္လည္းျပင္တာပဲ၊ တအုပ္လုံး ျပင္ရင္လည္း ျပင္တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ျပင္ဆင္ေရး လုပ္ငန္းေတြ ကို လုပ္ေနၾကတယ္။ ေကာင္းၿပီ။ အဲဒီ ျပင္ဆင္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာကေတာ့ အေျခခံအက်ဆုံး ကေတာ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကုိ က်ေနာ္တို႔ အင္နဲ႔အားနဲ႔ ျပင္ဖို႔ပဲ။ သူက ပင္မတံခါးျဖစ္ေနတာကိုး။ အဲဒါပြင့္သြားရင္ က်န္တာေတြ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရမယ္ေပါ့။ အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက ေလးနက္ေပးရမယ္။ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ လုံး၀လိုအပ္တယ္။ ေကာင္းၿပီ တိုင္းရင္းသားေတြက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအတြက္ က်ျပန္ေတာ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး။ လတ္တေလာဆိုရင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး။ အဲဒါေတြအားလုံးကလည္း ျပည္သူလူထုတစ္ရစ္လုံးက အင္နဲ့အားနဲ႔ ပါႏိုင္မွ တန္ကာက်မယ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳပ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ျပည္သူလူထုရဲ႔ ႏိုးၾကားမွဳ၊ ၿပီးေတာ့ႏိုးၾကားလာၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အဲဒီႏွစ္ဆင့္ကို ရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ က်ဳိးစားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီအင္အားစုေတြအားလုံးေပါ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားၿပီးေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ခ်င္တဲ့အင္အားစုေတြ အားလုံးကလည္း ဟန္ခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားႏိုင္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒီကေန႔ျမင္ထားတဲ့ အခင္းအက်င္းအေပၚမွာ သုံးသပ္ခ်က္ပါပဲ။ ေမး။ ။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ စစ္ယူနီေဖာင္းကုိ ခၽြတ္ၿပီး ခ်ိတ္လုံျခည္နဲ႔တိုက္ပုံေတြ ေျပာင္း၀တ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က လြတ္ေတာ္သုံးခုစလုံးမွာ စစ္ဗုိလ္က တမတ္သားအခ်ဳိးက်ပါေနတယ္။ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ ၈ ေလးလုံးလိုအင္ကို ျဖည့္ဆည္းေနတယ္လို႔ မွတ္ယူႏို္င္မလား။ သုံးသပ္ျပပါခင္ဗ်ာ။ ေျဖ။ ။ ေမးခြန္းထဲမွာတင္ အေျဖပါေနတာေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ျပည္သူလူထုလိုခ်င္တာ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ဒီမုိကေရစီကိုလိုခ်င္တာကိုးဗ်။ ဒီစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အ၀တ္အစားလဲ ၿပီးေတာ့ အရပ္သားျဖစ္သြားတာကို လက္ခံပါတယ္။ အဲ တခုပဲရွိတယ္။ အဲဒီ အာဏာကိုရယူတဲ့နည္းလမ္း မွန္ကန္ဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့ဗ်ာ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရား ေတြမွာလည္း ျပည္သူလူထု ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္မႈ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မိုးေပၚကက်လာသလို ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြဟာ ႀကီးစြာေသာ အဟန္႔အတားျဖစ္ေနတာပဲ။ အဲဒါ ဒီမိုကေရစီမွ မဟုတ္တာ ဗ်ာ။ အဲဒါကိုဒီမိုကေရစီပါလို႔ က်ေနာ္တို႔ လက္ခံလို႔မရဘူး။ အဲဒါေတြအားလုံးဟာ ဆုပ္ကိုင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ထြက္ေပါက္၊ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိတဲ့ ဆုတ္ခြာနည္းေတြ ျဖစ္ေအာင္လည္း က်ေနာ္တို႔ဘက္က ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ စဥ္းစားေပးရမွာပဲ။ အဲ တခုရွိတယ္ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒါဟာျဖင့္ရင္ ထာ၀ရ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔မရဘူး။ အခ်ိန္တန္လို႔ရွိရင္ ဖယ္ေပးရမွာပဲဆုိတာကိုေတာ့ သေဘာတူထားဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့။ အဲဒီအခ်က္က အေရးအၾကီးဆုံးပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီကေန႔ေရာက္ေနတဲ့အေျခအေနေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ရပ္တည္ခြင့္၊ လႈပ္ရွားခြင့္ေတြကို ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ခ်ဲ႕ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ စုစည္းညီညြတ္မႈ ယူရမယ္။ ျပည္သူနဲ႔အတူတူ ဆက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္ရမွာေပါ့။ ေမး ။ ။ လက္ရွိကာလေရာက္ရွိေနတဲ့ တျပည္လုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အပါအ၀င္ အခုလက္ရွိ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြအေပၚ အျမင္သုံးသပ္ျပပါခင္ဗ်ာ။ ေျဖ။ ။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲတယ္ဆိုတာ အရင့္အရင္ကလည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ဗ်ာ။ ျပည္လုံးကြ်တ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တဖဲြ႔ခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အဲဒါဟာ တကယ့္ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ေရွး႐ႈဖို႔ပဲလိုတယ္ဗ်။ ကိုယ့္မွာ အေၾကာင္းကိစၥ တခုခုရွိေနလို႔ ယာယီထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးဗ်။ အဲဒါက နံပါတ္ ၁ အေျခခံအေရးအႀကီးဆုံးပဲ။ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွာက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ ျပႆ နာက ကိုယ္စားျပဳမွဳျပသနာေတြရွိတယ္။ ကုိယ္စားျပဳမႈဟာ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့က်ယ္ျပန္႔ဖို႔လိုတယ္။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ႏွစ္ဖက္ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သေဘာထား ခ်ည္းပဲ မကဘူး၊ မလုံေလာက္ဘူး။ အဲဒီ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသားေတြဖက္ကဆိုရင္လည္း တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ကိုယ္စားျပဳမႈေတြ သူတို႔ရဲ႕အသံေတြ။ သေဘာထားေတြ ပါဖို႔လိုတယ္။ တဖက္မွာလည္း ဒီအစိုးရဖက္ကလည္း တစ္ခါတည္း ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ရင္ၿပီးႏို္င္မယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ေတာ့ သေဘာတူတယ္၊ တပ္နဲ႔ သေဘာမတူလို႔ ေနာက္တဆင့္ အခက္အခဲျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ပ်က္သြားျပန္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္လို႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္စားျပဳမွဳေတြက ရွင္းလင္းေနရမယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ုယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန့္ တခါတည္းပါရမယ္ ဒါကေတာ့ (၁) အခ်က္ေပါ့၊ (၂) အခ်က္က ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အရင့္အရင္က ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြ၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပဲြေတြ ဓာတ္ပုံေတြထဲမွာေတြ႔ေနရတာပဲ။ သူတို႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾက။ ဖက္လဲွတကင္း။ က်ေနာ္တို႔မွာ ေပ်ာ္ရမလိုနဲ႔ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပန္ပ်က္တယ္ ဘာေၾကာင့္ပ်က္မွန္းလည္းမသိဘူး။ ဘယ္သူက စၿပီး ခ်ဳိးေဖာက္တာလည္း မသိဘူး။ အဲဒါသိရေအာင္ကလည္း ဘာေတြ သေဘာတူထားတယ္ဆိုတာ မသိရဘူး။ အပြင့္လင့့္ျမင္သာမႈ မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ဘာနဲ႔အားေကာင္းေအာင္က်ေနာ္တို႔ ပံ့ပိုးရမလဲဆိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္မႈ။ အဲဒီေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္မႈက ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိမွရမွာ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိမွ ဘာေတြသေဘာတူထားတယ္။ ဘာေတြ ဆက္ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတာကို ေၾကညာထားတယ္ ဆိုရင္ ဒီအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဟာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ က်ဳိးေပါက္ရလဲ၊ ဘယ္သူ႔အလြန္လဲဆိုတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ အင္အားစုေတြလိုတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ က်ယ္ျပန္႔တဲ့အင္အားေတြ ပါဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ အဲဒီသုံးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံၿပီဆိုရင္ေတာ့ အားလုံးပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းမႈလာၿပီ။ အဲဒါကို က်ေနာ္က ျပည္ေထာင္စုညီလာခံလို႔ အၾကမ္းအားျဖင့္ ေခၚခ်င္တယ္။ အဲဒါဟာ အားလုံးပါ၀င္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈေတြ ဆက္ၿပီးေတာ့ သြားရပါလိမ့္မယ္။ ေမး။ ။ ဒီျမန္မာျပည္ျပသနာကို ေျဖရွင္းရာမွာ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္တုန္းက ေက်ာင္းသားလူငယ္ ျပည္သူ သုံးေထာင္ေသဆုံးခဲ့ရတယ္လို႔ သတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပတယ္။ ဒါကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္တာ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ခုေလာေလာဆယ္မွာလည္းဘ၀ေတြ အသက္ေတြေပးၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစြန့္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔တေတြအတြက္ မွတ္ခ်က္စကားေျပာေပးပါ။ ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔က တိုင္းျပည္ရဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ အေကာင္းဘက္ကို လိုလားတယ္။ ဆိုေတာ့ တဦးခ်င္း ေပးဆပ္တာက က်ေနာ့္တေယာက္တည္းသေဘာအရကေတာ့ မတြက္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့ နစ္နာဆုံးရွဳံးတဲ့သူေတြရဲ႕ အနည္းဆုံးေတာ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြ၊ အခ်က္အလက္ ကိန္းဂဏန္းေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရေအာင္ စုေဆာင္းၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္သင့္တယ္။ အဲဒီအတြက္ကဘယ္သူ႔ကုိမွ ေစာင့္ေနဖို႔မလိုဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုေတြၾကားထဲမွာလဲ အဲသလို က်ဆုံးသြားတဲ့လူေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတ့ဲသူေတြ နစ္နာဆုံး႐ႈံးခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ စာရင္းဇယားကိုေကာက္ဖို႔ သင့္ပါတယ္။ တဖက္က က်ေနာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ စနစ္အေျပာင္းအလဲအတြက္ က်ဳိးစားေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ၀င္ၿပီးေတာ့ ထမ္းရြက္သင့္တယ္လို႔ျမင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔က အခ်က္အလက္ေတြ ၀ိုင္းကူညီၿပီးေတာ့ ေပးႏိုင္တယ္ေပါ့။ တကယ္ စနစ္အေျပာင္းအလဲကို ေျပာင္းဖို႔ က်ဳိးစားေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္က်ေတာ့ တခ်ဳိ႕အလုပ္ေတြဟာ ခြဲၿပီးေတာ့မလုပ္ႏုိင္ေတာ့တဲ့သေဘာမ်ဳိးရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ အမ်ားရဲ့စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္မွဳေတြလည္း လိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ ခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ရလို႔ရွိရင္ ေပးဆပ္ခဲ့ရမႈေတြအေပၚမွာ က်ေနာ့္တဦးခ်င္းကေတာ့ က်ေနာ့္ကိစၥကို မေျပာလိုေပမယ့္ က်န္တဲ့သူေတြအတြက္ကေတာ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ရွိသင့္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို သမိုင္းကိစၥ ျဖစ္ေနလို႔။ တိုင္းျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပးဆပ္ခဲ့ရလဲဆိုတာ ေျပာႏိုင္မွ၊ သိသြားမွ၊ တန္ဘိုးကိုသိမွ တန္ဘိုးထားမွာကိုး။ တန္ဘိုးထားမွပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ အေလးအနက္ ဆက္က်ဳိးစားၾကမွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ပါ။ ေမး။ ။ ၈ ေလးလုံးေငြရတုဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံေခၚယူေရး။ ဖြဲ႔စည္းပုံအသစ္ ေရးဆြဲေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးဆိုတဲ့ သုံးခ်က္ဟာ တႏွစ္အၾကာမွာ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ သုံးသပ္မိလဲ။ ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီကိစၥဟာ အခ်ိန္ကာလကို စိတ္ႀကိဳက္သတ္မွတ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့၊ အရာပါတဲ့ အင္အားစုေတြရဲ႕ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈဟာ အင္မတန္လိုအပ္တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ အင္အားရွိေနၾကတဲ့လူေတြဟာ ဒီကိစၥမွာ တကယ္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွ ရလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ဟာ စိတ္အေျခခံအားျဖင့္ ရွင္းေနေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလည္း ပါေနတယ္ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ အားလုံးေပါ့ ဒီမိုကေရစီကို ယုံၾကည္တဲ့သူေတြဟာ တကယ္ယုံၾကည္ဖို႔လိုၿပီးေတာ့ အဲဒီျဖစ္စဥ္ၾကီးကို ျမန္ျမန္အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏို္င္ေအာင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ တကယ္လို တယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဒါကို ဘယ္လို အေကာင္အထည္ေဖာ္မလဲဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အာဏာရွိတဲ့ သူေတြနဲ႔ အာဏာမဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ စဥ္းစားပုံေတြဟာ တခ်ုဳိ႔ေနရာေတြမွာ တူခ်င္မွ တူၾကလိမ့္မယ္။ အာဏာကိုလက္ထဲယူထားသူေတြကက်ေတာ့ သူတို႔စိတ္ၾကိဳက္ တစ္ဦးတည္း သေဘာထားနဲ႔ ေခါင္းစဥ္အရေတာ့ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါမ်ဳိးကို ေခၚခ်င္မွာပဲ။ ဒါက အစဥ္အလာအားျဖင့္လည္း ရွိၿပီးသား။ က်ေနာ္တို႔က တဦးတဖြဲ႔တည္းကေနၿပီးေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ စီမံသြားတာမ်ဳိး မျဖစ္ရပဲနဲ႔ အားလုံးသေဘာညီမွ်ၿပီးေတာ့ ပူးေပါင္းပါ၀င္တဲ့ ညီလာခံမ်ဳိး ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ အာဏာမဲ့တဲ့သူေတြခ်ည္းပဲ လုပ္ေနလို႔လည္း မၿပီးဘူးဗ်။ က်ေနာ္ ခုနေျပာသလိုေပါ့ သေဘာက်သည္ျဖစ္ေစ၊ မက်သည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႔ အေရးကိတ္စေတြမွာ အေရးပါေနတဲ့အင္အားစုေတြအားလုံးဟာ သေဘာညီမွ်စြာ စည္းေ၀းပဲြ ထဲကို ေရာက္လာဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီအတြက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ခုနက စဥ္းစားပုံ စဥ္းစားနည္းေတြ ေပါ့ဗ်ာ အဲဒါေတြက အမ်ားၾကားထဲမွာ သေဘာေက်ညက္ေအာင္လည္း က်ေနာ္တို႔ က်ဳိးစားရဦးမယ္။ ျပည္သူလူထုက ႏိုးၾကားၿပီးေတာ့ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္လည္း အားထုတ္ရဦးမယ္။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအားလုံးက ဒီျဖစ္စဥ္ထဲမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ပါႏိုင္ေအာင္လည္း အားလုံး လက္တြဲၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဆက္ရဦးမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေမး။ ။ ေမးခြန္းကေတာ့ ကုန္ပါၿပီ တျခားေျပာစရာက်န္ပါေသးသလားဗ်ာ။ ေျဖ။ ။ ၈ ေလးလုံးအမွတ္တရအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက ရွစ္ေလးလုံးဟာ ျပည္သူေတြအတြက္ အဘိဓမၼာတရပ္ကို ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြ ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ ခံေနၾကမယ္ဆိုရင္ ပင့္ကူအိမ္ေတာင္မွ က်ေနာ္တို႔ကို တုပ္ေႏွာင္သြားလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ရုန္းထြက္ၾကတယ္ဆိုရင္ သံႀကိဳးေတြေတာင္မွ ျပတ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္ေလးလုံးမွာ ျပည္သူေတြ ရုန္းၾကတာပါပဲ။ ေအာင္ပဲြေပါ။ အဲဒီေအာင္စိတ္နဲ႔ပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ အတူတကြ အအုပ္အစည္းမပ်က္ခ်ီတက္ၾကဖို႔ က်ေနာ္အားလုံးကို လက္ကမ္းခ်င္ပါတယ္။ ကိုေအးႏိုင္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒီဗြီဘီ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံကေန။ ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ေက်းဇူးပါတယ္။  
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024