Home
မေးမြန်းခန်း
အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းျခင္း
DVB
·
July 19, 2018
(၇၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံပုိင္မီဒီယာက ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းထားတာကုိ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။ ေမး။ ။ အာဇာနည္ေန႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေမ့ရင္ထဲမွာလည္း ေျပာစရာစကားေတြ အမ်ားႀကီးရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ သိခ်င္ေနၾကတဲ့ အာဇာနည္ေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမ့ရင္ထဲက စကားေတြကို ေျပာျပေပးေစလိုပါတယ္။ ေျဖ။ ။ တကယ္ေတာ့ ေျပာျပခ်င္တာ မရွိပါဘူး။ ျပည္သူေတြ ေျပာတာကိုပဲ နားေထာင္ခ်င္တာပါ။ အခုဆိုရင္ အာဇာနည္ေန႔ကို ျပည္သူေတြက ဘယ္လို ျမင္သလဲ။ အထူးသျဖင့္ ေဖေဖတို႔ကို လုံးဝမမီခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြေပါ့။ အမ်ားစုကေတာ့ မမီခဲ့ဘူး။ ေဖေဖတို႔ ေခတ္ကို မီခဲ့တဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဆိုတာ အခု လူနည္းစုျဖစ္သြားၿပီ။ လူလတ္ပိုင္းနဲ႔ လူငယ္ပိုင္းေတြက လုံးဝမမီခဲ့ဘူး။ အာဇာနည္ေန႔နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာခ်င္တာထက္ အမ်ားျပည္သူက အခု ဘယ္လိုျမင္သလဲ၊ အာဇာနည္ေန႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ တန္ဖိုးထားသလဲ၊ အေလးထားသလဲ ဆိုတာကို ပိုၿပီးေတာ့ သိခ်င္တာပါ။ ေမး။ ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီစကားေတြကို ျပန္မတူးဆြသင့္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တတိုင္းျပည္လုံးရဲ႕ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမို႔ ေမးရတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ လုပ္ႀကံခံရမယ့္ေန႔ စာအုပ္ေတြထဲကေန ဖတ္႐ႈမွတ္သားခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဝတ္ေနက် အဝတ္အစား မဟုတ္တဲ့ အေနအထားနဲ႔ ပတ္သက္တာရယ္၊ အိမ္ကေန မထြက္ခြာခင္ သမီးငယ္ျဖစ္တဲ့ အေမစုကို တယုတယေပြ႔ခ်ီနမ္းၿပီး ႏႈတ္ဆက္သြားတဲ့ ပုံရိပ္ေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္တဲ့အခါ အေမစုရဲ႕ ခံစားခ်က္ေလးကို ၾကားသိခ်င္ပါတယ္။ ေျဖ။ ။ အဝတ္အစားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တခါမွလည္း သိပ္ၿပီးမစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး။ ဖတ္ေတာ့ ဖတ္ဖူးတာေပါ့။ အဲဒီေန႔က ခ်ိတ္ပိုးပုဆိုးနဲ႔ သြားတယ္ဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္လည္း အဝတ္အစားကေတာ့ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ တေယာက္ ျဖစ္ေတာ့လည္း အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ တေယာက္ပီပီ တခါတေလေတာ့လည္း ဝတ္သင့္၊ စားသင့္တယ္ ထင္လို႔ ဝတ္တယ္လို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အေမတို႔ကို ဒီလိုပဲ ေပြ႕ၿပီးေတာ့ နမ္းတယ္၊ ေမႊးေမႊးေပးတယ္ ဆိုတာေတာ့ ေဖေဖက လုပ္ေနက်ပါ။ ႐ုံးမသြားခင္ သားသမီးေတြ အားလုံးကို ဒီလိုပဲ ႏႈတ္ဆက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ေမး။ ။ လက္ရွိမွာလည္း အေမစုအေနနဲ႔ ႀကီးေလးတဲ့ ႏိုင္ငံ့တာဝန္ေတြ ကိုယ္တိုင္ ထမ္းေဆာင္ေနေတာ့ ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳး၊ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လြမ္းဆြတ္မိပါသလဲရွင္။ ဥပမာ- အခက္အခဲေတြနဲ႔ ႀကဳံလာတဲ့အခ်ိန္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာေပါ့။ ေျဖ။ ။ လြမ္းဆြတ္တယ္လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ အေမက ခလုတ္ထိမွ အမိတတာမ်ိဳးကို သိပ္မႀကိဳက္ပါဘူး။ ေဖေဖတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမေမေရာ၊ ေဖေဖေရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို မၾကာခဏ သတိရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္တဲ့စိတ္နဲ႔ သတိရတာပါ။ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြပဲ ရင္ဆိုင္ရ ရင္ဆိုင္ရ၊ ဘယ္လိုစိန္ေခၚမႈေတြပဲ ရင္ဆိုင္ရ ရင္ဆိုင္ရ ရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ဒါက မိဘရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ေမေမရဲ႕ သြန္သင္ဆုံးမမႈေၾကာင့္၊ ေဖေဖရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ စံနမူနာအေၾကာင္းကို လြမ္းဆြတ္တယ္ ဆိုတာထက္ ေက်းဇူးတင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ပိုၿပီးေတာ့ သတိရတာ မ်ားပါတယ္။ ေမး။ ။ အဘြားေဒၚခင္ၾကည္ကေနတဆင့္ ျပန္လည္ၾကားသိရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အေၾကာင္း၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္ရဆုံး အျဖစ္ေတြကိုလည္း သိပါရေစရွင္။ ေျဖ။ ။ ေျပာတာေတြက အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဘာမွတ္မိသလဲဆိုေတာ့ ေဖေဖ့အေၾကာင္း တိုက္႐ိုက္မဟုတ္ပါဘူး။ ေမေမ(ေဒၚခင္ၾကည္)က အရင္တုန္းကဆိုရင္ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို ဆင္ဆာလုပ္ရတဲ့ လူႀကီးဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို တပတ္ တခါ သြားသြားၿပီးေတာ့ ဆင္ဆာသြားလုပ္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမက ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တာေတြကို သိပ္ၿပီးေတာ့ အားမေပးဘူး။ တခါတေလ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေခၚသြားတယ္။ မနက္အေစာႀကီး သြားရတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့အခါ ေခၚသြားတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ေမေမက ႐ုပ္ရွင္ေကာင္းေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရြးေလ့မရွိဘူး။ အလုပ္အေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားၿပီး အျခားသူေတြ မၾကည့္ခ်င္တဲ့ဟာေတြကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး ဆင္ဆာလုပ္တယ္။ တခါေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ေက်ာင္းပိတ္တုန္းမွာ ကေလးကေတာ့ ၾကည့္ခ်င္မွာပဲဆိုၿပီး ႐ုပ္ရွင္ေကာင္းေကာင္းတခုကို ေရြးထားတယ္။ ဘာကားလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ႐ုပ္ရွင္ေကာင္းေကာင္းကို ၾကည့္ရတာလည္း အင္မတန္မွ ၾကည့္ခဲတယ္ဆိုေတာ့ သိပ္ၾကည့္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ႐ုပ္ရွင္သြားၿပီး ၾကည့္ရမယ့္ေန႔မတိုင္မီမွာပဲ အလုပ္တခု ေပၚလာေတာ့ ေမေမက ရန္ကုန္အျပင္ကို ထြက္ရတယ္။ ဘယ္လဲ မသိဘူး၊ ပဲခူးလား၊ ဘာလား အဲဒီလိုဟာမ်ိဳး တေနရာကို သြားမယ္ဆိုေတာ့ သြားလို႔မရဘူး။ အေမက သိပ္သြားခ်င္တယ္ဆိုတာ သိေတာ့ ေမေမက ေျပာတယ္၊ ေမေမ့ မိတ္ေဆြ တေယာက္နဲ႔ သြားလို႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္႐ုံက မန္ေနဂ်ာေတြကလည္း သိေနတယ္။ အေမ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ဆင္ဆာလုပ္တဲ့ လူႀကီးေတြက ဧည့္သည္ သံုးေယာက္လား၊ ေလးေယာက္လား မသိဘူး၊ ေခၚသြားပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အရင္ကလည္း ေမေမနဲ႔ သြားဖူးတယ္ဆိုေတာ့ ေမေမ့မိတ္ေဆြကိုလည္း သိေနတယ္။ ေမေမ့မိတ္ေဆြနဲ႔ သြားဆိုေတာ့ အေမက ေျပာတာေပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္သြားမလဲ၊ ေမေမ အလုပ္လုပ္မွ၊ ေမေမက ဆင္ဆာလုပ္လို႔သာ လူေခၚလို႔ရတာ၊ ေမေမ မပါဘဲနဲ႔ အေမတို႔ခ်ည္းပဲ သြားရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ အေမက ၾကည့္လည္း ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ေမေမက အဲဒီလို လုပ္လိုက္လို႔ မၾကည့္ရေတာ့ပါဘူး ဆိုၿပီး အေမက စိတ္ေကာက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚမွာ အိပ္ေနတယ္။ အေမတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ေန႔လယ္ဆိုရင္ အိပ္ရတယ္။ အိပ္ရာထဲမွာ အိပ္ေနေတာ့ ေမေမ့မိတ္ေဆြက လာတာေပါ့၊ လာၿပီး မနက္ျဖန္အစီအစဥ္အတြက္ အေမ့ကို ဘယ္ေတာ့ လာေခၚရမလဲဆိုေတာ့ ေမေမက ေျပာတယ္ “မသြားေတာ့ဘူး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သမီးက ေျပာတယ္၊ အဲဒါ မမွန္ကန္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္” အဲဒါကေတာ့ ေမေမ ေျပာတဲ့အထဲမွာ သတိအရဆုံးပဲ။ အေမက စိတ္ေကာက္ေနလို႔ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ေမေမ့မိတ္ေဆြက အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္း သိတယ္။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္း မ်က္ခြံက လႈပ္ေနေတာ့ သိတယ္။ ေမေမက တမင္ေျပာတာေပါ့။ အဲဒါေတာ့ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိတယ္။ ေမး။ ။ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္၊ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးတေယာက္အျဖစ္ အဘြားေဒၚခင္ၾကည္က အေမ့ကို ဘယ္လို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာကို မၽွေဝေပးပါဦး။ ေျဖ။ ။ ခုနက ေျပာသလို အဲဒီလိုဟာမ်ိဳးေပါ့။ ေမေမရဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈကိုလည္း မီးေမာင္းထိုးျပတဲ့အေနနဲ႔ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕မိဘေတြကဆိုရင္ လူႀကီးေျပာတာကို ေစာဒကတက္ရသလား၊ လူႀကီးကို ဒီလိုေမးခြန္းထုတ္ရသလားေပါ့။ သြားဆိုရင္သြား၊ မသြားနဲ႔ ဆိုရင္ မသြားနဲ႔၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒါသြားလို႔မျဖစ္ဘူး၊ ဒါသြားတာ မမွန္ဘူး၊ မသြားသင့္ဘူး ဆိုတာကို ေမေမက လက္ခံတာကို အေမက အမ်ားႀကီး တန္ဖိုးထားတယ္။ မွတ္မိတယ္ဆိုတာ ေမေမ့အေၾကာင္း၊ ေဖေဖ့အေၾကာင္းရယ္ မဟုတ္ဘူး။ မိဘႏွစ္ပါးစလုံးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မွတ္သားစရာလို႔ စိတ္ထဲမွာ ယူဆပါတယ္။ ေမေမက ေျဖာင့္မတ္တယ္၊ တည္ၾကည္တယ္၊ အင္မတန္မွ စည္းကမ္းႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕မိတ္ေဆြေတြက ေျပာပါတယ္။ ေမေမက ေဖေဖထက္ကို စည္းကမ္းႀကီးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေမး။ ။ ႏိုင္ငံ့အတြက္ ေဆာင္႐ြက္တာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အေမစုတို႔ရဲ႕ၾကားက တူညီမႈ၊ ယုံၾကည္မႈေတြက ဘာေတြလို႔ အေမသုံးသပ္မိပါသလဲ၊ ကြဲျပားမႈေတြ ရွိပါသလားရွင့္။ ေျဖ။ ။ အဲဒါ ကိုယ္တိုင္ေျပာဖို႔ အင္မတန္မွ ခက္ခဲပါတယ္။ အျပင္ကလူေတြသုံးသပ္တာ ပိုၿပီးေတာ့ ဓမၼဓိ႒ာန္ က်လိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အမွန္အတိုင္း ျမင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဖေဖတို႔ အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ အေျခအေန၊ ေဖေဖတို႔ျဖတ္သန္း ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံအရ အေမတို႔ အေတြ႕အႀကဳံေတြနဲ႔ မတူဘူး။ မတူဘူးဆိုေတာ့ ႏႈိင္းယွဥ္တယ္ ဆိုတာေတာ့ သိပ္မလြယ္ပါဘူး။ အခက္အခဲေတြကေတာ့ မ်ားတာေပါ့။ ေဖေဖတို႔လည္း အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ အေမတို႔လည္း အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ဦးတည္ခ်က္က ႏိုင္ငံေကာင္းဖို႔၊ တည္ၿငိမ္ဖို႔၊ တိုးတက္ဖို႔၊ ညီၫြတ္ဖို႔ ဦးတည္ခ်က္ေတြကေတာ့ တူညီတယ္လို႔ အေမ့အေနနဲ႔ ယူဆတယ္။ ဦးတည္ခ်က္ေတြကို ရင္ဆိုင္တဲ့ေနရာမွာ ဒီဦးတည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့အလုပ္ေတြကို ကိုင္တြယ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ အလုပ္ေတြကလည္း မတူဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္တူတယ္၊ မတူဘူးဆိုတာ ဆုံးျဖတ္ဖို႔ခက္ပါတယ္။ ေမး။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈေတြထဲက အထူးျခားဆုံးနဲ႔ အေအာင္ျမင္ဆုံးလို႔ ခံယူမိတဲ့ အရာက ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္ရွင့္။ ေျဖ။ ။ အေျခအေနက တစ္ခုတည္းရယ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သမိုင္းတစ္ေလၽွာက္မွာ ထူးျခားတဲ့ အေျခအေန တစ္ခုဆိုတာ ေျပာရခက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ဥပမာ ကမၻာ့သမိုင္းမွာဆိုရင္ အင္မတန္မွထူးျခားတဲ့ စစ္ပြဲႀကီးေတြရွိတာေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ သမိုင္းဆိုတာ အစဥ္အဆက္တစ္ခုပါပဲ။ တစ္ေန႔တည္းနဲ႔ျဖစ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ တစ္ႏွစ္တည္းနဲ႔ ျဖစ္တာလည္းမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခုကို ၾကည့္ၿပီးေျပာဖို႔ဆိုတာေတာ့ မလြယ္ပါဘူး၊ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေဖေဖရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔အတြက္ ၫွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးတဲ့ဟာ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ ဒါကေတာ့ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ရွိတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေမး။ ။ ဒီအာဇာနည္ေန႔မွာ အေမ ဂါရ၀ျပဳတဲ့အခါငယ္စဥ္က တက္ေရာက္ၿပီး ဂါရ၀ျပဳခဲ့တာနဲ႔ အခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံ့အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တက္ေရာက္ၿပီး ဂါရ၀ျပဳတာ အဲဒီၾကားထဲမွာ ျခားနားတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးမ်ားရွိသလား၊ ထူးျခားတဲ့ခံစားခ်က္မ်ားရွိလားဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦးရွင္။ ေျဖ။ ။ အခုလည္းအေမက ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ ဂါရ၀ျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုေတြနဲ႔အတူတူပဲ။ သမီးအေနနဲ႔ဂါရ၀ျပဳတာပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ဆိုတာ ဒီရာထူးကို ကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ျဖစ္တာပါ။ ေဖေဖ့သမီးဆိုတာကေတာ့ ဒါတစ္သက္။ အခုလည္း ေဖေဖ့ကို ဂါရ၀ျပဳတယ္ဆိုတာ မိသားစုအေနနဲ႔၊ ေဖေဖ့သမီး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ သြားတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဘာမွမထူးျခားပါဘူး။ ေမး။ ။ အာဇာနည္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာေတြထဲမွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ (၁၉၆၄) ခုႏွစ္က ေရးဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ “ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ”ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို အေမအႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံး ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္သားဖူး ပါတယ္။ ကဗ်ာရဲ႕ ဆိုလိုရင္းအေပၚ ခံစားမႈကို သိပါရေစရွင္။ ေျဖ။ ။ ကဗ်ာက လြမ္းတာတင္မဟုတ္ဘူး။ သင္ခန္းစာယူဖို႔ ဘယ္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးမဆို ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းယူခ်င္ရင္ ယူလို႔ရတယ္ဆိုတာ ဒီကဗ်ာက ျပတာပါ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီကလည္း အင္မတန္မွ ကဗ်ာပညာက ေျပာင္ေျမာက္ပါတယ္။ ဖတ္လို႔လည္း ေကာင္းတယ္။ စကားလုံးေလးေတြ ေ႐ြးထားတာကလည္း လွတယ္။ သင့္ေတာ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အလကား သက္သက္ လြမ္းေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီဟာကို၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ပိုၿပီးေတာ့ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ဓာတ္၊ ပိုၿပီးေတာ့ ျမင့္မားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေစေရးအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ ေရးတာမို႔ သေဘာက်တာပါ။ ေမး။ ။ အခု နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြအတြက္ အာဇာနည္ေန႔အမွတ္တရ ဩဝါဒ စကားေလး ေျပာၾကားေပးပါဦးရွင့္။ ေျဖ။ ။ အဲဒါကေတာ့ အေမ ခဏခဏေျပာတဲ့ကိစၥပါ။ ကိုယ္ေကာင္းတာလုပ္တယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆုံးပဲျဖစ္မွာပဲ။ အထူးသျဖင့္ မိဘေတြကိုဆိုရင္ အေမအၿမဲပဲေျပာတယ္။ ကိုယ့္သားသမီးေတြကို ေကာင္းတဲ့အေမြအႏွစ္ ေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္မွန္မွန္ကန္ကန္ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ေနသြားမယ္။ အဲဒါဟာ အေကာင္းဆုံးအေမြအႏွစ္ပဲ။ ပိုက္ဆံဆိုတာက ဘယ္ေလာက္ ထားေပးခဲ့ႏိုင္မလဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကိုယ္ထားေပးခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံကလည္း ေန႔ခ်င္းညခ်င္းေပ်ာက္ရင္လည္း ေပ်ာက္သြားမွာပဲ။ ကိုယ္ဘာမွမသိႏိုင္ဘူး။ အေကာင္းဆုံး အေမြအႏွစ္ ဆိုတာကေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ေနသြားဖို႔ပဲ။ လူငယ္ေတြဆိုတာကေတာ့ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္တစ္ခါမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့၊ အမ်ားကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္လာဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ႀကိဳးစားႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမၽွ ဒီအခြင့္အေရးေတြက နည္းနည္းသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္ေတြကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးရွိေအာင္သုံးပါ။ တန္ဖိုးရွိေအာင္သုံးရင္ အခု အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ျပည္သူလူထုက သတိရေနတာ၊ တမ္းတေနတာေတြ အဲဒါေတြကို အားက်ေနတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဒီလိုတမ္းတျခင္း၊ သတိရျခင္းျဖစ္ေစတဲ့ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြကိုသာ အားက်တာျဖစ္ရမယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆိုရင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာခ်င္တာေပါ့။ အာဇာနည္ႀကီးေတြလို ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ အာဇာနည္ႀကီးေတြလို ေက်ာ္ၾကားခ်င္တာ၊ ထင္ေပၚခ်င္တာ။ အာဇာနည္ႀကီးေတြလို ႐ုန္းကန္ခ်င္တာက အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးသပ္ဖို႔၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ သင္ခန္းစာယူဖို႔ ကေတာ့ အေရးႀကီးဆုံးပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆုံးျဖတ္ရမွာပါ။ ဘယ္လိုသင္ခန္းစာ ယူမလဲ၊ ဘယ္လို သုံးသပ္မလဲဆိုတာ အေမ့အေနနဲ႔ လူတိုင္း ဒီလိုစဥ္းစားရမယ္၊ ဒီလိုစိတ္ထားရမယ္လို႔ ေျပာလို႔ကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေမး။ ။ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားဝိုင္းေတြ ေနရာတိုင္းမွာလုပ္ေနတာ အဲဒီအေပၚမွာ အေမ့ရဲ႕ ေက်နပ္မႈ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာထိရွိသလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးေစလိုပါတယ္။ ေျဖ။ ။ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဝိုင္းနဲ႔တစ္ဝိုင္းေတာ့မတူဘူး။ တခ်ိဳ႕ဝိုင္းေတြမွာဆိုရင္ ဒီဝိုင္းထဲမွာပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြက စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတယ္။ အေျဖေတြ ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ နားေထာင္တဲ့သူေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ သေဘာက်တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက သူမ်ားေျပာတာ နားမေထာင္ဘူး။ လာကတည္းက ဘာေမးခြန္း ေမးမယ္ ဆိုတာ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသား။ တျခားသူေတြက ေမးတာေရာ၊ သူတို႔ ျပန္ၿပီးေျဖတာေရာ ေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေမးခြန္းက ထပ္ေနတယ္။ ထပ္တယ္ဆိုတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္လို႔ဆိုတာ သိသာတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ တကယ္ကို သိခ်င္တယ္။ ဟိုတစ္ေယာက္က ဘာေျပာမလဲ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္တယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားတယ္။ အဲဒီလို ေဆြးေႏြးတဲ့သူေတြပါလာရင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့လည္း ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္။ ေက်းလက္ေတြက ပိုၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိတယ္။ ျပင္ဆင္ထားတာေတြ နည္းတယ္။ သဘာ၀က်တယ္။ ေက်းလက္က ပိုၿပီးသာတယ္လို႔ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ပိုၿပီးေတာ့ ပြင့္လင္းတယ္။ ပိုၿပီး သဘာ၀က်တယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံ႐ုံး ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
Live

About DVB

The Democratic Voice of Burma (DVB) publishes daily independent news and information across Myanmar and around the world by satellite TV and the internet. DVB was founded in 1992 and is registered as a non-profit association in Thailand.

Follow Us

© Democratic Voice of Burma 2024