မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔အတြက္ အားလံုးရဲ႕တာဝန္ (သို႔မဟုတ္) ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
DVB
·
November 10, 2017
စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ အေျခအေနမဲ့ေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ကိုေတာ့ ၂၁ ရာစုပင္လံု ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ဒုတိယအစည္းအေဝးကေန လူမႈေရးမူဝါဒ ေလးရပ္ အတည္ျပဳႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမူဝါဒေလးခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထင္သာျမင္သာေအာင္ အေကာင္ထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မႈေတြကေတာ့ အလြန္ကို နည္းပါးေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။
“က်မေတြ႔ရတာကေတာ့ မေျပာင္းလဲေသးဘူး။ အရင္အတုိင္းပဲ ရွိေနေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခုရွိတာကေတာ့ က်မတုိ႔ကေတာ့ အဲ့ဒီ ပင္လံုညီလာခံ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အန္စီေအ လက္မွတ္ထုိးထားတဲ့ အထဲမွာေပါ့ေနာ္။ အီးေအအုိဘက္က လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ၾကားထဲမွာ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ဒီလယ္ဘယ္အဆင့္ေတြမွာ မိန္းကေလးေတြ ပါဝင္လာတာကို ေတြ႔ရတယ္” လုိ႔ ဖလံုစေဝၚ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေဟာင္း နန္းေဆးအြာက ဆုိပါတယ္။
အဲ့ဒီလုိ လူမႈေရးက႑မူဝါဒေတြ ႐ုပ္လံုးေပၚေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသးတဲ့ အျခားတဖက္မွာေတာ့ စစ္ေၾကာင့္ ေနရပ္စြန္႔စြာေနရတဲ့ ေဒသေတြ စခန္းက စစ္ေရွာင္ျပည္သူေတြဟာ ဆင္းရဲမႈသက္တမ္း ရွည္သထက္ ရွည္ၾကာေအာင္ ခံစားေနၾကရပါတယ္။ ဒါေတြက ဘာေၾကာင့္ ေပးဆပ္ေနၾကရတာလဲ။ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔အတြက္ ေပးဆပ္ေနၾကရတာလဲ။
အဲ့ဒီေနရာကို ဝင္လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ စခန္းရဲ႕အဝင္မွာ ဧရာမ ေပါင္းအုိးႀကီးေတြနဲ႔ မီးဖုိႀကီးနဲ႔ အဲ့ဒီေဘးနားက ေညာင္ပင္ႀကီးက အထင္သားျမင္ေတြ႔ရမယ့္ အမွတ္အသားတခု။ အဲ့ဒီေပါင္းအုိးႀကီးေတြရွိတဲ့ မုိးဖုိတဲႀကီးထဲမွာေတာ့ သံစည္ပိုင္းႀကီးနဲ႔ ထမင္းေတြ ထည့္ထားတာကို ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေဘးမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ဦးသုံးဦး ရွိေနပါတယ္။
“ဒီေနရာက ထမင္းေဝတဲ့ေနရာေလ။ တဲတန္းေတြက စစ္ေရွာင္ေတြ ထမင္းစားခ်ိန္ အသီးသီးလာယူၾကတယ္။ ဒီကေန မုိက္နဲ႔လွမ္းေအာ္ေပးတယ္” လုိ႔ အဲ့ဒီ ထမင္းထည့္ထားတဲ့ သံစည္ပိုင္းႀကီးနားက အမ်ိဳးသမီးတဦးက ဆုိပါတယ္။
အဲ့ဒီေနရာရဲ႕ တဲတန္းရွည္ေလးေတြက စီစီရီရီနဲ႔ အရိပ္မဲ့ ေနပူျပင္ထဲ တိတ္ဆိတ္ေနၾကပါတယ္။ တဲေလးေတြက သစ္ရြက္သစ္ခက္ အမုိးအကာေလးေတြနဲ႔ ဝါးၾကမ္းခင္းေလးေတြနဲ႔ ၉ ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းေလးမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အခန္းခ်င္းကပ္လ်က္၊ ၾကမ္းခ်င္းကပ္လ်က္။ က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္သြားခ်ိန္က ေန႔ခင္းပိုင္း ၁၀ နာရီေက်ာ္အခ်ိန္။
အဲ့ဒီေနပူျပင္ထဲက တဲငယ္ေလးေတြမွာေတာ့ ေန႔ခင္းအခ်ိန္မွာ အသက္ႀကီးအရြယ္အုိနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြကိုပဲ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာကို ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္းလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ထဲက ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသမွာ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာဟာ စစ္ေရွာင္ ကရင္တုိင္းရင္းသားတုိ႔အတြက္ ထမင္းျဖဴရယ္ ေတာထဲရွာတဲ့ မွ်စ္ရယ္ ဒါမွမဟုတ္ ငွက္ေပ်ာအူ အစိမ္းရယ္ကို ႏွမ္းပတ္ခ်ဥ္နဲ႔ တုိ႔စားရင္း ဝမ္းေရးကို ေျဖရွင္းေနရတဲ့ ေနရာျဖစ္ေပမယ့္ သူတုိ႔အတြက္ေတာ့ စစ္နဲ႔ေဝးရာ ၿငိမ္းခ်မ္းရာဗိမာန္တခုပါပဲ။
ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသျဖစ္လုိ႔ သူ႔ကို ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္းလုိ႔ ေခၚသလုိ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ တည္ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လဲ ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္းလုိ႔ အမ်ားအားျဖင့္ သမုတ္ထားတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
“စစ္ေဘးေရွာင္မွာ လာေနရေတာ့ ေငြဝင္လမ္းလည္း မရွိဘူးေပါ့ေနာ္။ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းေတာ့ ေနရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရြာမွာေနၿပီး စစ္ေဘးကို ရင္ဆုိင္မယ့္အစား ကင္းတာပဲ ပိုေကာင္းပါတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေနခဲ့တာ။ တကယ္ပဲ စစ္မတုိက္ေတာ့ဘူး။ မုိင္းအႏၱရာယ္ကင္းၿပီဆုိရင္ ရြာျပန္ေနမယ္။ က်မတုိ႔ ဒီ စစ္ေရွာင္စခန္းက ၆ ေတာင္ အခန္းဖြဲ႔ေလးထဲ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး” လုိ႔ အသက္ ၄၀ ခန္႔အရြယ္ရွိတဲ့ မတင္လွက စစ္ေဘးေရွာင္စခန္းမွာ သူေနထုိင္ေနရင္း သူ႔အခက္အခဲကို ခုလုိ ေျပာခဲ့တာပါ။
မတင္လွဟာ အဲ့ဒီ စစ္ေရွာင္စခန္းက အမ်ိဳးသမီးတာဝန္ခံတဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူက စခန္းရဲ႕ စားနပ္ရိကၡာပိုင္းကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ၾကည့္ စီမံေပးရသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ ကရင္ျပည္နယ္ မဲသေဝါလမ္းေၾကာေပၚက ရြာတရြာမွာ ေနထုိင္တဲ့ မဲသေဝါဇာတိသူတဦးျဖစ္ၿပီး လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ဒီစခန္းကို ေရာက္လာခဲ့သူမ်ားထဲက တဦးပါ။
“တုိက္ပြဲက ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ဆရာေတာ္က တရက္ေလာက္ေတာ့ ခဏ မျဖစ္ပါနဲ႔ဦး အဲ့ဒီေဒသက ျပည္သူေတြကို သူ ေခၚမယ္ဆုိၿပီး ႏွစ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းကို ေမတၱာရပ္ခံၿပီး က်မတုိ႔ကို ဒီေနရာကို ေခၚလာခဲ့တာ။ က်မ ၁၉၉၂ ေလာက္တုန္းက တုိက္ပြဲျဖစ္တာနဲ႔ ႀကံဳဖူးတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ေပါ့။ အဲ့ဒီကတည္းက စစ္ျဖစ္တာကို ေၾကာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခုလည္း စစ္ျဖစ္ေတာ့မွာ ဆုိတာနဲ႔ တခါတည္း ဒီစခန္းကို လုိက္ခဲ့ေတာ့တာ” လုိ႔ မတင္လွက ဒီစစ္ေရွာင္စခန္းကို ေရာက္ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပပါတယ္။
မတင္လွဟာ ဒီစခန္းကိုမေရာက္ခင္ မဲသေဝါရြာမွာ အိမ္တအိမ္လည္း ေဆာက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူမရဲ႕အိမ္ကိုေတာ့ သိန္းႏွစ္ရာေက်ာ္ အကုန္က်ခံ တည္ေဆာက္ထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ သိန္းႏွစ္ရာတန္အိမ္ကို သူမ ႏွေမ်ာတသစိတ္ေတြ ရွိေနပါေသးတယ္လုိ႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္းဆုိတာက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္က မဲသေဝါေဒသမွာ တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေဒသခံေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထုိင္ေနတဲ့ စခန္းတခု ျဖစ္ၿပီး ရိကၡာခက္ခဲမႈေတြနဲ႔လည္း ခဏခဏ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ေနရာတခုပါပဲ။
“ဒီမွာေနတာ အရမ္းက်ဥ္းတယ္။ အဆင္မေျပဘူး။ အိမ္မွာက အစ္မရယ္ အစ္မေယာက်္ားရယ္ ၿပီးေတာ့ တူေလးသံုးေယာက္နဲ႔ ေနရတာပဲ။ အျပင္မသြားရဲဘူး။ သိတဲ့သူလည္း မရွိဘူး” လုိ႔ မဲသေဝါကေန စစ္ေရွာင္စခန္းကို ေရာက္ေနတဲ့ ေနာ္ေအးေအးပ်ိဳက ေျပာပါတယ္။
အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ကရင္တုိင္းရင္းသူမေလး ေနာ္ေအးေအးပ်ိဳဟာ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ လွေသြးႂကြ မိန္းမပ်ိဳမေလးျဖစ္ၿပီး ခဲအုိျဖစ္သူနဲ႔ အစ္မအရင္းျဖစ္သူတုိ႔ လင္မယား အတူေနတဲ့ အခန္းထဲမွာပဲ တခန္းထဲ ၾကမ္းတေျပးေနရတဲ့အတြက္ အေနအထုိင္ က်ဥ္းက်ပ္တဲ့အျပင္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ အက်ပ္အတည္းေတြကိုပါ ခံစားေနရမယ္ဆုိတာ ေတြးၾကည့္တာနဲ႔ သိႏုိင္တဲ့ အေနအထား။
ဒီလုိ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြရဲ႕ ေနထုိင္မႈဘဝ မလံုၿခံဳမႈ အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ အသက္ငယ္ရြယ္စဥ္မွာပဲ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြဟာလည္း စစ္ေရွာင္စခန္းေတြမွာ မ်ားစြာ ရွိေနၾကတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ သူတုိ႔လုိသလုိ ပံုခ်ယ္ခြင့္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနမႈကလည္း လူသားရပိုင္ခြင့္ေတြထဲက ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈတရပ္ပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
တုိက္ပြဲျဖစ္ရာေဒသမွာတင္ မဟုတ္ဘဲ တုိက္ပြဲျဖစ္ရာ ေဒသေတြကေန ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရတဲ့ စစ္ေရွာင္စခန္းေတြမွာလည္း အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြအတြက္ ေနထုိင္မႈလံုၿခံဳေရးကို အၿမဲ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္ဆုိတာ သူတုိ႔ေနထုိင္ရတဲ့ သစ္ရြက္သစ္ခက္အမုိးအကာ အခန္းဆက္တဲတန္းေတြက သက္ေသျပေနပါတယ္။
“ကေလးငယ္ေတြရွိတယ္။ ပညာေရးကေတာ့ ဒီမွာ အစိုးရက ခ်ေပးထားတဲ့ ဆရာမေတြရွိတယ္။ ေလးတန္းအထိ သင္ေပးတယ္။ က်န္တဲ့အတန္းေတြကေတာ့ တျခားဆီ သြားတက္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စက္ဘီးမရွိ သြားရတာေဝးေတာ့ အခက္အခဲ ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ အမွန္တကယ္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္ရြာနဲ႔ ကိုယ့္ေဒသေတာ့ ျပန္ေနခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပန္ေနလုိ႔မရဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ေနရမွာေပါ့။ ကိုယ့္ေဒသကိုယ္ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ရမလဲ ခန္႔မွန္းလုိ႔မတတ္ဘူး။ ကေ်နာ္တို႔ကေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ ဆက္ေနမယ္။ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ၿပီဆုိ အရင္တုန္းကလုိပဲ ျပန္ေနလုိ႔ရရင္ ျပန္ေနမယ္” လုိ႔ ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္းက အမ်ိဳးသားတဦးက ဆုိပါတယ္။
စစ္ေရွာင္စခန္းကေလးငယ္ေတြ ပညာေရးအတြက္ အစိုးရက တာဝန္ယူေပးထားေပမယ့္ ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းေလးဟာ အမိုးရွိေပမယ့္ အကာေတြကို ပီနံအိတ္ခြံေတြကို စပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ကာထားပါတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းကေလးျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းစာသင္ခန္း တခန္းနဲ႔တခန္းဟာ တိုးလွ်ဳိေပါက္ ျမင္ေနၾကားေနရတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေလးပါပဲ။ ရာသီဥတု ပူျပင္းမႈေၾကာင့္ ေခၽြးသံတရႊဲရႊဲနဲ႔ စာေအာ္က်က္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြရယ္ ကေလးငယ္ေတြ အသံၾကားက လႊမ္းေအာင္ ေအာ္ဟစ္စာသင္ေပးေနရတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမေလးေတြရယ္ကိုလည္း ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။
စစ္ေဘးဒဏ္အျပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ မလံုၿခံဳမႈေတြေအာက္က အမ်ိဳးသမီးထုအတြက္ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္ကေန ၂၁ ရက္ထိ အမ်ိဳးသမီးေတြဦးေဆာင္ၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံၿမိဳ႕မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဖုိရမ္ကို က်င္းပခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား အပါအဝင္ အၾကမ္းဖက္မႈအားလံုး ရပ္တန္႔ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပိုမုိပါဝင္လာေရးအတြက္ စည္း႐ုံးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ကင္းေဝးေနတဲ့ မလံုၿခံဳတဲ့ ဘဝေတြကို ေရာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြအျပင္ ကေလးငယ္ေတြပါ စာရင္းမွန္ စစ္တမ္းေကာက္မရႏုိင္ေအာင္ဘဲ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ားအျပား ရွိေနၾကပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူ စစ္ေရွာင္စခန္း တခုတည္းမွာပင္ ၁၂ ႏွစ္ေအာက္ကေလးငယ္ အမ်ိဳးသား ၃၃၂ ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးသား ၃၀၅ ေရာက္ ရွိေနၿပီး ၁၂ ႏွစ္အထက္အေနနဲ႔ေတာ့ အမ်ိဳးသား ၅၀၉ ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ၅၃၅ ေယာက္ ရွိေနတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
“တခ်ိဳ႕က်လည္း မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျပန္ခ်င္ေပမယ့္ ဘယ္လုိျပန္မလဲ ငါတုိ႔ဆီမွာ ရြာလည္းမရွိေတာ့ဘူး။ အိမ္လည္း မရွိေတာ့ဘူး။ တကယ္လုိ႔ ျပန္မယ္ဆုိလည္း မုိင္းရွင္းလင္းေရးေတြ မရွိေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပန္မယ္ဆုိလည္း ျပန္လုိ႔မရဘူး။ တကယ္လုိ႔ ျပန္ခ်င္တယ္ဆုိလည္း က်မတုိ႔အေနနဲ႔ က်မတုိ႔အစိုးရကို တုိက္တြန္းရမွာေပါ့ေနာ္။ က်မတုိ႔ႏုိင္ငံသားေတြ ျပန္လာမယ္ဆုိ ႏုိင္ငံသားတေယာက္ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္၊ ႏုိင္ငံသားတဦးရဲ႕ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ ေနထုိင္ခြင့္ဆုိတာကို ဥပမာ အိမ္ေထာင္စုဆုိရင္လည္း က်မတို႔ အိမ္ေထာင္စုေတြ လုပ္ေပးၾကမယ္။ မွတ္ပံုတင္မရွိဘူး၊ က်မတုိ႔ မွတ္ပံုတင္ေတြ လုပ္ေပးရပါမယ္။ အဲ့ဒါကိုေတာ့ က်မတို႔ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း အစိုးရကို လက္တြဲၿပီးေတာ့မွ လုပ္ေပးလုိ႔ရပါတယ္လုိ႔၊ တကယ္လုိ႔ ျပန္လာခ်င္တယ္လုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ ဘယ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ဘယ္ႏွစ္ဦးျပန္လာမယ္ စာရင္းအလုိက္ ေပးၾကပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” လုိ႔ ရွမ္းျပည္နယ္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚနန္ခင္ထားရီက ဆုိပါတယ္။
အခုဆုိရင္ ၆ လ တႀကိမ္ က်င္းပဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့ ၂၁ ရာစု ပင္လံု ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံႀကီး အေနနဲ႔လည္း တတိယအစည္းအေဝးကို က်င္းပဖုိ႔ နီးကပ္လာတဲ့ အေနအထား ေရာက္လုနီးေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒုတိယအစည္းအေဝးမွာ လူမႈေရးက႑ သေဘာတူညီခ်က္ထဲမွာ ေရးဆြဲသေဘာတူထားခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ လူတုိ႔ရဲ႕ ျပဳမူေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ေတြေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဒုကၡသည္မ်ားနဲ႔ ျပည္တြင္း ေနရပ္စြန္႔ခြာရသူေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ မရွိေစဘဲ ႏုိင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္အညီ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလုိက္နာၿပီး ေရရွည္ရွင္သန္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးကို ဦးတည္၍ စနစ္တက် အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေပးဖုိ႔ မိမိေနရပ္နဲ႔ သြားေရာက္လုိသည့္ အျခားေဒသေတြကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ ေဘးကင္းလံုၿခံဳစြာ အေျခခ်ေနထုိင္ဖုိ႔ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ား မသန္စြမ္းမ်ား အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ကေလးသူမ်ားရဲ႕ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ စတဲ့ ခြဲျခားမႈမရွိဘဲ ထိေရာက္တဲ့ ကာကြယ္ေစာက္ေရွာက္မႈေပးဖုိ႔နဲ႔ လူမႈဘဝ ျမႇင့္တင္ေပးေရး ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ဆုိတဲ့ လူမႈေရးက႑မူဝါဒ ေလးခ်က္ထဲက အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ယေန႔ထိ စစ္ေဘးဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြအတြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မႈသည္ကား ထူးထူးျခားျခား မေတြ႔ျမင္ရေသးပါဘူး။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းအတြင္းကပဲ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း နမ့္စန္ေဒသဘက္မွာ လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေတာင္ေပၚသူ ေတာင္ေပၚသား ျပည္သူအခ်ိဳ႕လည္း မုိင္းေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။ ေနရပ္ျပန္ဖုိ႔ မဆုိႏွင့္ ေနရပ္က်န္သူေတြေတာင္မွ ထပ္ၿပီး တြယ္ကပ္မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေနရပ္စြန္႔ခြာခဲ့ရတာေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ အနာတရရွိေနတဲ့ ျပည္သူေတြအမ်ားစုဟာ ကခ်င္ ရွမ္း ကရင္ ဆုိတဲ့ ေဒသေတြမွာ အခက္အခဲမ်ိဳးစံု ခံစားေနၾကရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတဲ့ စကားလံုးကိုေတာင္ ေျပာဖုိ႔ စြန္႔အေနၾကရပါတယ္။
လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ ဒဏ္ရာအနာတရေတြေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း လူမႈေရး က်န္းမာေရး ပညာေရး စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေတြနဲ႔ လူသားအျဖစ္ ရပ္တည္ႏုိင္မႈ ဆံုး႐ႈံးေနျခင္းေတြနဲ႔အတူ ကာလၾကာရွည္စြာ စစ္ေဘးသင့္ဒဏ္ ခံစားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွစ္လုိ႔ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့အတုိင္း တကယ့္စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖုိ႔ တပ္မေတာ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြအၾကား ျမန္ဆန္တဲ့ ေတြ႔ဆံုညႇိႏိႈင္းမႈ လုိက္ေလ်ာနားလည္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈေတြနဲ႔ တႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္မႈရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ အန္စီေအႀကီးလည္း အဆံုးသတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း စစ္ေရွာင္ျပည္သူေတြအတြက္ ခ်မွတ္သေဘာတူခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မူဝါေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ ယေန႔ အျမန္ ရင္ေဘာင္တန္းမီႏုိင္ေရး အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနတာကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္း၍ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးကို အနာဂတ္လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ ပုခံုးေပၚ လႊဲေျပာင္းေပးႏုိင္ခဲ့ဖုိ႔ တာဝန္တရပ္ပဲ မဟုတ္ပါလား။
မင္းရဲစစ္ႏုိင္
