ရွမ္းျပည္နယ္ သီေပါၿမဳိ႕က ဓာတ္ပံုဆရာ စိုင္းခြန္မ်ိဳးဆိုသူဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့သီတင္းပတ္က ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ႐ႈခင္းအလွေတြ လိုက္႐ုိက္ရင္း မိုင္းရယ္ၿမိဳ႕ မိုင္းဟဲင္းေက်းရြာမွာ ရင္သားအဆမတန္ႀကီးမားတဲ့ ေဝဒနာ ခံစားရသူ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးငယ္တဦးကို ေတြ႔လို႔ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ယူၿပီး ခြဲစိတ္ကုသႏိုင္ေရးအတြက္ ပရဟိတအဖြဲ႔နဲ႔ သီေပါေဆး႐ုံႀကီးကို ဆက္သြယ္ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ဧၿပီ ၉ ရက္ေန႔မွာေတာ့ သီေပါေဆး႐ုံႀကီးက ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးနဲ႔ ခြဲစိတ္ကုဆရာဝန္ေတြ၊ ဆရာဝန္ ဆရာမေတြနဲ႔ တာဝန္က်၀န္ထမ္းေတြက နန္းဆိုင္လူကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ႀကိဳးစား ခြဲစိတ္ကုသေပးႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ နန္းဆိုင္လူရဲ႕ မိသားစုဘဝအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆး႐ုံမွာ လာေရာက္ေစာင့္ဆိုင္း ျပဳစုေနတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚနန္းယိန္းကို ဒီဗြီဘီက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။ ေမး  - အေဒၚတို႔က ဘယ္ရြာကလဲ၊ အလုပ္အကိုင္က ဘာေတြလုပ္သလဲ။ ေျဖ - မိုင္းဟဲင္းရြာကပါ၊ လယ္ယာလုပ္ငန္းပဲ လုပ္ပါတယ္။ ေမး - သမီးေလး  ဘာေၾကာင့္ အခုလို ရင္သားေတြ အဆမတန္ ႀကီးလာရတာကို ေျပာျပေပးပါလား၊ ျဖစ္တာ ၾကာၿပီလား၊ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စျဖစ္တာလဲ။ ေျဖ - သူ႔ရင္က တခါတည္းႀကီးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ တျဖည္းျဖည္း နည္းနည္းခ်င္းစီ ႀကီးလာတာ၊ တႏွစ္ေက်ာ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီထင္တယ္။ ေမး - ဒီလိုႀကီးလာေတာ့ သူ ဘယ္လိုေဝဒနာေတြ ခံစားရလဲ။ ေဆးကုတာေတြေရာ မလုပ္ဘူးလား။ ေျဖ - နာေတာ့ မနာဘူးတဲ့၊ ဒါေပမယ့္ တအားႀကီးလာေတာ့ လန္႔တာေပါ့၊ ေဆးကုဖို႔က ပိုက္ဆံမွမရွိဘဲ၊ ရြာမွာ ေဆးခန္းလည္းမရွိဘူး။ ရြာမွာ ေနမေကာင္းရင္ မိုင္းရယ္ေဆး႐ုံသြားတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ တေနကုန္ၾကာတယ္၊ အခုေတာ့ ကားနဲ႔သြားတာေပါ့။ ေမး - အေဒၚတို႔ မိုင္းရယ္ေဆး႐ုံကို မသြားဘူးလား။ အဲဒီက ရြာသူႀကီးေတြကေရာ ဘာမွအႀကံမေပးဘူးလား။ ေျဖ - ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မသြားဘူး။ သမီးက ဒီလိုျဖစ္ကတည္းက ရွက္ၿပီး အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ မထြက္လို႔ သူ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ဘယ္သူမွ သိပ္မသိပါဘူးရွင့္။ ရြာသူႀကီးေတြလည္း မသိေလာက္ပါဘူး။ ေမး - သမီးက ေက်ာင္းမသြားရဘူးလား။ ေက်ာင္းမတက္ဘူးလား။   ေျဖ - က်မတို႔ရြာမွာ စာသင္ေက်ာင္းမရွိဘူး။ တျခားမွာ သြားသင္ရတယ္။ သူမ်ားဆီသြားရင္ ပိုက္ဆံလိုတယ္ေလ၊ ေက်ာင္းမထားႏိုင္ဘူး။ အရင္ကေတာ့ သူက ၿခံအလုပ္ေတြ ကူလုပ္တာေပါ့။ အခု အဲလိုျဖစ္ေတာ့ အိမ္ျပင္မထြက္ရဲဘူးေလ။ ေမး - သူ႔အေဖကေရာ။ ေျဖ - သူတို႔အေဖလည္း ဘာအလုပ္မွ မယ္မယ္ရရ မရွိပါဘူး။ ေမး - အေဒၚတို႔မိသားစုမွာ အားလံုး ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ။ ေျဖ - ကေလး ၄ ေယာက္၊ နန္းဆိုင္လူက တတိယသမီး၊ သူ႔ေအာက္ ေမာင္ေလးကိုေတာ့ ေက်ာင္းထားရပါတယ္။ ေမး - သမီးကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ခုလို သီေပါေဆး႐ုံမွာ ေဆးကုသဖို႔ ျဖစ္လာရသလဲ။ ေျဖ - တန္ခူးလဆန္းတုန္းက သီေပါမွာသြားေနတဲ့ က်မေမာင္ေလးတေယာက္ ရြာကို ျပန္လာလည္တယ္။ သူက သိသြားၿပီး သူမ်ားေတြကို ေျပာျပတာထင္တယ္။ မေန႔ကေတာ့ သူမ်ားေတြက က်မတို႔သားအမိကို ေဆးကုေပးမယ္ဆိုၿပီး ကားနဲ႔လာႀကိဳတယ္။ က်မတို႔လည္း လိုက္လာၿပီး မေန႔ညက ဒီေဆး႐ုံမွာပဲ အိပ္ေစာင့္ပါတယ္။ ေမး - အခု သမီးကို ခြဲစိတ္ကုသေနတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲ ဘယ္လိုခံစားရလဲ။ ေျဖ - ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ စိတ္လည္းေအးပါတယ္။ ခြဲေနတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္လည္းပူပါတယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ေမး - ကူညီေပးသူေတြကို ဘာေျပာခ်င္လဲ။ ေျဖ - ေက်းဇူးတင္တာေပါ့ ၊ အကုန္လံုးကို။ အခုလိုေျပာျပတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။