အသတ္ခံရတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြရဲ့ မိသားစုတို့ ထိတ္လန့္ ေၾကကြဲက်န္ရစ္
DVB
·
October 13, 2013
ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံကေတာ့ သတင္းသမားေတြကို ဘာအျပစ္ေပးခံရမႈမွ မ႐ွိဘဲ သတ္ျဖတ္ေန တဲ့ တိုင္းျပည္ေတြထဲမွာ ထိပ္ဆံုးနုိင္ငံတခု ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒီလ အေစာပိုင္းမွာ ၁ ပတ္အတြင္း သတင္းစာသမား ၂ ေယာက္ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
[caption id="attachment_44778" align="alignright" width="300" caption="အီဒစ္သာဘီကုိ"][/caption]
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုနွစ္အတြင္းမွာ သတင္းစာနယ္ဇင္းသမား ၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ အသတ္ခံခဲ့ရျပီး သူတို့အမႈေတြကို ေျဖ႐ွင္းနုိင္မႈ မ႐ွိေသးပါဘူး။
အမ်ားစုက အမ်ိုးသားေတြျဖစ္ျပီး သူတို့ ခင္ပြန္းသည္ေတြရဲ့အလုပ္မွာ အနၱရာယ္ေတြ ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကို မသိၾကတဲ့ မိန္းမေတြ က်န္ေနရစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေမွာင္ေနတဲ့ တိုက္ခန္းငယ္ေလးတခုမွာ အသက္ ၄၃ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ အီဒစ္သာဘီကုိဟာ သူ့ကေလး ၃ ေယာက္နဲ့ ေနထုိင္ပါတယ္။
အီဒစ္သာရဲ့ေယာက်္ား ဗားဂ်ဲလ္ဘီကိုဟာ သူ့အိမ္နဲ့ မီတာ နည္းနည္းပဲ လွမ္းတဲ့ ေနရာမွာ ေသနတ္သမား ၂ ေယာက္က သူေခါင္းကို ၂ ခ်က္ တိတိ ေသနတ္နဲ့ ပစ္သတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ့ေယာက်္ားဟာ ညေနစာအတြက္ ငါးေတြကို ဆိုင္ကယ္နဲ့ ၀ယ္ေပးျပီး ျပန္အလာမွာ အသတ္ခံရတာပါ။
အီဒစ္သာက “အျပင္မွာ မိုးက ႐ြာေနခဲ့တယ္႐ွင့္။ ဒါေပမယ့္ က်မက ျမန္နုိင္သမွ် ျမန္ေအာင္ ေျပးခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီမွာ က်မေယာက်္ားက ေသေနခဲ့ျပီေလ။ ေၾကာက္႐ြံ့ထိတ္လန့္ေနၾကတဲ့လူေတြက သူ့ကို ၾကည္ေနၾကပါတယ္။”
ကေလးေတြကေတာ့ သူတုိ့အေဖမ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုတာ မယုံနုိင္ၾကဘူးလုိ့ ဆုိပါတယ္။
“က်မတို့ ေၾကာက္ၾကတာေပါ့႐ွင္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားတိုင္း အသတ္ခံရတာကို အမွတ္ရေနတာပါပဲ။ သူတို့အေဖ မ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုတာကို က်မ ကေလးေတြ မယံုနိုင္ၾကဘူး႐ွင္။ သူတို့ မကစားၾကေတာ့ပါဘူး။ သူတို့ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲျပီး ေငးၾကည္ေနၾကတာပါပဲ။ တခါတေလ သူတို့ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တတ္ပါတယ္။”
ဗားဂ်ဲလ္ဘီကိုက ကယ္လာပန္ျမို့မွာ ထုတ္ေ၀ ျဖန့္ခ်ိေနတဲ့ေဒသသတင္းစာက ေဆာင္းပါး႐ွင္တေယာက္ပါ။
တခ်ို့ကေတာ့ သူ မၾကာခင္က ေရးခဲ့တဲ့ တရားမ၀င္ေလာင္းကစားမႈနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ အသတ္ခံခဲ့ရတာလို့ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ဗီီကိုက အဲဒီ သီတင္းပတ္မွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ သတင္းသမားပါ။
သူ့အရင္ အသတ္ခံရတဲ့သူက ေဒသတြင္း နုိင္ငံေရးသမားေတြကို သူ့ရဲ့ အစီအစဥ္မွာ မၾကာခဏ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေလ့႐ွိတဲ့ ေရဒီယို ေ၀ဖန္တင္ဆက္သူ ဖာနန္ဒိုဆိုလီယြန္ ျဖစ္ပါတယ္။
အီဒစ္သာကေတာ့ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သူ့ေယာက်္ားကို ဆံုးရံႈးသြားဖို့ေတာ့ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးလုိ့ ေျပာပါတယ္။
”သူက သူကို သတ္မယ္လို့ ျခိမ္းေျခာက္တာေတြကို ေျပာျပခဲ့တယ္႐ွင္။ ဒါေပမယ့္ က်မေမးေတာ့ ဘာမွ က်မကို အေသးစိတ္ ေျပာမျပခဲ့ပါဘူး။ သူက က်မကို သူအလုပ္မွာ အေနွာင့္အယွက္ မေပးေစခ်င္ဘူးေလ။ သူက ေနစမ္းပါကြာလို့ပဲ ေျပာတာပါ။ တခါတေလ က်မကိုယ္ က်မပဲ အျပစ္တင္ပါတယ္။ သူသာ အသက္႐ွင္လ်က္ ႐ွိေနခဲ့ရင္ သူ့အလုပ္နဲ့ ပတ္သက္ျပီး ဒီထက္ပိုေျပာျပဖို့ က်မ အတင္းေျပာမိမွာပါပဲ။”
ဘီကိုရဲ့ သူငယ္ခ်င္း အၾကီးတန္းသတင္းေထာက္ ဂ်ဴအန္ခ်ို မဟူေဆးက သတင္းသမားအလုပ္ဟာ အနၱရာယ္႐ွိတဲ့ အလုပ္တခုျဖစ္ျပီး မိသားစုက နားလည္ေပးဖို့ သင့္တဲ့အလုပ္ပဲလို့ ေျပာပါတယ္။
“ေကာင္းက်ိုးကို ရိုးသားမႈနဲ့ လုပ္ေနတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ တကယ့္ တာ၀န္႐ွိသတင္းသမားေတြ ဟာ သူတို့ရဲ့လုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ အသတ္ခံရဖို့၊ တရားစြဲခံရဖို့လိုမ်ိုး ျခိမ္းေျခာက္မႈအမ်ိုးမ်ိုးကို ၾကံုရနိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူမိန္းမနဲ့ ကေလးေတြက အေျခအေန အားလံုးကို အျပည့္အ၀ သိထားမယ္ဆိုရင္ တခ်ို့ ထိတ္လန့္တုန္လႈပ္စရာ ေတြးရမယ့္ဟာမ်ိုးေတြကို မိသားစုက ခံစားရနိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္အတြက္ကေတာ့ အခက္ခဲဆံုးနဲ့ အသတ္ခံရဖို့ တရားစြဲခံရဖို့ အမ်ားဆံုးသူေတြဟာ ေဒသတြင္းက သတင္းသမားေတြ နဲ့ ျပည္နယ္ေတြမွာ ေနၾကတဲ့ သတင္းသမားေတြလို့ ေျပာရမွာပါပဲ။”
အမ်ိုးသားစာနယ္ဇင္းသမားမ်ားသမဂၢရဲ့ အဆိုအရ ၁၉၈၆ ခုနွစ္ အာဏာ႐ွင္ ဖာဒီနန္မားကိုစ့္ ျပုတ္က်သြားခ်ိန္ကစျပီး ဖိလစ္ပိုင္မွာ အနည္းဆံုးသတင္းသမား ၁၆၀ နီးပါး သတ္ျဖတ္ခံရျပီး ျဖစ္တယ္လို့ သိရပါတယ္။
အဲဒီၤ လူသတ္မႈေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္က လူေတြကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ အက်ဥ္းခ် ခံခဲ့ရေသးပါဘူး။
အဲဒီလူသတ္မႈေတြရဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူတို့ခ်စ္ရတဲ့ ခင္ပြန္းသည္ေတြကို ဆံုးရံႈးရဖို့ အဆင္သင့္ မျဖစ္ၾကေသးတဲ့ ဇနီးမယားေတြနဲ့ ကေလးေတြဟာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ထိတ္လန့္ေၾကကြဲ က်န္ခဲ့ၾကရ႐ွာပါတယ္။
ဘီကိုရဲ့ မိသားစုကို ကူညီေထာက္ပံ့မႈေပးေနတဲ့ ဖိလစ္ပုိင္ သတင္းစာဆရာမ်ား သမဂၢဥကၠ႒ ရို၀င္နာပါရန္းက “က်မတို့မွာ ခံစားက်န္ရစ္တဲ့ ဇနီးမယားေတြအတြက္ စိတၱေဗဒ လူမႈလႈပ္႐ွားေဆာင္႐ြက္မႈ ေတြ ႐ွိပါတယ္။ က်မတို့က သူတို့ခင္ပြန္းသည္ေတြ ရဲ့ အမ်ားအားျဖင့္ ထုတ္လြွႊင့္ေၾကျငာသူေတြ ဘာလုပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ သူတို့ရဲ့ အလုပ္မ်ိုးကို သိပ္ျပီး ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္မႈ မ႐ွိၾကေသးတဲ့ ဇနီးမယားေတြ အမ်ားစု႐ွိတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ သူတို့ အသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို့ ခ်စ္တဲ့သူေတြဟာ ဒီလိုမ်ိုး ရက္ရက္စက္စက္္ အသတ္ခံရနိုင္တယ္ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိုး မ႐ွိတဲ့ အခါမွာက်ေတာ့ သက္ေရာက္မႈက ပိုျပီးၾကီးမားသလို ထိတ္လန့္ေၾကကြဲရမႈကလည္း အမ်ားၾကီး နက္ရိႈင္းလာပါတယ္” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
ဗာဂ်ဲလ္ဘီကိုရဲ့ အမႈကို စံုစမ္းစစ္ေဆးဖို့ ရဲက အထူးတပ္ဖြဲ့တခုကို တာ၀န္ေပးထားခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေျဖ႐ွင္းနုိင္တဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေတြ တိုးမ်ားလာတာနဲ့ အတူ သတင္းစာနယ္ဇင္းသမားေတြအတြက္ တရားမွ်တမႈကေတာ့ အလွမ္းေ၀းလွပါေသးတယ္။
ရို၀င္နာကေတာ့ ေဒသတြင္း သတင္းဌာနေတြက သတင္းသမားမိသားစု၀င္ေတြကို သူတို့ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြရဲ့ လုပ္ငန္းဟာ အနၱရာယ္ေတြနဲ့ ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာကို သိနားလည္ လာေအာင္ စျပီး လုပ္ေဆာင္ေပးနုိင္ေတာ့မယ္လို့ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အီဒစ္သာဘီကိုနဲ့ သူကေလး ၃ ေယာက္အတြက္ကေတာ့ သိပ္ေနာက္က်သြားခဲ့ပါျပီ။
“တေယာက္တည္းက်န္ခဲ့တဲ့ မိဘအတြက္ကေတာ့ ခက္ခဲပါတယ္႐ွင္။ ဒီနာက်င္ခံစားမႈေတြ နဲ့ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြ ဘယ္ေလာက္႐ွည္ၾကာဦးမယ္ဆိုတာ က်မ မသိနိုင္ပါဘူး။ က်မက ကေလးေတြကို တင္းတင္းဖက္ျပီး ေကာင္းမြန္ေအာင္ေတာ့ တေန့ေတာ့ အဲဒါဟာ လြန္ေျမာက္သြားမွာျဖစ္ျပီး က်မတို့တူတူ ေနသင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာမွာပါ။ က်မက သူတို့အတြက္ သန္မာၾကံ့ခိုင္ဖို့ လိုတယ္ေလ။”
မေဒါနားဗီရိုလာက အာ႐ွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးက႑အတြက္ ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံ ကယ္လာပန္ျမို့က သတင္းေပးပို့ ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။