မိုင္းလင္းေဒသ ေရႊတူးေဖာ္ျခင္း ရပ္ဆိုင္းရန္ ရွမ္းရြာသားမ်ား ေတာင္းဆို
နန်းမြနဒီ
·
July 16, 2014
ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္း တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕နယ္ မိုင္းလင္းေဒသက ေရႊတူးလုပ္ငန္းေတြ ရပ္ဆိုင္းေပးဖို႔ ေဒသခံရြာသားေတြက ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။
မိုင္းလင္းအေနာက္ေက်းရြာအုပ္စုက လြိဳင္ခမ္းေတာင္ေၾကာတေလွ်ာက္မွာ ကုမၸဏီေတြ ေရႊတူးလုပ္ငန္း ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးၿပီး ေဒသခံ ရြာသားတို႔ရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး နစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြ ရပ္ဆိုင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြက ေရႊတူးတဲ့အခါ ဒိုင္းနမိုက္၊ ဘူဒိုဇာစတဲ့ ပစၥည္းေတြ အသံုးျပဳသလို ေရႊက်င္ရာမွာ ဆိုင္ယန္ႏိုဒ္ ဓာတုဓာတ္ပါ အသံုးျပဳတဲ့အတြက္ သူတို႔အမွီသဟဲျပဳေနတဲ့ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေရ ေနာက္က်ိညစ္ညမ္းသြားၿပီး လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြပါ ထိခိုက္ေနတယ္လို႔ ေဒသခံ ေတာင္သူလယ္သမားကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚ နန္းလာက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။
“က်မတို႔ ပ်က္စီးမႈေတြ အမ်ားႀကီး ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းမွာဆိုရင္ အကုန္လံုးသဲေျမ ႏႈန္းေျမေတြ ျပည့္ၿပီးေတာ့ လယ္ကြင္းထဲလည္း ၀င္ကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လယ္ဧက ၃၀၀ ေက်ာ္မွာ စပါးလံုး၀မစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းဟာဆိုရင္ အရင္က အရမ္းၾကည္လင္တယ္။ နက္လည္းနက္တယ္။ က်မတို႔ အဲဒီေခ်ာင္းကိုပဲ သံုးခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေရထဲမွာ သဲေတြ၊ ႏႈန္းေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာလာေတာ့ ေရအနက္က ၃ လက္မ၊ ၅ လက္မ အဲေလာက္ပဲ က်န္တယ္။”
ေခ်ာင္းေရတိမ္ေကာတာေၾကာင့္ လယ္ထဲသြင္းဖို႔ ေရမေလာက္တဲ့အတြက္ စပါးမစိုက္ႏိုင္တာ ၂ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ရြာထဲက လူငယ္ တ၀က္ေက်ာ္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရၿပီး တခ်ိဳ႕က ပညာတပိုင္းတစနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရတယ္လို႔လည္း သူကဆက္ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ညစ္ညမ္းတဲ့ေခ်ာင္းေရကို အသံုးျပဳတဲ့အတြက္ အေရျပားယားယံသလို အဲဒီေရကို ေသာက္သံုးတဲ့ ကၽြဲႏြားတိရစၦာန္ေတြလည္း အဆိပ္သင့္ေသဆံုးမႈေတြ ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ေျမသယ္ထရပ္ကားႀကီးေတြ ျဖတ္သန္းသြားလာတဲ့အတြက္ ရြာေပါင္း ၁၁ ရြာကို ျဖတ္သြားတဲ့ လမ္းမႀကီးမွာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႔ ပ်က္စီးေနတယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာ က ေျပာပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္က စတင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အစပိုင္းမွာ ၁ ခု ၂ ခုလာက္ပဲရွိေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ အဲဒီေဒသမွာ ေရႊတူးကုမၸဏီေပါင္း ၁၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး လြိဳင္ခမ္းေတာင္ေၾကာ ပတ္ပတ္လည္ ၁၁ မိုင္ေလာက္မွာ ေရႊတူးေနၾကတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ရြာသားေတြ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ကုမၸဏီဘက္က ၂၀၁၂ နဲ႔ ၂၀၁၃ မွာ ေလ်ာ္ေၾကးေပးခဲ့ေပမယ့္ အျပည့္ အ၀မရခဲ့ေၾကာင္း၊ ရြာသားေတြက ဧက ၂၀၀ အတြက္ ေတာင္းေပမယ့္ ၉၂ ဧကအတြက္သာ ရခဲ့ၿပီး တဧကကို ၂ သီးစား၊ ၁ သီးကို က်ပ္ ၁၅ သိန္းရတဲ့ လယ္ေျမမွာ က်ပ္ ၅ သိန္းႏႈန္းနဲ႔သာ ေပးေလ်ာ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေရႊတူးေဖာ္မႈကို ရပ္ဆိုင္းဖို႔၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေျမယာေတြ ျပဳျပင္ေပးဖို႔၊ ရြာသားတို႔ရဲ႕ နစ္နာေၾကးေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း ေပးေလ်ာ္ဖို႔ စတဲ့အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို ေတာင္းဆိုေၾကာင္း ဒီကေန႔ မနက္ပိုင္းက ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာက ေျပာပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ကိုလည္း ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး ရြာသားကိုယ္စားလွယ္ ၁၁ ဦးဟာ ဇူလိုင္လ ၁၄ ရက္ေန႔ မနက္က ရွမ္းျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးကို ကိုယ္တိုင္ေတာင္းဆိုစာ ေပးအပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူတို႔ေပးပို႔တဲ့စာကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ စ၀္ေအာင္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ လက္ခံရယူၿပီး ရြာသားေတြကို မိနစ္ ၃၀ လက္ခံစကားေျပာခဲ့ေၾကာင္း၊ ေရႊတူးမႈရပ္ဆိုင္းဖို႔ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ညႊန္ၾကားေပးမယ့္အေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့တယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြက ေရႊတူးတဲ့အခါ ဒိုင္းနမိုက္၊ ဘူဒိုဇာစတဲ့ ပစၥည္းေတြ အသံုးျပဳသလို ေရႊက်င္ရာမွာ ဆိုင္ယန္ႏိုဒ္ ဓာတုဓာတ္ပါ အသံုးျပဳတဲ့အတြက္ သူတို႔အမွီသဟဲျပဳေနတဲ့ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေရ ေနာက္က်ိညစ္ညမ္းသြားၿပီး လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြပါ ထိခိုက္ေနတယ္လို႔ ေဒသခံ ေတာင္သူလယ္သမားကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚ နန္းလာက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။
“က်မတို႔ ပ်က္စီးမႈေတြ အမ်ားႀကီး ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းမွာဆိုရင္ အကုန္လံုးသဲေျမ ႏႈန္းေျမေတြ ျပည့္ၿပီးေတာ့ လယ္ကြင္းထဲလည္း ၀င္ကုန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လယ္ဧက ၃၀၀ ေက်ာ္မွာ စပါးလံုး၀မစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းဟာဆိုရင္ အရင္က အရမ္းၾကည္လင္တယ္။ နက္လည္းနက္တယ္။ က်မတို႔ အဲဒီေခ်ာင္းကိုပဲ သံုးခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းေရထဲမွာ သဲေတြ၊ ႏႈန္းေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာလာေတာ့ ေရအနက္က ၃ လက္မ၊ ၅ လက္မ အဲေလာက္ပဲ က်န္တယ္။”
ေခ်ာင္းေရတိမ္ေကာတာေၾကာင့္ လယ္ထဲသြင္းဖို႔ ေရမေလာက္တဲ့အတြက္ စပါးမစိုက္ႏိုင္တာ ၂ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ရြာထဲက လူငယ္ တ၀က္ေက်ာ္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရၿပီး တခ်ိဳ႕က ပညာတပိုင္းတစနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရတယ္လို႔လည္း သူကဆက္ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ညစ္ညမ္းတဲ့ေခ်ာင္းေရကို အသံုးျပဳတဲ့အတြက္ အေရျပားယားယံသလို အဲဒီေရကို ေသာက္သံုးတဲ့ ကၽြဲႏြားတိရစၦာန္ေတြလည္း အဆိပ္သင့္ေသဆံုးမႈေတြ ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ေျမသယ္ထရပ္ကားႀကီးေတြ ျဖတ္သန္းသြားလာတဲ့အတြက္ ရြာေပါင္း ၁၁ ရြာကို ျဖတ္သြားတဲ့ လမ္းမႀကီးမွာ ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႔ ပ်က္စီးေနတယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာ က ေျပာပါတယ္။
ကုမၸဏီေတြဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္က စတင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အစပိုင္းမွာ ၁ ခု ၂ ခုလာက္ပဲရွိေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ အဲဒီေဒသမွာ ေရႊတူးကုမၸဏီေပါင္း ၁၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး လြိဳင္ခမ္းေတာင္ေၾကာ ပတ္ပတ္လည္ ၁၁ မိုင္ေလာက္မွာ ေရႊတူးေနၾကတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ရြာသားေတြ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ကုမၸဏီဘက္က ၂၀၁၂ နဲ႔ ၂၀၁၃ မွာ ေလ်ာ္ေၾကးေပးခဲ့ေပမယ့္ အျပည့္ အ၀မရခဲ့ေၾကာင္း၊ ရြာသားေတြက ဧက ၂၀၀ အတြက္ ေတာင္းေပမယ့္ ၉၂ ဧကအတြက္သာ ရခဲ့ၿပီး တဧကကို ၂ သီးစား၊ ၁ သီးကို က်ပ္ ၁၅ သိန္းရတဲ့ လယ္ေျမမွာ က်ပ္ ၅ သိန္းႏႈန္းနဲ႔သာ ေပးေလ်ာ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေရႊတူးေဖာ္မႈကို ရပ္ဆိုင္းဖို႔၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့ နမ့္ခမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေျမယာေတြ ျပဳျပင္ေပးဖို႔၊ ရြာသားတို႔ရဲ႕ နစ္နာေၾကးေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း ေပးေလ်ာ္ဖို႔ စတဲ့အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို ေတာင္းဆိုေၾကာင္း ဒီကေန႔ မနက္ပိုင္းက ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာက ေျပာပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ကိုလည္း ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး ရြာသားကိုယ္စားလွယ္ ၁၁ ဦးဟာ ဇူလိုင္လ ၁၄ ရက္ေန႔ မနက္က ရွမ္းျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးကို ကိုယ္တိုင္ေတာင္းဆိုစာ ေပးအပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူတို႔ေပးပို႔တဲ့စာကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ စ၀္ေအာင္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ လက္ခံရယူၿပီး ရြာသားေတြကို မိနစ္ ၃၀ လက္ခံစကားေျပာခဲ့ေၾကာင္း၊ ေရႊတူးမႈရပ္ဆိုင္းဖို႔ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ညႊန္ၾကားေပးမယ့္အေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့တယ္လို႔ ေဒၚနန္းလာက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။
