ကခ်င္စစ္ေဘးေရွာင္ ၁၃၀၀ ခန္႔ ေတာထဲ ပိတ္မိေနဆဲဟု ကုလသမဂၢထုတ္ျပန္
DVB
·
May 10, 2018
ကခ်င္ေဒသတိုက္ပြဲေတြၾကား လူေပါင္း ၁၃၀၀ ေလာက္ ေတာထဲပိတ္မိေနတုန္းပဲလို႔ ကုလသမဂၢ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ ညိႇႏိႈင္းေရး႐ုံး (UNOCHA)က ထုတ္ျပန္ပါတယ္။
ကုလသမဂၢ တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ ေမလ ၉ ရက္က တႏိုင္းၿမိဳ႕နယ္ကေန ေနရပ္စြန္႔ခြာ တိမ္းေရွာင္လာသူ လူဦးေရ ၂၆ဝ ေက်ာ္ ခိုလႈံေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ ေနာင္နန္းရြာရွိ ေဂ်ာ္မဆတ္ဘုရားေက်ာင္းကို သြားေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အခုလို ထုတ္ျပန္တာပါ။
ျမစ္ႀကီးနားကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ေနရပ္စြန္႔ခြာတိမ္းေရွာင္သူေတြဟာ တႏိုင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေအာင္ေလာ့ဒ္၊ ဆြတ္ရာ၊ ဆြတ္အင္ယန္ ရြာေတြက တိမ္းေရွာင္လာသူမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ အမ်ားစုဟာ ျမစ္ႀကီးနားသို႔မေရာက္မီ ေတာထဲမွာ တစ္လနီးပါး ေနထိုင္ခဲ့ၾကရတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ တႏိုင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေအာင္ေလာ့ဒ္၊ ဆြတ္ရာ၊ ဆြတ္အင္ယန္ ရြာေတြမွာ ေဝဟင္ကေန ဗံုးႀကဲ၊ အေျမာက္နဲ႔ပစ္ခတ္တာအပါအဝင္ တပ္မေတာ္ နဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္တို႔အၾကား တိုက္ပြဲျပင္းထန္ခဲ့လို႔ လူဦးေရ ၂,ဝဝဝ ေလာက္ ေတာထဲကို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ၾကရတယ္။
ဒီထဲက ရာဂဏန္း အေရအတြက္ရွိ စစ္ေဘးေရွာင္ေတြ ေတာထဲကေန အျခားေနရာမ်ား ကို ေရႊ႕သြားႏိုင္တာ ဒါမွမဟုတ္ ကယ္ထုတ္ျခင္းခံရၿပီးေနာက္၊ ေတာထဲမွာ ခန္႔မွန္းလူဦးေရ ၁,၃ဝဝ ေလာက္ဆက္လက္ က်န္ရွိေနခဲ့တယ္လို႔ ကုလသမဂၢ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ျမစ္ႀကီးနားကို ေရာက္လာသူေတြဟာ ေတာထဲမွာ ေသနတ္သံ၊ အေျမာက္သံၾကားတိုင္း တေနရာကေန တေနရာကိုေျပးရင္း ေတာထဲမွာ အဖြဲ႔ငယ္ေလးေတြ ကြဲသြားခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ဆိုပါတယ္။
ကိုယ့္အဖြဲ႔နဲ႔ကိုယ္ ေတာထဲက ထြက္ႏိုင္မယ့္လမ္းကို ႀကိဳးစားရွာေဖြခဲ့ၾကၿပီး ေတာထဲမွာ အသက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေလ့က်ေပါက္တဲ့ အရြက္ေတြ ခူးစားၿပီး အသက္ဆက္ခဲ့ရ တယ္လို႔လည္း လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာညိႇႏႈိင္းေရး႐ုံးက ဝန္ထမ္းေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
အသက္ ၃၀ အရြယ္၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ မေခါန္ႏူး က “ထြက္ေျပးရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွ မ်ားမ်ားစားစား မယူခဲ့ႏိုင္ဘူး။ ဆန္နည္းနည္းနဲ႔ ဆားပဲပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြဆို အဝတ္တစ္ထည္၊ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ပဲ ေျပးလာၾကရတာ။ ယူလာတဲ့ စားစရာေတြကုန္ေတာ့ ေတာထဲမွာေတြ႔တဲ့ အရြက္ေတြ၊ ဟင္းရြက္ေတြခူး၊ ဆန္နဲနဲထည့္ၿပီး၊ အားလံုးေရာၿပီး ျပဳတ္တယ္။ အဲဒါကိုေတာင္ ေခြ်တာၿပီးစားရတာ၊ တအားဆာမွပဲစားၾကရတယ္” လို႔ ကုလအဖြဲ႔ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာနဲ႔ မေခါန္ႏူးဟာ သူမရဲ႕ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးနဲ႔အတူ ေတာထဲမွာ ၂၈ ရက္ၾကာေနခဲ့ရၿပီး သူမရဲ႕ တတိယေျမာက္ ရင္ေသြးငယ္ကို လာမယ့္ ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ ေမြးဖြားေတာ့မွာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အတူေျပးလာတဲ့ အုပ္စုထဲက အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးဟာ ေတာထဲမွာပဲ အကူအညီကင္းမဲ့စြာနဲ႔ ကေလးေမြးတာကို သူ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရေၾကာင္းလည္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
“က်မတို႔ အရမ္းလည္း ေၾကာက္တယ္။ ေတာထဲမွာ ရွိတုန္းက ငိုရတာ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဒီေတာထဲက ထြက္ႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ေတာင္ မထင္ေတာ့ဘူး” လို႔ ေတြ႔ႀကံဳခံစားခဲ့ရတာကို မေခါန္ႏူးက ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ေတာထဲမွာ ေနခဲ့ရတဲ့ ေနရက္ေတြက ကေလးေတြ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ေတြ၊ ဒဏ္ရာရထားသူေတြနဲ႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ အင္မတန္ ဆိုးရြား၊ ခက္ခဲတဲ့ ေန႔ရက္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ေနရပ္စြန္႔ခြာတိမ္းေရွာင္သူေတြက ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ညဘက္မွာ ျခင္၊ ျဖဳတ္နဲ႔ အင္းဆက္ပိုးေကာင္ေတြ အကိုက္ခံၿပီး သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ ခင္းၿပီးအိပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကေလးေတြက ေနမေကာင္းျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ အသက္အရြယ္ႀကီးသူေတြ က ပင္ပန္းအားနည္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။
ေတာထဲကို ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ သမီးငယ္ႏွစ္ဦးနဲ႔ ထြက္ေျပးလာခဲ့ရသူ၊ မုဆိုးမ တဦးလည္းျဖစ္တဲ့ အသက္ ၅၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက “ကိုယ့္မွာပါလာတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ၊ ေစာင္နဲ႔ အဝတ္နည္းနည္းေပါ့၊ အဲဒါေတြကို ပလိုင္းထဲထည့္ၿပီး သယ္၊ ကေလးေတြနဲ႔ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ အဖိုး၊ အဖြားေတြကို တစ္လွည့္စီ ေက်ာပိုးၿပီး ေလွ်ာက္လာရတာ။ ဘယ္သြားလို႔ သြားေနမွန္းေတာ့ မသိဘူူး။ ဒါေပမယ့္ ႀကိဳးစားရတာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကားလမ္းေရာက္ရင္ေတာ့ ငါတို႔ ဒုကၡမေရာက္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီးႀကိဳးစားေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့။ လမ္းကလည္း တအားခက္တယ္။ ကေလးေတြနဲ႔၊ အဖိုး၊အဖြားေတြကို ေက်ာပိုးရင္းနဲ႔ လူႀကီး ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမေတြက လက္တဖက္က ၿခံဳေတြ၊ ႏြယ္ေတြခုတ္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လမ္းရွင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့ရတာ။ တခ်ဳိ႕ေနရေတြမွာဆို ေတာင္ေတြက အရမ္းမတ္တယ္။ ေက်ာမွာလည္း ပိုးထားရတယ္။ ေတာင္ကို ကုတ္ကတ္တက္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမ်ာ ကမ္းပါးႏွစ္ခုမွာ သစ္တံုးတစ္ခုနဲ႔ပဲ ဆက္ထားတာ။ အဲဒါကို ကေလးေတြ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြကို ေက်ာပိုးထားရင္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ျဖတ္လာရတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေတာထဲက ထြက္လာႏိုင္ၿပီး၊ ျမစ္ႀကီးနားကို ေရာက္လာတဲ့သူေတြက ေတာထဲမွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ၊ ေနမေကာင္းတဲ့သူေတြ၊ ေမြးခင္းစကေလးငယ္နဲ႔ မိခင္ေတြ အပါအဝင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ေနေသးပါတယ္။
ျမစ္ႀကီးနားကို ခင္ပြန္း၊ ကေလး ၂ ဦးနဲ႔အတူ ေရာက္လာတဲ့ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ မလုနန္က “သူတို႔က လမ္းသိပ္မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ ေနာက္မွာက်န္ခဲ့တာ။ သူတို႔အတြက္ တအား စိတ္ပူပါတယ္။ က်မတို႔နဲ႔အတူတူ ေျပးတဲ့အုပ္စုထဲမွာ နားမၾကားတဲ့ အဖိုးတစ္ေယာက္နဲ႔၊ မ်က္စိမျမင္တဲ့အဖြား တစ္ေယာက္ပါတယ္။ ေတာထဲမွာ ေျပးရင္း၊ ပုန္းရင္းနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ လူစုကြဲ သြားတယ္။ ခု သူတို႔ ဘယ္နားမွာရွိေနမွန္းလဲ မသိဘူး။ သူတို႔လည္း ျမန္ျမန္ထြက္လာ ႏိုင္ပါေစလို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေနရပ္စြန္႔ခြာတိမ္းေရွာင္သူေတြဟာ ယာယီအေနနဲ႔ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ ေနာင္နန္းရြာက ေဂ်ာ္မဆတ္ဘုရားေက်ာင္းအတြင္းက ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အဦတစ္ခုမွာ ၾကပ္တည္း ႁပြတ္သိပ္ၿပီး ေနထိုင္ၾကရပါတယ္။
သူတို႔အတြက္ ေနထိုင္ရာအမိုးအကာ၊ အစားအစာ၊ ေရနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္သန္႔ရွင္းေရး ဝန္ေဆာင္မႈေတြ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ အဝတ္အထည္၊ ေစာင္၊ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြ၊ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းေရးအသံုးအေဆာင္ေတြနဲ႔ အမိ်ဳးသမီး အသံုးအေဆာင္ေတြ အပူတျပင္း လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ အရသိရပါတယ္။
ဓာတ္ပံု - UN