နီဘင္းဂ်ား၊ အင္ဒိုနီး႐ွားရဲ့ ယာဥ္မွ်စီး လူ့အဖြဲ့အစည္း
DVB
·
July 26, 2013
သင္တခါမွ မေတြ့ဖူးတဲ့သူကို သင့္ရဲ့ ယာဥ္ေပၚ တက္စီးခြင့္ျပုဖူးပါသလား။ ဒါ ေက်ာခ်မ္း စရာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ကာတာျမို့ရဲ့ ယာဥ္ေၾကာထဲမွာ တေယာက္တည္း ေမာင္းရတာက လည္း စိတ္ကသိ္ကေအာက္ျဖစ္စရာနဲ့ ျငီးေငြ့စရာ ေကာင္းနုိင္ပါတယ္။
နီဘင္းဂ်ားလို့ ေခၚတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းတခုကေတာ့ ျမို့ေတာ္ရဲ့ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို့မႈ အတြက္ အေျဖေတြ ႐ွာေပးရင္း အဲဒါကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို့ ၾကိုးစားေနပါတယ္။
နီဘင္းဂ်ားအဖြဲ့၀င္တခ်ို့နဲ့ လိုက္ျပီး စီးခဲ့တဲ့ နူးရ္အာအဇီဇာက “အခု က်မက အေ႐ွ့ဂ်ကာတာ ပရာမူခလမ္းကို ပူထရီနဲ့လိုက္သြားခ်င္ပါတယ္။ ကားထဲက လူေတြက တေနရာတည္းကို သြားၾကမွာပါ။ မဲလ္လီဆာကေတာ့ ပိုျပီးေ၀းတဲ့ ပူလိုဂေဒါင္း ကို သြားခ်င္တာပါ” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
ကားထဲကလူေတြက တေယာက္နဲ့ တေယာက္ခုမွ ေတြ့ၾကတာပါ။ ပထမေတာ့ အြန္လိုင္း ကပါ ေနာက္ေတာ့ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ေတြ့ၾကတာေပါ့႐ွင္။ သူတို့က နီဘင္းဂ်ား လူ့အဖြဲ့အစည္း ၀င္ ေတြပါ။
နီဘင္းဂ်ားဆိုတာက လမ္းၾကံုစီးတာလို့ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ အင္ဒိုနီး႐ွားအရပ္သံုးစကားက လာတာပါ။ ဒါက တြစ္တာကုိ အေျခခံျပီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ပိုင္႐ွင္ေတြကို ထိုင္ခံုအပိုေတြ ထားခိုင္းျပီး သက္ေတာင့္သက္သာနဲ့ တခရီးတည္းသြား လူထုသယ္ယူပို့ေဆာင္ေရးကို သံုးေနၾကသူေတြကို စုစည္းေပးထားတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းတခုပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး နီဘင္းဂ်ားဟာ ခုဆို အျမဲသံုးေနသူ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ႐ွိေနပါျပီလို့ အသက္ ၂၆ နွစ္႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ တည္ေထာင္သူ အင္ဒရီယာ အဒီရ စ၀ပ္စ္တီ က ေျပာပါတယ္။
“လူေတြက ဘာျဖစ္လို့ မွ်စီးရမွာလဲလို့ ေျပာေကာင္း ေျပာနုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အငွားယာဥ္တစီး ငွားနိုင္ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္ကိုယ္ပိုင္ ကားေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းသြား လို့ ရပါတယ္။ လူ့အဖြဲ့အစည္းရဲ့အျမင္က တျခားလူေတြနဲ့ ကားၾကံုစီးတာဟာ ဆင္းရဲမႈကို ျပတဲ့ လကၡဏာ ဒါမွမဟုတ္ အလကားစီးခ်င္လုိ့ လိုျမင္ၾကတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ နီဘင္းဂ်ားေတြမွာက ကားၾကံုစီးမႈတိုင္းအတြက္ အေျခအေနနဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ လူေတြဟာ သူတို့ သေဘာတူညီတဲ့အရာတိုင္းအတြက္ မွ်ေ၀နုိင္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ့က ဒီမွာ အေျခခံအားျဖင့္ကို ခရီးသြားေနတဲ့ အေတာအတြင္း အားလံုးတညီတည္းပါပဲ။”
တခ်ို့ ဘံုအက်ဆံုးအေျခအေနနဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ ေသာက္စရာေတြနဲ့ မုန့္ေတြ ေ၀စားတာမ်ိုးေတြ ပါပါတယ္။ ေနာက္ သတ္မွတ္မႈေတြကို မစီးခင္မွာ သေဘာတူထားျပီး ျဖစ္ၾကရပါမယ္လို့ အင္ဒရီယာက ေျပာပါတယ္။
“လူ့အဖြဲ့အစည္းထဲမွာ ဒါက ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တာပါ။ အက်ိုးေက်းဇူး႐ွိတဲ့ ဆက္ဆံေရး တခုေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဟာ လမ္းျပတေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ကားေမာင္းတဲ့သူလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္နုိင္ တာေပါ့။”
နီဘင္းဂ်ားေတြနဲ့ ဘယ္သူမဆို ကားေတြနဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ တကၠစီကို ေတာင္ မွ်စီးနုိင္ပါတယ္။ ဂါမာကီတိုရီယာယံတိုရီက သူရဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေနာက္ခံုမွာ ေန့တိုင္း မွ်စီးခြင့္ ေပးပါတယ္။
“က်ေနာ္က လူအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ့ မွ်စီးပါတယ္။ တခါတရံ သူတို့က မနက္စာေတြ ဒါမွ မဟုတ္ မုန့္ေတြနဲ့ အေအးေတြကို ယူလာျပီး မွ်ေ၀စားၾကပါတယ္။ သူတို့လုပ္တာေတြကို က်ေနာ္ ခံစားလို့ ရပါတယ္။ တခါက က်ေနာ္ မနက္ ၆နာရီခြဲမွာ မွ်စီးလိုက္ေတာ့ အမ်ိုးသမီးတေယာက္က က်ေနာ္အတြက္ မနက္စာယူလာေပးခဲ့တယ္ဗ်။ သူက အဲဒါကို သူဘာသာလုပ္လာတာလို့ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုး၀ါးတဲ့ အေတြ့အၾကံုေတြလည္း ႐ွိပါတယ္။ မွ်စီးမယ့္လူက အခိ်န္မွန္ ေရာက္မလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိုးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို့က အခ်ိန္တခု သတ္မွတ္ သေဘာတူထားခဲ့ၾက ျပီးေပမယ့္ သူတို့က ေပၚမလာခဲ့ၾကေတာ့တာေပါ့။”
အသက္ ၂၃ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ရက္ဖီ ဖက္ဘရီယန္က နီဘင္းဂ်ားအဖြဲ့၀င္တေယာက္ ျဖစ္ျပီး ေန့တိုင္းလိုလို ကားၾကံုလိုက္စီးတဲ့အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
“ပထမေတာ့ က်မက စိတ္အေနွာင့္အယွက္ နည္းနည္းျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့႐ွင္။ အဲဒါက က်မက ကားပိုင္႐ွင္နဲ့ စီးသြားရင္း တခုခုကို မွ်ေ၀တာမ်ိုးပါ။ ဒီလိုမွ်ျပီး စီးတာဟာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ သူတို့မသိၾကဘူး႐ွင့္။ အဲဒါဟာ မတူညီတဲ့ေနာက္ခံအေၾကာင္း တရားေတြ၊ စရိုက္လကၡဏာေတြ ႐ွိတဲ့မိတ္ေဆြသစ္ေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုနုိင္တဲ့ နည္းလမ္းသစ္တခု ေပါ့႐ွင္။ က်မတို့လူေတြ ပိုျပီးသိလာတယ္။ က်မတို့ မွ်ေ၀နုိင္တယ္။ မွ်စီးၾက၊ အသိပညာလည္း ဖလွယ္နုိင္ၾကပါတယ္။”
ဂ်ာကာတာမွာ လမ္းကီလိုမီတာ ၇၀၀၀ ေက်ာ္႐ွိျပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၁၀ သန္းနဲ့ ကား ၃ သန္းဟာ ေန့တိုင္းလမ္းေတြေပၚမွာ အံုခဲေနတတ္ပါတယ္။
လမ္းအ႐ွည္က ၁ နွစ္ မွာ ၁ ရာခိုင္နႈန္းေအာက္ပဲ တိုးလာမႈ႐ွိတဲ့ ဂ်ကာတာဟာ ေနာက္နွစ္ မွာ လံုး၀ ယာဥ္္ေၾကာပိတ္ဆို့မႈနဲ့ ၾကံုရမယ္လို့ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
အြန္လိုင္း နီဘင္းဂ်ား လူ့အဖြဲ့အစည္းကေတာ့ သူရဲ့ တြစ္တာအဖြဲ့၀င္ ၂ ေသာင္း ၇ ေထာင္ နဲ့ အေျဖထုတ္ေပးဖို့ ၾကိုးစားေနပါတယ္။
ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ ခရီးအတူသြားၾကတဲ့ လူစုေလးေတြနဲ့ ျမို့ေတာ္ရဲ့ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို့မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ရာမွာ အကူအညီေပးဖို့ပါ။ အဲဒီနည္းနဲ့ လမ္းေတြေပၚက ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြရဲ့အေရအတြက္ကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးဖို့ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အသက္ ၃၀ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ပူးတြဲတည္ေထာင္သူ ပူထရီဆင္တာနူအတြက္ကေတာ့ အဲဒါဟာ ေမာ္ေတာ္ကားမွ်စီးတာထက္ ပိုလြန္ပါတယ္။
“က်မတို့က လူ့အဖြဲ့အစည္းတခုကို ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီထက္ေတာင္ ပိုပါတယ္႐ွင္။ က်မတို့က ဂ်ကာတာကို သူ့ရဲ့ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ ပိုျပီး ေဖာ္ေ႐ြွႊရင္းနွီးတဲ့ ေနရာတခု ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို့အတြက္က ေမာ္ေတာ္ကား မွ်စီးတာထက္ပိုပါတယ္။ က်မတို့က လူအဖြဲ့အစည္း ၾကီးမားလာျပီး တျခားသူေတြကို သူတို့သြားခ်င္တဲ့ ခရီးပန္းတိုင္ကို အဆင္အေျပဆံုးနည္းနဲ့ ေရာက္သြားေအာင္ ကူညီခ်င္တာပါ႐ွင္။ ဂ်ကာတာက လူေတြကို တေယာက္နဲ့ တေယာက္ သိလာေစခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လို့ ႐ွင္တို့က လံုျခံုေရးအတြက္ စိတ္ပူတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါဟာ ႐ွင္တို့က က်မတို့ကို မသိေသးလို့ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို့က ယာဥ္ကိုပဲ အကူအညီေပးေနတာမဟုတ္ပဲ တျခားသူေတြအတြက္ လူမႈဘ၀ အသစ္တခုကိုလည္း ဖန္တီးေပးဖို့ပါ။”
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ နီဘင္းဂ်ားေတြက ယာဥ္မွ်စီးေနၾကတဲ့ သူရဲ့အဖြဲ့၀င္ေတြရဲ့ လံုျခံုေရး စိတ္ခ်ရေအာင္ တြစ္တာကိုသံုးျပီး ဆက္သြယ္ေနၾကပါတယ္။
ကူးေျပာင္းေပးတာ တခု မလုပ္ခင္မွာ တျခားမွ်စီးမယ့္သူေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး သူတို့ရဲ့ တြစ္တာ တေစ့တေစာင္း အခ်က္အလက္ေတြကို သိနုိင္ပါတယ္။
အခု နီဘင္းဂ်ားေတြမွာ ေနရာေဒသ အေျခခံေျမပံု သံုးစြဲမႈပါတဲ့ ၂.၀ မိုဘိုင္းလ္ အစီအစဥ္တခု စတင္သံုးစြဲဖို့ အဆင္သင့္ ႐ွိေနပါျပီ။
ပူထရီဆင္တာနူက “ဒီအစီအစဥ္နဲ့ က်မတို့က ယာဥ္အတူမွ်စီးဖို့ က်မတို့ ေနရာအနီးအနားက တေယာက္ ေယာက္ကို ႐ွာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒါက ပိုျပီး ထိေရာက္ပါတယ္။ ႐ွင္တို့က အဲဒီသူကို တြစ္တာမွာ ေဖာ္ျပေနစရာ လမ္းေတြကို တခ်ိန္လံုး စစ္ေဆးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ လူစိမ္းေတြနဲ့ ယာဥ္မွ်စီးရတာကို စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ ယာဥ္မွ်စီးတာဟာ လံုျခံုစိတ္ခ်ရတယ္လို့ေတာ့ အာမမခံနုိင္ပါဘူးလို့ ပူထရီက ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီးတာက တေယာက္နဲ့ တေယာက္ အျပုသေဘာထား႐ွိၾကဖို့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ပူထရီဆင္တာနူက “အေတာ္မ်ားမ်ားက အလားတူပဲ ေမးၾကပါတယ္။ ဒါဘယ္လိုလုပ္ေနသလဲ၊ က်မတို့ တေယာက္နဲ့ တေယာက္ ဘယ္လိုယံုၾကည္ရမလဲ၊ လံုျခံုစိတ္ခ်ရသလား၊ စိတ္မခ်ရဘူး လားေပါ့႐ွင္။ သံသယ႐ွိတာကေတာ့ သဘာ၀ပါ။ က်မတို့မွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဂ်ကာတာ လမ္းေတြဟာ မလံုျခံုဘူးလို့ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ရလာတာနဲ့အမွ် ႐ွင္တို့ဟာ လူ့အဖြဲ့အစည္းနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ပိုျပီးသိလာၾကမွာပါ။ လူေတြ အြန္လိုင္းကျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီတိုင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ျပီးအဆက္အသြယ္႐ွိလာဖို့ လိုပါတယ္။ အဲဒီလို႐ွိလာတာနဲ့ သံသယေတြ အားလံုး ေပ်ာက္သြားမွာပါပဲ႐ွင္။ ေနာက္ ယာဥ္စီးသြားေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္း ႐ွင္တို့က ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတေယာက္နဲ့ ျပန္ေတြ့ရင္ ေတြ့နိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တျမို့တည္းက လာတဲ့သူတေယာက္ေယာက္နဲ့ ေတြ့နုိင္မယ္၊ အလားတူ မိတ္ေဆြေတြ ရလာမယ္ေလ။ ေန့ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတို့ အားလံုး ခ်ိတ္ဆက္မိျပီး သြားျပီေပါ့” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
နူးရ္အာအဇီဇာ (Nur Azizah) က အာ႐ွေဒသသတင္းေဆာင္းပါးက႑အတြက္ ဂ်ာကာတာျမို့ကေန သတင္းေပးပို့ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
နီဘင္းဂ်ားဆိုတာက လမ္းၾကံုစီးတာလို့ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ အင္ဒိုနီး႐ွားအရပ္သံုးစကားက လာတာပါ။ ဒါက တြစ္တာကုိ အေျခခံျပီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ပိုင္႐ွင္ေတြကို ထိုင္ခံုအပိုေတြ ထားခိုင္းျပီး သက္ေတာင့္သက္သာနဲ့ တခရီးတည္းသြား လူထုသယ္ယူပို့ေဆာင္ေရးကို သံုးေနၾကသူေတြကို စုစည္းေပးထားတဲ့ လူ့အဖြဲ့အစည္းတခုပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး နီဘင္းဂ်ားဟာ ခုဆို အျမဲသံုးေနသူ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ႐ွိေနပါျပီလို့ အသက္ ၂၆ နွစ္႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ တည္ေထာင္သူ အင္ဒရီယာ အဒီရ စ၀ပ္စ္တီ က ေျပာပါတယ္။
“လူေတြက ဘာျဖစ္လို့ မွ်စီးရမွာလဲလို့ ေျပာေကာင္း ေျပာနုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အငွားယာဥ္တစီး ငွားနိုင္ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္ကိုယ္ပိုင္ ကားေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းသြား လို့ ရပါတယ္။ လူ့အဖြဲ့အစည္းရဲ့အျမင္က တျခားလူေတြနဲ့ ကားၾကံုစီးတာဟာ ဆင္းရဲမႈကို ျပတဲ့ လကၡဏာ ဒါမွမဟုတ္ အလကားစီးခ်င္လုိ့ လိုျမင္ၾကတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ နီဘင္းဂ်ားေတြမွာက ကားၾကံုစီးမႈတိုင္းအတြက္ အေျခအေနနဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႐ွိပါတယ္။ လူေတြဟာ သူတို့ သေဘာတူညီတဲ့အရာတိုင္းအတြက္ မွ်ေ၀နုိင္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ့က ဒီမွာ အေျခခံအားျဖင့္ကို ခရီးသြားေနတဲ့ အေတာအတြင္း အားလံုးတညီတည္းပါပဲ။”
တခ်ို့ ဘံုအက်ဆံုးအေျခအေနနဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ ေသာက္စရာေတြနဲ့ မုန့္ေတြ ေ၀စားတာမ်ိုးေတြ ပါပါတယ္။ ေနာက္ သတ္မွတ္မႈေတြကို မစီးခင္မွာ သေဘာတူထားျပီး ျဖစ္ၾကရပါမယ္လို့ အင္ဒရီယာက ေျပာပါတယ္။
“လူ့အဖြဲ့အစည္းထဲမွာ ဒါက ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တာပါ။ အက်ိုးေက်းဇူး႐ွိတဲ့ ဆက္ဆံေရး တခုေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဟာ လမ္းျပတေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ကားေမာင္းတဲ့သူလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္နုိင္ တာေပါ့။”
နီဘင္းဂ်ားေတြနဲ့ ဘယ္သူမဆို ကားေတြနဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ တကၠစီကို ေတာင္ မွ်စီးနုိင္ပါတယ္။ ဂါမာကီတိုရီယာယံတိုရီက သူရဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေနာက္ခံုမွာ ေန့တိုင္း မွ်စီးခြင့္ ေပးပါတယ္။
“က်ေနာ္က လူအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ့ မွ်စီးပါတယ္။ တခါတရံ သူတို့က မနက္စာေတြ ဒါမွ မဟုတ္ မုန့္ေတြနဲ့ အေအးေတြကို ယူလာျပီး မွ်ေ၀စားၾကပါတယ္။ သူတို့လုပ္တာေတြကို က်ေနာ္ ခံစားလို့ ရပါတယ္။ တခါက က်ေနာ္ မနက္ ၆နာရီခြဲမွာ မွ်စီးလိုက္ေတာ့ အမ်ိုးသမီးတေယာက္က က်ေနာ္အတြက္ မနက္စာယူလာေပးခဲ့တယ္ဗ်။ သူက အဲဒါကို သူဘာသာလုပ္လာတာလို့ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုး၀ါးတဲ့ အေတြ့အၾကံုေတြလည္း ႐ွိပါတယ္။ မွ်စီးမယ့္လူက အခိ်န္မွန္ ေရာက္မလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိုးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို့က အခ်ိန္တခု သတ္မွတ္ သေဘာတူထားခဲ့ၾက ျပီးေပမယ့္ သူတို့က ေပၚမလာခဲ့ၾကေတာ့တာေပါ့။”
အသက္ ၂၃ နွစ္ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ရက္ဖီ ဖက္ဘရီယန္က နီဘင္းဂ်ားအဖြဲ့၀င္တေယာက္ ျဖစ္ျပီး ေန့တိုင္းလိုလို ကားၾကံုလိုက္စီးတဲ့အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
“ပထမေတာ့ က်မက စိတ္အေနွာင့္အယွက္ နည္းနည္းျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့႐ွင္။ အဲဒါက က်မက ကားပိုင္႐ွင္နဲ့ စီးသြားရင္း တခုခုကို မွ်ေ၀တာမ်ိုးပါ။ ဒီလိုမွ်ျပီး စီးတာဟာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ သူတို့မသိၾကဘူး႐ွင့္။ အဲဒါဟာ မတူညီတဲ့ေနာက္ခံအေၾကာင္း တရားေတြ၊ စရိုက္လကၡဏာေတြ ႐ွိတဲ့မိတ္ေဆြသစ္ေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုနုိင္တဲ့ နည္းလမ္းသစ္တခု ေပါ့႐ွင္။ က်မတို့လူေတြ ပိုျပီးသိလာတယ္။ က်မတို့ မွ်ေ၀နုိင္တယ္။ မွ်စီးၾက၊ အသိပညာလည္း ဖလွယ္နုိင္ၾကပါတယ္။”
ဂ်ာကာတာမွာ လမ္းကီလိုမီတာ ၇၀၀၀ ေက်ာ္႐ွိျပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၁၀ သန္းနဲ့ ကား ၃ သန္းဟာ ေန့တိုင္းလမ္းေတြေပၚမွာ အံုခဲေနတတ္ပါတယ္။
လမ္းအ႐ွည္က ၁ နွစ္ မွာ ၁ ရာခိုင္နႈန္းေအာက္ပဲ တိုးလာမႈ႐ွိတဲ့ ဂ်ကာတာဟာ ေနာက္နွစ္ မွာ လံုး၀ ယာဥ္္ေၾကာပိတ္ဆို့မႈနဲ့ ၾကံုရမယ္လို့ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
အြန္လိုင္း နီဘင္းဂ်ား လူ့အဖြဲ့အစည္းကေတာ့ သူရဲ့ တြစ္တာအဖြဲ့၀င္ ၂ ေသာင္း ၇ ေထာင္ နဲ့ အေျဖထုတ္ေပးဖို့ ၾကိုးစားေနပါတယ္။
ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ ခရီးအတူသြားၾကတဲ့ လူစုေလးေတြနဲ့ ျမို့ေတာ္ရဲ့ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို့မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ရာမွာ အကူအညီေပးဖို့ပါ။ အဲဒီနည္းနဲ့ လမ္းေတြေပၚက ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြရဲ့အေရအတြက္ကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးဖို့ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အသက္ ၃၀ ႐ွိျပီျဖစ္တဲ့ ပူးတြဲတည္ေထာင္သူ ပူထရီဆင္တာနူအတြက္ကေတာ့ အဲဒါဟာ ေမာ္ေတာ္ကားမွ်စီးတာထက္ ပိုလြန္ပါတယ္။
“က်မတို့က လူ့အဖြဲ့အစည္းတခုကို ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီထက္ေတာင္ ပိုပါတယ္႐ွင္။ က်မတို့က ဂ်ကာတာကို သူ့ရဲ့ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ ပိုျပီး ေဖာ္ေ႐ြွႊရင္းနွီးတဲ့ ေနရာတခု ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို့အတြက္က ေမာ္ေတာ္ကား မွ်စီးတာထက္ပိုပါတယ္။ က်မတို့က လူအဖြဲ့အစည္း ၾကီးမားလာျပီး တျခားသူေတြကို သူတို့သြားခ်င္တဲ့ ခရီးပန္းတိုင္ကို အဆင္အေျပဆံုးနည္းနဲ့ ေရာက္သြားေအာင္ ကူညီခ်င္တာပါ႐ွင္။ ဂ်ကာတာက လူေတြကို တေယာက္နဲ့ တေယာက္ သိလာေစခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လို့ ႐ွင္တို့က လံုျခံုေရးအတြက္ စိတ္ပူတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါဟာ ႐ွင္တို့က က်မတို့ကို မသိေသးလို့ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို့က ယာဥ္ကိုပဲ အကူအညီေပးေနတာမဟုတ္ပဲ တျခားသူေတြအတြက္ လူမႈဘ၀ အသစ္တခုကိုလည္း ဖန္တီးေပးဖို့ပါ။”
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ နီဘင္းဂ်ားေတြက ယာဥ္မွ်စီးေနၾကတဲ့ သူရဲ့အဖြဲ့၀င္ေတြရဲ့ လံုျခံုေရး စိတ္ခ်ရေအာင္ တြစ္တာကိုသံုးျပီး ဆက္သြယ္ေနၾကပါတယ္။
ကူးေျပာင္းေပးတာ တခု မလုပ္ခင္မွာ တျခားမွ်စီးမယ့္သူေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး သူတို့ရဲ့ တြစ္တာ တေစ့တေစာင္း အခ်က္အလက္ေတြကို သိနုိင္ပါတယ္။
အခု နီဘင္းဂ်ားေတြမွာ ေနရာေဒသ အေျခခံေျမပံု သံုးစြဲမႈပါတဲ့ ၂.၀ မိုဘိုင္းလ္ အစီအစဥ္တခု စတင္သံုးစြဲဖို့ အဆင္သင့္ ႐ွိေနပါျပီ။
ပူထရီဆင္တာနူက “ဒီအစီအစဥ္နဲ့ က်မတို့က ယာဥ္အတူမွ်စီးဖို့ က်မတို့ ေနရာအနီးအနားက တေယာက္ ေယာက္ကို ႐ွာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒါက ပိုျပီး ထိေရာက္ပါတယ္။ ႐ွင္တို့က အဲဒီသူကို တြစ္တာမွာ ေဖာ္ျပေနစရာ လမ္းေတြကို တခ်ိန္လံုး စစ္ေဆးေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ လူစိမ္းေတြနဲ့ ယာဥ္မွ်စီးရတာကို စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ ယာဥ္မွ်စီးတာဟာ လံုျခံုစိတ္ခ်ရတယ္လို့ေတာ့ အာမမခံနုိင္ပါဘူးလို့ ပူထရီက ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီးတာက တေယာက္နဲ့ တေယာက္ အျပုသေဘာထား႐ွိၾကဖို့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ပူထရီဆင္တာနူက “အေတာ္မ်ားမ်ားက အလားတူပဲ ေမးၾကပါတယ္။ ဒါဘယ္လိုလုပ္ေနသလဲ၊ က်မတို့ တေယာက္နဲ့ တေယာက္ ဘယ္လိုယံုၾကည္ရမလဲ၊ လံုျခံုစိတ္ခ်ရသလား၊ စိတ္မခ်ရဘူး လားေပါ့႐ွင္။ သံသယ႐ွိတာကေတာ့ သဘာ၀ပါ။ က်မတို့မွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဂ်ကာတာ လမ္းေတြဟာ မလံုျခံုဘူးလို့ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ရလာတာနဲ့အမွ် ႐ွင္တို့ဟာ လူ့အဖြဲ့အစည္းနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ပိုျပီးသိလာၾကမွာပါ။ လူေတြ အြန္လိုင္းကျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီတိုင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ျပီးအဆက္အသြယ္႐ွိလာဖို့ လိုပါတယ္။ အဲဒီလို႐ွိလာတာနဲ့ သံသယေတြ အားလံုး ေပ်ာက္သြားမွာပါပဲ႐ွင္။ ေနာက္ ယာဥ္စီးသြားေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္း ႐ွင္တို့က ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတေယာက္နဲ့ ျပန္ေတြ့ရင္ ေတြ့နိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တျမို့တည္းက လာတဲ့သူတေယာက္ေယာက္နဲ့ ေတြ့နုိင္မယ္၊ အလားတူ မိတ္ေဆြေတြ ရလာမယ္ေလ။ ေန့ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတို့ အားလံုး ခ်ိတ္ဆက္မိျပီး သြားျပီေပါ့” လုိ့ ေျပာပါတယ္။
နူးရ္အာအဇီဇာ (Nur Azizah) က အာ႐ွေဒသသတင္းေဆာင္းပါးက႑အတြက္ ဂ်ာကာတာျမို့ကေန သတင္းေပးပို့ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။