Homeမေးမြန်းခန်း
ဘဏ္မ်ားနွင့္ ေငြေၾကးဆုိင္ရာ ဖြံ့ျဖိုးတုိးတက္ေရး ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေသာင္းနွင့္ ေမးျမန္းခ်က္ – ၄
ဘဏ္မ်ားနွင့္ ေငြေၾကးဆုိင္ရာ ဖြံ့ျဖိုးတုိးတက္ေရး ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေသာင္းနွင့္ ေမးျမန္းခ်က္ – ၄
DVB
·
August 14, 2012
အပုိင္း ၄ ေနာက္ဆုံးအပုိင္းမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကို္င္ အေျခအေနေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြး တဲ့ အေျခအေနေတြနဲ့ လြွႊတ္ေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲက ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ျပည္သူ့လြွႊတ္ေတာ္ဘဏ္မ်ားနွင့္ ေငြေၾကးဆုိင္ရာ ဖြံ့ျဖိုးတုိးတက္ေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေသာင္းကုိ ဒီဗြီဘီ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာ ဦးသန္း၀င္းထြဋ္က ေတြ့ဆုံေမးျမန္းထား ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ေတြနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြးတာလည္း က်ေနာ္တုိ့ ေတြ့ပါတယ္။ အဲ့ေနရာမွာ လြယ္တာေတြ၊ ခက္တာေတြလည္း ႐ွိမယ္။ အဲမွာ ၾကံုေတြ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြထဲက နမူနာတခုေလာက္ ေျပာျပေပးပါလား။
“အဖြဲ့တုိင္းမွာေတာ့ ခက္ခဲတာ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆြးေနြးရတာ အခက္ခဲဆံုး ကေတာ့ ေကအုိင္အို၊ ေကအုိင္ေအေပါ့။ ပုဂၢိုလ္ေရးအရလည္း ရင္းနွီးပါတယ္။ ယခင္ အစုိးရလက္ထက္တုန္းကလည္း က်ေနာ္ သူတို့နဲ့ ၈ ၾကိမ္ေလာက္ ေဆြးေနြးဖူး ပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ ဒီအစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာလည္း ၂ ၾကိမ္ေလာက္ေတြ့ဖူးပါတယ္။”
အဓိက ဘာေၾကာင့္ ခက္ခဲေနတာပါလဲ။
“အဓိက ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အယူအဆေလး။ အယူအဆက ဘာလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္က ေျပာတာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အရင္သြားလိုက္ပါ။ ေနာက္မွ ၾကိုက္တဲ့ ဘာသာရပ္၊ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေနြးပါ။ ဒါမွ က်ေနာ္တုိ့ အဆင္ေျပမယ္။ ဒီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ဒီေဆြးေနြးပြဲမွာ လာအေနွာင့္အယွက္ျဖစ္မယ္။ အပစ္အခတ္ မရပ္စဲတာေၾကာင့္ ျပဿနာေပါင္း မ်ားစြာ႐ွိတယ္။ တပ္ေတြလည္း အမိန့္ေပးဖို့ခက္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို့လည္း ခက္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ့လည္း ခက္တယ္။ က်ေနာ္က ဒါကိုေျပာတယ္။ သူက ဒါမဟုတ္ဘူး။ နိုင္ငံေရး ေဆြးေနြးေျဖ႐ွင္းျခင္းအားျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲသြားမယ္ ဆုိတာကုိ သြားေနတယ္။ က်ေနာ္က ဒါမရနုိင္ဘူး၊ အခုက ဘာနဲ့တူလဲဆုိေတာ့ မီးေလာင္တာနဲ့တူေနတယ္ မီးအရင္ ျငိွမ္းရမယ္။ ျပီးမွ မီးဘာေၾကာင့္ေလာင္လဲဆိုတာကုိ ေဆြးေနြးရေအာင္လုိ့ ႐ွင္းျပတယ္။ ေနာက္ ဒုတိယအခ်က္က တပ္ေတြေပါ့။ တပ္ေတြက တက္ေနျပီ၊ လာေနျပန္ျပီ၊ တပ္ေတြလႈပ္႐ွားေနတာကုိလည္း သူတုိ့က မၾကိုက္ဘူး။ ဒီ တပ္ေတြလႈပ္႐ွားမႈအေပၚမွာ သူက သူ့ကုိတုိက္မယ္ခုိက္မယ္ပဲ ထင္ေနတာ။ က်ေနာ္က ေျပာတယ္၊ လုိင္ဇာ သူ့ဌာနခ်ဳပ္ကုိ မတုိက္ဘူးလုိ့ အာမခံတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မတုိက္ဘူး ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း မရဘူး ေ႐ွ့တန္းက်က် ေရာက္ေနတဲ့တပ္ေတြ ႐ွိတယ္ေပါ့ အဲ့တပ္ေတြဆုတ္။ တပ္ေတြဆုတ္ေပးမွ ဆက္စကားေျပာမယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလုိနဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လည္ေနတဲ့သေဘာ႐ွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ့က ေျပာတယ္၊ အပစ္အခတ္အရင္ရပ္ျပီးမွ လမ္းေတြျပင္ၾကရေအာင္၊ ႐ြာေတြ၊ လူေတြ သူ့ေနရာသူ ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ရေအာင္၊ ကေလးေတြလည္း စာသင္ရေအာင္၊ ႐ုံးေတြ၊ က်န္းမာေရး၊ စားေရးေသာက္ေရး အခက္အခဲေတြလည္း ခင္ဗ်ားတုိ့လည္း ၀န္ထုတ္၀န္ပိုး ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိလုပ္ရေအာင္၊ လမ္းေတြလည္း ခင္ဗ်ားတုိ့ သေဘာတူရင္ ျပင္ေပးမယ္။ တပ္ေတြလည္း မတိုက္ပါဘူး ဆုိေသာ္လည္းပဲ လက္မခံဘူး။ နုိင္ငံေရးအရ ေဆြးေနြးမယ္၊ ပင္လံုအေျခခံ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ ေျပာတယ္။ ေကာင္းျပီ ပင္လံုမွာ ဘာေတြပါလို့လဲ၊ ပင္လံုမွာလည္း ဒါေတြပဲ ပါတယ္။ ၉ ခ်က္မွာ၊ နံပါတ္ ၇ အခ်က္က ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး တိုင္းရင္းသားေတြ ရရမယ္ဆုိတာ ဒါလည္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ ေဆြးေနြးတဲ့အထဲမွာလည္း ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးေရး၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ့ကလည္း ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ကုိ သေဘာက်ပါတယ္။ ပင္လံုေနာက္ပုိင္း ႐ွိတဲ့ဟာေတြလည္း ေနာင္က်ရင္ ျပည္ေထာင္စုျမို့ေတာ္မွာ က်ေနာ္တို့လုပ္မယ္၊ ဆိုျပီး က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလံုး ေပးပါမယ္။ ဒါေလးေတြ ေဆြးေနြးေပးဖုိ့ က်ေနာ္ေဆြးေနြးတယ္၊ လက္မခံဘူး။ လက္မခံဘူးလို့ေတာ့ မျငင္းဘူးေပါ့ေနာ္၊ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းေျပာ သြားတယ္။ အခု က်ေနာ္မလုပ္ေတာ့လည္း ကိုေအာင္မင္းနဲ့လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ေနရာကအစ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ သူမ်ားတုိင္းျပည္ထဲ မလုပ္ပါနဲ့၊ တုိ့တုိင္းျပည္ရဲ့ ပဋိပကၡကအစ ၾကည့္ပါဦး သူတို့နယ္ေျမထဲမွာေတာင္ လုပ္လို့မရဘူးဆုိျပီး လူအထင္ေသးတယ္၊ တုိင္းျပည္သိကၡာက်တယ္၊ ေ႐ြွႊလီမလုပ္ပါနဲ့၊ ခင္ဗ်ားက ဒီဘက္ကုိလာခဲ့ပါ။ က်ေနာ္က မူဆယ္ဘက္လာမယ္။ ေ႐ြွႊလီနဲ့ မူဆယ္က ဟုိဘက္ဒီဘက္ ကူးတာ ၇ မိနစ္ပဲၾကာတယ္။ ဒီမွာ လံုျခံုေရးလည္း တာ၀န္ယူပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း လုိင္ဇာ၊ ျမစ္ၾကီးနားက လာပါ၊ ဗန္းေမာ္ကိုလာမယ္ဆုိရင္ ဒါလည္း မရဘူး။ ေနာက္ မုိင္ဂ်ာယန္ဆိုတဲ့ နယ္စပ္တေနရာကို ခ်ိန္းတယ္၊ ဒီမွာက်ေတာ့ လူၾကီးေတြ လုိက္လို့မရဘူး၊ ေဆြးေနြးလို့မရဘူး။ တစံုတခုပစ္တယ္ခတ္တယ္ ဆိုရင္ တခုခုျဖစ္သြားရင္ မေကာင္းဘူးေလ။ ေ႐ြွႊလီမွာဆုိလည္း ခဏ ခဏဆို မေကာင္းဘူး။ ဒါေတာင္ ၃ ခါ လုိက္ေလ်ာတယ္။ အခုလည္း ေနာက္ဆံုး ေတြ့ဖို့ေျပာတာ ေ႐ြွႊလီမွာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ နွစ္ဖက္က ဟိုဘက္က သေဘာတူတယ္။ ဒီဘက္က သေဘာမတူဘူး။ ဒီကလည္း လုိက္လို့လည္း မရဘူး။”
လက္နက္ကို္င္ကိစၥေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြးတဲ့ ကိစၥေတြနဲ့ လြွႊတ္ေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲက ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ေရာ ဘယ္လိုမ်ိုးသိရမလဲ။
“ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြးတာက အဲဒီအဆင့္ကလိုေသးတယ္။ သူတို့က လက္ခံျပီးသြားရင္ သူတို့ေျပာတာေတြကို က်ေနာ္တုိ့က ဒီမွာေဆြးေနြးလိုက္မယ္၊ ေဆြးေနြးျပီးေတာ့ အေျခခံဥပေဒလည္း လက္ခံလုိက္ျပီ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိုလည္း ၀င္မယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္။ လုပ္လို့မရမယ့္ ေနရာေတြမွာလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္။ ဒီေဒသေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးမယ္ စသျဖင့္ ဒီအဆင့္ေတြကို ေရာက္မယ္။ ဒီအခါမွာ သူက ဘာျပင္ခ်င္တယ္ ဘာျပင္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို သူက ေျပာလို့ရတယ္။ အဲဒီအဆင့္က နည္းနည္း လိုေသးတယ္။ ဒီအဆင့္ကို သြားျပီး ေက်ာ္ေဆြးေနြးရင္လည္းမရဘူး။ သူလည္း တစ္ေနတာ။ ႐ွမ္း အက္စ္အက္စ္ေအေျမာက္ အဖြဲ့လည္း ရေနျပီ။ ေတာင္ အာစီအက္စ္အက္စ္ကလည္း ရေနျပီ။ ႐ြက္ဆစ္တို့အဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ မိုင္းလားအဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ ဦးေပါက္ယူခ်န္းတို့ ၀အဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ ဒီထဲက ၀ အထူးေဒသလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ့ ၂ က အင္အားအၾကီးဆံုးပဲ။ လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အား၊ ဘ႑ာေရးအင္အားေရာပဲ အေတာင့္တင္းဆံုးပဲ။ ဒီအဖြဲ့အစည္းေတြနဲ့ ရထားတယ္။ ေနာက္တဆင့္က တက္ဖို့ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခု ေနာက္တဆင့္ တက္ဖို့အတြက္ နည္းနည္းေလး အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို့ ရည္မွန္းထားတဲ့ အဆင့္ေတြ အမ်ားၾကီး႐ွိတယ္။”
ေတာင္သာ မဲဆနၵနယ္ကေန ေ႐ြးေကာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္ အေနနဲ့ ဆိုရင္ ေတာင္သာမဲဆနၵ႐ွင္ေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့သလဲ။ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ဖို့ က်န္ေသးလဲ။ အဲဒါေလး သိပါရေစ။
“သူတို့ရဲ့ လိုလားခ်က္က စီးပြားေရးေတာင့္တင္းခ်င္တယ္။ အဲေတာ့ သူတို့ မိုးကို ေမွ်ာ္ရတဲ့အပိုင္းနဲ့ ဆည္ကို အားကိုးရတဲ့ အပိုင္း ၂ ပိုင္း႐ွိတယ္။ ဆည္ကို အားကိုးရတဲ့ အပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္၊ ၁၀ ရာခိုင္နႈန္းေလာက္ပဲ႐ွိမယ္။ ၉၀ ရာခိုင္နႈန္းေလာက္ကေတာ့ မိုးကို ေမွ်ာ္ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ မိုးေလ၀သ ေကာင္းခ်င္တယ္။ ဒါေတြက စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းလို့ ေျပာလို့ရတယ္။ ဒီစီးပြားေရးက်ပ္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စီးပြားေရးကို နာလန္ထူနိုင္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးနိုင္မလဲေပါ့။ ေမြးျမူေရးနဲ့၊ စက္မႈလုပ္ငန္းနဲ့ စသျဖင့္ေပါ့ မီးေလးဘာေလးလည္း ရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီဘက္ကရမလား၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို ဘယ္လိုအကူအညီ ေပးနိုင္မလဲ စိုက္စရိတ္တို့ ဘာတို့ေပါ့။ ဒါေလးပဲ အားကိုးေနရတာ။ ဒါ က်ေနာ္တို့နယ္ရဲ့ ထမင္း၀ေရးက အဓိကျပဿနာက အဲဒါပဲ။ ဒီျပဿနာကို အျခားနည္းနဲ့ ေျဖ႐ွင္းတာက ပညာေရးပါ။ က်ေနာ့္နယ္ေျမ ေတာင္သာက လူထု ၃ သိန္းနီးပါး႐ွိတယ္။ က်ေနာ့္တာ၀န္ေတြ႐ွိပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ပညာေရးကလာတာဆိုေတာ့ ရာနႈန္းျပည့္နီးပါး ပညာေရးကို လူတုိင္းသင္နိုင္ေအာင္၊ အထက္တန္းေက်ာင္း ၁၅ ေက်ာင္းအထိ လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ပညာေရးနဲ့ပဲ လူလုပ္ရမွာပဲ။ စီးပြားေရးကို ဘယ္နည္းမွ လုပ္လို့မရနိုင္ဘူး။ ဆည္ကလည္း ထပ္လုပ္စရာ ေနရာမ႐ွိေတာ့ဘူး။”
အဲဒီမဲဆနၵ႐ွင္ေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို က်န္ေနေသးတဲ့ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိး ဘာေတြ က်န္ေနေသးတယ္လို့ ခံစားမိလဲ။
“အဲဒီပညာေရးကိစၥပဲ က်ေနာ္က အေတာ္အတန္ေလး လုပ္ေပးနိုင္တယ္။ စီးပြားေရးကိစၥက အသီးအနွံေလးေတြကို ေဈးပံုမွန္ေလးေတြ ရေအာင္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ေထာက္ပံ့ေပးေရး စသျဖင့္ေပါ့။ သူတို့ သြားေရးလာေရး လြယ္ကူေအာင္လည္း က်ေနာ္လုပ္ေပးထားပါတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရးေလးရမွပဲ သူတို့ ထမင္း၀မွာေလ။ လႉတန္းဖို့အထိ မစဥ္းစားေသးနဲ့ဦး၊ ဗိုက္၀ဖို့ပဲ အရင္စဥ္းစားရမွာ။ မိုးေတြေကာင္းမွ လႉတန္းေရးကလာမွာ။ အဲေတာ့ သားသမီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အေတာ္ခက္ခဲ ႐ုန္းကန္ရတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ တျခားနည္းနဲ့ ေျဖ႐ွင္းေပးထားတာက အလုပ္အကိုင္ရ႐ွိေရးကို ဖန္တီးေပးထားတယ္။ အဲေတာ့ သူတို့ ျပန္ေထာက္ပံ့နိုင္မယ္။ သီးနွံဘက္ကေန မရနိုင္ေသးဘူး။ အဲလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းစရိတ္ ေထာက္ပ့ံေၾကးေတြ၊ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖို့အတြက္ လုပ္ေပးရမွာေပါ့။ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို့ကေတာ့ ဒါေတြပဲ။ ေနာင္လည္းပဲ ဒီအတိုင္း လိုေနဦးမွာပဲ။”
ေနာက္တခါက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဘက္ လွည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္း ဆိုတဲ့ ပုဂၢိုလ္ေရး တေယာက္အေနနဲ့ ပညာေရးဘက္မွာလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အစိုးရ၀န္ၾကီး တေယာက္ အေနနဲ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတယ္။ အခု လြွႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္အေနနဲ့ ဒီ ေရးရာေကာ္မတီ တေယာက္အေနနဲ့ ျဖတ္သန္းလာတယ္။ အားရစရာေတြ အားမရစရာေတြကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဘယ္ဘ၀ေတြက ဘယ္လို အားရလဲ၊ အားမရလဲဆိုတာ ဘယ္လို သံုးသပ္ခ်င္လဲ။
“ေတာ္ေတာ္က်ယ္ျပန့္တဲ့ သေဘာ႐ွိတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ က်ေနာ္က စစ္ေရးစစ္ရာနဲ့ ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္း စိတ္၀င္စားတယ္။ တြက္ခ်က္ျပီး လုပ္ရတာကို ၀ါသနာ ပါတယ္။ ပါလုိ့လည္း က်ေနာ္လည္း တိုက္ပြဲၾကီးေတြ အမ်ားၾကီး ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူရဲေကာင္းဘြဲ့ေတြလည္း ရတယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဒီဘက္မွာ လုပ္ရတာလည္း အေတာ္ အားသာခ်က္ ႐ွိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားတယ္။ အားရတယ္ေပါ့။”
အားမရတာေတြေကာ ႐ွိလား။
“အားမရတာေတြက ျပည္သူလူထုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြအားလံုးကို ၀န္ၾကီးဌာနအေနနဲ့ပဲ လုပ္လုပ္၊ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ တခ်ဳိ့လိုအပ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္အျပည့္အ၀ လုပ္မေပးနိုင္ဘူး။”
ဘာေၾကာင့္လဲဗ်။
“ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ နံပါတ္ ၁ က ဘ႑ာေရးပါပဲ။ နံပါတ္ ၂ က လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ နည္းစနစ္ေတြပါပဲ။ နည္းပညာပိုင္းေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ နည္းနည္းေလး အားမရေသးဘူး။ လြွႊတ္ေတာ္ပိုင္းမွာေတာ့ တနွစ္နဲ့သံုးလပဲ ႐ွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ အားမရေသးဘူးလို့ ေျပာရင္ ေစာေနေသး တယ္။ ငါးပံုတပံုပဲ ႐ွိေသးတာကိုး။ ၅ နွစ္သက္တမ္းဆိုေတာ့ အမ်ားၾကီး က်န္ေနေသးေတာ့ အမ်ားၾကီး ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္။”
ေနာက္ဆံုး အေနနဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဘက္ ေမးခ်င္ပါေသးတယ္။ ေနာင္လာေနာင္သားေတြက ဦးေအာင္ေသာင္းဆိုတဲ့ ပုဂၢိုလ္တေယာက္ကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိး မွတ္မိေစခ်င္လဲ။
“က်ေနာ္အေနနဲ့ကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အက်ဳိးျပုလုပ္ငန္းမွာ အမ်ားဆံုး ေဆာင္႐ြက္သူအေနနဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ က်န္ခဲ့ေစခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လုပ္လည္း လုပ္တယ္။ အကုန္အက်လည္း ခံတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒါေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သတင္းေတြကေတာ့ သိပ္မသိပါဘူး။ သိလည္းပဲ ေဖာ္ျပတာ သိပ္မ႐ွိပါဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ တကယ္တမ္း ေတာ္ေတာ္ကူညီပါတယ္။ ႐ြာေတြရပ္ေတြမွာ မီးလင္းေရးကိစၥ၊ ေရရ႐ွိေရးကိစၥ၊ ေသာက္သံုးေရရ႐ွိေရးကိစၥ၊ လမ္း၊ ပညာေရးကိစၥေတြ၊ ေဆးခန္းေတြေပါ့။ က်ေနာ့္နယ္က လူေတြကိုလည္း ေမးၾကည့္လို့ ရတယ္။ ေညာင္ဦးကလူလည္း ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ နတ္ေမာက္မွာလည္း ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ က်ေနာ္လုပ္ထားတဲ့ေနရာေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ႐ွိတယ္။ နတ္ေမာက္က ၾကိုက္တဲ့ သူကို ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ ေညာင္ဦးကေတာ့ ပိုသိတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က အျမဲတမ္း သြားလုပ္ေနတာကို။ အဲေတာ့ က်ေနာ္က အဲဒါေတြ လုပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ က်န္ေစခ်င္ပါတယ္။”
“အဖြဲ့တုိင္းမွာေတာ့ ခက္ခဲတာ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆြးေနြးရတာ အခက္ခဲဆံုး ကေတာ့ ေကအုိင္အို၊ ေကအုိင္ေအေပါ့။ ပုဂၢိုလ္ေရးအရလည္း ရင္းနွီးပါတယ္။ ယခင္ အစုိးရလက္ထက္တုန္းကလည္း က်ေနာ္ သူတို့နဲ့ ၈ ၾကိမ္ေလာက္ ေဆြးေနြးဖူး ပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ ဒီအစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာလည္း ၂ ၾကိမ္ေလာက္ေတြ့ဖူးပါတယ္။”
အဓိက ဘာေၾကာင့္ ခက္ခဲေနတာပါလဲ။
“အဓိက ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အယူအဆေလး။ အယူအဆက ဘာလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္က ေျပာတာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အရင္သြားလိုက္ပါ။ ေနာက္မွ ၾကိုက္တဲ့ ဘာသာရပ္၊ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေနြးပါ။ ဒါမွ က်ေနာ္တုိ့ အဆင္ေျပမယ္။ ဒီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ဒီေဆြးေနြးပြဲမွာ လာအေနွာင့္အယွက္ျဖစ္မယ္။ အပစ္အခတ္ မရပ္စဲတာေၾကာင့္ ျပဿနာေပါင္း မ်ားစြာ႐ွိတယ္။ တပ္ေတြလည္း အမိန့္ေပးဖို့ခက္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို့လည္း ခက္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ့လည္း ခက္တယ္။ က်ေနာ္က ဒါကိုေျပာတယ္။ သူက ဒါမဟုတ္ဘူး။ နိုင္ငံေရး ေဆြးေနြးေျဖ႐ွင္းျခင္းအားျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲသြားမယ္ ဆုိတာကုိ သြားေနတယ္။ က်ေနာ္က ဒါမရနုိင္ဘူး၊ အခုက ဘာနဲ့တူလဲဆုိေတာ့ မီးေလာင္တာနဲ့တူေနတယ္ မီးအရင္ ျငိွမ္းရမယ္။ ျပီးမွ မီးဘာေၾကာင့္ေလာင္လဲဆိုတာကုိ ေဆြးေနြးရေအာင္လုိ့ ႐ွင္းျပတယ္။ ေနာက္ ဒုတိယအခ်က္က တပ္ေတြေပါ့။ တပ္ေတြက တက္ေနျပီ၊ လာေနျပန္ျပီ၊ တပ္ေတြလႈပ္႐ွားေနတာကုိလည္း သူတုိ့က မၾကိုက္ဘူး။ ဒီ တပ္ေတြလႈပ္႐ွားမႈအေပၚမွာ သူက သူ့ကုိတုိက္မယ္ခုိက္မယ္ပဲ ထင္ေနတာ။ က်ေနာ္က ေျပာတယ္၊ လုိင္ဇာ သူ့ဌာနခ်ဳပ္ကုိ မတုိက္ဘူးလုိ့ အာမခံတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မတုိက္ဘူး ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း မရဘူး ေ႐ွ့တန္းက်က် ေရာက္ေနတဲ့တပ္ေတြ ႐ွိတယ္ေပါ့ အဲ့တပ္ေတြဆုတ္။ တပ္ေတြဆုတ္ေပးမွ ဆက္စကားေျပာမယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလုိနဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လည္ေနတဲ့သေဘာ႐ွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ့က ေျပာတယ္၊ အပစ္အခတ္အရင္ရပ္ျပီးမွ လမ္းေတြျပင္ၾကရေအာင္၊ ႐ြာေတြ၊ လူေတြ သူ့ေနရာသူ ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ရေအာင္၊ ကေလးေတြလည္း စာသင္ရေအာင္၊ ႐ုံးေတြ၊ က်န္းမာေရး၊ စားေရးေသာက္ေရး အခက္အခဲေတြလည္း ခင္ဗ်ားတုိ့လည္း ၀န္ထုတ္၀န္ပိုး ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိလုပ္ရေအာင္၊ လမ္းေတြလည္း ခင္ဗ်ားတုိ့ သေဘာတူရင္ ျပင္ေပးမယ္။ တပ္ေတြလည္း မတိုက္ပါဘူး ဆုိေသာ္လည္းပဲ လက္မခံဘူး။ နုိင္ငံေရးအရ ေဆြးေနြးမယ္၊ ပင္လံုအေျခခံ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ ေျပာတယ္။ ေကာင္းျပီ ပင္လံုမွာ ဘာေတြပါလို့လဲ၊ ပင္လံုမွာလည္း ဒါေတြပဲ ပါတယ္။ ၉ ခ်က္မွာ၊ နံပါတ္ ၇ အခ်က္က ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး တိုင္းရင္းသားေတြ ရရမယ္ဆုိတာ ဒါလည္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ ေဆြးေနြးတဲ့အထဲမွာလည္း ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးေရး၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ့ကလည္း ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ကုိ သေဘာက်ပါတယ္။ ပင္လံုေနာက္ပုိင္း ႐ွိတဲ့ဟာေတြလည္း ေနာင္က်ရင္ ျပည္ေထာင္စုျမို့ေတာ္မွာ က်ေနာ္တို့လုပ္မယ္၊ ဆိုျပီး က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလံုး ေပးပါမယ္။ ဒါေလးေတြ ေဆြးေနြးေပးဖုိ့ က်ေနာ္ေဆြးေနြးတယ္၊ လက္မခံဘူး။ လက္မခံဘူးလို့ေတာ့ မျငင္းဘူးေပါ့ေနာ္၊ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းေျပာ သြားတယ္။ အခု က်ေနာ္မလုပ္ေတာ့လည္း ကိုေအာင္မင္းနဲ့လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ေနရာကအစ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ သူမ်ားတုိင္းျပည္ထဲ မလုပ္ပါနဲ့၊ တုိ့တုိင္းျပည္ရဲ့ ပဋိပကၡကအစ ၾကည့္ပါဦး သူတို့နယ္ေျမထဲမွာေတာင္ လုပ္လို့မရဘူးဆုိျပီး လူအထင္ေသးတယ္၊ တုိင္းျပည္သိကၡာက်တယ္၊ ေ႐ြွႊလီမလုပ္ပါနဲ့၊ ခင္ဗ်ားက ဒီဘက္ကုိလာခဲ့ပါ။ က်ေနာ္က မူဆယ္ဘက္လာမယ္။ ေ႐ြွႊလီနဲ့ မူဆယ္က ဟုိဘက္ဒီဘက္ ကူးတာ ၇ မိနစ္ပဲၾကာတယ္။ ဒီမွာ လံုျခံုေရးလည္း တာ၀န္ယူပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း လုိင္ဇာ၊ ျမစ္ၾကီးနားက လာပါ၊ ဗန္းေမာ္ကိုလာမယ္ဆုိရင္ ဒါလည္း မရဘူး။ ေနာက္ မုိင္ဂ်ာယန္ဆိုတဲ့ နယ္စပ္တေနရာကို ခ်ိန္းတယ္၊ ဒီမွာက်ေတာ့ လူၾကီးေတြ လုိက္လို့မရဘူး၊ ေဆြးေနြးလို့မရဘူး။ တစံုတခုပစ္တယ္ခတ္တယ္ ဆိုရင္ တခုခုျဖစ္သြားရင္ မေကာင္းဘူးေလ။ ေ႐ြွႊလီမွာဆုိလည္း ခဏ ခဏဆို မေကာင္းဘူး။ ဒါေတာင္ ၃ ခါ လုိက္ေလ်ာတယ္။ အခုလည္း ေနာက္ဆံုး ေတြ့ဖို့ေျပာတာ ေ႐ြွႊလီမွာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ နွစ္ဖက္က ဟိုဘက္က သေဘာတူတယ္။ ဒီဘက္က သေဘာမတူဘူး။ ဒီကလည္း လုိက္လို့လည္း မရဘူး။”
လက္နက္ကို္င္ကိစၥေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြးတဲ့ ကိစၥေတြနဲ့ လြွႊတ္ေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲက ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ေရာ ဘယ္လိုမ်ိုးသိရမလဲ။
“ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေနြးတာက အဲဒီအဆင့္ကလိုေသးတယ္။ သူတို့က လက္ခံျပီးသြားရင္ သူတို့ေျပာတာေတြကို က်ေနာ္တုိ့က ဒီမွာေဆြးေနြးလိုက္မယ္၊ ေဆြးေနြးျပီးေတာ့ အေျခခံဥပေဒလည္း လက္ခံလုိက္ျပီ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိုလည္း ၀င္မယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္။ လုပ္လို့မရမယ့္ ေနရာေတြမွာလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္။ ဒီေဒသေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးမယ္ စသျဖင့္ ဒီအဆင့္ေတြကို ေရာက္မယ္။ ဒီအခါမွာ သူက ဘာျပင္ခ်င္တယ္ ဘာျပင္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို သူက ေျပာလို့ရတယ္။ အဲဒီအဆင့္က နည္းနည္း လိုေသးတယ္။ ဒီအဆင့္ကို သြားျပီး ေက်ာ္ေဆြးေနြးရင္လည္းမရဘူး။ သူလည္း တစ္ေနတာ။ ႐ွမ္း အက္စ္အက္စ္ေအေျမာက္ အဖြဲ့လည္း ရေနျပီ။ ေတာင္ အာစီအက္စ္အက္စ္ကလည္း ရေနျပီ။ ႐ြက္ဆစ္တို့အဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ မိုင္းလားအဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ ဦးေပါက္ယူခ်န္းတို့ ၀အဖြဲ့ကလည္း ရေနျပီ။ ဒီထဲက ၀ အထူးေဒသလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ့ ၂ က အင္အားအၾကီးဆံုးပဲ။ လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အား၊ ဘ႑ာေရးအင္အားေရာပဲ အေတာင့္တင္းဆံုးပဲ။ ဒီအဖြဲ့အစည္းေတြနဲ့ ရထားတယ္။ ေနာက္တဆင့္က တက္ဖို့ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခု ေနာက္တဆင့္ တက္ဖို့အတြက္ နည္းနည္းေလး အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို့ ရည္မွန္းထားတဲ့ အဆင့္ေတြ အမ်ားၾကီး႐ွိတယ္။”
ေတာင္သာ မဲဆနၵနယ္ကေန ေ႐ြးေကာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္ အေနနဲ့ ဆိုရင္ ေတာင္သာမဲဆနၵ႐ွင္ေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့သလဲ။ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ဖို့ က်န္ေသးလဲ။ အဲဒါေလး သိပါရေစ။
“သူတို့ရဲ့ လိုလားခ်က္က စီးပြားေရးေတာင့္တင္းခ်င္တယ္။ အဲေတာ့ သူတို့ မိုးကို ေမွ်ာ္ရတဲ့အပိုင္းနဲ့ ဆည္ကို အားကိုးရတဲ့ အပိုင္း ၂ ပိုင္း႐ွိတယ္။ ဆည္ကို အားကိုးရတဲ့ အပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္၊ ၁၀ ရာခိုင္နႈန္းေလာက္ပဲ႐ွိမယ္။ ၉၀ ရာခိုင္နႈန္းေလာက္ကေတာ့ မိုးကို ေမွ်ာ္ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ မိုးေလ၀သ ေကာင္းခ်င္တယ္။ ဒါေတြက စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းလို့ ေျပာလို့ရတယ္။ ဒီစီးပြားေရးက်ပ္တည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စီးပြားေရးကို နာလန္ထူနိုင္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးနိုင္မလဲေပါ့။ ေမြးျမူေရးနဲ့၊ စက္မႈလုပ္ငန္းနဲ့ စသျဖင့္ေပါ့ မီးေလးဘာေလးလည္း ရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီဘက္ကရမလား၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို ဘယ္လိုအကူအညီ ေပးနိုင္မလဲ စိုက္စရိတ္တို့ ဘာတို့ေပါ့။ ဒါေလးပဲ အားကိုးေနရတာ။ ဒါ က်ေနာ္တို့နယ္ရဲ့ ထမင္း၀ေရးက အဓိကျပဿနာက အဲဒါပဲ။ ဒီျပဿနာကို အျခားနည္းနဲ့ ေျဖ႐ွင္းတာက ပညာေရးပါ။ က်ေနာ့္နယ္ေျမ ေတာင္သာက လူထု ၃ သိန္းနီးပါး႐ွိတယ္။ က်ေနာ့္တာ၀န္ေတြ႐ွိပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ပညာေရးကလာတာဆိုေတာ့ ရာနႈန္းျပည့္နီးပါး ပညာေရးကို လူတုိင္းသင္နိုင္ေအာင္၊ အထက္တန္းေက်ာင္း ၁၅ ေက်ာင္းအထိ လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ပညာေရးနဲ့ပဲ လူလုပ္ရမွာပဲ။ စီးပြားေရးကို ဘယ္နည္းမွ လုပ္လို့မရနိုင္ဘူး။ ဆည္ကလည္း ထပ္လုပ္စရာ ေနရာမ႐ွိေတာ့ဘူး။”
အဲဒီမဲဆနၵ႐ွင္ေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို က်န္ေနေသးတဲ့ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိး ဘာေတြ က်န္ေနေသးတယ္လို့ ခံစားမိလဲ။
“အဲဒီပညာေရးကိစၥပဲ က်ေနာ္က အေတာ္အတန္ေလး လုပ္ေပးနိုင္တယ္။ စီးပြားေရးကိစၥက အသီးအနွံေလးေတြကို ေဈးပံုမွန္ေလးေတြ ရေအာင္ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ေထာက္ပံ့ေပးေရး စသျဖင့္ေပါ့။ သူတို့ သြားေရးလာေရး လြယ္ကူေအာင္လည္း က်ေနာ္လုပ္ေပးထားပါတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရးေလးရမွပဲ သူတို့ ထမင္း၀မွာေလ။ လႉတန္းဖို့အထိ မစဥ္းစားေသးနဲ့ဦး၊ ဗိုက္၀ဖို့ပဲ အရင္စဥ္းစားရမွာ။ မိုးေတြေကာင္းမွ လႉတန္းေရးကလာမွာ။ အဲေတာ့ သားသမီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အေတာ္ခက္ခဲ ႐ုန္းကန္ရတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ တျခားနည္းနဲ့ ေျဖ႐ွင္းေပးထားတာက အလုပ္အကိုင္ရ႐ွိေရးကို ဖန္တီးေပးထားတယ္။ အဲေတာ့ သူတို့ ျပန္ေထာက္ပံ့နိုင္မယ္။ သီးနွံဘက္ကေန မရနိုင္ေသးဘူး။ အဲလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းစရိတ္ ေထာက္ပ့ံေၾကးေတြ၊ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖို့အတြက္ လုပ္ေပးရမွာေပါ့။ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို့ကေတာ့ ဒါေတြပဲ။ ေနာင္လည္းပဲ ဒီအတိုင္း လိုေနဦးမွာပဲ။”
ေနာက္တခါက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဘက္ လွည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္း ဆိုတဲ့ ပုဂၢိုလ္ေရး တေယာက္အေနနဲ့ ပညာေရးဘက္မွာလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အစိုးရ၀န္ၾကီး တေယာက္ အေနနဲ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတယ္။ အခု လြွႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္အေနနဲ့ ဒီ ေရးရာေကာ္မတီ တေယာက္အေနနဲ့ ျဖတ္သန္းလာတယ္။ အားရစရာေတြ အားမရစရာေတြကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဘယ္ဘ၀ေတြက ဘယ္လို အားရလဲ၊ အားမရလဲဆိုတာ ဘယ္လို သံုးသပ္ခ်င္လဲ။
“ေတာ္ေတာ္က်ယ္ျပန့္တဲ့ သေဘာ႐ွိတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ က်ေနာ္က စစ္ေရးစစ္ရာနဲ့ ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္း စိတ္၀င္စားတယ္။ တြက္ခ်က္ျပီး လုပ္ရတာကို ၀ါသနာ ပါတယ္။ ပါလုိ့လည္း က်ေနာ္လည္း တိုက္ပြဲၾကီးေတြ အမ်ားၾကီး ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူရဲေကာင္းဘြဲ့ေတြလည္း ရတယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဒီဘက္မွာ လုပ္ရတာလည္း အေတာ္ အားသာခ်က္ ႐ွိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားတယ္။ အားရတယ္ေပါ့။”
အားမရတာေတြေကာ ႐ွိလား။
“အားမရတာေတြက ျပည္သူလူထုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြအားလံုးကို ၀န္ၾကီးဌာနအေနနဲ့ပဲ လုပ္လုပ္၊ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ တခ်ဳိ့လိုအပ္ခ်က္ေတြကို က်ေနာ္အျပည့္အ၀ လုပ္မေပးနိုင္ဘူး။”
ဘာေၾကာင့္လဲဗ်။
“ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ နံပါတ္ ၁ က ဘ႑ာေရးပါပဲ။ နံပါတ္ ၂ က လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ နည္းစနစ္ေတြပါပဲ။ နည္းပညာပိုင္းေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ နည္းနည္းေလး အားမရေသးဘူး။ လြွႊတ္ေတာ္ပိုင္းမွာေတာ့ တနွစ္နဲ့သံုးလပဲ ႐ွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ အားမရေသးဘူးလို့ ေျပာရင္ ေစာေနေသး တယ္။ ငါးပံုတပံုပဲ ႐ွိေသးတာကိုး။ ၅ နွစ္သက္တမ္းဆိုေတာ့ အမ်ားၾကီး က်န္ေနေသးေတာ့ အမ်ားၾကီး ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္။”
ေနာက္ဆံုး အေနနဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဘက္ ေမးခ်င္ပါေသးတယ္။ ေနာင္လာေနာင္သားေတြက ဦးေအာင္ေသာင္းဆိုတဲ့ ပုဂၢိုလ္တေယာက္ကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိး မွတ္မိေစခ်င္လဲ။
“က်ေနာ္အေနနဲ့ကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အက်ဳိးျပုလုပ္ငန္းမွာ အမ်ားဆံုး ေဆာင္႐ြက္သူအေနနဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ က်န္ခဲ့ေစခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လုပ္လည္း လုပ္တယ္။ အကုန္အက်လည္း ခံတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒါေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သတင္းေတြကေတာ့ သိပ္မသိပါဘူး။ သိလည္းပဲ ေဖာ္ျပတာ သိပ္မ႐ွိပါဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ တကယ္တမ္း ေတာ္ေတာ္ကူညီပါတယ္။ ႐ြာေတြရပ္ေတြမွာ မီးလင္းေရးကိစၥ၊ ေရရ႐ွိေရးကိစၥ၊ ေသာက္သံုးေရရ႐ွိေရးကိစၥ၊ လမ္း၊ ပညာေရးကိစၥေတြ၊ ေဆးခန္းေတြေပါ့။ က်ေနာ့္နယ္က လူေတြကိုလည္း ေမးၾကည့္လို့ ရတယ္။ ေညာင္ဦးကလူလည္း ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ နတ္ေမာက္မွာလည္း ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ က်ေနာ္လုပ္ထားတဲ့ေနရာေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ႐ွိတယ္။ နတ္ေမာက္က ၾကိုက္တဲ့ သူကို ေမးၾကည့္လို့ရတယ္။ ေညာင္ဦးကေတာ့ ပိုသိတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က အျမဲတမ္း သြားလုပ္ေနတာကို။ အဲေတာ့ က်ေနာ္က အဲဒါေတြ လုပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ က်န္ေစခ်င္ပါတယ္။”