အမုန္း၏ေနာက္ကြယ္
DVB
·
December 6, 2017
ယေန႔ ကမာၻႀကီးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မိမိတို႔ အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို သံုးသပ္ေဝဖန္သူမ်ား၊ သေဘာထားေပးသူမ်ား ရွိလာပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ကမၻာေပၚတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ပဋိပကၡမ်ား၊ စစ္ပြဲမ်ားကို သံုးသပ္သည့္အခါတြင္ အမုန္းတရားေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပၚရသည္ဟု သံုးသပ္မႈလည္း ရွိပါသည္။ ထိုသံုးသပ္မႈသည္ ေယဘုယ်ဆန္သည္ဟု ဆိုရမည္။ တဦးႏွင့္ တဦး မုန္းတီးမႈ၊ တဦးအေပၚ တဦး သဝန္တိုမႈ၊ မ႐ႈစိမ့္မႈ စသည့္ အမုန္းတရားမ်ားက ထိုပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္ဟု လက္ခံထားသူမ်ားသည္ အမုန္းတရား ရွိလာသည့္အခါတြင္ ထိုအမုန္းတရားသည္ ကူးစက္ေရာဂါလို ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ေလသည္။ ေဆာင္းပါးတေစာင္၌ -
“လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခု၊ ႏိုင္ငံတခု စသည္တို႔တြင္ ကပ္ေရာဂါတခု ျဖစ္ပြားလာသည့္အခါတြင္ ထိုကပ္ေရာဂါသည္ ထိုတိုင္းျပည္၊ ထိုေဒသ၊ ထိုေနရာတခုလံုးကို ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားတတ္သည္။ ေရာဂါကို မကုသႏိုင္၊ မတားဆီးႏိုင္သည့္ အခ်ိန္ကာလတခုအတြင္း ထိုကပ္ေရာဂါ၏ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈမွာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္သြားသည္။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံတြင္ ခြာနာလၽွာနာ ကပ္ေရာဂါတခု ျဖစ္ပြားဖူး၏။ ထိုေရာဂါေၾကာင့္ ကၽြဲ၊ ႏြား တိရစာၦန္ေပါင္း ေလးေသာင္းငါးေထာင္ကို ေရာဂါမပ်ံ႔ႏွံ႔ေအာင္ ပိုင္ရွင္မ်ားက အစုအၿပံဳလိုက္ သုတ္သင္ရွင္းလင္းပစ္ရေလသည္။ ထိုကြၽဲ၊ ႏြားမ်ားကို အျမန္ဆံုး သတ္ျဖတ္ပစ္ၿပီး ခြာနာလၽွာနာပိုး မပ်ံ႔ႏွံ႔ေအာင္လည္း တင္းကုပ္မ်ားကို မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ပိုးသတ္ေဆးမ်ား ပ်က္ျဖန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရ၏။ ထိုအခါ ကၽြဲ ႏြားပိုင္ရွင္မ်ားမွာ မိမိတို႔ ေငြေၾကးကုန္က်ခံ ေမြးျမဴထားေသာ တိရစာၦန္မ်ား ဆံုး႐ံႈးသြားသလို တင္းကုပ္မ်ား၊ ကၽြဲႏြားမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးပစ္ရေလေတာ့သည္။
ကမာၻေပၚရွိ ဘယ္ေနရာတြင္မဆို ကပ္ေရာဂါတခုခု ျဖစ္ပြားလာၿပီဆိုလၽွင္ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈႏႈန္းအရ လူမ်ားမွာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ေရာဂါ၏ဒဏ္ကို ခံၾကရေလသည္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ျဖစ္ေပၚစဥ္က ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုးကို သတ္ႏိုင္သည့္ ေဆးမရွိေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထုိေရာဂါကို ျဖစ္ေစေသာ ျခင္ေၾကာင့္ လူမ်ားမွာ ေရာဂါကူးစက္မႈကို ခံရေတာ့သည့္။ ထို႔အတူပင္ အူေရာင္ငန္းဖ်ားေရာဂါ၊ ဝက္သက္ေရာဂါ၊ ပါးခ်ိတ္ေရာင္ေရာဂါ စသည္တို႔မွာ ကုစရာေဆး မရွိသည့္အခ်ိန္က ကပ္ေရာဂါလို ခံစားခဲ့ရသည္။ ထိုေရာဂါမ်ားေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားသူမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသည္ ထိုကူးစက္ေရာဂါကို ဘယ္လို ႏွိမ္နင္းမလဲ၊ ထိုကူးစက္ေရာဂါကို ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈမရွိေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ၾကမလဲဆိုကာ ေဆးပညာရွင္မ်ားက ခြန္စိုက္အားစိုက္ ကာကြယ္ေဆးႏွင့္ ေရာဂါႏွိမ္နင္းေဆးကို ရွာေဖြၾကပါသည္။ ထိုသို႔ ကူးစက္ေရာဂါ ကာကြယ္ႏိုင္၊ ကုသႏိုင္သည့္ ေဆးကို ေတြ႔လာသည့္အခါတြင္ ေတြ႔ရွိသည့္ လူမ်ဳိးက တျခားလူမ်ဳိးမ်ားထံ၊ ေတြ႔ရွိသည့္ ႏိုင္ငံက တျခားႏိုင္ငံမ်ားထံ ေဆးကို ျဖန္႔ေဝေပးကမ္းၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေပးကမ္းရာတြင္ ရန္သူႏိုင္ငံမ်ားလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္သလို လူမ်ဳိးတမ်ဳိးႏွင့္ တမ်ဳိး တိုက္ခိုက္ေနသည္မ်ားလည္း ရွိေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ ကာကြယ္ေဆးမ်ားကို ျဖန္႔ေဝေပးကမ္းလ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ကပ္ေရာဂါျဖစ္ေသာ ကူးစက္ေရာဂါမ်ားမွာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔ေသာ ေရာဂါမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။
ထိုသို႔ဆိုလၽွင္ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာေရာဂါ ဆိုသည္မွာ ဘာကို ဆိုလိုပါသလဲ။
ႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ ကမာၻတခုလံုးကို စိတ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈ အျမန္ဆံုးႏွင့္ အလြယ္ဆံုးေရာဂါမွာ အမုန္းေရာဂါ ျဖစ္ေလသည္။
က်ေနာ္တို႔သည္ စိတ္က်န္းမာေရးအေၾကာင္းကို အမ်ားႀကီးသိဖို႔ လိုသလို ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာေရးအေၾကာင္းကိုလည္း သိၾကရေပမည္။ က်ေနာ္တို႔သည္ အမုန္းေရာဂါ အေၾကာင္းကို အေသအခ်ာသိလၽွင္ ေရာဂါ၏ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈကိုလည္း ေၾကာက္ရြံ႕ၾကေပလိမ့္မည္။ ထိုေရာဂါ၏ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔မႈကိုလည္း ေၾကာက္ရြံ႕ၾကေပလိမ့္မည္။ ထိုေရာဂါသည္ အႏၲရာယ္ႀကီးၿပီး ငွက္ဖ်ားေရာဂါလို၊ အူေရာင္ငန္းဖ်ားေရာဂါလို ကပ္ေရာဂါအျဖစ္ လူအမ်ားအား အႀကီးအက်ယ္ ေသေက်ဆံုး႐ံႈးေစသည္ကို သေဘာေပါက္ထားသင့္၏။ ထိုအခါတြင္ ထိုအမုန္းေရာဂါႏွင့္ စီးခ်င္းထိုး တိုက္ခိုက္ရာ၌ က်ေနာ္တို႔က ေကာက္႐ိုးႏွင့္လုပ္ေသာ စာေျခာက္႐ုပ္တခုကို ထိုစီးခ်င္းထိုးပြဲတြင္ အသံုးျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုအခါ ကမာၻႀကီးတြင္ အမုန္းေရာဂါ အမွန္တကယ္ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနပါသလား။ အမုန္းေရာဂါက ကမာၻႀကီးတြင္ ကူးစက္ေနပါသလား။
ခ်ဳပ္ေျပာရမည္ဆိုလၽွင္ ေနရာတိုင္းတြင္ ထိုေရာဂါ ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနပါသည္။ ထိုေရာဂါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ခက္ခဲက်ပ္တည္းေသာ ကာလကို ေရာက္ေနၿပီလား။ ထိုကဲ့သို႔ အေျခအေနေတာ့ မေရာက္ေသးေပ။ လမ္းတဝက္သို႔ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္၏။
ဤသို႔ဆိုလၽွင္ အမုန္းေရာဂါ ဆိုသည္မွာ ဘာပါလိမ့္။
အမုန္း ဆိုသည္မွာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါတခု မဟုတ္ပါ။ ထိုေရာဂါသည္ စိတ္ခံစားမႈအေပၚတြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေရာဂါသည္ စိတ္ခံစားမႈအေပၚတြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာေရာဂါ ျဖစ္၏။ ထိုေရာဂါကို ကုဖို႔လည္း လိုအပ္ပါသည္။ စိတ္ပ်က္စီးမႈ ျဖစ္လာသည့္အခါတြင္ ထိုေရာဂါမ်ဳိး ျဖစ္တတ္၏။ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ပ်က္စီးျခင္း သက္သက္မွာ အမုန္းေရာဂါေတာ့ မဟုတ္ေသးပါ။ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းကို ကုသ၍ ရသည္။ သို႔ေသာ္ အမုန္းေရာဂါမွာမူ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုျဖင့္ ကုသ၍ မလြယ္ႏိုင္ေပ။ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ မလိုမုန္းထားမႈ စေသာ မေက်နပ္မႈမ်ားမွေန ထိုအမုန္းေရာဂါ ေပါက္ဖြားလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမုန္းေရာဂါတြင္ မုန္းရသည့္ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံု ရွိသည္။ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံု၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးစံု ရွိသည္။ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံု၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးစံု၊ ခံစားမႈမ်ဳိးစံုႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ပတ္သက္လၽွင္လည္း ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမုန္းေရာဂါကို ကုသသည့္အခါတြင္ မတူေသာ ကုသမႈမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ အုပ္စုတစုမွေန အုပ္စုတစုကို မုန္းတီးျခင္း၊ လူတေယာက္မွေန လူတေယာက္ကို မုန္းတီးျခင္း စသည့္ အမုန္းမ်ဳိးနည္းစံု ရွိေလသည္။
အမုန္းေရာဂါ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလဲ။ ျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို အမုန္းေရာဂါ ခံစားေနရသူမ်ားက မိမိတို႔ဘာသာ သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အမုန္းေရာဂါေၾကာင့္ တဦး တေယာက္ခ်င္း၊ အစုအဖြဲ႔ခ်င္း၊ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးခ်င္း၊ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံခ်င္း ထိခိုက္ပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးနစ္နာေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သလို စစ္ပြဲႀကီးမ်ားအထိ တိုက္ခိုက္ႏုိင္ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အမုန္းေရာဂါကို ကုသႏိုင္ဖို႔ မိမိတို႔တြင္ ရွိေနေသာ အမုန္းစိတ္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းသံုးသြယ္ ရွိ၏။ ထိုနည္းလမ္းသံုးသြယ္ကို လူပုဂိၢဳလ္တဦးခ်င္းပင္ ျဖစ္ေစ၊ အုပ္စုမ်ားပင္ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံမ်ားပင္ ျဖစ္ေစ မည္သို႔ပင္ ကဲြျပားေနပါေစ။ မည္သို႔ပင္ ခံစားေနပါေစ ထိုနည္းလမ္းသံုးသြယ္ကို က်င့္သံုးပါက ထိုေရာဂါကို ကုသႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
(၁) လူတဦးခ်င္း၊ တဖဲြ႔ခ်င္း၊ တႏိုင္ငံခ်င္း မတူညီျခင္းႏွင့္ မေက်နပ္ျခင္းမ်ားမွာ အၿမဲတေစ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း မဟုတ္။ ျဖစ္ေပၚေနစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိ။ တေယာက္ကို တေယာက္ မုန္းေနစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိေပ။ ထိုကဲ့သို႔ အမုန္းတရား ရွိေနစရာမလို ဆိုေသာ အသိ မိမိတို႔ေခါင္းထဲတြင္ ေလးေလးနက္နက္ ရွိလာေစရမည္။
(၂) တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္၊ တစုႏွင့္တစု၊ တႏိုင္ငံႏွင့္ တႏိုင္ငံ တူညီမႈမ်ားကို ရွာေဖြပါ။ အသိအမွတ္ျပဳပါ။ အေလးထားပါ။
(၃) တဦးႏွင့္ တဦး၊ တဖဲြ႔ႏွင့္ တဖဲြ႔၊ တႏိုင္ငံႏွင့္ တႏိုင္ငံ သေဘာထား မတူညီမႈမ်ား၊ ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ားကို စိတ္ရွည္သည္းခံပါ။
ထိုအခ်က္ ၃ ခ်က္ကိုသာ လိုက္နာက်င့္သံုးမည္ဆိုလၽွင္ ထိုအမုန္းေရာဂါကိုလည္း ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ယေန႔ ကမာၻေပၚတြင္ စစ္ပြဲမ်ား၊ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ေပၚေနရသည္မွာ ထိုအမုန္းေရာဂါ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အမုန္းေရာဂါသည္ ကူးစက္ေရာဂါတခုလို လူမ်ဳိးတိုင္းကို ကူးစက္ေနပါသည္။ မတူ ကြဲျပားသည့္ ဘာသာ၊ လူမ်ဳိး၊ ဘဝ၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ စသည္မ်ားမွာ ေလာကနိယာမအရ ကြဲျပားျခားနားမႈ ရွိသည္ ဆိုသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္လၽွင္ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ သဘာဝတရား ျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို လက္ခံယံုၾကည္လၽွင္ အမုန္းေရာဂါဆိုး ကူးစက္ပ်ံ႔ႏွံ႔စရာ အေၾကာင္းမရွိပါ”
မၾကာေသးခင္က အမုန္းေရာဂါႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို စာအုပ္ အေဟာင္းပံုထဲမွ ေတြ႔ရွိလိုက္ပါသည္။ ယေန႔ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေသာ ပဋိပကၡမ်ားကို ထိုေဆာင္းပါးတြင္ ပါေသာ ကုထံုးမ်ားျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္၊ မေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ကိုကား မိမိတို႔ဘာသာ ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္သည္။
ယေန႔ မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ လည္းေကာင္း၊ ကမာၻေပၚတြင္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚေနေသာ အမုန္းေရာဂါ ကပ္ဆိုးႀကီးကို အျမန္ဆံုး ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသဖို႔ လိုအပ္လ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။
ထက္ျမက္
