လက္မႈလယ္ယာမွ စက္မႈလယ္ယာ ကူေျပာင္းရာမွာ ေတာင္သူေတြအတြက္ အဆင္ေျပေပမယ့္ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအပိုင္းမွာ ဆည္ေရေသာက္စနစ္ နည္းပါေနတာေၾကာင့္ အခက္အခဲေတြရွိေနတယ္လုိ႔ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္ စက္မႈလယ္ယာ ဦးစီးဌာန ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးဌာနမႉး႐ုံးမွ တာဝန္ရွိသူတဦးက ေျပာပါတယ္။ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္မွ စတင္ကာ လက္မႈလယ္ယာမွ စက္မႈလယ္ယာကုိ ကူးေျပာင္းရာမွာ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္မွာ ဆည္ေရေသာက္စနစ္နည္းပါးတဲ့အတြက္ စနစ္က်တဲ့ စက္မူလယ္ယာေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ အခက္အခဲရွိေနတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ "စက္မႈလယ္ယာက္စနစ္ေဖာတာက ၂၀၁၁/၁၂ ခုႏွစ္က စေဖာ္တာပါ။ ဒီနယ္မွာကလည္း စက္မႈလယ္ယာေဖာ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ သုံးသီး ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္သီး စိုက္လို႔ရမွေလ။ လိုအပ္တာကေတာ့ အဓိကေရေပါ့။ ဆည္ေရေသာက္စနစ္ ေခၚတာေပါ့။ အဓိက ဒီမွာက ဆည္ ေရေသာက္စနစ္ နည္းပါတာေၾကာင့္ ခက္ခဲတယ္။ နည္းဆို မရွိသေလာက္ပဲ။ အဲတာေၾကာင့္ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္အတြက္ၾကေတာ့ စက္မႈလယ္စနစ္ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ခက္ခဲတာေပါ့" လို႔ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္ စက္မႈလယ္ယာဦးစီးဌာန ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးဌာနမႉး႐ုံးမွ ဦးစီးအရာရွိ ဦးသိန္းဝင္းက ဒီဗြီဘီကို ေျပာပါတယ္။ အခုႏွစ္ စပါးစိုက္ပ်ိဳးခ်ိန္နဲ႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေတြမွာ လုပ္သားရွားပါမႈနဲ႔ လုပ္သားငွားရမ္း အသံုးျပဳခေတြ ေစ်းျမင့္တက္လာတာေၾကာင့္ စက္ပစၥည္းေတြကို အသံုးျပဳၿပီး လုပ္ကိုင္ရာမွာ ေငြေၾကးနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္မႈေတြမွာ သက္သာခဲ့တယ္လို႔ ေတာင္သူတဦးက ေျပာပါတယ္။ "လူငွားၿပီး ရိတ္မယ္ဆို တစ္ေယာက္ကို ၄၀၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္။ ရိတ္႐ုံသက္သက္ပဲရတယ္။ ေကာက္ဆုပ္ထည့္တာက အနည္းဆံုး လူသံုးေယာက္ထပ္သံုးရတယ္။ စပါးအဆံျဖစ္ဖုိ႔က ထပ္ကုန္ေသး။ အဲေတာ့ လူရွာငွားရတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ အခ်ိန္ေနာက္က်တာနဲ႔ဆို ေတာ္ေတာ္ဒုကၡမ်ားတယ္။ အဲေတာ့ ရိတ္သိမ္းစက္ကို သံုးတယ္။ တစ္ဧကကို ေလးေသာင္းခြဲငါးေသာင္းေလာက္နဲ႔ စပါးက အိပ္ထဲထည့္ၿပီးတဲ့အဆင့္ေရာက္တယ္။ အခ်ိန္ကုန္လည္း အရမ္းသက္သာတယ္" လုိ႔ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ေတာင္သူ ေဒၚသန္းေဌးက ေျပာပါတယ္။ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စိုက္ပ်ိဳးဧက ၁၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး စက္မႈလယ္ယာစနစ္ကို အသံုးျပဳစိုက္ပ်ိဳးတဲ့ ဧကမွာ ၄၆၂ သာ ရွိေၾကာင္းနဲ႔ ေႏြစပါးစိုက္ပ်ိဳးဖုိ႔ ေရမရရွိတာေၾကာင့္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့ ေတာင္သူအမ်ားအျပားရွိေနၿပီး ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ဆည္ေရေသာက္စနစ္ မရွိတာေၾကာင့္ ေခ်ာင္းပိတ္/ေျမာင္းပိတ္စနစ္ကို သံုးၿပီး ေႏြစပါးဆိုက္ပ်ိဳးေနရတယ္လို႔ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္စိုက္ပ်ိဳးေရးဌာနမွ သိရပါတယ္။ သတင္း ေက်ာ္ေအာင္( ကညြတ္ကြင္း)