ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ
DVB
·
January 8, 2018
၂ဝ၁၈ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆိုေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြကို ျပန္အမွတ္ရေနမိတယ္။ အဲဒီလို ေန႔ထူးေနျမတ္ (အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔) ဆိုတာ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အက်ဥ္းသားမွန္သမၽွရဲ႕ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ႀကီးေတြနဲ႔ နားစြင့္ခဲ့ၾကရတဲ့ ေန႔တေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီေန႔ေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးေတြက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ သို႔မဟုတ္ အက်ဥ္းက် ေန႔ရက္ေတြကို ေလၽွာ့ခ်ေပးတဲ့ အေလ့အထနဲ႔ အစဥ္အလာေတြ ရွိခဲ့ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားဘဝ ေရာက္ဖူးခဲ့သူတိုင္း ဒီခံစားခ်က္ကို သိၾကပါတယ္။ ကိုယ္ မလြတ္တာေတာင္မွ တျခားလူေတြ လြတ္သြားတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ အားရဝမ္းသာနဲ႔ အစိုးရမင္းမ်ားကို ဝိုင္းၿပီး ေက်းဇူးတင္ၾကရတာ အေမာပါ။ ကိုယ္နဲ႔ အတုိက္အခံျဖစ္ေနတဲ့ အစိုးရကိုေတာင္ အဲဒီလို အခါသမယေတြမွာ အက်ဥ္းသား လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ခ်ီးက်ဴးေထာမနာျပဳေပးၾကစၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုရက္ေတြဟာ ဘယ္လိုအက်ဥ္းသားပဲျဖစ္ျဖစ္ အက်ဥ္းသားအားလုံးရဲ႕ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ရက္ေတြနား နီးကပ္လာရင္ အက်ဥ္းေထာင္ အမႈထမ္းေတြဆီကို ဘာမ်ားထူးျခားမႈ ရွိေနပါသလဲဆိုၿပီး စုံစမ္းေမးျမန္းၾကရတာ အက်ဥ္းသားတိုင္းရဲ႕ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသဒဏ္က်ခံထားရသူက ေသဒဏ္က အသက္လြတ္သြားႏိုင္သလို ႏွစ္ႀကီး ေထာင္ဒဏ္သမားေတြလည္း ႏွစ္ေတြ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္ပါတယ္။ လြတ္နီးေတြဆိုရင္လည္း အခ်ိန္မေရြး ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း လြတ္ေျမာက္သြားႏိုင္တာမို႔ အားလုံးက ေမၽွာ္ေနၾကတဲ့ေန႔ရက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခု ေဆာင္းပါးေရးေနခ်ိန္ (ဇန္နဝါရီ ၅ ရက္) အထိ အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ လြတ္ေျမာက္လာသူဆိုလို႔ တေယာက္မွ သတင္းမၾကားရေသးပါဘူး။ ေအေအပီပီကို ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း သူတို႔ ဘာမွ မၾကားေသးဘူးလို႔ အေၾကာင္းျပန္ပါတယ္။
ေထာင္ထဲမွာရွိေနၾကတဲ့ အက်ဥ္းသားအေပါင္းတို႔ကို က်ေနာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။ သူတို႔ခမ်ာ ထုံးစံအတိုင္း ေသခ်ာေပါက္ ေမၽွာ္လင့္ေနၾကမွာဆိုတာ အလြန္ကို ေသခ်ာပါတယ္။ ေမၽွာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာေတာ့ရင္ အလြန္ကိုပဲ စိတ္ထိခိုက္မႈ ျဖစ္ၾကရမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ေထာင္ထဲက အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ကေတာ့ ေမၽွာ္လင့္ႏိုင္တာ အဲဒီေန႔ရက္ေလးေတြပဲ ရွိခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရအဖဲြ႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူး ဆြမ္းေလာင္းလႉပဲြႀကီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ က်င္းပေနတာေတြ၊ လူပရိသတ္ တသိန္းေက်ာ္တဲ့ တရားဓမၼပဲြေတြ က်င္းပေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြအတြက္လည္း ထည့္စဥ္းစားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ေမၽွာ္လင့္ေပးခဲ့မိတာဟာ မမွားေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ရေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာေတာ့ မွားသြားခဲ့ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝကို လုံးဝ မေရာက္ဘူးခဲ့တဲ့ အစိုးရမင္းမ်ား လက္ထက္တုန္းကေတာင္မွ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းလိုလို လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေလၽွာ့ရက္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား စိစစ္ေရးေကာ္မတီတခုကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို စိစစ္မႈေတြ လုပ္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ဖို႔ လိုအပ္သူေတြကို လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီနည္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အေျမာက္အျမား လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ၿပီဆိုရင္လည္း သာမန္အက်ဥ္းသားေတြလည္း သတ္မွတ္ခ်က္အတုိင္း လိုက္ပါလြတ္ေျမာက္ၾကတာ အေလ့အထတခုလို ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
အခုလို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝနဲ႔ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးရဲ႕ အစိုးရအဖဲြ႔ လက္ထက္မွာဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လက္က်န္ေတြကိုလည္း မလဲြမေသြ လႊတ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ့္ဘက္က ေမၽွာ္လင့္ခဲ့မိပါတယ္။ က်ေနာ့္ေမၽွာ္လင့္ခ်က္က မွားေနဆဲပါ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား စိစစ္မႈေတြေတာင္ လုပ္တယ္ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။
AAPP တို႔လို၊ ႏိုင္/က်ဥ္းအဖဲြ႔တို႔လို အဖဲြ႔အစည္းေတြရဲ႕ စာရင္းအရ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား တရာနီးနီး အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ က်န္ေနဆဲလို႔ သိရပါတယ္။ AAPP ကလုပ္တဲ့ ႏိုင္/က်ဥ္း စာရင္းေတြဆိုရင္ မူလအမႈတဲြေတြအထိကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား စာရင္းထဲကို ထည့္သြင္းထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက စိစစ္မႈေတြအရဆိုရင္ တကယ့္လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္နဲ႔ တရားစဲြခံရတဲ့ ပုဒ္မေတြ တျခားစီျဖစ္ေနတာ အမ်ားအျပား ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ေထာင္ခ်ဖို႔သက္သက္ပဲမို႔ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ တရားစဲြတဲ့ ပုဒ္မေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ကို လူဆိုးလူေကာင္း အလြယ္တကူ ဆုံးျဖတ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္ထားခဲ့တဲ့ စာရင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲမွာဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၁၂ဝ ေလာက္ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြလည္း ၾကားေနရပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝ ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူမွန္သမၽွဟာ လက္ရွိ ေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ရွိေနမွာကေတာ့ သံသယရွိစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ယုံၾကည္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔နဲ႔ ဘဝတူေတြကို ခုထိ ဆဲြမထုတ္ႏိုင္ေသးတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ ဝါယမစိုက္တာေတြ မေတြ႔ရေသးတာလဲ။ ေမးစရာပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကဆိုရင္ အတိုက္အခံ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးခ်ဳပ္မွာ လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပဲြ အခမ္းအနားကို က်ေနာ္ တက္ေရာက္ေတာ့ ေပးလာတဲ့ ရင္ထိုးေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတေယာက္ရဲ႕ နာမည္ေတြ ပါလာပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ အဲဒီအက်ဥ္းသားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အကူအညီေပးရေအာင္ (ေပးႏိုင္ေအာင္) နာမည္ေတြကို မဲေဖာက္ထားတာတဲ့။ က်ေနာ္ရတဲ့ ကတ္ေနာက္ေက်ာက နာမည္က “မခင္ထား၊ ထားဝယ္ေထာင္” လို႔ ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာမီမွာပဲ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝကို ေရာက္သြားလို႔ အဲဒီတေယာက္ကို မကူညီႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ေထာင္ထဲေရာက္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္႐ုံးမွာ မဲေပါက္လို႔ဆိုၿပီး က်ေနာ့္မိသားစုဆီ အကူအညီေပးဖို႔ တေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ နာမည္က ေဒၚစပယ္တဲ့။ ႏိုင္/က်ဥ္း က်ေနာ့္ကို ဘာမ်ား ကူညီရမလဲဆိုၿပီး မိသားစုဆီ လာေမးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ မိသားစုနဲ႔ ညိိႇႏိႈင္းၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြ ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီအကူအညီမ်ိဳးဟာ ေထာင္ထဲမွာေနေနတဲ့ လူတေယာက္အတြက္ အလြန္ကိုပဲ ခြန္အားျဖစ္တယ္။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ အားမာန္ေတြကို ေမြးဖြားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ ေဒၚစပယ္ဟာ က်ေနာ့္သားနဲ႔ ေခြၽးမတို႔ရဲ႕ ဆရာမအရင္းႀကီးျဖစ္ေနလို႔ က်ေနာ္တို႔ မိတ္ေဆြဘဝက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္မွ မိသားစုဆန္တဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ခဲ့ရတယ္။
အတိုက္အခံဘဝတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ကူညီေဖးမမႈေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ အစိုးရ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့အခါမွာ ဘာဆုိဘာမၽွ မေတြ႔ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းေနမိပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြဟာ အစိုးရမွာ အျပည့္အဝရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဝင္ေရာက္တားဆီး ပိတ္ပင္တာမ်ိဳး မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႔လည္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ယူဆမိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္မလာတာလဲဆိုတာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္႐ံုမွတပါး က်ေနာ္ စဥ္းစားမရေတာ့ပါဘူး။
စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ႏိုင္/က်ဥ္းေဟာင္း ၁၂ဝ က လက္ရွိ ႏိုင္/က်ဥ္း ၁ဝဝ ေအာက္ကို မကယ္ႏုိင္တာဟာ သမုိင္းေၾကာင္းမွာ ေရးရရင္ အလြန္ကိုပဲ အက်ည္းတန္လွပါၿပီ။
ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ။ ကိုင္း ….. ဝုိင္းၿပီး ေျဖေပးၾကပါဦး။
စိုင္းညြန္႔လြင္
(ႏွစ္ရွည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဦးစိုင္းညြန္႔လြင္ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားထားသည့္ ေဆာင္းပါးကို ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။)