ျမ၀တီနယ္စပ္ကေန ထိုင္းနိုင္ငံဘက္ျခမ္းကို  အလုပ္၀င္လုပ္ဖို့ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္နဲ့ ေရာက္လာၾကတဲ့ အလုပ္သမားအေယာက္ ၂၀ ဟာ ၁ လၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ အလုပ္မရေသးဘဲ လာပို့ေပးတဲ့ ပြဲစားနဲ့လည္း အဆက္အသြယ္မရေတာ့ဘူးလို့ အလုပ္သမားေတြက ေျပာပါတယ္။ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ဖို့ တဦးကို က်ပ္ေငြ  ၂ သိန္း ၂ ေသာင္းစီနဲ့ Swann Royal ကုမၸဏီဆီမွာ ယာယီနိုင္ငံကူးလက္မွတ္လုျပီး ထိုင္းနိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ပထုန္ဌာနီခရိုင္က Sea Treasure ကုမၸဏီမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ၀င္လုပ္ဖို့ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ထားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန့ထိ အလုပ္မရေသးတဲ့အတြက္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတယ္လို့ အလုပ္သမား ကို၀င္းၾကိုင္က ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။ [caption id="attachment_41412" align="alignright" width="300" caption="ခ်င္းမုိင္တြင္ အလုပ္သမားအခ်ဳိ့ လုပ္ငန္းခြင္သြားေရာက္ရန္ ေစာင့္ေနၾကစဥ္"][/caption] “စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခ်ိန္က ကုမၸဏီနာမည္ရယ္၊ က်ေနာ္တို့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ေပးထားပါတယ္။ ေပးထားေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ့ဘက္က ဆက္သြယ္ေတာ့လည္း မရဘူး။ ရတဲ့ေနရာေတြကုိ ဆက္သြယ္ေတာ့လည္း ႐ုံးေတြက ေျပာလိုက္ပါမယ္ပဲ ျပန္ေျပာတယ္။ ဘာမွ က်ေနာ္တို့ကို အေၾကာင္းျပန္မလားဘူး။ အခုအခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တို့ဆီကုိ တေယာက္မွ ေရာက္မလာဘူး။ က်ေနာ္တို့ပါလာတဲ့ ေငြေတြလည္း ကုန္ျပီ။” ေနဖို့အတြက္ ကုမၸဏီအလုပ္သမားတန္းလ်ားမွာ ခြင့္ျပုထားေပမယ့္ စားဖို့အတြက္ အလုပ္သမားတန္းလ်ားေဈးဆိုင္မွာ မတန္တဆေဈးနႈန္းနဲ့ အေၾကြး၀ယ္စားေနျပီး ၁ ဦးကို ဘတ္္ ၂ ေထာင္ေလာက္ အေၾကြးတင္ေနတယ္လို့ ကို၀င္းၾကိုင္က ဆုိပါတယ္။ ထိုင္းေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီက သူတို့ရဲ့ ပတ္စပို့ေတြ သိမ္းထားျပီး အလုပ္႐ွင္နဲ့ တိုက္ရိုက္စကားမေျပာရဘဲ သူတို့အလုပ္ရေရး ေဆာင္႐ြက္ေနေၾကာင္း ၾကားလူနဲ့ ေျပာခိုင္း တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီမွာ အလုပ္ရဖို့ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့သူ အေယာက္ ၂၀ ႐ွိျပီး ပဲခူးတိုင္း ေတာင္ငူျမို့နယ္ကေန ေရာက္လာကာ  Swann Royal ကုမၸဏီနဲ့ ထိုင္းဘက္ျခမ္းကို ဇူလိုင္လ ၉ ရက္ေန့က တျပိုင္တည္း ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္း၊ ဒီမတိုင္ခင္ ပတ္စပို့ရေရးအတြက္  ျမ၀တီမွာ ၂ လေလာက္ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ရေသးတယ္လို့ ကို၀င္းၾကိုင္က ေျပာပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ထိုင္းနိုင္ငံ ျမန္မာသံရံုး အလုပ္သမားအရာ႐ွိ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္လြင္က “တခ်ဳိ့ေတြက ေအးဂ်င့္ေခၚလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဘက္က အလုပ္႐ွင္က မ႐ွိတဲ့အခ်ိန္တုိ့၊ ျဖစ္သြားမယ္ဆုိရင္ ျပန္လာတာကို ေစာင့္ရတာတုိ့၊ ေနာက္ဒီဘက္က နာမည္ေတြ ျပန္ေျပာင္းတာေတြ ဘာေတြ႐ွိေတာ့ တလေလာက္ ေစာင့္ရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြေတာ့ ႐ွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ့တြက တုိက္႐ုိက္ရတာလည္း ႐ွိပါတယ္။ အားလုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိက ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြက ေခၚတာ ကုမၸဏီနာမည္ေတြနဲ့ပဲ ေခၚတာေလ။ ဘယ္ေနရာမွာ လုပ္ရမယ္လုိ့ မ႐ွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပမာ ဘန္ေကာက္မွာ ေခၚထားျပီး ပထုံဌာနီမွာ သြားလုပ္ရတာမ်ဳိးက်ရင္ ပထုံဌာနီက်ေအာင္လည္း က်ေနာ္တုိ့ျပန္ခ်ိန္းရတယ္။ ျပန္ခ်ိန္းျပီးတဲ့အခါက်မွ က်ေနာ္တုိ့က (work permit) ျပန္ေလွ်ာက္ေပးရတာမ်ဳိး႐ွိတယ္။ အဲဒါမ်ဳိးက်ေတာ့ နည္းနည္းၾကာတာေပါ့” လုိ့ ေျပာပါတယ္။ အလုပ္မရခင္ စားေရးေသာက္ေရးကိစၥကို အက်ိုးေဆာင္ကုမၸဏီက ေခတၱစိုက္ထားေပးရ မွာျဖစ္ျပီး သူတို့အခြင့္အေရးေတြကို ကာကြယ္ေပးဖို့လည္း တာ၀န္႐ွိတယ္လို့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္လြင္က ေျပာပါတယ္။ ထိုင္း-ျမန္မာ နွစ္နိုင္ငံအစိုးရ သေဘာတူစာခၽြန္လြွႊာအရ ျမန္မာျပည္က အလုပ္သမားေတြကို ထိုင္းနိုင္ငံထဲ တိုက္ရိုက္ေစလြွႊတ္ရာမွာ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ၾကန့္ၾကာတာ၊  အလုပ္ရျပီလုိ့ ေျပာေပမယ့္ ထိုင္းနိုင္ငံထဲ ေရာက္သြားေတာ့ အလုပ္မ႐ွိေသးတာ၊ အလုပ္ရေပမယ့္လည္း စာခ်ဳပ္ထဲက ပါတဲ့အတိုင္း မဟုတ္ဘဲ အလုပ္အမ်ိုးအစားနဲ့ ျမို့နယ္ေတြ   ေျပာင္းလဲသြားတာ၊ လုပ္ငန္းခြင္မွာ လုပ္အားခ အျပည့္မရတာ စတဲ့ ျပဿနာေတြ ၾကံုေတြ့ရတယ္လို့ ထိုင္းနိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ့ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္ေသာင္းက ေျပာပါတယ္။ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္နဲ့ အလုပ္႐ွာေဖြေရးကုမၸဏီတခ်ို့ဟာ အလုပ္သမားေတြအေပၚ တာ၀န္ယူမႈနဲ့ အကာအကြယ္ေပးမႈ ေလ်ာ့နည္းေၾကာင္း၊ တိုင္ၾကားခ်က္ေတြ ရ႐ွိတဲ့အတြက္ သက္ဆိုင္ရာကုမၸဏီ ၁၂ ခုကို ျပန္လည္စစ္ေဆးဖို့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ အလုပ္သမားညြွႊန္ၾကား ေရးဦးစီးဌာနက ဧျပီ ၂၅ ရက္ေန့ ေန့စြဲနဲ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားပါတယ္။