အခြန္က႑ ပုိမုိတုိးတက္ေရးအတြက္ အခြန္ေရွာင္သူမ်ားအား ထိေရာက္စြာ ေဖာ္ထုတ္သင့္
DVB
·
January 31, 2018
၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပုိင္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အခြန္ႏႈန္းထားမ်ားအေပၚ ေလၽွာ့ခ် ေျပာင္းလဲခဲ့မႈ အေျခအေနမ်ားအား အသိေပးေၾကညာခ်က္ကုိ ျပည္တြင္းအခြန္မ်ားဦးစီးဌာနမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္ကုိ ေတြ႔ရွိရသည္။ ျပည္တြင္းအခြန္မ်ားဦးစီးဌာနသည္ ကမာၻ႔ဘဏ္၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ စသည့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား၊ ျပည္တြင္းရွိ စီးပြားေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ား၏ အႀကံျပဳ တင္ျပခ်က္မ်ားအရ အခြန္နည္းနည္းျဖင့္ အခြန္အေျခခ်ဲ႔ထြင္ၿပီး ရသင့္ရထုိက္ေသာ အခြန္အခမ်ား ျပည့္စံုစြာ ေကာက္ခံရရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းေၾကညာခ်က္ပါ အခြန္ႏႈန္းမ်ားအရ ကုမၸဏီဝင္ေငြခြန္အား ယခင္ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ယခု ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ တဦးခ်င္း ဝင္ေငြခြန္အား ယခင္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအစား ယခု ၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းခြန္အား ယခင္ ၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအစား ယခု ၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ပင္ရင္းမွ ႏုတ္ယူေပးသြင္းသည့္ အခြန္ကုိ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ပါက ခုိင္ေၾကး ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေငြေပးေခ်မႈ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံျခားသား ျဖစ္ပါက အတုိးေပးေငြ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ခုိင္ေၾကး ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ေငြေပးေခ်မႈ ၃ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။
တံဆိပ္ေခါင္းခြန္မ်ားတြင္ ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းျခင္း စာခ်ဳပ္အတြက္ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ ရာခိုင္ႏႈ္န္းအျဖစ္၊ အစုရွယ္ယာလႊဲေျပာင္းျခင္း စာခ်ဳပ္အတြက္ ၀ ဒသမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၀ ဒသမ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ခံဝန္ခ်ဳပ္အတြက္ ၁ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၀ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ အထူးကုန္စည္ခြန္ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအစား ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအျဖစ္၊ ပုိ႔ကုန္ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၀ ရာခိုင္ႏႈန္း (အထူးကုန္စည္ ၅ မ်ိဳးမွအပ) ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
အခြန္ဆိုသည္မွာ ျပည္သူတုိ႔၏ အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျဖည့္ဆည္းရန္အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံတြင္းလုိအပ္ေသာ အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ားကုိ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေစရန္အတြက္ လည္းေကာင္း၊ လုိအပ္ေသာ ဘ႑ာေငြကုိ ျဖည့္တင္းႏုိင္ရန္အတြက္ စုစည္းေကာက္ခံေသာ ေငြေၾကးကုိ ဆုိလုိသည္။
အခြန္ႏွင့္အခ ဆုိရာတြင္ အခြန္မွာ ႏုိင္ငံတြင္း ေနထုိင္ေနသူမ်ားအေနျဖင့္ အခြန္ကုိ မေပးမေနရ ေပးေဆာင္ရန္ တာဝန္ရွိေပသည္။ အခြန္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ တဦးတည္းအတြက္ သီးျခားခံစားခြင့္ မရွိေသာ္လည္း အမ်ားထဲမွ တဦးအျဖစ္ ခံစားခြင့္ ရွိပါသည္။ အခ ဆုိသည္မွာမူ မေပးမေနရ မဟုတ္ဘဲ ေပးေဆာင္သူမွာလည္း တုိက္႐ုိက္ခံစားခြင့္ ရရွိႏုိင္ေပသည္။ ေရခြန္၊ မီးခြန္၊ ယာဥ္ရပ္နားခြန္၊ အမႈိက္ခြန္ အစရွိသည္တုိ႔ျဖစ္ၿပီး မိမိရယူခံစားလုိေသာ အက်ိဳးအတြက္ ေပးေဆာင္ေသာ ေငြေၾကးျဖစ္သျဖင့္ အခဟု ဆုိလုိသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ အခြန္ဘ႑ာ ရရွိေရးမွာ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အေရးပါသကဲ့သုိ႔ အခြန္ဘ႑ာ ေပးေဆာင္ေနေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားဘက္မွလည္း သင့္တင့္မၽွတၿပီး ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိး မျဖစ္ေစေသာ အခြန္ဘ႑ာတရပ္ ျဖစ္ေရးႏွင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ အခြန္ဘ႑ာစနစ္ ျဖစ္ေရးမွာ အေရးႀကီးလွေပရာ အခြန္ေငြမ်ား ေလၽွာ့ခ် ေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာလည္း လုပ္ေဆာင္သင့္ေသာ ကိစၥတရပ္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကုန္ပစၥည္း ဝယ္ယူေရာင္းခ်မႈ၊ အစားအေသာက္ ဝယ္ယူသုံးစြဲမႈမ်ားအေပၚ ေကာက္ခံေသာ အခြန္ႏႈန္း အျမင့္ဆုံး ကမာၻ႔ ၁၀ ႏိုင္ငံစာရင္းတြင္ တတိယေနရာ၌ ရပ္တည္ခဲ့ေၾကာင္း World Economic Forum မွ ေကာက္ခံထားေသာ အခြန္ႏႈန္းထားမ်ား စာရင္းအရ သိရသည္။
ပထမဆံုးေနရာတြင္ ရပ္တည္ေနေသာ ႏုိင္ငံမွာ ဘူတန္ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး အခြန္ေကာက္ခံမႈ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိကာ ဒုတိယေနရာတြင္မူ အာဖရိကတုိက္ရွိ Djibouti ႏုိင္ငံမွ ရပ္တည္ေနကာ အခြန္ႏႈန္း ၃၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ တတိယေနရာမွ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာမူ ေရာင္းခ်မႈ စုစုေပါင္း၏ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကုိ အခြန္ေကာက္ခံေနသျဖင့္ အခြန္ေကာက္ခံမႈႏႈန္း ျမင့္မားေသာ ႏုိင္ငံမ်ား စာရင္းဝင္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ျပင္ ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔က UMFCCI တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ US-ASEAN Business Council မွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ေတြ႔ဆံုခဲ့သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အခြန္ေကာက္ခံမႈႏႈန္း ျမင့္မားေနၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနေၾကာင္းကုိ အေမရိကန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားဘက္မွ ေထာက္ျပ ေဆြးေႏြးသြားခဲ့ၾကသည္။
အခြန္အခႏွင့္ ရပ္တည္ရမည့္ အစုိးရအေနျဖင့္ ျပည္သူမ်ားထံမွ အခြန္အခမ်ား တိက်စြာ ေပးေဆာင္လာေစရန္ မၽွတေသာ အခြန္အချဖစ္ရန္ႏွင့္ အခြန္ေရွာင္၊ အခြန္မေဆာင္သူမ်ားကုိလည္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အခြန္ေဆာင္ေစရန္ႏွင့္ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ရန္တုိ႔ကုိလည္း လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြေသာ အခြန္ႏႈန္းထားႏွင့္ တိက်ခုိင္မာၿပီး ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ အခြန္ဥပေဒမ်ားျဖင့္လည္း အခြန္စနစ္ကုိ သတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္သင့္သည္။ ဥပမာ- ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိလၽွင္ လယ္ယာက႑၊ စုိက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးက႑မ်ားအတြက္ အဓိက တုိးတက္ေစရန္ ရည္ရြယ္လုိပါက ျပည္တြင္း႐ွိ လယ္ယာထုတ္ကုန္သံုးပစၥည္းမ်ားကုိ အခြန္ေလွ်ာ့ေပးျခင္း၊ အေသးစား၊ အလတ္စား လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ အခြန္ႏႈန္း အေလၽွာ့အတင္း လုပ္ေပးျခင္း စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ လုိအပ္သည္။
ပံုမွန္အခြန္ေဆာင္ေနေသာ အခြန္ထမ္းမ်ားထံမွ အခြန္ေငြမ်ား ထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္ တုိးခ်ဲ႔ျခင္းအစား အခြန္အျပည့္အဝ မေဆာင္၊ အခြန္ေရွာင္ေနသူမ်ားအား စိစစ္အေရးယူျခင္းျဖင့္ မ်ားျပားလွေသာ အခြန္ေရွာင္မႈမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ၾကပ္မတ္သင့္သည္။ အခြန္အခႏွင့္ ရပ္တည္ရမည့္ အစုိးရတရပ္အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုထံမွ အခြန္အခမ်ားမ်ား ေပးေဆာင္လာေစရန္၊ သင့္တင့္မၽွတေသာ အခြန္အခစနစ္တရပ္ ျဖစ္ေစရန္၊ အခြန္မေဆာင္၊ အခြန္ေရွာင္ေနသူမ်ားကုိလည္း အခြန္ပံုမွန္ေဆာင္လာေစရန္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အခြန္စည္းဝုိင္းအတြင္း ဝင္ေရာက္လာေစရန္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။
၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စု၏ အခြန္အေကာက္ဥပေဒ အခန္း (၉) အေထြေထြအပုိဒ္ခြဲ (၃၇) တြင္လည္း ျပည္တြင္းအခြန္မ်ားဦးစီးဌာနသည္ အခြန္ေပးေဆာင္ထိုက္သူမ်ား ဥပေဒႏွင့္အညီ ခံစားႏိုင္ေသာ အခြန္ဆိုင္ရာ သက္သာခြင့္၊ ကင္းလြတ္ခြင့္မ်ားကို ျပည္သူမ်ားအား အသိေပးျခင္း၊ သက္သာခြင့္မ်ားႏွင့္အညီ အခြန္ေကာက္ခံရာတြင္ တြက္ခ်က္ခြင့္ျပဳေပးျခင္း၊ အခြန္ဆိုင္ရာ တာဝန္ေက်ပြန္သည့္ အခြန္ဝန္ထမ္းမ်ား၊ အခြန္ထမ္းျပည္သူမ်ားအား အသိအမွတ္ျပဳျခင္း၊ ထိုက္သင့္ေသာခ်ီးျမႇင့္မႈမ်ား စီမံေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရမည္ စသည့္အခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းပါဝင္ခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းအခြန္မ်ားဦးစီးဌာနမွ တာဝန္ယူ ေကာက္ခံေသာ သက္ဆိုင္ရာ ဘ႑ာေရးႏွစ္အတြက္ အခြန္ေကာက္ခံရန္ လ်ာထားခ်က္၏ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းအား ျပည္တြင္းအခြန္မ်ားဦးစီးဌာန၏ သာမန္အသံုးစရိတ္အျဖစ္ ခြင့္ျပဳေပးရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ ထုိသာမန္အသံုးစရိတ္မ်ားထဲမွ လုပ္ငန္းတာဝန္ ေက်ပြန္သည့္ အခြန္ထမ္းမ်ားအား ဆုေၾကးေငြအျဖစ္ စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ႏွင့္အညီ အသံုးျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ပါရွိသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ အစုိးရအေနျဖင့္ အခြန္ႏႈန္းထားမ်ားအား တုိင္းျပည္အေနအထားအေပၚ မူတည္ၿပီး အခြန္ထမ္းမ်ားအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိး မျဖစ္ေစသည့္ အခြန္ႏႈန္းထားတရပ္ ျဖစ္ေစေရးအတြက္ အခြန္ႏႈန္းအား အတုိးအေလၽွာ့ လုပ္ေပးသင့္သကဲ့သုိ႔ အစုိးရ၏ အခြန္ Base ခ်ဲ႔ထြင္မည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္အတူ အခြန္မေဆာင္ဘဲ အခြန္ေရွာင္ေနသူမ်ားအျပင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥရပ္မ်ားကုိပါ ထိေရာက္စြာ အေရးယူျခင္းအျပင္ အခြန္စည္းဝုိင္း အျပင္ဘက္မွ အခြန္ေရွာင္သူမ်ားအားလည္း အခြန္ထမ္းေဆာင္လုိစိတ္ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ အခြန္ဆုိင္ရာ မက္လံုးမ်ားေပးျခင္း၊ စည္း႐ုံးျခင္း၊ ေဆြးေႏြးအႀကံျပဳျခင္းမ်ား စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ တုိင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္ေနေသာ အခြန္ဘ႑ာကုိ ျဖည့္တင္းသင့္ၿပီး အခြန္ႏႈန္းထားမ်ား ေလၽွာ့ခ်ျပင္ဆင္ေပးျခင္းမွာလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္လုိက္ပါသည္။
ေနျခည္ေအာင္