ရွင္သန္ေနၿမဲ “သမဂၢအေမ”
DVB
·
July 6, 2017
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြက တကၠသိုလ္ရဲ႕ အဆင္တန္ဆာ၊ ရတနာနဲ႔ မဂၤလာေတြျဖစ္တဲ့ ဘဲြ႔ႏွင္းသဘင္၊ သစ္ပုပ္ပင္၊ အဓိပတိလမ္း၊ စိန္ပန္းနီတို႔နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ပံုေတြ ႐ိုက္ကူးမွတ္တမ္းတင္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒီရတနာေတြထဲက ေက်ာင္းသားေတြကို အမိေျမနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေစတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြကို ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့ တကသ အေဆာက္အဦ ေနရာကိုေတာ့ ၿခံအျပင္ကေနပဲ ေငးၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာကို ေငးၾကည့္မိတဲ့သူတိုင္းက သမိုင္းတခုကို ျပန္လည္အမွတ္ရေစမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီသမိုင္းကို ေမ့ႏိုင္စရာ မရိွပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၅၅ ႏွစ္၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမိုင္းမွာေရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ သမိုင္းမွာပါ အေရးပါတဲ့ေန႔၊ ေမ့ေပ်ာက္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ေန႔၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ေန႔၊ ေသြးေတြစြန္းတဲ့ ေန႔တေန႔။
အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းတေလၽွာက္မွာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါအဝင္ ေရွ႕တန္းႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ သမုိင္းဝင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔ ေဖာက္ခဲြၿဖိဳဖ်က္ခံခဲ့ရတာ အခုဆိုရင္ ၅၅ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္လို႔ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူတရပ္လံုးက ေၾကကြဲစြာနဲ႔ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ သတိရေနဆဲပါ။
၇ ရက္ ဇူလိုင္ မေမ့ႏိုင္ကို ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ စာေပေတြ၊ ဂီတေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြထဲက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ကိုခြန္စိုင္း ေရးသားခဲ့တဲ့ “သမဂၢအေမ” သီခ်င္းဆိုရင္ သူ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီသီခ်င္းကို DVB Entertainment က ပံုစံတမ်ဳိးနဲ႔ ရရွိၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေနတဲ့ ၈၈ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦးက သီခ်င္းအျဖစ္ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဖန္တီးသီဆိုခဲ့တယ္။ ဒီသီခ်င္းကို Music Video အေနနဲ႔ DVB Entertainment က ပထမဆံုး ထုတ္လႊင့္သူအေနနဲ႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္လႊင့္ခဲ့ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ၈၈ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္ဦး သီဆိုခဲ့တဲ့ပံုစံကေတာ့ “ေဒါင္းမိခင္ ဂုဏ္ျဒပ္ေက်းဇူး ႀကီးမားလွပံုေတြ သား/သမီးတို႔ေတြ ရင္ဝယ္ ေအာက္ေမ့ဦးညြတ္မိတယ္ေလ။ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ဖို႔ေလ၊ တိုင္းက်ိဳးေဆာင္ဖို႔ေလ အရာရာမွာ စြန္႔လႊတ္ဝံ့ၾကေစ။ ျမန္ဌာေန မလြတ္ေျမာက္သေရြ႕ေတာ့ေလ ေအာင္ဆန္းတို႔အေမ၊ ဗဟိန္းတို႔အေမ၊ ေအာင္ေက်ာ္တို႔အေမ ခၽြန္ျမၾကေစ၊ တြန္ကၾကေစ၊ ဇာနည္အိုးေဝ ျမန္ဌာေန မလြတ္လပ္သေရြ႕ေတာ့ လြတ္လပ္ဖို႔ကို တပ္လွန္႔လို႔ေန ျမန္ဌာေန လြတ္လပ္တဲ့အခါ အမ်ိဳးသားေရးေတြ ႀကိဳးစားခဲ့ေပ။”
ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ဖူးတဲ့ တခ်ဳိ႕လူေတြက “နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ၈၈ ကို ျပန္သတိရမိတယ္၊ ခြပ္ေဒါင္းေသြးမိုး ရဲရဲနီေစြး အထင္ကရ ရွိေနပါေသးရဲ႕။ အဲဒီလို မွတ္ခ်က္ေတြ ေပးခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေခတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ၈၈ ကို ျပန္သတိရမိသလို သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏွေျမာမိတယ္၊ လူအိုေပမယ့္ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အိုမယ္မထင္” လို႔ အမွတ္ရစရာေတြကို ေျပာၾကပါတယ္။
အခုတခါ ေတးသံရွင္ စိမ္းလဲ့လဲ့နဲ႔ ကိုမာကီ (၈၈ မ်ိဳးဆက္) တို႔က ပံုစံအသစ္နဲ႔ ျပန္ဆိုထားတာကိုလည္း DVB Entertainment က ထပ္ၿပီးေတာ့ ထုတ္လႊင့္ေပးေနပါတယ္။
ေတးေရး ကိုခြန္စိုင္းကေတာ့ သီဆိုထားတဲ့ပံုစံ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို ႀကိဳက္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူ ေရးသားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကို “တရက္ ေဒါင္းအိုႀကီးလည္း ပ်ံလာၿပီးေတာ့ ဒီသီခ်င္းကို ေဒါင္းပ်ိဳေတြနဲ႔အတူ သမဂၢ ျမက္ခင္းျပင္မွာ ဂုဏ္ျပဳသီဆိုခြင့္ ရခ်င္ပါေသးတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကိုခြန္စိုင္းဟာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ေနပါတယ္။
ပံုစံအသစ္နဲ႔ ျပန္ဆိုထားတဲ့ အခ်စ္ဖြဲ႔ အလြမ္းဖြဲ႔ ေတးသီခ်င္းေတြကိုပဲ သီဆိုေလ့ရွိတဲ့ ေတးသံရွင္ စိမ္းလဲ့လဲ့ကေတာ့ “သမဂၢအေမ” သီခ်င္းကို ကိုလင္းနစ္ အဆက္အသြယ္ေၾကာင့္ သီဆိုခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“ဒီသီခ်င္းကို ၾကားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအခ်ိန္ကာလကို ေရာက္သြားသလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဇူလိုင္လမွာ ေမြးတဲ့လူတေယာက္ ျဖစ္တယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလက အမွန္တရားတခုကို သီဆိုရတဲ့အေပၚမွာ ဂုဏ္ယူတယ္။ ဒီသီခ်င္းက ဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ သီဆိုထားတာ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္တရားကို အမွန္တိုင္း သီဆိုထားတာပါ။ ကိုခြန္စိုင္းကို အျပင္မွာ တခါမွ မျမင္ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီသီခ်င္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တကယ့္ကို ကိုယ့္ရဲ႕ ေသြးသားရင္း ေမာင္ႏွမတေယာက္လို ခင္မင္မိပါတယ္။ ေတြ႔ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ေတြ႔ဆံု စကားေျပာခ်င္ပါတယ္” လို႔ မစိမ္းလဲ့လဲ့က ေျပာပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းကို စံုတြဲသီဆိုထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ကိုမာကီ (၈၈ မ်ိဳးဆက္) ကေတာ့ ဂီတနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးသီခ်င္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္မွာ က်ေနာ္ အက်ဥ္းက်ေနတုန္းက အျခား ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦး သီဆိုတာကိုၾကားၿပီး ဒီသီခ်င္းကို ႀကိဳက္သြားတယ္။ သူ႔ဆီကေန ေလ့လာၿပီး စဆိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငါ ေထာင္ကလြတ္လာရင္ ဒီသီခ်င္းကို ဆိုမယ္၊ အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္” လို႔ ကိုမာကီက ေျပာပါတယ္။
ဆက္ၿပီးေတာ့ သူက “ငယ္ငယ္ကတည္းက သီခ်င္းဆိုတာ ဝါသနာပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းက လူ ၁၀ ေယာက္ ၁၅ ေယာက္ဆီကေန တဆင့္ၿပီးတဆင့္ အဲဒီလို သယ္လာၿပီး ေရာက္လာတာပါ။ ရတဲ့ပံုစံေတြက မတူၾကေပမယ့္ ဒီသီခ်င္းကို ဖန္တီးၾကတယ္။ ဒီသီခ်င္းကို ဆိုတဲ့အႀကိမ္တိုင္း စိတ္ႏွစ္ၿပီးေတာ့ ဆိုတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ၇ ရက္ ဇူလိုင္မွာ ပထမဆံုး သူတို႔အစြယ္ကို ျပခဲ့တယ္။ အမ်ိဳးသားေရးသမုိင္းရဲ႕ အဓိကက်တဲ့ တကသ ေက်ာင္းသားအေဆာက္အဦကို မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားညီအစ္ကိုေတြက ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္မျပတ္ အဲဒီေဝဒနာကို ခံစားရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေနာင္လာေနာက္သား မ်ိဳးဆက္ေတြကိုလည္း သိေစခ်င္တယ္။ ဒီသီခ်င္း သီဆိုလိုက္တဲ့အခါတိုင္းပဲ အဲဒီျဖစ္ရပ္ကို မ်က္စိထဲမွာ အၿမဲျမင္တယ္၊ စိတ္ထဲမွာ ခံစားၿပီးေတာ့ကို သီဆိုျဖစ္တယ္။ ေတးေရး ကိုခြန္စိုင္းကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္နဲ႔ေရာ သီခ်င္းေရးဆရာအျဖစ္နဲ႔ေရာ အမ်ားႀကီး အထင္ႀကီး ေလးစားမိတယ္” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ဇူလိုင္လဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ တကယ့္ကို အမွတ္ရစရာ လပါပဲ။ အမွတ္ရစရာလို႔ ဆိုတာထက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာေတြ အင္မတန္မွကို မ်ားျပားတဲ့ လတလပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕သမိုင္းမွာ ေသြးစြန္းခဲ့တဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ၇ ရက္ ဇူလိုင္ဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာသာမက ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ ျပည္သူတရပ္လံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဆက္လက္ရွင္သန္ တည္ရွိေနမယ့္ အမွန္တရားသမိုင္းတခုပါ။
“ငါ၏ ဦးေခါင္းသည္ ေသြးတို႔ျဖင့္ ျခင္းျခင္းနီ၏။ သို႔ေသာ္ ညြတ္ကားမညြတ္” ဆိုတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္ အၿမဲထာဝရ ရွင္သန္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
{မသီတာ (DVB) TV အစီအစဥ္မွာ တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုု ထူးထူး ျပန္လည္ေရးသားသည္။}
