ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ၃ ရပ္ဆိုၿပီး ခုရက္ပိုင္း ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းဌာနက ရက္ဆက္ေဖာ္ျပလာတာ ေတြ႔ရတယ္။ နံပါတ္တစ္က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လူမႈစီးပြား ဘ၀တိုးတက္ျမင့္မာေရး၊ နံပါတ္ႏွစ္က အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ နံပါတ္သံုးက ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး။ တို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးနဲ႔ေတာ့ ကြာတာေတြ႔ရၿပီး ဒီသံုးခ်က္ကို လက္ရွိအစိုးရက အဓိကထား အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္မယ္လို႔ နားလည္လိုက္တယ္။ ဒါလည္း အသစ္မဟုတ္ဘဲ ဦး၀င္းျမင့္ သမၼတျဖစ္လာၿပီးကတည္းက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြပဲျဖစ္ၿပီး ခုရက္ပိုင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ အစိုးရက ႏိုင္ငံအေျခအေနျပ သတင္းစကားေျပာျဖစ္လို႔ တခါျပန္ေႏႊးလိုက္ပံုေပၚတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရ တက္ခါစက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို နံပါတ္တစ္ေနရာထားခဲ့ရာကေန အခုေတာ့ နံပါတ္ႏွစ္ေနရာမွာ ထားလိုက္တာလည္းျဖစ္တယ္။ အစိုးရကေတာ့ တစ္ရယ္ႏွစ္ရယ္မဟုတ္ဘဲ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္သံုးရပ္ကို တၿပိဳင္တည္းလုပ္သြားမယ္လို႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုေနတာျဖစ္ေပမယ့္ လတ္တေလာ ရခိုင္အေရးအေပၚ ႏိုင္ငံတကာဖိအားေတြက ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံအတြက္ ဘက္ေပါင္းစံုက ဖိအားေတြ အင္မတန္မ်ားေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္လို႔ သမၼတ႐ုံးေျပာခြင့္ရသူက စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာသြားတယ္။ သမၼတ႐ုံးေျပာခြင့္ရသူရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါမစ္အေၾကာင္း ေျပာသြားတာၾကားလိုက္ရလို႔ ေနာက္တခါ လာျပန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပါမစ္လို႔ ဆိုရမယ္။ ဦးေဇာ္ေဌးေျပာသြားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါမစ္က ဒီလို။ အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ကားပါမစ္မေပးဖို႔ NRPC လို႔ေခၚတဲ့  အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗဟိုဌာနက မူ၀ါဒခ်ထားတယ္။ အစိုးရနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးအပစ္အခတ္ရပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးထားၾကတဲ့ တပ္ဖြဲ႔တခ်ိဳ႔နဲ႔ ျပည္နယ္အဆင့္ လက္မွတ္ထိုးထားၾကတဲ့ တပ္ဖြဲ႔အခ်ိဳ႕က ေတာထဲမွာ သူတို႔ခုတ္ထားၿပီး စုပံုထားတဲ့သစ္ေတြ ထုတ္ယူခြင့္တင္ျပတာမ်ိဳး ရွိတယ္။ ဒီအခါ NRPC က သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္တိုင္းအစိုးရ သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြကို သြားေရာက္စစ္ေဆးအတည္ျပဳေစတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ တပ္မေတာ္တို႔ပါ၀င္တဲ့ NRPC  မွာ အဖြဲ႔အသီးသီးရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားရယူၿပီး သစ္ထုတ္ခြင့္ျပဳခဲ့တာမ်ိဳး ရွိခဲ့တယ္။ ဒီလိုသစ္ထုတ္ခြင့္ျပဳခဲ့တာလည္း ေတာထဲမွာ ဒီအတိုင္းထားၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့သြားမယ့္အစား အလကာျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ ေပးခဲ့တာသာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္ဖြဲ႔အသီးသီးက အလားတူ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ေတာင္းဆိုလာတာေတြ ရွိလာလို႔ NRPC က ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကစလို႔ ကားပါမစ္နည္းတူ သစ္ပါမစ္ မေပးေတာ့ဖို႔ မူ၀ါဒခ်ခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔တို႔အေနနဲ႔ သူတို႔တပ္ဖြဲ႔ရပ္တည္ေရးနဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ရင္ တျခားကုမၸဏီေတြလိုပဲ သက္ဆိုင္ရာဥပေဒ နည္းဥပေဒေတြအတိုင္း လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဦးေဇာ္ေဌးေျပာသြားတာ အဓိက ႏွစ္ခ်က္ေတြ႔ရၿပီး တခ်က္က အရင္အစိုးရလက္ထက္လို တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔ေတြကို ကားပါမစ္၊ သစ္ပါမစ္ခ်ေပးတာမ်ိဳး မလုပ္ဘူး၊ ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ရင္ အမ်ားသူငါ လုပ္သလိုပဲလုပ္၊ အစိုးရအေနနဲ႔ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေတြကို အခြင့္ထူးခံအဖြဲ႔အစည္းတရပ္လို သေဘာထားၿပီး လုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ေတာ့။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔တို႔နဲ႔ ကားပါမစ္ဆိုတာက ၁၉၉၀ ေက်ာ္ကာလကတည္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ ဖြားဘက္ေတာ္အျဖစ္ စတင္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲ့ဒီတုန္းက စစ္အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ တပ္ဖြဲ႔တခ်ိဳ႔ရဲ႕ ကားေတြ ရန္ကုန္လိုၿမိဳ႕ေတြေပၚကို နယ္စပ္ကတဆင့္ ေရာက္လာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ေခတ္ေကာင္းခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ေပါင္းၿပီး ရန္ကုန္ေရာက္ခဲ့တဲ့ကားေတြ ၀ယ္စီးတဲ့သူေတြလည္း စီးခဲ့ၾကတယ္။ တခါ အစိုးရက တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔ေတြထဲက နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းတဲ့အဖဲြ႔၊ ျပည္သူ႔စစ္ေျပာင္းတဲ့ အဖဲြ႔ေတြကို  ကားပါမစ္ေတြ ခ်ေပးတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကားေစ်းေတြက မိုးေပၚေရာက္ေနေတာ့ ကားတစီးလိုင္စင္၀င္လိုက္႐ုံနဲ႔ က်ပ္သိန္းေထာင္ခ်ီ ရသြားတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာလည္း ကားပါမစ္ကိစၥက ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္ပါလာၿပီး တပ္ဖြဲ႔တခုကို ကားပါမစ္လိုင္စင္ ၁၂၀၊ တခ်ဳိ႕အဖဲြ႔ကို ၈၀၊ တခ်ဳိ႕အဖဲြ႔ကို ၆၀ စသျဖင့္ ခ်ေပးခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔တို႔ဘက္က သူတို႔ရဲ႕ လိုင္စင္မဲ့ကားေတြကို တရား၀င္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔၊ ဒါမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီသြားတဲ့အခါ တရား၀င္ ကားစီးႏိုင္မယ္လို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာကို အစိုးရက လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တခ်ိဳ႕တပ္ဖြဲ႔ေတြကလည္း လိုင္စင္ရကားေတြျပန္ေရာင္ၿပီး တျခားအဆင့္နိမ့္ကားေတြ ၀ယ္စီးကာ တပ္ဖြဲ႔ ရန္ပံုေငြရွာတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ခဲ့တယ္။ ကားလိုင္စင္ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီခ်ေပးခဲ့တာေတာင္ နည္းနည္းေလးေပးတာ မေလာက္လို႔ မ်ားမ်ားႀကီး ေပးပါဦးလို႔ဆိုၿပီး ထပ္ေတာင္းတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီဘက္ အန္အယ္လ္ဒီအစိုးရ လက္ထက္ေရာက္ေတာ့ အစိုးရေပၚလစီအရ ကားပါမစ္ မေပး၊ အခုတခါ သစ္ပါမစ္လည္း မေပးလို႔ ဆိုထားလိုက္ျပန္ေတာ့ တပ္ဖြဲ႔တို႔ဘက္က ဘာေတြ ေတာင္းဆိုလာၾကသလဲ။ တႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ အန္စီေအ လက္ မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ေျခာက္ဖြဲ႔ေပါင္းၿပီး စီးပြားေရး ကုမၸဏီ ထူေထာင္မယ္ဆိုတဲ့သတင္းဟာ ၾသဂုတ္လလယ္မွာ ထြက္ေပၚခဲ့တယ္။ သတင္းေတြအရ ပအိုဝ္းအဖြဲ႔ (PNLO)၊ ခ်င္းအဖြဲ႔ (CNF)၊ ရခိုင္အဖြဲ႔ (ALP)၊ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF)၊ ကရင္အဖြဲ႔ေတြျဖစ္တဲ့  DKBA နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ (PC) စတဲ့ ေျခာက္ဖြဲ႔ေပါင္းၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ၾကမယ္။ အစိုးရ-ပုဂၢလိက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး Public- Private Partnership-PPP လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကတဆင့္ ေဒသခံျပည္သူေတြ အက်ိဳးရွိမယ့္ ကိစၥျဖစ္လို႔ အစိုးရကလည္း ပ႔ံပိုးကူညီမယ္ဆိုတယ္။ အပစ္ရပ္တပ္ဖြဲ႔ ႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ံုး (KNU) နဲ႔ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ (RCSS) တို႔မွာလည္း တစ္ဖြဲ႔ခ်င္းစီက သီးျခားထူေထာင္ထားတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ရွိၿပီးျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းလည္း တဆက္တည္း ထြက္တယ္။ တတိယပင္လံုလာတက္တဲ့ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္မွာ ပူပူေႏြးေႏြး လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက သူတို႔တပ္ဖြဲ႔ကို သတၳဳတူးေဖာ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ေပးဖို႔ ညီလာခံမွာ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ အလားတူ သတၳဳတူးေဖာ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ တပ္ဖြဲ႔တခ်ိဳ႕ ရွိေနေသးၿပီး တခ်ိဳ႕လည္း နားလည္မႈနဲ႔ စလုပ္ေနၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္။ အစိုးရဘက္ကေတာ့ အရာရာကို ဥပေဒနည္းဥပေဒေတြအတိုင္းပဲသြားဖို႔ သေဘာထားေပးထားၿပီး လတ္တေလာမွာ သတၳဳတြင္းနည္းဥပေဒ မရွိေသးလို႔ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္။   တိုင္းျပည္ထဲျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ အခ်ိဳ႕ႀကိဳက္သူ အခ်ိဳေကၽြးၿပီးေပါင္းသလိုမ်ိဳး ကားပါမစ္၊ သစ္ပါမစ္ေတြ ခ်ေပးၿပီးလုပ္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွစ္ဘက္ တိုက္ပြဲေတြျပန္ျဖစ္တာပဲ အဖတ္တင္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ကားေစ်းေတြ ကေမာက္ကမ ျဖစ္တာ အခြင့္ထူးခံတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထြက္ေပၚခဲ့တာသာ အဖတ္တင္ၿပီး အက်င့္စာရိတၱေတြလည္း ပ်က္စီးခဲ့ၾကတယ္။ မိမိဂုဏ္သိကၡာ၊တပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာတို႔ကို ေစာင့္ထိန္းရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ ကားပါမစ္ေတြ ထပ္ထပ္ခ်ေပးဖို႔ အရွက္မရွိေတာင္းဆိုသူေတြသာ ထြက္ေပၚေစခဲ့ၿပီး ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမွ ေကာင္းက်ိဳးမေပးခဲ့သလို (တခ်ိဳ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆင္ႀကီးမီၿပီး ႀကံစုတ္ခဲ့ၾကရပါတယ္) စစ္မွန္တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လည္း ပါမစ္ေတြက မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ပါမစ္ေတြ ေဖာေဖာသီသီခ်ေပးခဲ့သလိုသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေခ်ေခ်ာေမာေမာရွိခဲ့ရင္ ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းတာၾကာေပါ့။ တကယ္တမ္းက် ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါမစ္ေတြဟာ တာ၀န္ရွိတဲ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ထိုးတဲ့ လာလ္လာဘေတြပဲျဖစ္ၿပီး လူထုအစိုးရလက္ထက္မွာ ဒီအစဥ္အလာဆိုးတရပ္ အၿပီးတိုင္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစလိုေၾကာင္းပါ။